بیم و امیدهای طالبان در دوره ترامپ
قدس : دلایلی که طالبان را به بازگشت ترامپ خوشبین میکند1- کاهش تمرکز و توجه واشنگتن به مسائل داخلی افغانستان بدون شک مهمترین وجه خوشبینی آنها را شکل میدهد. تجربه دوره اول حکومتداری ترامپ، متن توافقنامه دوحه و اظهارات رئیسجمهور آینده آمریکا در دوران تبلیغات انتخاباتی همگی گواه آن است دغدغه مسائلی مانند دموکراسی، حقوق بشر و حقوق زنان، دیگر در اولویتهای واشنگتن در قبال افغانستان جایی نخواهد داشت.
2- رویکرد انزواگرایانه ترامپ در عرصه بینالمللی و تسری آن به افغانستان پیامدی جز آن نخواهد داشت که واشنگتن در تصمیمگیریهای آینده خود، احتمالاً دیگر به دنبال هماهنگی و همراهی با متحدان سیاسی (بهویژه اروپا) و یا نهادهای بینالمللی نخواهد بود. در حالی که این رویکرد در دوره اول ترامپ به توافق دوجانبه دوحه میان آمریکا و طالبان و جا ماندن دیگر شرکای سیاسی و نظامی واشنگتن از تحولات افغانستان منجر شد، این بار میتواند در چارچوبهای دیگری همچون توافق دوجانبه کاخسفید و طالبان برای شناسایی رسمی حاکمیت آنها جلوهگر شود.
3- بهرهگیری طالبان از ویژگیهای شخصیتی ترامپ را حتی میتوان از متن بیانیه صادر شده از سوی آنها به مناسبت بازگشت ترامپ به کاخ سفید هم استخراج کرد. استفاده تملقآمیز از عباراتی که ترامپ را به عنوان پایاندهنده جنگ 20ساله افغانستان و حتی دارای قابلیتهای خاتمهدهنده به جنگهای بزرگ در خاورمیانه معرفی میکند، بهخوبی گواه همین رویکرد روانشناسانه طالبان است.چه مسائلی طالبان را از بازگشت ترامپ بیمناک میکند؟
1- تلاش ترامپ برای اعاده حیثیت آمریکا در افغانستان را شاید بتوان مهمترین چالش پیش روی طالبان تلقی کرد. ترامپ در دوران تبلیغات ریاست جمهوری بر خروج مفتضحانه آمریکا از افغانستان، از دست دادن پایگاههای نظامی مهمی چون بگرام و برجای ماندن میلیاردها دلار تسلیحات مانور زیادی داد و حتی تلویحاً آنها را نقض توافق دوحه تلقی کرد. اکنون شکی نیست که ترامپ انتظار دارد طالبان به هر نحو ممکن بهای این حیثیت از دست رفته آمریکا را بپردازند.
2- محدود و یا مشروط کردن کمکهای بینالمللی به افغانستان را میتوان یکی از ابزارهای مؤثر ترامپ برای اعمال فشار بیشتر بر طالبان تلقی کرد، در جایی که این کمکها تاکنون در ثبات سیاسی و اقتصادی حاکمیت طالبان و همچنین بهبود اوضاع معیشتی مردم بسیار تأثیرگذار نشان داده است.
3- گرفتاری در دوگانه روابط با ایالات متحده و روابط با همسایگان و منطقه نیز احتمالاً مسئله دردسرساز دیگری برای طالبان خواهد بود. سابقه سیاستهای خصمانه ترامپ در برابر چین و ایران نشان میدهد طالبان برای ایجاد توازن در این حوزه بیش از گذشته با مشکل مواجه خواهد بود.
4- احتمال بازگشت خلیلزاد به صحنه سیاسی افغانستان هم از ظرفیت جنجالسازی برای طالبان برخوردار است. خلیلزاد پس از توافق دوحه بهشدت مورد حمله قرار گرفت و بسیاری او را مقصر فروپاشی دولت افغانستان تلقی کردند. با توجه به برکناری تام وست از سوی دولت بایدن و روابط خوب خلیلزاد و ترامپ، این انتخاب دور از ذهن نخواهد بود؛ بهخصوص اینکه نماینده پیشین آمریکا در افغانستان علائمی در این مورد ارسال کرده و از زمان مناسب برای اجرای کامل توافق دوحه و عناصر آن سخن گفته است.
افغانستان انترنیشنل : پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری امریکا، همانگونه که با نگرانی کشورهای زیادی دنبال میشود، نحوه مواجهه دولت آینده امریکا با افغانستان تحت حاکمیت طالبان را نیز به موضوع مهم تبدیل کرده است.
هرچند سیاست خارجی دولت آینده امریکا در مورد افغانستان و طالبان هنوز مشخص نیست، اما انتخاب دو چهره منتقد طالبان، در کلیدیترین پستهای سیاسی، این گمانهزنی را تقویت میکند که مواجهه دولت آینده امریکا با طالبان سخت و نفسگیر خواهد بود.
مارکو روبیو به عنوان وزیر خارجه و مایک والتز، کهنه سرباز جنگ افغانستان، به عنوان مشاور امنیت ملی دونالد ترامپ، تا حدودی چشمانداز سیاست دولت آینده امریکا در مورد افغانستان را مشخص میسازد. هرچند حضور این دو چهره در کابینه ترامپ تحت تاثیر مخالفتهای سرسختانه آنها با چین و جمهوری اسلامی قرار دارد، اما به دلیل موضعگیری تند این دو سناتور در مورد طالبان، به نظر میرسد شاهد تغییرات عمده در مواجهه با طالبان در مقایسه با اداره بایدن باشیم. والتز و روبیو، به صورت آشکارا طالبان را «سازمان تروریستی» خطاب کرده و خواستار برخورد قاطع امریکا با این گروه و تهدیدهای احتمالی تروریستی از افغانستان شدهاند.
پس از تسلط دوباره طالبان، دولت بایدن کماکان سیاست تعامل با این گروه را دنبال کرده و امریکا نقش بزرگترین کمککننده مالی به افغانستان را بازی کرده است. از نزدیک به ۷ میلیارد دالر کمک جهانی در سه سال گذشته، سهم امریکا بیشتر از ۳ میلیارد دالر بوده است. جدا از نحوه تعامل سیاسی دولت ترامپ با طالبان و رقابت استراتژیک با تقویت نفوذ تدریجی و گام به گام چین در منطقه و افغانستان، که مناسبات کلی آینده دولت امریکا با طالبان را تحت تاثیر قرار میدهد، یکی از سوالهای مهم، آینده کمکهای بشری امریکا به افغانستان است.
افغانستان کماکان درگیر یکی از بدترین بحرانهای بشری در جهان است، و تداوم کمکهای مالی امریکا نقش کلیدی در جلوگیری از فروپاشی کامل اقتصادی بازی میکند. در اینجا سه سناریوی احتمالی در مورد آینده کمکهای امریکا به افغانستان بررسی شده است.
سناریوی اول: قطع و یا کاهش قابل ملاحظه کمکها
صداهای مخالف ارسال کمکهای امریکا به افغانستان، به ویژه در یک سال گذشته در حال بلندتر شدن بوده است. در محور اصلی این مخالفتها، چهرههای با نفوذ جمهوریخواه در کانگرس امریکا – به شمول وزیر خارجه و مشاور امنیت ملی جدید دونالد ترامپ – قرار داشتند. این مخالفتها زمانی اوج گرفت که اداره بازرس ویژه امریکا برای افغانستان (سیگار) تایید کرد که طالبان به صورت سیستماتیک به کمکها دستبرد میزنند و به صورت مداوم در امور سازمانهای غیر دولتی مداخله میکنند. سیگار تایید کرد که طالبان نزدیک به ۱۱ میلیون دالر از وضع مالیه بر کمکهای امریکا دریافت کرده و احتمالا نزدیک به ۳۰۰ میلیون دالر دیگر از کمکهای این کشور به جیب طالبان رفته است.
مارکو روبیو، نماینده جمهوریخواه در کانگرس امریکا به تاریخ ۲۳ حوت سال ۱۴۰۲، با ارایه لایحه «تمویل تروریسم متوقف شود»، از دولت امریکا خواست، تا زمانی که جلو سواستفاده طالبان از کمکهای خارجی گرفته نشود، ارسال پول به افغانستان متوقف شود. او در مصاحبهای گفته بود که پول مالیات دهندگان امریکایی نباید در اختیار «سازمان تروریستی طالبان» قرار گیرد.
چهرههای با نفوذ دیگر مانند مایکل مکال، رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا نیز بارها از دولت بایدن خواسته تا جلو سواستفاده تروریستها از پول مالیهدهندگان امریکایی را بگیرد.
همچنان به تاریخ ۲ میزان ۱۴۰۳، گروه هفت نفره از اعضای جمهوریخواه کانگرس امریکا با معرفی یک لایحه دیگر خواستار توقف کمکهای مالی امریکا به افغانستان شد.
تیم بورچت، یکی دیگر از اعضای کانگرس امریکا، سرسختانهترین موضع گیری را در قبال ارسال کمک به افغانستان تحت حاکمیت طالبان داشته است. او در ماه جون سال ۲۰۲۴ با پیشنهاد لایحهای در سه بخش در مورد قطع کمکهای خارجی به افغانستان، گفت پول مالیهدهندگان امریکا به جیب تروریستهای طالب و شبکه حقانی میرود. او وزارت خارجه امریکا را موظف کرده بود تا در مورد نحوه مصرف پولهای این کشور به افغانستان گزارش مفصل ارایه کند و با کشورهای همپیمان امریکا رایزنی کند تا ارسال کمک به افغانستان را متوقف کنند.
سناریوی دوم: کمک در ازای آزادی گروگانها
به نظر میرسد، آزادی سه گروگان امریکایی در نزد طالبان، تبدیل به یکی از اولویتهای اساسی سیاست خارجی امریکا در قبال طالبان شود. رایان کوربت، جورج گلزمن و محمودشاه حبیبی، مدتهاست که در نزد طالبان زندانیاند.
