پیامدهای اقتصادی دولت دوم دونالد ترامپ برای آمریکا و جهان
– سیمون جانسون
سیمون جانسون، برنده نوبل اقتصاد در سال ۲۰۲۴ و اقتصاددان ارشد سابقِ صندوق بین المللی پول در پراجکت سیندیکیت نوشت: از روز ۲۰ ژانویه سال ۲۰۲۵، نقطه آغاز دوره دوم حضور دونالد در قدرت به عنوان رئیس جمهور آمریکا آغاز شده است. رویه‌ها و رویکرد‌های انتخاباتی و سیاسی تیم ترامپ در وضعیت کنونی، حاکی از این است که این تیم در قیاس با دوره شکستش در سال ۲۰۲۰ از دموکرات‌ها و جو بایدن، سازمان‌یافته‌تر شده است. این تیم هنوز بر سیاست‌هایی نظیر کاهش مالیات‌ستانی برای ایجاد رونق در اقتصاد آمریکا تاکید دارد.
در عین حال، ترامپیست‌ها بر افزایش تعرفه‌های گمرکی برای بازتعریف تجارت آمریکا با جهان تاکید دارند و سیاست‌هایی نظیر اخراج گسترده مهاجران و پناهجویان خارجی از خاک آمریکا جهت ایجاد فرصت‌های کاری بیشتر برای کارگران آمریکایی را مد نظر دارند. با این همه، زمانه تغییر کرده و بعید است واقعیت‌های میدانی با لفاظی‌های کلامی، تطابق محض داشته باشند.
سال ۲۰۱۶، زمانی که ترامپ برای نخستین بار پیروز انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شد، این کشور دوره‌ای طولانی از تورم پایین را تجربه می‌کرد. بانک مرکزی آمریکا (فدرال رزرو) نرخ‌های بهره را تقریبا در کل دوره دولت اول ترامپ نزدیک به صفر نگه می‌داشت. با این همه، اکنون شرایط کاملا متفاوت است. تورم در بحبوحه پاندمی کرونا در اقتصاد آمریکا افزایش یافته و بانک مرکزی این کشور و فدرال رزرو هنوز سیاست‌های محتاطانه‌ای را اتخاذ می‌کنند. از این رو، نرخ‌های بهره تقریبا بالا هستند.
کاهش پیشنهادی میزان مالیات‌ها که مد نظر ترامپ است، برای اقتصادی کارگشا است و در نقش محرک ظاهر می‌شود که نرخ بیکاری در آن پایین است. در این بحبوحه، هر نشانه‌ای دال بر وضعیت نه چندان مساعد اقتصادی آمریکا و آمارهای منفی بالا، با سیاست‌های پولی سخت‌گیرانه‌تری مواجه می‌شود.
ترامپ موضع گیری‌هایی با محوریت تغییر احتمالی رئیس بانک مرکزی آمریکا مطرح کرده با این حال، او نمی‌تواند “جروم پاول” رئیس کنونی این نهاد را به دلیل مسائلی نظیر ریسک بهره بلندمدتِ بالاتر و همچنین تورم بالا، اخراج کند. در سال ۲۰۲۵، کاهش سطح مالیات‌ها در آمریکا مشاهده خواهد شد که عمدتا معطوف به افراد و طبقات ثروتمند است. این مساله سبب می‌شود تا سطح منابع درآمدی مالیاتی آمریکا کاهش یابد که این موضوع خود پایداری مالی بلند مدت را تضعیف خواهد کرد.
کسری‌های درآمدی بزرگتر، نرخ‌های بهره را بالاتر از دیگر موقعیت‌ها و سناریو‌ها نگه می‌دارند و امکان دارد که دلار تقویت شود با این حال، این موضوع چالش‌ها و مشکلات جدی را برای صادرات فعالان تجاری آمریکایی به کشور‌هایی که به دلار، قرض و وام گرفته‌اند، ایجاد خواهد کرد.
