داود سر مد در سال 1327 در سرای خو ا جة کو هد امن بد نیا آ مد . بعد از ختم مکتب شا مل فا کو لتة سا ینس شد و آ نرا به پا یا ن رسا نید . سا لها ی تحصیل او مصا د ف بو د با او ج جنبش های د یمو کرا تیک نوین که او هم از چهره های سر شنا س بشمار میر فت.

سر مد چنا نکه در د و را ن حکو مت استبد ا دی دا ود ، ا ز مبا رزه با ز نه ا یستا ده بود ، وقتی کو د تا ی ثور بوقوع پیو ست ، هر چه بیشتر ا نر جی و استعد ا د ش را در را ه بسیج تو ده ها بکار بر د و بیک شخصیت متین و پر و قار انقلابی مبد ل شد . این با عث شد تا جلا د ان حزب د یمو کر ا تیک خلق که کینة د یر ینه بااو د ا شتند ، د ر سر طان سال 1358 او را دستگیر و به احتما ل قوی در هما ن ماه در پو لیگو ن ها ی پلچر خی کابل او را به شها دت رسا نید ه

روحش شاد باد

جا د و گر ا ن شب

در شهر شب که جلو ه گه رنج و ما تم ا ست

سیمرغ خوفنا ک و سیه با ل وحشتی

گستر د ه با ل خو یش

نی آ ب گر یه می چکد از ا بر پا رة

نی ز آ ذ رخش تند جهید ن شرا رة

نی برق خند ه ایست بچشم ستا رة

تا رهر و ا ن ر ا ه شکست طلسم را

 از او ج آ سما ن بنما ید ا شا رة

گو ئی ستا ر گا ن همه د ر خو ا ب رفته ا ند

خور شید مر د ه است

از بسکه مو ج حیله و تز ویر رنگ ـ رنگ

با لا گر فته است

تا ریک پر ده ها ی فر یبند ة خیا ل

د ر پیش د یده ها

د یوا ر می شود

از بسکه زشت و نیک

پیو ند خو ر ده ا ست

هر جا گلی ست پا ک

 هم بستر فسر د ه د ل خا ر می شود

گر شمع نیمه جا ن تلا ش خو د آ گهی

د ر تا ر گو شة

ر و شن شو د گهی

از گر د با د حیله گر کاهنا ن شب

آ ن شمع نیمه جا ن

خا مو س می شو د

آ ن گو شة غر یب

همر نگ گو شه ها ی د گر

تا ر می شو د

جا د و گر ا ن شب

گر د ست خویش را

د ر گر د ن ستم ز د ة حلقه می کنند

آ ن دست رفته ـ رفته

 سیه ما ر می شو د

این ما جر ا ی تلخ

عمر ی گذ شت و باز

 تکر ا ر می شو د

گر د یست این چنین

با د ست فتنه بیشة غو لا ن رو ز گا ر

بر شا نة صد ا قت آ زا د مر د ها

سنگ هزا ر تهمت چر کین نا بجا

 چو ن با ر می شود

ا ما

ا ما د رین محیط غم آ لو د مضطر ب

هر چند ـ

 وحشت است و سکو ت است و ما تم است

هر چند ـ

ا ثر ز جنبش و ر ز مند گی کم است

هر سو، به هر نفس

چند ین هزا ر بشکة با ر و ت انفجار

د ر سینة فر اخ ?سکو ت غمین و پیر

 ا نبا ر می شو د

تا آ نکه ا ز د ر خشش خو نین جر قة

بر پا شو د غر یو خر و شا ن ا نفجا ر

پا یا ن رسد شکنجة? د یر ین ا نتظار

ار آ ن غر یو مست

خو ا بید ه ر و ح تنبل بیما ر نا تو ا ن

از بستر فسر د گی یا س د یر پا

بید ا ر می شود

د ر جو ی خشک هر رگ این پیکر کر خت

چو ن مو ج گر م نو ر

خو ن ا مید تا زه پد ید ا رمی شو د

این جسم خسته جا ن سر شا ر می شو د

گر بشکند ز گر د ن مغز تو ا نگر ش

با خشم آ تشین

ز نجیر سر د و یخ ز د ة و هم پو چ ر ا

هشیا ر می شو د

آ نر وز می د مد

از چشمه سا ر سر خ د رخشند ة شفق

خو ر شید ر ا ستین طلا ئی سپید ة

تا بر د ر د گلو ی شب د یر خفته را

با نیز ه های اشعة د ر خو ن تپید ة

آ نر و ز مژ د ه بخش

د ر ا و ج قله? ها ی شرر خیز رستخیز

با با ل ها ی آ تشین خو د ـ

عقا ب فتح

پر و ا ز می کند

د ر شا خه ها ی سبز در خت ا مید بار

د ر با غ آ ر ز و

مر غ حما سه سا ز نفس آ تشین شعر

از نو

 تر ا نه های نوی سا ز می کند