تلاشیهای دستگاه دیپلماسی اداره بایدن با وجود دنبال کردن سیاست تعامل با طالبان، در آزادی این گروگانها به شکست انجامید. اما تجربه دور قبلی ترامپ نشان میدهد که او در مورد آزادی امریکاییهای زندانی با قاطعیت برخورد خواهد کرد. شواهد نشان میدهد که آزادی این گروگانها تبدیل به یکی از پیشزمینههای مهم برای تداوم کمکهای امریکا به افغانستان خواهد شد.
در این زمینه، شماری از نمایندگان مجلس امریکا نیز با معرفی لایحهای خواستار مشروط کردن کمکهای امریکا به آزادی این شهروندان امریکایی از چنگ طالبان شده بودند. را دن مویرز، نماینده جمهوریخواه کانگرس امریکا از ایالت پنسلوانیا نیز به تاریخ ۵ میزان سال ۱۴۰۳، با ارایه یک لایحه، طرح مشروط سازی ارسال کمکها به آزادی گروگانها را مطرح کرد. در لایحه او آمده است که پولهای مردم امریکا به جیب تروریستها میرود و امریکا باید از تمامی گزینهها از جمله کمکهای بشردوستانه برای آزادی آنها استفاده کند.
سناریوی سوم: مشروط کردن کمکها به رعایت حقوق زنان
افغانستان جدا از اینکه درگیر بزرگترین بحران بشری است، با بدترین بحران حقوقبشری نیز دست و پنجه نرم میکند. محدودیتهای شدید وضع شده توسط طالبان بر علیه زنان و به خصوص قانون امر به معروف این گروه، زنان را عملا از تمامی حقوق انسانیشان محروم کرده است. اداره فعلی امریکا، به جز بعضی موضعگیریهای رسمی در این زمینه، به صورت عملی چشماش را بر بحران حقوق بشری افغانستان بسته است.
حضور مایک والتز، کهنه سرباز امریکا که تجربه جنگ با طالبان را دارد، و مارکو روبیو این امیدواری را تقویت میکند که نقض سیستماتیک حقوق بشر و به ویژه حقوق زنان، تبدیل به یکی از اولویتهای اصلی دولت آینده امریکا در مواجهه با طالبان شود. والتز همواره با تروریستی خواندن طالبان، سرکوب شدید زنان توسط این گروه را محکوم کرده است. او برعلاوه در موضعگیریهایش همواره از سازماندهی مجدد شبکههای تروریستی مانند القاعده در حاکمیت طالبان و برنامهریزی برای حمله به امریکا سخن گفته بود. مشروط سازی کمکهای خارجی به رعایت حقوق بشر، مهمترین راهکار برای تغییر عملکرد طالبان خواهد بود.
سرنوشت ذخایر ارزی افغانستان در سوئیس
یکی دیگر از مواردی که به نظر میرسد در دولت آینده امریکا جدی گرفته خواهد شد، سرنوشت سه و نیم میلیارد دالر ذخایر ارزی افغانستان در سوئیس است. اداره بایدن با ایجاد صندوق امانی افغانستان، راه را برای استفاده از ذخایر ارزی در حاکمیت طالبان هموار ساخت. صدور اجازه برای استفاده از این ذخایر، برخلاف قانون بانک مرکزی افغانستان، فقدان مکانیزمهای حقوقی و نظارتی جامع و چشمپوشی از حضور افراد تحت تحریم سازمان ملل به دلیل فعالیتهای تروریستی در رهبری بانک مرکزی طالبان، این خطر را تقویت کرده بود که اعضای بورد این صندوق، زمینه را برای انتقال این مبالغ به افغانستان و سواستفاده طالبان از این منابع فراهم سازد. ضمن اینکه، یکی از اعضای رهبری این صندوق (محمود شاه محرابی)، نه تنها متهم به فساد است بلکه از طرف برایان مست، نماینده جمهوریخواه در کانگرس امریکا متهم به جعل اسناد تحصیلی نیز شده بود.
دولت آینده امریکا به احتمال قوی با وضع شرایط سختتر، مانع انتقال این منابع به بانک مرکزی تحت کنترول طلبان خواهد شد.
با وجود همهای این سناریوها، به نظر میرسد، فشار بر طالبان افزایش خواهد یافت و دولت جدید امریکا ترکیبی از این سه گزینه را در زمینه ارسال کمکهای این کشور به افغانستان روی دست میگیرد. قطع کامل کمکها به دلیل نگرانیهای امنیتی و سیاسی بعید به نظر میرسد. اما روند کاهش کمکها که عملا کلید خورده است (کاهش ۸۲ درصدی کمکهای امریکا) ادامه خواهد یافت. برعلاوه، وضع شرایط سختگیرانهتر، ایجاد مکانیزمهای قدرتمند نظارتی بر نحوه مصرف این کمکها و فشار بر طالبان برای رعایت حقوق بشر، بهویژه حقوق زنان به عنوان فاکتور تعیینکننده در چشمانداز آینده کمکها به افغانستان در نظر گرفته خواهد شد.
سربازی مشاور امنیت ملی دولت ترامپ میشود که سابقه جنگ با طالبان را دارد
افغانستان انترنیشنل : رسانهها خبر دادند دونالد ترامپ، رئيسجمهور منتخب امریکا، مایک والتز، عضو کانگرس و کهنهسرباز ایالات متحده در افغانستان را بهعنوان مشاور امنیت ملی خود برگزیده است. والتز ۲۷ سال در ارتش و گارد ملی امریکا خدمت کرده و سابقه جنگ با طالبان را دارد.
او در حال حاضر نماینده فلوریدا در مجلس نمایندگان امریکا و از حامیان برجسته دونالد ترامپ است.
مایک والتز، ۵۰ ساله، تجربیات نظامی و سیاسی خود را در کتابی تحت عنوان «دیپلومات جنگجو: نبردهای یک کلاهسبز از واشنگتن تا افغانستان» منتشر کرده است.
ولتز از منتقدان نحوه مدیریت خروج امریکا از افغانستان از سوی اداره جو بایدن است و این روند را «شرمآور» توصیف کرده است.
او همچنین در ماه میزان پارسال، در نشستی در کانگرس گفت که طالبان به کشتار نظامیان پیشین افغانستان و آزار و اذیت آنها ادامه داده است.
این نظامی امریکایی در ماه دلو پارسال، در یک نشست استماعیه در کانگرس که زلمی خلیلزاد فراخوانده شده بود، از نماینده پیشین امریکا در امور صلح افغانستان که گفته بود طالبان در مهار القاعده و داعش موفق عمل کرده، انتقاد کرد. آقای والتز گفت که «اتکا به یک گروه تروریستی برای از بین بردن یک گروه تروریستی دیگر، خطرناک و اشتباه بزرگ است.»
والتز در ماه قوس ۱۴۰۱ با اشاره به مجازات شهروندان افغانستان توسط طالبان، گفت در افغانستان زنان سرکوب و کودکان رادیکالیزه شدهاند و نسل دیگری از تروریستها برای حمله به ایالات متحده استخدام میشوند.
این مقام امریکایی در سنبله پارسال به فاکسنیوز گفت القاعده در افغانستان به کمک حکومت طالبان و تجهیزات امریکایی، بار دیگر در حال احیای مجدد و تحقق «رویای بنلادن» است. مایک والتز افزود که سربازان امریکا مجبورند در آینده دوباره به افغانستان برگردند و با تروریسم بجنگند.
او در یادداشتی در شبکه اکس با کنایه نوشت: «اما هیچ یکی از مقامهای اداره جو بایدن استعفا نکرد یا برکنار نشد.»
آقای والتز همچنین از منتقدان سرسخت چین و فعالیتهای بیجینگ در منطقه آسیا پسیفیک است. در کنار این، او به دنبال تهاجم روسیه به اوکراین، از جو بایدن خواست که تسلیحات بیشتری در اختیار اوکراین قرار دهد.
مشاور امنیت ملی امریکا مقام قدرتمندی در دولت امریکا است که برخلاف بسیاری از مناصب ارشد دولت در ایالات متحده، انتصاب او مستلزم تایید مجلس سنا نیست.
رویترز نوشت دونالد ترامپ، رئيسجمهور منتخب امریکا، مارکو روبیو، سناتور جمهوریخواه را بهعنوان وزیر خارجه اداره خود انتخاب کرده است. آقای روبیو و ۲۱ سناتور دیگر در سال ۱۴۰۰ لایحهای را به منظور معرفی طالبان به حیث سازمان تروریستی پیشنهاد کردند.
مارکو روبیو، سناتور ایالت فلوریدا، اولین امریکایی لاتینتبار خواهد بود که وزیر خارجه ایالات متحده میشود.
نظرات او در سالهای اخیر، از همسویی بیشتر با دونالد ترامپ برخوردار بوده است.
روبیو به عنوان وزیر خارجه اداره دونالد ترامپ، با چالشهای بیشتری ناشی از بیثباتی جاری در خاورمیانه و اوکراین مواجه خواهد شد.
رویترز نوشته است که جنگ اوکراین و روسیه در صدر دستور کار آقای روبیو قرار خواهد داشت.
این سناتور امریکایی، اخیرا در مصاحبههایی گفت که اوکراین در عوض تمرکز بر بازپسگیری سرزمینهایی که در یک دهه گذشته به تصرف روسیه درآمده، باید به دنبال راهحل از طریق مذاکره با مسکو باشد.
او همچنین در میان ۱۵ سناتوری بود که در ماه اپریل سال جاری، با ارسال کمک نظامی ۹۵ میلیارد دالری به اوکراین مخالفت کردند.
موضع مارکو روبیو در قبال طالبان
گزینه ترامپ برای وزارت خارجه امریکا، در بیش از سه سال حکومت طالبان در افغانستان، مواضع تندی علیه این گروه گرفته است.
مارکو روبیو در ماه حوت پارسال، لایحهای را تحت عنوان «تمویل تروریسم متوقف شود» برای شفاف شدن توزیع کمکهای ملل متحد در افغانستان، به کانگرس ارائه کرد. او گفت حکومت امریکا تا زمانی که جلو سوءاستفاده طالبان از کمکهای خارجی را نگرفته است، کمکهای بشردوستانه به افغانستان را متوقف کند.