در مورد تعرفه‌های گمرکی، رهبران جهان (و بازار‌های مالی) به این جمع بندی رسیده‌اند که ترامپ با جنجال‌سازی و هیاهو حرف می‌زند، اما اهرم‌های کمی در دسترس دارد. او بدون تردید با سر و صدای زیاد تعرفه‌های گمرکی بالایی را وضع خواهد کرد با این حال، بازیگران تجاری آمریکا بلافاصله شروع به جستجوی حفره‌ها و لابی برای یافتن استثنائات قانونی خواهند کرد. رهبران خارجی بر سطح رایزنی‌های خود با ترامپ می‌افزیند و به هر شکل ممکن سعی خواهند کرد موقعیت تجاری خودشان در رابطه آمریکا را بهبود بخشند و از وی امتیاز بگیرند.
ترامپ می‌تواند به درخواست‌های رهبران خارجی بی‌اعتنایی کند و از وضع تعرفه‌های بالا علیه بازیگران گوناگون از نقاط جهان صحبت کند. با این حال، این رویکرد واکنش‌های تقابلی از سوی شرکای تجاری آمریکا را به دنبال خواهد داشت و اعتراضات گسترده‌ای را از جانب شرکت‌های مختلف که اکنون از وی حمایت می‌کنند، بر می‌انگیزد. آخرین چیزی که ترامپ می‌خواهد، فراهم کردن شرایطی است که منجر به از دست رفتن هزاران موقعیت شغلی در آمریکا شود. موضوعی که اگر شرکت‌های مستقر در آمریکا مجبور شوند پول بیشتری را برای واردات بپردازند و قدرت رقابت‌پذیری خود را در بازار‌های صادراتی از دست بدهند، کاملا از شانس تحقق برخوردار است.
اگر رهبران خارجی در مراودات خود با ترامپ تنها چاپلوسی‌اش را نکنند و از فرصت‌های شغلی که شرکت‌هایشان در خاک آمریکا و به ویژه در ایالت‌های جمهوریخواه ایجاد کرده‌اند صحبت کنند، همه چیز برای مذاکرات و بحث‌های سازنده فراهم خواهد شد.
در مورد مساله مهاجرت غیرقانونی، ترامپ مطمئنا ایجادکننده رویداد‌های مهمی خواهد بود. “دیوار گسترده‌تر” توهمی است که هیچ معنای واقعی ندارد. ترامپ از همان زمان قطعی شدن پیروزی‌اش در انتخابات ۲۰۲۴ آمریکا، کشور‌هایی نظیر مکزیک و کانادا را به اعمال تعرفه‌های گمرکی بالا بر صادراتشان به آمریکا تهدید کرده است. وی شرط کرده تنها در صورتی که این کشورها سیاست‌های مهاجرتی خود در قبال آمریکا را بهتر مدیریت کنند، واشینگتن عقب خواهد نشست. این رویکرد ترامپ با تبعات جدی همراه است.
ترامپ امکان دارد که سطح تحریم‌های آمریکا علیه ونزوئلا را نیز کاهش دهد و سبب شود که نفت این کشور به بازار‌های جهانی پمپاژ شود. موضوعی که به اقتصاد ونزوئلا نیز کمک خواهد کرد. این مساله می‌تواند محرکی برای مردم این کشور باشد تا به آمریکا مهاجرت نکنند. این احتمال وجود دارد که ترامپ فشار‌های نفتی به روسیه و ایران را نیز تشدید کند. کشور‌هایی که هر دو به فروش نفت جهت خرید قطعات الکترونیکی مورد نیاز از چین نیاز دارند.
امکان دارد ترامپ پا را فراتر از اخراج میلیون‌ها نفر از خاک آمریکا بگذارد. با این حال، اخراج دسته جمعی می‌تواند به بخش‌های مهم اقتصاد آمریکا آسیب بزند و اختلالات گسترده‌ای را در حوزه اجتماعی در آمریکا سبب شود و البته که متحدان تجاری آمریکا را قانع کند که از سرمایه گذاری‌های خود در آمریکا پا پس بکشند. موضوعی که به آمارهای مثبت شغلی در آمریکا خسارت می‌زند.