روبیو به فاکس نیوز گفت: «سازمانهای تروریستی مانند طالبان، نباید از پول مالیاتدهندگان امریکایی سود ببرند. متاسفانه، این سناریویی است که عملا در پیش چشم ما اتفاق میافتد. تا زمانی که اطمینان حاصل نکنیم، کمکهای مذکور به سازمان ملل به حالت تعلیق در بیاید.»
آقای روبیو و برخی سناتورهای دیگر در سرطان ۱۴۰۱، لایحه دیگری را به کانگرس پیشنهاد کردند که از انتقال زندانیان گوانتانامو به افغانستان جلوگیری میکرد.
این لایحه پس از آن پیشنهاد شد که طالبان اعلام کرد که در نتیجه «تعامل مثبت» با امریکا، یک عضو این گروه از زندان گوانتانامو آزاد شده است.
همچنین، در ماه میزان ۱۴۰۰، مارکو روبیو و ۲۱ سناتور جمهوریخواه دیگر، لایحهای را معرفی کردند که از وزارت خارجه امریکا میخواست طالبان را به عنوان یک سازمان تروریستی بشناسد. این لایحه تحت عنوان «قانون جلوگیری از شناسایی حکومتهای تروریستی»، همچنین خواهان تحریم کشورهایی شده بود که به طالبان کمک میکنند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، «بارنت روبین» افغانستانشناس و مقام سابق وزارت خارجه آمریکا گفت واشنگتن با استانداردهای دوگانه نمیتواند طالبان را به پذیرش قوانین حقوق بشری متقاعد کند.
این پژوهشگر آمریکایی گفت واشنگتن از آغاز به دنبال موفقیت پروژه افغانستان نبود.
روبین که پیش از این مشاور سازمان ملل در نشست بن و روندهای سیاسی پس از آن بود، گفت: «ما میشنویم که بر پذیرش قوانین بینالمللی بشردوستانه توسط طالبان پافشاری میشود. میشنویم که میگویند طالبان را به دادگاه لاهه و دادگاه جنایی بکشانیم. اما در عین حال، آمریکا در حال حاضر دادگاه لاهه و جنایی را تهدید میکند که بودجه این دو دادگاه را قطع میکند.
وی اظهار داشت دلیل این تهدیدات آمریکا، مواضع این دو دادگاه درباره فلسطین و رژیم صهیونیستی است.
روبین در ادامه تصریح کرد: آمریکا در حوزه حقوق بشر مطلقاً اعتبار خود را از دست داده است.
این مقام سابق وزارت خارجه آمریکا همچنین خاطرنشان کرد شرکت نکردن طالبان در نشست بن در 2001 و پس از آن اشتباه آمریکا بود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، «زلمی خلیلزاد» نماینده ویژه سابق دولت ترامپ برای افغانستان اظهار داشت اجرای توافقنامه دوحه میتواند یکی از گزینههای حکومت جدید آمریکا برای افغانستان باشد.
خلیلزاد گفت: توافق دوحه تنها توافق رسمی است که آمریکا با طالبان دارد و طالبان نیز مدعی است که به این توافق پایبند است. نمیخواهم توقعات را بالا ببرم، اما تاکید دارم که همین توافق دوحه میتواند چارچوبی برای همکاری باشد.
نماینده ویژه سابق آمریکا در کنفرانس موسسه امنیت جهانی و ملی در دانشگاه فلوریدا به مشکلات مذاکرات بینالافغانی اشاره کرد و گفت حکومت پیشین افغانستان و طالبان در ناکامی این مذاکرات نقش داشتند.
خلیلزاد خاطرنشان کرد: اشرف غنی بهکار بردن اصطلاح "دولت جدید" را در گفتگوهای بینالافغانی نمیپذیرفت؛ در عین حال برخی مقامات پیشین افغانستان در جلسات خصوصی به من میگفتند که نیاز به چنین حکومتی وجود دارد، اما در جلسات رسمی از رئیسجمهور غنی حمایت میکردند.
وی تصریح کرد طالبان نیز نمیخواستند بهصورت مشترک حکومت کنند و زمان زیادی در این مذاکرات هدر رفت. به گفته وی، شاید قصد دو طرف ایجاد تاخیر در این روند بود.
نماینده پیشین آمریکا برای افغانستان همچنین گفت اشرف غنی یک روز پیش از سقوط کابل توافق کرده بود که از قدرت کنار میرود و زمینه تشکیل حکومت جدید را فراهم کند، اما در آن زمان طالبان به دروازههای پایتخت رسیده بودند.
خلیلزاد افزود طالبان نیز موافقت کرده بودند تا زمان توافق بر سر حکومت جدید وارد کابل نشوند، اما با فرار اشرف غنی مذاکرات به ناکامی انجامید.
این دیپلمات سابق آمریکایی همچنین تصریح کرد طالبان شاید در کوتاهمدت در قدرت باقی بمانند، اما در بلندمدت حکومت آنها بدون گفتگوهای بینالافغانی پایدار نخواهد بود.
وی همچنین خاطرنشان کرد جنگ افغانستان به بنبست رسیده بود و واشنگتن برای پایان دادن به آن با طالبان وارد گفتگو شد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، «زهرا ممتاز بلوچ» سخنگوی وزارت خارجه پاکستان در یک نشست خبری اعلام کرد «ضمیر کابلوف» نماینده ویژه رئیسجمهور روسیه در امور افغانستان، روز پنجشنبه(24 آبان) به پاکستان سفر میکند.
وی افزود نماینده ویژه پوتین در این سفر با «آمنه بلوچ» معاون وزیر خارجه پاکستان دیدار خواهد کرد و گفتگوهای مفصلی نیز با «احمد نسیم ورایچ» معاون وزیر خارجه این کشور در امور افغانستان و آسیای غربی خواهد داشت.
سخنگوی وزارت خارجه پاکستان اضافه کرد در این دیدارها، دو طرف به بررسی آخرین تحولات افغانستان پرداخته و درباره نقش کشورهای همسایه در تقویت صلح و ثبات منطقهای تبادل نظر خواهند کرد.
این سفر در حالی صورت میگیرد که مقامات پاکستانی مدعی هستند فرماندهان و شبهنظامیان مخالف دولت این کشور در افغانستان حضور دارند، اتهامی که طالبان همواره آن را رد کرده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، «ضمیر کابلوف» نماینده ویژه روسیه در امور افغانستان در سفر رسمی به اسلامآباد با «آمنه بلوچ» معاون وزارت خارجه پاکستان و سایر مقامات این کشور دیدار کرد.
در این دیدارها مقامات دو کشور بر تعهد خود به ایجاد یک افغانستان صلحآمیز و مرفه تأکید کردند.
آمنه بلوچ نیز اظهار داشت: «ما باید همکاریهای خود را در راستای دستیابی به صلح و ثبات در افغانستان افزایش دهیم.»
وی همچنین به چالشهای امنیتی و اقتصادی که افغانستان با آن مواجه است، اشاره کرد و بر لزوم همافزایی میان کشورهای منطقه تأکید نمود.
در بیانیهای که پس از این دیدار منتشر شد، آمده است که کابلوف و مقامات پاکستانی توافق کردند که برای حل بحرانهای موجود در افغانستان به تلاشهای خود ادامه دهند و بر اهمیت هماهنگی میان کشورهای همسایه برای دستیابی به یک افغانستان پایدار تأکید کردند.
این در حالی است که هیچ کشوری، از جمله پاکستان و روسیه، تاکنون طالبان را به عنوان دولت رسمی افغانستان به رسمیت نشناختهاند. با این حال، اسلامآباد و مسکو نمایندگیهای سیاسی افغانستان را به طالبان واگذار کرده و با این گروه تعامل دارند.
یوناما زمینه شرکت طالبان در کنفرانس اقلیمی باکو را «فراهم کرد»
منابع دیپلوماتیک به افغانستان اینترنشنال گفتند که یوناما زمینه حضور طالبان در اجلاس سالانه سازمان ملل درباره تغییرات اقلیمی در باکو را فراهم کرده است. پس از سقوط دولت پیشین، کنوانسیون تغییرات اقلیمی سازمان ملل مشارکت افغانستان را تعلیق کرد.
نمایندگی افغانستان در ژنو، نصیر احمد اندیشه، رئیس این نمایندگی را برای شرکت در بیستونهمین اجلاس اقلیمی سازمان ملل، کاپ ۲۹ معرفی کرده بود.
در نامهای که نمایندگی افغانستان در ژنو به نمایندگی دایمی جمهوری آذربایجان در این سازمان در ۲۶ میزان (۱۷ اکتبر) نوشت، آمده است: «با توجه به وضعیت دشوار کنونی افغانستان و تعهد ما به حضور در گفتمانهای بینالمللی محیطزیست، نصیر اندیشه به عنوان نماینده رسمی افغانستان گزینه بسیار مناسب برای شرکت در اجلاس کاپ ۲۹ است که قرار است در باکوی جمهوری آذربایجان برگزار شود.»
در نامه ابراز امیدواری شده است که نمایندگی آذربایجان در سازمان ملل این نامه را به مقامهای ذیربط در باکو منتقل کند.
به نظر میرسد درخواست نمایندگی افغانستان در ژنو از سوی آذربایجان پذیرفته نشده است و طالبان نماینده خود را در این نشست بینالمللی فرستاده است.
منابع دیپلوماتیک به افغانستان اینترنشنال گفتند که در سه اجلاس قبلی سازمان ملل در قاهره، ابوظبی و اسکاتلند، افغانستان غایب بود، اما «امسال باکو رویکردی متفاوتی در پیش گرفت و مطمین هستیم که یوناما (در تصمیمگیری باکو برای دعوت از طالبان) نقش داشت».
دفتر نمایندگی سازمان ملل در افغانستان هنوز به سوال افغانستان اینترنشنال درباره نقش یوناما در معرفی هیئت طالبان در نشست باکو پاسخ نداده است.
دیدار رئیس یوناما با طالبان
طبق یادداشت اداره محیط زیست طالبان که روز ۱۴ عقرب، ( ۴ نوامبر) در صفحه این اداره در شبکه اکس منتشر شده است، رزا اوتونبایوا، رئیس یوناما با مطیعالحق خالص، رئیس این اداره ملاقات کرده است.
در این یادداشت آمده است: «بحث و گفتوگوی جامعی در مورد ماهیت و دامنه اجلاس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد (کاپ ۲۹) صورت گرفت.»
طالبان نگفته است که خانم اوتونبایوا از طالبان برای شرکت در این نشست دعوت کرده است.
اما یک منبع دیپلوماتیک به رویترز گفت که آذربایجان مقامهای اداره محیط زیست طالبان را به عنوان ناظر به کاپ ۲۹ دعوت کرد تا آنها را قادر سازد «بهطور بالقوه در بحثهای پیرامونی شرکت کنند و فرصت دیدارهای دوجانبه را نیز داشته باشند.»
به گفته این منبع، از آنجا که حکومت طالبان به طور رسمی در سازمان ملل به رسمیت شناخته نشده است، مقامهای این گروه نمیتوانند اعتبارنامهای برای شرکت در روند رسیدگیهای کشورهای عضو کامل دریافت کنند.
خبرگزاری فرانسه هم روز سهشنبه گزارش داد که هیئت طالبان که در این نشست رفته است، در گفتوگوهای اصلی دخیل نیست.
یک هیئت سهنفره از طالبان به رهبری مطیعالحق خالص، رئیس اداره حفاظت از محیطزیست این گروه، روز دوشنبه ۲۱ عقرب برای شرکت در این نشست بینالمللی به آذربایجان رفت.
اجلاس سالانه سازمان ملل متحد در مورد مسائل اقلیمی روز دوشنبه، ۲۱ عقرب آغاز به کار کرد. جمعآوری کمک مالی برای کشورهای درحال توسعه موضوع اصلی بحث این کنفرانس است تا این کشورها بتوانند خود را متناسب با این تغییرات تطبیق دهند.
افغانستان یکی از کشورهایی است که بدترین آسیب را از تغییرات اقلیمی دیده است. سیل ناگهانی امسال جان صدها نفر را گرفت. در همان حال، این کشور به شدت وابسته به کشاورزی از یکی از بدترین خشکسالیهای دهههای اخیر رنج میبرد.
با سقوط دولت پیشین افغانستان، کنوانسیون چارچوب تغییرات اقلیمی سازمان ملل، کاپ، مشارکت افغانستان را از سال ۲۰۲۱ به تعویق انداخت و در واقع این کشور را از مذاکرات خارج کرد.
اما پس از سه سال هیئت طالبان برای اولینبار در این نشست مهم بینالمللی که با میزبانی سازمان ملل برگزار شده است، شرکت کرده است.
مقامهای طالبان تاکنون در نشستهای سازمان ملل در مورد افغانستان در دوحه و همچنین در نشستهایی در چین و آسیای میانه شرکت کردهاند.
سازمان ملل متحد از واگذاری کرسی افغانستان در مجمع عمومی به طالبان خودداری کرده است و حکومت طالبان عمدتا به دلیل محدودیتهای که بر تحصیل و کار زنان تحمیل کرده است، تا کنون از سوی هیچ کشوری به رسمیت شناخته نشده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، سفارت افغانستان در استرالیا در اطلاعیهای اعلام کرد طالبان در ماههای اخیر تلاشهایی را برای کنترل امور کنسولی این نمایندگی سیاسی داشته است.
وزارت خارجه حکومت طالبان مرداد ماه در بیانیهای اعلام کرده بود سفارتهای افغانستان در اسپانیا، هلند، بلغارستان و جمهوری چک و کنسولگری افغانستان در مونیخ آلمان در هماهنگی با این وزارت کار میکنند و خدمات کنسولی و سایر اسناد آنها قابل پذیرش کابل است.
بر اساس این بیانیه، طالبان تصریح کرده بود خدمات کنسولی در نمایندگیهای سیاسی افغانستان در کشورهای انگلستان، بلژیک، سوئیس، اتریش، فرانسه، ایتالیا، یونان، لهستان، سوئد، نروژ، کانادا، استرالیا و شهرهای بُن و برلین آلمان فاقد اعتبار است.
در پی فشارهای طالبان، انگلیس و نروژ سفارت تحت کنترل دیپلماتهای حکومت پیشین افغانستان را تعطیل کردند، آلمان فشارها برای همکاری دیپلماتهای جمهوریت با طالبان را تشدید کرده و هند نیز به کار دیپلماتهای دوران جمهوریت در دهلی پایان داده است.
طالبان صدها زندانی متهم به همکاری با جبهه مقاومت ملی را به بگرام منتقل کرده است
منابع معتبر به افغانستان اینترنشنال گزارش دادند که طالبان صدها زندانی متهم به ارتباط با جبهه مقاومت ملی افغانستان را به زندان بگرام منتقل کرده است. دستکم سه منبع تایید کردند که بیشتر آنها از ولایتهای پنجشیر، پروان، کاپیسا، بغلان، تخار و سایر مناطق شمال افغانستان هستند.
منابع گفتند که بیشتر زندانیان از زندان پلچرخی به بگرام منتقل شدهاند. هنوز شمار این زندانیان معلوم نیست و تاکنون طالبان درباره انتقال زندانیان به بگرام ابراز نظر نکرده است.
زندان بگرام بخشی از پایگاه هوایی بگرام است که در دو دهه گذشته در اختیار نیروهای ائتلاف بینالمللی به رهبری ایالات متحده بود و بهعنوان مرکز اصلی جنگ در برابر طالبان و داعش عمل میکرد.
صدها تن زندانی «خطرناک» شامل فرماندهان و جنگجویان طالبان و داعش در آن نگهداری میشدند.
با خروج نیروهای بینالمللی و سقوط دولت افغانستان، طالبان این پایگاه را تصرف و زندانیان را آزاد کردند.
در ماه سنبله امسال منابع
به افغانستان اینترنشنال خبر دادند که طالبان این زندان را فعال و شماری از
زندانیان را به آنجا منتقل کرده است. یک منبع گفت طالبان برخی از زندانیان نظامی
حکومت پیشین را نیز به بگرام برده است.
در سه سال گذشته،
طالبان صدها نفر را به اتهام همکاری با جبهههای ضدطالبان، عضویت در داعش و حتی
فعالیتهای انتقادی مانند خبرنگاران، زنان و استادان دانشگاه را بازداشت کرده است.
گزارشهای متعددی از نهادهای حقوق بشری نیز از شکنجه شدید و بدرفتاری طالبان با
زندانیان منتشر شده است.
پیش از خروج
نیروهای خارجی از افغانستان، میدان هوایی بگرام بزرگترین پایگاه نظامی ایالات
متحده در کشور بود.
دونالد ترامپ،
رئیسجمهور امریکا، بارها از این موضوع انتقاد کرده که پس از خروج امریکا از
افغانستان، پایگاه بگرام توسط چین «اشغال» شده است. او در جریان کمپینهای
انتخاباتیاش از بازپسگیری پایگاه بگرام سخن گفته بود.
طالبان: نیازی به کمربند امنیتی در اطراف افغانستان نیست
به گزارش خبرگزاری تسنیم، در واکنش به خبر قاچاق مواد مخدر و اسلحه از افغانستان به کشورهای مشترکالمنافع، «ذبیحالله مجاهد» سخنگوی طالبان در بیانیهای تصریح کرد که نیازی به طرح ایجاد کمربند امنیتی در اطراف افغانستان نیست.
وی همچنین بر کنترل امنیت در افغانستان تأکید کرد و گفت که گروههای تروریستی مانند داعش خوراسان به شکل قابل توجهی سرکوب شدهاند.
از سوی دیگر، «یحیی چاووش» کارشناس مسائل سیاسی، در گفتگو با اسپوتنیک اظهار داشت که در نشستهای منطقهای که درباره ایجاد کمربند امنیتی بحث میشود، باید مشخص شود که هدف این طرح چیست و آیا قرار است در تمام اطراف افغانستان یا تنها در مرزهای کشورهای مشترکالمنافع اجرا شود.
این کارشناس مسائل سیاسی گفت که در حال حاضر، حملات داعش خوراسان به شدت کاهش یافته و کشورهای همسایه باید بیشتر به تهدیدات داخلی خود توجه کنند.
چاووش اشاره کرد که کودتای چند سال پیش در قزاقستان ناشی از گروههایی بود که در داخل این کشور فعالیت میکردند و نه از افغانستان. بنابراین کشورهای مشترکالمنافع نباید نگران تهدیدات امنیتی از افغانستان باشند، بلکه باید به وضعیت امنیتی در داخل خاک خود توجه کنند.
طالبان اعلام کرد که شرکت مالزیایی پتروناس به عنوان یکی از شرکتهای بزرگ نفت و گاز در جهان، وعده سرمایه گذاری و همکاری در افغانستان را داده است.
به گزارش ایرنا، معاون نمایندگی وزارت امور خارجه در هرات، امروز چهارشنبه اعلام کرد که پتروناس تعهد خود را برای تداوم همکاری با افغانستان و سرمایه گذاری در توسعه اقتصادی این کشور به ویژه در بخش استخراج معادن و گاز ابراز کرده است.
رحمت الله فیضان در حساب اکس خود نوشت: شرکت بزرگ نفت و گاز مالزی، وعده داده است که به کارمندان فنی وزارت معادن و نفت افغانستان آموزشهای لازم را ارائه دهد و در زمینههای مختلف با این وزارتخانه همکاری کند.
به گفته نمایندگی وزارت امور خارجه طالبان در هرات، همکاری با پتروناس، که در مالزیا و دهها کشور دیگر سرمایهگذاریهای عظیمی دارد، میتواند به توسعه و ظرفیتسازی بخش معادن افغانستان کمک شایانی کند و نقش موثری در افزایش فرصتهای اقتصادی برای مردم افغانستان داشته باشد.
از تیر ماه سال گذشته فرایند استخراج نفت در افغانستان آغاز شد درحالیکه این کشور پس از روی کار آمدن حکومت طالبان با مشکلات اقتصادی عدیدهای دست و پنجه نرم میکند و به دنبال پتانسیلهایی برای درآمدزایی است.
وزارت معادن و نفت طالبان در آن زمان اعلام کرد که استخراج نفت از چاههای بلاک قشقری حوزه آمودریا در ولایت سرپل را آغاز کرده است. حوزه نفتی آمودریا در شمال افغانستان از بخشهای نفتخیز این کشور است که در ولایتهای سرپل و فاریاب قرار دارد.