در این نقطه این سوال مطرح می‌شود: ترامپ به راستی چه خواهد کرد؟ آیا او گرینلند یا حتی کانادا را خواهد خرید؟! آیا او کنترل آمریکا بر کانال پاناما را برقرار می‌کند و تعهدات این کشور در قبال ناتو را کاهش می‌دهد؟ اظهارات اخیر ترامپ در حوزه‌های مذکور بی‌معنی نیست، اما نباید آن‌ها را چندان هم واقعی تلقی کرد.
ترامپ آرزو دارد هرچه را می‌خواهد به دست آورد؛ این همان رویکردی است که او در دوره نخست حضورش در قدرت نیز به نمایش گذاشت. به عنوان مثال او در آن دوره “پیمان نفتا” با حضور مکزیک و کانادا و آمریکا را مورد بازنگری قرار داد. او ابتدا تهدید کرد که پیمان مذکور را پاره می‌کند با این حال در نهایت، تغییرات اندکی را در این توافق ایجاد کرد و اسم این توافق را هم به صورت ظاهری تغییر داد.
تغییرات بزرگ جهانی در راه هستند با این حال، این موضوع هیچ نسبتی با دولت جدید ترامپ ندارد. به عنوان مثال، ترامپ همچنان لحن خصومت آمیزی را در قبال ایران و چین اتخاذ می‌کند در حالی که هیچ کدام این کشورها حامل تهدیدی برای نظام بین الملل نیستند.
آنچه رای‌دهندگان آمریکایی به معنای واقعی کلمه به آن اهمیت می‌دهند، وضعیت شغلی مناسب و کاهش هزینه‌های زندگی است. با این حال، دستورکار‌های پوپولیستی ترامپ که در قالب آن وحشت‌افکنی و دشمنان خیالی ایفای نقش می‌کنند، بعید است روی موفقیت را ببیند. رویکرد‌ها و سیاست‌های ترامپ که پیشتر نمود‌های خود را به نمایش گذاشته‌اند، چندان روی خوش به کارگرانِ با تحصیلات پایین نشان نمی‌دهند و البته که از چشم اندازی کلان نیز چندان تغییرات قابل‌توجهی را در زندگی مردم آمریکا ایجاد نمی‌کنند.
در دولت ترامپ، ثروتمندان، پولدار‌تر می‌شوند و پولدار‌ها چندبرابر بیشتر پولدار می‌شوند. به غیر از آن‌ها بقیه با چالش رو به رو هستند. نرخ‌های تورم بالاتر، کاهش هزینه‌های عمومی، و آثار و تبعات مقررات‌زدایی از اقتصاد، آمریکا را در دوره جدید حضور ترامپ در قدرت، با روزگار و شرایط تازه‌ای رو به رو خواهند کرد.
شبکه سی‌ان‌ان در گزارشی عنوان کرد که ترامپ در سخنرانی‌های روز تحلیفش به مطرح کردن ادعاهایی بی‌اساس و دروغ‌هایی از جمله درباره مسائل اقتصادی، مهاجرت، انتخابات ریاست‌جمهوری و روابط خارجی پرداخت که او و تیمش هیچ‌گونه استدلال موثقی برای اثبات آن‌ها نداشته‌اند.
شبکه سی‌ان‌ان در این گزارش به راستی‌آزمایی اظهارات دونالد ترامپ در سخنرانی‌اش پراخته و نوشت: او ادعاهای غلطی را از جمله درباره انتخابات ریاست‌جمهوری، مهاجرت و شورش ۶ ژانویه ۲۰۲۱ در سخنرانی دوم و غیرمکتوب خود در جمع حامیانش در یکی از سالن‌های کاخ کنگره، در گفتگو با خبرنگاران در اتاق بیضی در کاخ سفید و در سخنرانی سوم خود در سالن ورزشی «کپیتال وان آرنا» مطرح کرد.
در این گزارش آمده است: ترامپ در اتاق بیضی، ادعاهای کذب خود را تکرار کرده و گفت که آمریکا به واسطه تعرفه‌هایی که در دور اول ریاست‌جمهوری‌اش اعمال کرد، «صدها میلیارد دلار از چین گرفته است». در حالی که این واردکنندگان آمریکایی هستند که تعرفه‌های گمرکی را پرداخت می‌کنند، نه چین. علاوه بر این، بررسی‌ها پس از آن نشان داده این آمریکایی‌ها هستند که متحمل بخش عمده هزینه تعرفه‌های گمرکی شده‌اند. این موضوع با بررسی برخی از شرکت‌هایی مشخص است که هزینه‌های گمرکی را به مشتریان آمریکایی تحمیل کرده‌اند.
سی‌ان‌ان نوشت: ترامپ درباره روسای جمهور پیشین و عملکرد آن‌ها در حوزه تعرفه‌ها علیه چین ادعای غلط خود را تکرار کرده و گفت که هیچ یک از روسای جمهور پیشین آمریکا تعرفه‌ای علیه واردات چین اعمال نکرده است. او در این باره مدعی شد که«تا قبل از من، چین حتی ۱۰ سنت هم به این کشور پرداخت نمی‌کرد». فارغ از این که پرداخت تعرفه‌های گمرکی بر عهده واردکنندگان و مشتریان آمریکایی است، آمریکا حتی پیش از ریاست‌جمهوری ترامپ نیز از سال ۱۷۸۹ بر واردات چین تعرفه‌های گمرکی اعمال کرده بود و این راه میلیاردها دلار درآمد داشت. «باراک اوباما» رئیس‌جمهور پیش از ترامپ تعرفه‌های گمرکی اضافی علیه چین اعمال کرد.
رئیس‌جمهور جدید آمریکا در سخنرانی خود در مراسم تحیفش مدعی شد که «ما باید به جای مالیات تعیین کردن برای شهروندانمان و ثروتمندتر کردن کشورهای دیگر، برای کشورهای خارجی مالیات و تعرفه‌های گمرکی تعیین خواهیم کرد تا شهروندان خودمان را ثروتمندتر کنیم». اما این تعریف از تعرفه‌ها نادرست است. تعرفه‌هایی که از سوی دولت آمریکا اعمال می‌شوند از سوی واردکنندگان آمریکایی پرداخت می‌شوند نه کشورهای خارجی.
ترامپ در باره نرخ تورم نیز ادعای کذبی را در سخنرانی‌اش در مراسم تحلیف مطرح کرده و گفت که آمریکا «تورم بی‌سابقه‌ای» را در دولت « جو بایدن» تجربه کرد. این در حالی است که او می‌توانست اظهارات منصفانه‌تری را مطرح کرده و بگوید نرخ تورم در ژوئن ۲۰۲۲ وقتی ۹.۱ درصد بود، به اندازه بی‌سابقه‌ای در ۴۰ سال گذشته بالا رفت اما این میزان حتی نزدیک به افزایش ۲۳.۷ درصدی در ۱۹۲۰ نبود.(این آمار از آن پس افت داشته است. نرخ اخیر تورم در دسامبر، ۲.۹ درصد بوده است.)
او در سخنرانی خود در اتاق بیضی درباره تجارت با اتحادیه اروپا نیز مدعی شد که این نهاد اروپایی نه محصولات کشاورزی، نه خودرو و «تقریبا هیچ چیزی» از آمریکا خریداری نمی‌کند. این در حالی است که اتحادیه اروپا برخی محدودیت‌های تجاری دارد که صاردرات محصولات آمریکایی به آن‌جا را دشوار می‌کند. این اغراق بزرگی است که دقیقا، بگوییم اتحادیه اروپا «تقریبا هیچ چیزی» را قبول نمی‌کند. آمریکا در سال ۲۰۲۳، بیش از ۶۳۹ میلیارد دلار کالا و خدمات به اتحادیه اروپا صادر کرده است.
دولت آمریکا می‌گوید اتحادیه اروپا ۱۲.۳ میلیارد دلار محصولات کشاورزی صادراتی آمریکا را در سال مالی ۲۰۲۳ خریداری کرده که این منطقه را به چهارمین بازار بزرگ پس از چین، مکزیک و کانادا برای محصولات کشاورزی و دیگر محصولات مرتبط آمریکایی تبدیل می‌کند.