حکومت سرپرست افغانستان با راهاندازی برنامههای جدید تلاش میکند تا ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار آواره داخلی را به خانههایشان بازگردانند.
به گزارش ایرنا از تارنمای وزارت امور مهاجرین و عودت کنندگان افغانستان، خلیلالرحمن حقانی سرپرست این وزارتخانه اظهار داشت: «امروز شاهد لحظهای مهم و خوشحالکننده هستیم که هزاران خانواده آواره داخلی با تلاشهای امارت اسلامی و وزارت مهاجرین، داوطلبانه به مناطق اصلی خود باز میگردند. این بازگشتها نتیجه تلاشهای گستردهای است که در راستای بازسازی و بهبود وضعیت این خانوادهها صورت گرفته است.»
برهمین اساس، این وزارتخانه با همکاری سازمان بین المللی «هماهنگی و مدیریت اردوگاهها» (CCCM) طرح جدیدی را برای ثبت و زیستسنجی (بیومتریک) پنج هزار خانواده بیجاشده داخلی به منظور انتقال آنان به محلات اصلیشان آغاز کرد.
حقانی افزود: این پنج خانواده آواره از شهر کابل به استانهای مختلف و محلات اصلیشان منتقل خواهند شد، که اکثریت این خانوادهها از استان کندز هستند.
مولوی سردار شیرزاد رئیس بخش رسیدگی به وضعیت آوارگان داخلی وزارت امور مهاجرین افغانستان هم تاکید کرد که پس از مدتها انتظار، طرح انتقال خانوادههای آواره به محلات اصلیشان آغاز شده است.
وی همچنین بر همکاری بیشتر موسسات و نهادهای ملی و بینالمللی در زمینههای مختلفی همچون ساخت مسکن، تامین مواد غذایی و سایر نیازمندیهای خانوادههای بیپناه تاکید کرد.
شیرزاد ادامه داد: هدف ما این است که با همکاری موسسات بینالمللی بتوانیم حدود ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار بی پناه داخلی را به خانههایشان بازگردانیم. این طرح یکی از اولویتهای وزارت مهاجرین است و تمام سران طالبان متعهد به خدمترسانی صادقانه به ملت خویش هستند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، «بارنت روبین» افغانستانشناس و مقام سابق وزارت خارجه آمریکا گفت واشنگتن با استانداردهای دوگانه نمیتواند طالبان را به پذیرش قوانین حقوق بشری متقاعد کند.
این پژوهشگر آمریکایی گفت واشنگتن از آغاز به دنبال موفقیت پروژه افغانستان نبود.
روبین که پیش از این مشاور سازمان ملل در نشست بن و روندهای سیاسی پس از آن بود، گفت: «ما میشنویم که بر پذیرش قوانین بینالمللی بشردوستانه توسط طالبان پافشاری میشود. میشنویم که میگویند طالبان را به دادگاه لاهه و دادگاه جنایی بکشانیم. اما در عین حال، آمریکا در حال حاضر دادگاه لاهه و جنایی را تهدید میکند که بودجه این دو دادگاه را قطع میکند.
وی اظهار داشت دلیل این تهدیدات آمریکا، مواضع این دو دادگاه درباره فلسطین و رژیم صهیونیستی است.
روبین در ادامه تصریح کرد: آمریکا در حوزه حقوق بشر مطلقاً اعتبار خود را از دست داده است.
این مقام سابق وزارت خارجه آمریکا همچنین خاطرنشان کرد شرکت نکردن طالبان در نشست بن در 2001 و پس از آن اشتباه آمریکا بود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، «زلمی خلیلزاد» نماینده ویژه سابق دولت ترامپ برای افغانستان اظهار داشت اجرای توافقنامه دوحه میتواند یکی از گزینههای حکومت جدید آمریکا برای افغانستان باشد.
خلیلزاد گفت: توافق دوحه تنها توافق رسمی است که آمریکا با طالبان دارد و طالبان نیز مدعی است که به این توافق پایبند است. نمیخواهم توقعات را بالا ببرم، اما تاکید دارم که همین توافق دوحه میتواند چارچوبی برای همکاری باشد.
نماینده ویژه سابق آمریکا در کنفرانس موسسه امنیت جهانی و ملی در دانشگاه فلوریدا به مشکلات مذاکرات بینالافغانی اشاره کرد و گفت حکومت پیشین افغانستان و طالبان در ناکامی این مذاکرات نقش داشتند.
خلیلزاد خاطرنشان کرد: اشرف غنی بهکار بردن اصطلاح "دولت جدید" را در گفتگوهای بینالافغانی نمیپذیرفت؛ در عین حال برخی مقامات پیشین افغانستان در جلسات خصوصی به من میگفتند که نیاز به چنین حکومتی وجود دارد، اما در جلسات رسمی از رئیسجمهور غنی حمایت میکردند.
وی تصریح کرد طالبان نیز نمیخواستند بهصورت مشترک حکومت کنند و زمان زیادی در این مذاکرات هدر رفت. به گفته وی، شاید قصد دو طرف ایجاد تاخیر در این روند بود.
نماینده پیشین آمریکا برای افغانستان همچنین گفت اشرف غنی یک روز پیش از سقوط کابل توافق کرده بود که از قدرت کنار میرود و زمینه تشکیل حکومت جدید را فراهم کند، اما در آن زمان طالبان به دروازههای پایتخت رسیده بودند.
خلیلزاد افزود طالبان نیز موافقت کرده بودند تا زمان توافق بر سر حکومت جدید وارد کابل نشوند، اما با فرار اشرف غنی مذاکرات به ناکامی انجامید.
این دیپلمات سابق آمریکایی همچنین تصریح کرد طالبان شاید در کوتاهمدت در قدرت باقی بمانند، اما در بلندمدت حکومت آنها بدون گفتگوهای بینالافغانی پایدار نخواهد بود.
وی همچنین خاطرنشان کرد جنگ افغانستان به بنبست رسیده بود و واشنگتن برای پایان دادن به آن با طالبان وارد گفتگو شد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، «زهرا ممتاز بلوچ» سخنگوی وزارت خارجه پاکستان در یک نشست خبری اعلام کرد «ضمیر کابلوف» نماینده ویژه رئیسجمهور روسیه در امور افغانستان، روز پنجشنبه(24 آبان) به پاکستان سفر میکند.
وی افزود نماینده ویژه پوتین در این سفر با «آمنه بلوچ» معاون وزیر خارجه پاکستان دیدار خواهد کرد و گفتگوهای مفصلی نیز با «احمد نسیم ورایچ» معاون وزیر خارجه این کشور در امور افغانستان و آسیای غربی خواهد داشت.
سخنگوی وزارت خارجه پاکستان اضافه کرد در این دیدارها، دو طرف به بررسی آخرین تحولات افغانستان پرداخته و درباره نقش کشورهای همسایه در تقویت صلح و ثبات منطقهای تبادل نظر خواهند کرد.
این سفر در حالی صورت میگیرد که مقامات پاکستانی مدعی هستند فرماندهان و شبهنظامیان مخالف دولت این کشور در افغانستان حضور دارند، اتهامی که طالبان همواره آن را رد کرده است.
هزار زندانی افغانستانی به کشور خود بازگردانده میشوند
معاون امور بینالملل و حقوق بشر وزیر دادگستری و رئیس کمیته انتقال محکومان ایران از بازگرداندن هزار زندانی افغانستانی ظرف ۲ ماه آینده به کشور متبوع خود خبر داد.
عسکر جلالیان در حالی که برای مذاکره با همتای افغانستانی خود عازم کابل بود؛ در گفتوگو با خبرنگار قضایی ایرنا اظهار داشت: موافقتنامه انتقال محکومان با افغانستان در سال ۱۳۸۵ منعقد شده است و هیات حاکمه جدید افغانستان نیز به این توافقنامه رسمی، پایبند و مقید است و اکنون عازم کابل هستم تا مذاکرهای درخصوص انتقال زندانیان افغانستانی در تهران و انتقال زندانیان ایرانی در افغانستان داشته باشیم.
وی خاطرنشان کرد: روابط جمهوری اسلامی ایران و افغانستان در حوزههای مختلف رابطه خوبی است و دو ملت، همزبان با اشتراکات بسیار هستند و شاید بسیاری از بدخواهان علاقه نداشته باشند که ارتباط ایران با همسایگانش گسترده و عمیق باشد ولی دو ملت رابطه عمیقی با یکدیگر دارند و باید تلاش کنیم تا این روابط صمیمانه دو ملت پابرجا بماند.
جلالیان تصریح کرد: کشورهای همسایه محکوم به همکاری با یکدیگر هستند و حتما برای همکاری با هم باید تلاش کنند تا موانعی که وجود دارد از پیش رو بردارند.
دیدگاه جمهوری اسلامی ایران در انتقال زندانیان مبتنی بر قواعد حقوق بشری است
رئیس کمیته انتقال محکومان افزود: در دو ماه آینده بنا داریم هزار زندانی افغان را به کشور خود بازگردانیم تا آنها دوران محکومیت خود را در کشور خود سپری کنند و دیدگاه جمهوری اسلامی ایران در این انتقال مبتنی بر اصول و قواعد حقوق بشری و انسانی است زیرا اگر این محکومان به کشور خود بازگردانده شوند و در کشور خود ادامه محکومیت خود را بگذرانند؛ امکان بازاجتماعی شدن آنها فراهم می شود.
معاون امور بینالملل و حقوق بشر وزیر دادگستری ایران اظهار داشت: عمده این زندانیان، محکومان مربوط به جرایم مواد مخدر هستند همچنین برخی از آنها جرایمی مرتکب شدهاند که وجه خصوصی جرم برطرف شده و اکنون از نظر جنبه عمومی جرم دوران حبس سپری میکنند.
شرط انتقال رضایت زندانی است
رئیس کمیته انتقال محکومان با تاکید بر اینکه انتقال هر یک از زندانیان با رضایت آنها انجام میشود، گفت: اگر زندانی رضایت نداشته باشد به کشورش بازگردانده نمیشود و حتما باید رضایت داشته باشد از طرفی دیگر این زندانیان نباید شاکی خصوصی یا بدهی داشته باشند همچنین مجازات آنها نباید اعدام یا قصاص باشد.
معاون وزیر دادگستری ایران اظهار داشت: صرفا محکومانی براساس موافقتنامه انتقال مییابند که محکومیت آنها حبس باشد و باید ادامه دوران محکومیت را در زندانهای کشور متبوع خود بگذرانند.
جلالیان ادامه داد: این محکومان وقتی به کشور خود بازگردانده شوند میتوانند نظارت حداقلی بر خانوادهها و اموال خود داشته باشند تا خانواده های آنها بیش از این آسیب نبینند.
کمتر از ۱۰ ایرانی در زندانهای افغانستان
معاون امور بینالملل و حقوق بشر وزیر دادگستری ایران درباره زندانیان ایرانی در افغانستان گفت: مطابق آخرین آمار، تعداد ایرانیان زندانی در افغانستان کمتر از ۱۰ نفر هستند و در تلاش هستیم تا آنها را نیز در یک مسیر منطقی و براساس موافقتنامه به کشور منتقل کنیم.
طالبانی در جامعهی افغانستان و مدیریت افکار عمومی به هدف حمایت از نظام و قدرت سیاسی این گروه از طریق مدرسه و ملا است.
«سهیل شاهین» معتقد است امارت اسلامی افغانستان با جمهوری اسلامی ایران مدت زیادی هست که روابط حسنه دارد در زمان اشغال افغانستان ما با جمهوری اسلامی ایران روابط خوب و حسنه ای داشتیم که در حال حاضر نیز این روابط گسترش یافته است و در آینده نیز دوام خواهد کرد که این روابط جایگاه و اهمیت خاص دارد.
، روابط ایران و طالبان افغانستان با فراز و نشیب همراه بوده است. با به قدرت رسیدن طالبان روابط میان ایران و امارت اسلامی بهبود یافت. اگرچه ایران با امارت اسلامی روبط چندجانبه دارد ولی هنوز آنرا به رسمیت نمی شناسد.
به رغم بهبود روابط در زمینه های گوناگون، موضوعاتی چون «حق آبه هیرمند» و «مساله مهاجران افغان در ایران» همچنان چالش برانگیز هستند.
حضور گسترده مهاجران غیر قانونی افغان در ایران، باعث شده تا ایران سیاستهایی را در رابطه با ساماندهی این روند انجام دهد. ممانعت از ورود و بازگرداندن مهاجران غیر قانونی افغان از جمله این سیاستهاست.
موضوع روابط دوجانبه ایران و امارت اسلامی و مساله مهاجران دو موضوعی است که خبرنگار تابناک در گفتگو با «سهیل شاهین» رئیس دفتر سیاسی طالبان در قطر مورد بررسی قرار داده است که در ادامه آمده است.
«سهیل شاهین»، رئیس دفتر سیاسی طالبان در قطر در گفتگو با تابناک از تداوم امارت اسلامی با جمهوری اسلامی ایران ابراز خوشبینی کرد و گفت: از زمان فتح افغانستان در روابط امارت اسلامی افغانستان با جمهوری اسلامی ایران در زمینههای زیادی پیشرفت به وجود آمده است و هنوز هم این پیشرفت ها بهبود می یابد و به نظر من اکنون که افغانستان یک کشور آزاد و مستقل است فرصت خوبی است که در بین کشورهای همسایه به شمول ایران سرمایهگذاری در تمام میادین صورت گیرد.
به گفته سهیل شاهین، امارت اسلامی افغانستان با جمهوری اسلامی ایران مدت زیادی هست که روابط حسنه دارد در زمان اشغال افغانستان ما با جمهوری اسلامی ایران روابط خوب و حسنه ای داشتیم که در حال حاضر نیز این روابط گسترش یافته است و در آینده نیز دوام خواهد کرد که این روابط جایگاه و اهمیت خاص دارد.
رئیس دفتر سیاسی طالبان در قطر خاطرنشان ساخت که پالیسی (سیاست) امارت اسلامی افغانستان با تمام کشورها از جمله ایالات متحده آمریکا روشن و متوازن است. ما از سرمایهگذاری آمریکایی ها در افغانستان استقبال میکنیم و می خواهیم در روشنی منافع ملی و ارزشهای اسلامی خویش با آنها روابط مثبت داشته باشیم. اما باید گفت که اعمال فشار در افغانستان هیچگاهی نتیجه نداده است و این نشان روشنی هست برای همه دولت ها.
شاهین می گوید: امارت اسلامی ظلم تجاوز و قتل عام و وحشت توسط اسرائیل را علیه مردم مسلمان فلسطین شدیداً محکوم میکند و برای مردم مسلمان و برادر فلسطین کشوری آزاد و مستقل میخواهیم و این را حقشان میدانیم. در این مورد با جمهوری اسلامی ایران و همه کشورهای اسلامی موقف (موضع) همسو و مشابه داریم.
این مقام سیاسی طالبان در پاسخ به این پرسش تابناک که بخش زیادی از مهاجران بعد از به قدرت رسیدن طالبان از افغانستان خارج شدند و آیا طالبان تمهیدی برای بازگشت آنها اندیشیده است، گفت که جمهوری اسلامی ایران با نشان دادن اخوت اسلامی باید با مهاجرین افغان داخل ایران برخورد برادرانه داشته باشد در برخی موارد مهاجرین افغان شکایت دارند. این موضوع را امارت اسلامی افغانستان با جمهوری اسلامی ایران بارها مطرح کرده است. ما امیدواریم مسئولین جمهوری اسلامی ایران به این موضوع رسیدگی کند تا شکایات مهاجرین افغان رفع گردد.
شاهین گفت امارت اسلامی از جمهوری اسلامی ایران میخواهد که مهاجرین افغان را به اجبار از ایران خارج نکنند تا آنها به افغانستان برگردند، بلکه باید برگشت آنها داوطلبانه باشد.
سهیل شاهین همچنین افزود اگر تحریم های اقتصادی علیه افغانستان رفع شود و امارت اسلامی افغانستان به رسمیت شناخته شود، مسأله مهاجرین خود به خود حل میگردد؛ چون در افغانستان شرایط کار فراهم میگردد و مهاجرین به کشور خود باز میگردند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، درپی گزارش سازمان ملل مبنی بر افزایش 19درصدی کشت خشخاش در افغانستان، «هبتالله آخندزاده» رئیس طالبان، فرمانی 11مادهای را برای جلوگیری از کشت و قاچاق مواد مخدر صادر کرده است.
بر اساس مکتوب منتشرشده در فضای مجازی، فرماندهی پلیس طالبان در ولایت بادغیس از فرمان جدید رهبر این گروه خبر داده و ساکنین این ولایت را از کشت مواد مخدر منع کرده است.
ممنوعیت کشت و قاچاق و همچنین استفاده از مواد مخدر در 11 فصل و 32 ماده توسط رئیس طالبان صادر شده است.
در فصل اول این فرمان آمده است: فردی که کمتر از نیم جریب زمین تریاک یا حشیش کشت کند، به شش ماه حبس تنفیذی محکوم خواهد شد.
در فصل دوم این فرمان نیز آمده است: اگر فردی کمتر از یک کیلو تریاک یا حشیش از خارج به داخل افغانستان انتقال دهد، از سوی محاکم مربوطه به یک سال زندان محکوم میشود.
همچنین در فصل سوم این فرمان آمده است: فردی که فروشنده انواع مواد مخدر باشد و از نزد او مقدار پنج گرم هر نوع مواد مخدر کشف شود، بهمدت یک سال حبس تنفیذی از سوی محکمه ذیصلاح محکوم میشود.
حکومت طالبان بهطور رسمی دراینباره چیزی نگفته است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، در گامی مهم بهسوی رسمی کردن روابط دیپلماتیک بین دهلی و کابل، دولت هند به احتمال زیاد درخواست دولت طالبان را برای انتصاب نمایندهای در کنسولگری افغانستان در بمبئی خواهد پذیرفت.
رسانه هندی «ساندی گاردین» به نقل از منابع افزود: این اقدام که شامل تأیید دیپلمات پیشنهادی از سوی طالبان است، رویکرد عملگرایانه هند در تعامل با دولت کنونی افغانستان را نشان میدهد و گام بعدی ممکن است به رسمیت شناختن کامل دیپلماتیک باشد.
ساندی گاردین اضافه کرد: افزایش نزدیکی بین دهلی و کابل بهعنوان نشانهای از چگونگی عملکرد طالبان در راستای نیازهای استراتژیک هند در نظر گرفته میشود.
گزارش تصریح کرد اکرام الدین کامل دانشجوی مقطع دکتری از دانشگاه جنوب آسیا هند بوده و این مقطع را به پایان رسانده است. وی پس از سقوط جمهوریت به افغانستان بازگشت، در وزارت خارجه طالبان مشغول به کار شد و اکنون با پاسپورت معمولی به دهلی بازگشته و در کنسولگری بمبئی فعالیت میکند.
بر اساس این گزارش به احتمال زیاد به او پاسپورت دیپلماتیک داده خواهد شد و به عنوان دبیر دوم کنسولگری منصوب میشود.
ساندی گاردین افزود: پذیرش نمایندهای از دولت طالبان به هند این فرصت را میدهد تا از منافع خود محافظت کند، امنیت پروژههای هندی را تضمین کند و کانالی برای ارتباطات حفظ کند. همزمان، این اقدام احتمالاً توسط کشورهای دیگر نیز دنبال خواهد شد که در پذیرش دیپلماتهای جدید، با وجود اینکه بسیاری از کشورها همچنان در به رسمیت شناختن و تعامل کامل با دولت طالبان محتاط هستند، به این روند بپیوندند.
هند پس از ۱۵ اگست ۲۰۲۱؛ نزدیکی با طالبان و بیمهری با مردم افغانستان
افغانستان انترنیشنل : جمیل خلیلی، دانشجوی افغان در دانشگاهی در شهر پونه هند، در آستانه آغاز سمستر سوم کارشناسی خود، حدود یک ماه قبل از ۲۴ اسد ۱۴۰۰ به افغانستان رفت تا تعطیلات دانشگاه را با خانوادهاش در مزارشریف سپری کند.
تعطیلات یک ماهه این دانشجو در افغانستان، همزمان بود با سقوط پیهم شهرها به دست نیروهای طالبان.
در ۲۴ اسد ۱۴۰۰، در میانه هرجومرج ناشی از سقوط اکثریت ولایتها به دست طالبان و نزدیک شدن نیروهای این گروه به اطراف شهر کابل، آقای خلیلی ویزای خود را به دست آورد تا برای ادامه تحصیلات خود به هند برگردد.
در همین روز، اشرفغنی، رئیسجمهور پیشین افغانستان فرار کرد و طالبان وارد کابل شدند. کابل و دیگر شهرهای افغانستان، شاهد هرجومرج بیسابقهای بود و شهروندان سراسیمه و نگران از بازگشت طالبان، سعی میکردند از راههای مختلف کشور را ترک کنند.
جمیل خلیلی، در حالی که ویزای هند را در دست داشت، فرصت خرید بلیط هواپیما را پیدا نکرد. حدود ۱۰ روز بعد از سقوط، در سوم سنبله حکومت هند اعلام کرد که تمام ویزاهای صادرشده به شهروندان افغانستان، بدون درنظرداشت تاریخ صدور آن، بیاعتبارند.
اکنون بیش از سه سال از بازگشت به افغانستان میگذرد و این دانشجوی افغان در هند، هنوز در مزار شریف به سر میبرد.
او که قرار بود در میانه ۲۰۲۲، مدرک کارشناسی خود را از هند بگیرد، همچنان اسم خود را در فهرست دانشجویان غیرحاضر دانشگاه میبیند.
جمیل خلیلی نمونهای از دانشجویان افغان در هند است که طبق برخی از گزارشها، تعداد آنها به بیش از دو هزار نفر میرسد و حکومت هند آنها را در افغانستان تحت کنترول طالبان تنها رها کرد. شماری از آنها، با سپری کردن آزمون از راه دور، توانستند از دانشگاههای خود فارغ شوند اما تعدادی مانند آقای خلیل همچنان در بیسرنوشتی به سر میبرند.
به دنبال انتقادها و اعتراض دانشجویان افغان در هند، جیشنکر، وزیر خارجه هند، در ماه اکتبر ۲۰۲۲ در نشستی گفت که هیچ کس نمیتواند درباره «احساس هند» در قبال افغانها تردید کند اما برای فراهم شدن صدور ویزا، باید نخست در کابل «اعتماد و کارآیی» به وجود بیاید.
ویزای الکترونیکی
دولت هند همزمان با لغو ویزاهای صادرشده به شهروندان افغانستان، اعلام کرد که افغانها میتوانند درخواست ویزای الکترونکی بدهند.
چند نفر از متقاضیان ویزای هند، از جمله جمیل خلیلی، دانشجو، به افغانستان اینترنشنال تایید کردند که با گذشت بیش از سه سال، درخواستشان برای ویزای الکترونیکی بیپاسخ مانده است.
دنشجویان افغان در هند که در افغانستان گیرماندهاند، از طریق رسانهها و تجمعاتی در کابل، خواستار صدور ویزا شدند. آنها همچنین با مقامهای وزارت خارجه طالبان نیز دیدار کردند و خواستار همکاری در این زمینه شدند. یکی از دانشجویان گفت که وزارت خارجه طالبان، نامهای به سفارت هند در کابل فرستاد، اما این تلاشها نتیجه نداد.
افزایش سختگیریها در برابر دانشجویان و مهاجران افغان در هند
برخی از افغانها در هند میگویند که پس از به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان، دهلی نو در برابر دانشجویان و مهاجران افغان در هند، رویکرد تازهای در پیش گرفت.
در تغییرات جدید، دانشجویان مستقر در هند، با سختگیریهای بیشتری برای تمدید مدرک اقامت خود روبهرو شدند. ادارات هندی مدارک و اطلاعات بیشتری از آنها میخواهد و یک دانشجو گفت که برخورد مسئولان هنگام تمدید ویزا، بیشتر به «بازجویی از متهمان» میماند.
بنابر آمار سازمان ملل در جنوری ۲۰۲۲، حدود ۴۶ هزار پناهجوی افغان زندگی میکرد. آژانس پناهندگان ملل متحد پارسال گزارش داد که اکنون تعداد مهاجران افغان در هند، به ۱۵ هزار نفر میرسد.
بسیاری از این مهاجران، پس از سقوط افغانستان به دست طالبان، از هند به کشورهای غربی پناه بردند.
مهاجران افغان در دهلی میگویند که سختگیریها در برابر مهاجران افغان، در یک سال پس از به قدرت رسیدن طالبان افزایش یافت. آنها افزودند که این سختگیریها در حال حاضر کمتر شده است.
با این حال، دهها دانشجوی نظامی که از سوی حکومت پیشین افغانستان به هند اعزام شده بودند، پس از به قدرت رسیدن طالبان با بیسرنوشتی در هند روبهرو شدند. برخی از این دانشجویان میگثیند ماهها پس از تسلط طالبان در افغانستان، با تمدید نشدن ویزا و مشکلات اقتصادی دستوپنجنه نرم کردهاند. وزارت دفاع طالبان اعلام کرده که شماری از آنها به افغانستان بازگشتهاند.
در حال حاضر، شماری از دانشجویان افغان در هند، تحصیلات خود را به پایان رساندهاند. این دانشجویان میگویند که دهلی نو ویزای آنها را نیز تمدید نمیکند و با سردگمی درباره سرنوشتشان مواجهاند. آنها همچنین اجازه اشتغال ندارند و این محدودیت، به چالشهای اقتصادی دانشجویان افزوده است.
نزدیکی طالبان با هند
در حالی که هند پس از تسلط طالبان، سختگیریها علیه افغانها را افزایش داده و صدور ویزا را به شدت محدود کرده، در کابل اما تلاش میکند که به حکومت طالبان نزدیک شود.
دهلی نو، چند بار هیئتهای «فنی» به افغانستان فرستاده و برخی از نمایندگان آن، در سفارت هند در کابل حضور دارند.
در روزهای اخیر، جیپیسینگ، مسئول بخش افغانستان، پاکستان و ایران در وزارت خارجه هند، به کابل سفر کرد و با مقامهای طالبان از جمله وزیران خارجه و دفاع این گروه دیدار کرد.
طالبان در بیانیههای خود از دیدار با این دیپلومات هند، بر گسترش روابط میان این گروه و هند تاکید کردند.
وزارت خارجه هند پس از این دیدارها، اعلام کرد که هدف دیپلومات هندی از سفر به افغانستان، مقاصد اقتصادی و بشردوستانه بوده است.
نمایندگیهای افغانستان در هند در کنترول دیپلوماتهای حامی طالبان
در ماه میزان پارسال فرید ماموندزی، سفیر پیشین افغانستان در هند، اعلام کرد که فعالیت سفارت افغانستان به دلیل «عدم حمایت دولت میزبان» به فعالیت خود پایان داده است.
آقای ماموندزی بعدا در ماه قوس، در گفتوگو با بلومبرگ گفت حکومت هند یپلوماتهای حکومت سابق را پیوسته تشویق میکرد با طالبان تعامل داشته باشند.
آقای ماموندزی گفته بود که دهها دیپلومات حکومت سابق هند را ترک کرده و آنهایی که باقی ماندهاند از طالبان حمایت میکنند و با وزارت خارجه این گروه در تماس هستند.
در ماه قوس پارسال سیدمحمد ابراهیمخیل، جنرال قنسول افغانستان در حیدرآباد اعلام کرد بنا به درخواست حکومت هند، با ذکیه وردک، جنرال قنسول پیشین افغانستان در ممبی، مسئولیت امور قنسولی سفارت افغانستان در دهلی را به عهده گرفتهاند.
ذکیه وردک بعدا در ماه ثور امسال پس از نشر گزارشها درباره قاچاق بیش از ۲۵ کیلوگرم طلا به ارزش بیش از دو میلیون دالر در میدان هوایی ممبی از سمت خود استعفا کرد.
در پی افتادن سفارت افغانستان در دهلی به دست دیپلوماتهای حامی طالبان، وزیر خارجه هند گفته سفارت «جمهوری اسلامی افغانستان» در دهلی فعال است. سوبرامانیام جیشنکر افزود دیپلوماتهای افغانی که در هند «ماندند»، مسئولیت این سفارت را برعهده گرفتند.
در آخرین تحول در روابط طالبان با هند، روز یکشنبه روزنامه سندی گاردین خبر داد که طالبان شخصی به نام اکرامالدین کمیل را به عنوان جنرال قنسول دوم افغانستان در ممبی پیشنهاد کرده است.
بنابر این گزارش، آقای کمیل با پاسپورت عادی به هند رفته و در ممبی مستقر شده است. سندی گاردین احتمال داد که هند دیپلومات پیشنهادی طالبان را خواهد پذیرفت.
مقامهای هندی و طالبان درباره معرفی جنرال قنسول دوم برای قنسولگری افغانستان در ممبی چیزی نگفتهاند. با این حال، وزارت خارجه طالبان روز دوشنبه خبر داد که قنسولگری افغانستان در ممبی، «به دستور» این وزارتخانه، توزیع پاسپورت را به افغانستان مقیم هند آغاز کرده است.
شهروندان رویکرد جدید هند در قبال افغانستان را «بیمهری» در برابر مردم این کشور میخوانند. پس از سقوط حکومت پیشین در افغانستان، صدها هزار شهروند به دلیل نگرانیهای امنیتی و ترس از انتقامجویی طالبان، به کشورهای همسایه مثل ایران و پاکستان پناه بردند. این کشورها هرچند به تدریج سختگیریها علیه مهاجران افغان را تشدید کردند اما راه را برای ورد شهروندان افغانستان نبستند.
نارضایتی پاکستان
هند در حالی به دنبال نزدیکی با طالبان است که این گروه، متحد سنتی پاکستان است و گسترش روابط میان این دو، خشم اسلامآباد را در پی خواهد داشت.
خواجه آصف، وزیر دفاع پاکستان به تازگی یک حمله مرگبار در کویته را بخشی از جنگ نیابتی هند علیه پاکستان دانست و طالبان افغان را به «تبانی و چشمپوشی» متهم کرد.
در همین حال، در ماه جوزای ۱۴۰۱ هندوستان تایمز گزارش داد که طالبان به مقامهای هند وعده دادهاند که با القاعده و سایر گروههای افراطی در پاکستان که تهدیدی برای هند محسوب میشوند، مبارزه کنند.
طبق گزارش، گروه طالبان به هند اطمینان داده است که نه تنها علیه گروههای تروریستی ضد هند چون جیش محمد، لشکر طیبه و حزب مجاهد که از پاکستان فعالیت میکنند، بلکه علیه حملات تروریستی القاعده نیز مبارزه خواهند کرد.
کمکهای هند
شورای روابط فرهنگی هند (آیسیسیآر) که بورسیههای تحلصیلی را به دانشجویان خارجی فراهم میکند، پس از سقوط افغانستان به دست طلبان، بورسیههای دانشجویان حاضر در هند را تمدید کرد. بنابر این تصمیم، دانشجویانی که همزمان با سقوط افغانستان از مقطع کارشناسی فارغ شدند، با بورسیههای آیسیسیآر دوره کارشناسی ارشد خود را در دانشگاههای هند آغاز کردند.
علاوه بر این، هند پس از تسلط طالبان در افغانستان، کمکهای بشردوستانه شامل گندم و دارو به این کشور فرستاده است.
به گزارش رسانههای هندی، دهلی نو همچنین حدود ۳۵۰ نفر از شهروندان سیک افغانستان را پس از سقوط به هند منتقل کرد. طبق گزارشها، در حال حاضر بیش از ۲۳۰ نفر این شهروندان از هند به کانادا مهاجرت کردهاند.
هیچ ممانعتی برای ورود کتابهای چاپ ایران به افغانستان وجود ندارد
مسئولین اطلاعات و فرهنگ ولایت هرات گفتند: واردات کتاب های مختلف از کشور ایران از مسیر مرز اسلام قلعه به ولایت هرات همه روزه به تیراژ بالا جریان دارد و هیچ ممانعتی در این زمینه وجود ندارد.
به گزارش خبرگزاری
مهر به نقل از آوا، از چندی بدینسو شماری از رسانههای خارج کشور با انتشار شایعاتی مدعی شده اند که
مسئولان محلی ولایت هرات از ورود کتابهای چاپ ایران به کشور جلوگیری میکنند.
در همین حال
مولوی احمدالله متقی،
رئیس اطلاعات و فرهنگ هرات در گفتگو با آوا، با رد این شایعات گفت که این خبر صحت
ندارد.
از سویی هم مولوی
فرید احمد ایوبی، آمر اطلاعات ریاست اطلاعات و فرهنگ هرات با رد خبر ممنوعیت کتابهای چاپ
ایران گفت: «این خبرها شایعه بوده و کاملاً رد است و این طور نیست که با تمامی
کتابهای که از کشور ایران می آیند ممانعت
صورت بگیرد».
در همین حال،
مولوی سیف الله محمدی، مدیر عمومی اطلاعات و فرهنگ گمرک اسلام قلعه هرات در
توضیحاتی بیشتر به خبرنگار آوا میگوید که واردات انواع کتابها اعم از قرآن مجید،
کتابهای مکاتب، مدارس، طبی، آموزشی، تصوف، اشعار، رمان و انواع و اقسام کتابهای
دیگر در رشتههای دیگر که چاپ ایران باشد وارد کردن آن به داخل کشور هیچ نوع
ممنوعتی ندارد.
وی در ادامه با
تاکید بر این که کتاب برای ارتقای فرهنگ جوامع میباشد و ما هر آنچه که جامعه دارد
از کتاب است، گفت: برخی با نشر چنین اخبار کذب سبب پراکندگی افکار هموطنان ما
میشوند.
وی در ادامه
افزود: «در سال
۱۴۰۳ بیش از ده
هزار بوجی کتاب که شامل میلیونها جلد میشود تنها از مرز اسلام قلعه وارد کشور
شده؛ شخص خود ما آنها را کنترل نموده و معلومات گرفتیم و استعلام تمامی کتابهای
وارد شده نزد ما موجود میباشد. اکثر این کتابها چاپ کشور ایران می باشند».
مدیر عمومی
اطلاعات و فرهنگ گمرک اسلام قلعه هرات همچنین افزود: چندی پیش نیز خبرهای کذبی مبنی
بر بسته شدن کتابخانه های هرات
منتشر شده بود که به دور از حقیقت است.
وی همچنین با
اشاره به اینکه برخیها ادعا کردند که کتابهای ضبط شده در مرز اسلام قلعه توهین
صورت گرفته و این کتابها حریق شده است، آن را رد نموده و تأکید کرد که این خبرها
حرفهایی کذب و دروغ میباشند.
مولوی محمدی در
ادامه خاطر نشان کرد که همواره از سوی بزرگان و مسئولین امارت اسلامی تاکید شده تا
با مردم و هموطنان برخورد و رویه نیک صورت بگیرد.
وی در ادامه تصریح کرد:
«کسانی که به کشور کتاب وارد میکنند اهل فرهنگ و دانش هستند، ناشران ما خیلی
گرانقدر هستند و با انتشار و تقدیم کتاب، خدمات ارزندهای را برای تمامی اقشار
جامعه ارائه می کنند».
به گفته مولوی
محمدی، در حال حاضر کشور به واردات کتاب نیاز مبرم دارد زیرا به گفته وی
چاپخانههای داخل کشور نمیتوانند نیاز متقاضیان کتاب را تأمین کنند.
مدیر عمومی
اطلاعات و فرهنگ گمرک اسلام قلعه هرات با تاکید بر این که برای واردات انواع کتاب
از کشور ایران به افغانستان هیچ نوع ممانعتی وجود ندارد، اما گفت که ورود کتابهای
که محتویات آن خلاف شریعت اسلامی باشد، به مسائل اختلافی دامن بزند و یا به مقدسات
و باورهای دینی و مذهبی هموطنان توهین شده باشد، ممنوع است.
این مقام محلی در
ولایت هرات همچنین خاطر نشان کرد که طی چند روز گذشته هزاران جلد کتاب که بالای
دهها تُن میشد با عناوین مختلف از سوی وارد کنندگان کتاب، وارد کشور شده و هیچ
ممانعتی بر آن وجود نداشته است.
از سوی دیگر، وارد
کنندگان کتاب نیز در هرات با تأیید سخنان مسئولین اطلاعات و فرهنگ در این ولایت
تاکید میکنند که تاکنون با هیچ نوع محدودیتی در زمینه واردات کتاب از ایران روبرو
نشده اند.
حاجی عبدالحلیم
محمدی، یکی از فروشندگان و وارد کننده کتاب در ولایت هرات میگوید که تا حالا هیچ
نوع ممانعتی از سوی وزارت اطلاعات و فرهنگ کشور در زمینه واردات کتاب اعمال نشده
است.
وی افزود: از سوی
مسئولین در نظامهای مختلف، همواره تاکید سفارش شده تا وارد کنندگان، کتابهای با
موضوعات سیاسی خاص و یا مذهبی که بین مردم اختلاف ایجاد میکند و افراد را به
گروهها تقسیم نموده و به مسائل نژاد پرستی دامن میزند، به کشور وارد نکنند.
آقای محمدی در
ادامه خاطر نشان ساخت که اتحادیه کتابفروشان نیز در نشستهای که با مسئولین
اطلاعات و فرهنگ داشته اند تاکید و توصیه کرده اند تا با افرادی که کتابهای با محتوای اختلاف برانگیز وارد کشور میکنند
برخورد جدی نمایند.
این چهره فرهنگی
در ولایت هرات که به گفته وی از مدت
۳۰ سال بدینسو از ایران کتاب وارد میکند، میافزاید که در زمینه واردات کتاب هیچ
گاه از سوی دو کشور ایران و افغانستان ممانعت صورت نگرفته است. به گفته وی آنان
کتابهای مورد نیاز مردم را بدون مشکل وارد کشور میکنند و همواره از سوی مسئولین و
حکومت با آنان کمک و همکاری صورت گرفته است.
به گفته آقای
محمدی، پس از تغییر نظام در کشور هم، او تاکنون در زمینه وارد کردن کتاب از ایران
با مشکلی روبرو نشده است.
این در حالی است
که از چندی بدینسو برخی رسانهها خبرهای مبنی بر ممانعت مسئولین هرات از ورود کتابهای
چاپ ایران به کشور خبر داده بودند که این موضوع سبب نگرانی شماری از هموطنان شده
بود.
این رسانهها مدعی
شده اند که کتابهای چاپ ایران اعم از قرآن کریم، کتابهای دینی، فرهنگی،
آموزشی، علمی، زبانهای خارجی، ادبیات، رمان و … همه ممنوع شده اند؛ در حالی که به گفته مسئولان محلی چنین چیزی صحت ندارد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، آژانس توسعه بینالملی آمریکا (یواس اید) در گزارشی به نقل از کمیساریای عالی ملل سازمان ملل در امور پناهندگان اعلام کرد که از تاریخ 15 آگوست 2023 تا سپتامبر 2024 میلادی، بیش از 2.2 میلیون مهاجر افغان از ایران و پاکستان به کشور خود بازگشتهاند.
این گزارش نشان میدهد که از این تعداد، تنها 734 هزار و 817 نفر از پاکستان به افغانستان بازگشتهاند. همچنین، نهاد یادشده اعلام کرده است که در این مدت به 588 هزار مهاجر برگشته کمکهای لازم را ارائه داده است.
بر اساس این گزارش، در سال گذشته، 23.7 میلیون نفر در افغانستان نیازمند کمکهای بشردوستانه بودهاند که از این تعداد، 17.3 میلیون نفر به کمکهای فوری نیاز داشتهاند. در مجموع، 32.1 میلیون نفر در سراسر افغانستان از کمکهای بشردوستانه بهرهمند شدهاند.
علاوه بر این، یو اس اید به نقل از سازمان بینالمللی مهاجرت نیز اظهار داشت در سال گذشته میلادی، افغانستان با 6.6 میلیون آواره داخلی مواجه بوده است که در حال حاضر نیز به ارائه کمکهای اضطراری به آسیبدیدگان از حوادث طبیعی در افغانستان ادامه میدهد.