در حالی که خودروسازان آمریکایی اغلب نتوانسته‌اند فعالیت موفقیت‌آمیزی در اروپا داشته باشند، طبق گزارش انجمن خودروسازان اروپایی در دسامبر ۲۰۲۳، اتحادیه اروپا دومین بازار بزرگ برای صادرات خودروی آمریکا بوده است و ۲۷۱ هزار و ۴۷۶ خودروی آمریکایی را در سال ۲۰۲۲ و به ارزش حدود ۹ میلیارد یورو وارد کرد.
سی‌ان‌ان در ادامه این گزارش آورده است: ترامپ در هر سه سخنرانی خود مدعی شد که در دولت «جو بایدن» رئیس‌جمهور پیشین آمریکا، مهاجران از زندان‌های خارجی و آسایشگاه‌های روانی به آمریکا سرازیر شده‌اند. او در سخنرانی اول خود گفت که «بسیاری» از مهاجران دوران بایدن از چنین جاهایی آمده بودند؛ در سخنرانی دومش هم گفت که «ما واقعا نمی‌خواهیم زندان‌های هر کشوری در دنیا به آمریکا تخلیه شود»؛ ترامپ در سخنرانی سومش بیان کرد که «از همه جای دنیا زندان‌هایشان را به کشور ما خالی می‌کنند، آسایشگاه‌های روانی‌شان را به کشور ما خالی می‌کنند.»
در حالی که تمامی این ادعاها بی‌اساس است. ترامپ و تیم ریاست‌جمهور او هیچ گاه استدلالی برای این ادعا مطرح نکرده‌اند که «بسیاری» از مهاجران زمان بایدن از زندان‌ها یا آسایشگاه‌های روانی آمده‌اند، اگرچه امکان این که برخی از مهاجران بودن در چنین جاهایی را در پیشینه خود داشته باشند. ادعای او مبنی بر این که بسیاری از کشورها چنین اماکنی را به منظور انتقال شهروندانشان به آمریکا تاسیس کرده باشند، هیچ گاه از سوی تیم او اثبات نشده است.
ترامپ گاهی اوقات تلاش کرده اظهارات خود را با تاکید بر این که جمعیت زندان‌ها در جهان کاهش پیدا کرده، اثبات کند در حالی که این استدلال نیز نادرست است. طبق «فهرست جهانی جمعیت زندان‌ها» گردآوری‌شده توسط کارشناسان انگلیسی، جمعیت زندان‌های جهان از اکتبر ۲۰۲۱ تا آوریل ۲۰۲۴ از حدود ۱۰.۷۷ میلیون نفر به حدود ۱۰.۹۹ میلیون نفر رسید.
او همچنین در سخنرانی خود در سالن کپیتال وان آرنا درباره ورود اعضای باندهای تبهکار به آمریکا، مدعی شده که آن‌ها «از خیابان‌های ونزوئلا جمع‌آوری شده و به کشور ما سرازیر شده‌اند». ترامپ گفت که نرخ جنایت در ونزوئلا افت ناگهانی پیدا کرده است، «چراکه جنایتکاران خود را جمع کرده و به واسطه سیاست مرزهای باز دولت قبلی به ما داده‌اند.»
ترامپ هیچ گاه ادعای خود مبنی بر این که ونزوئلا عمدا تبهکاران و مجرمان خود را در دولت بایدن به آمریکا فرستاده، اثبات نکرده و کارشناسان به سی‌ان‌ان، وبگاه پالیتی‌فکت و فکت‌چک گفته‌اند هیچ شواهدی برای اثبات این ادعا نیافته‌اند.
رئیس‌جمهور آمریکا همچنین ادعای کذب خود درباره دیوارکشی در مرزهای آمریکا را تکرار کرده و در سخنرانی خود پیش از مراسم تحلیف گفت که در دور قبلی ریاست‌جمهوری‌اش در امتداد مرزهای جنوبی آمریکا «۵۷۱ مایل دیوارکشی» کرده است. البته این هم مبالغه قابل‌توجه دیگری است. آمارهای رسمی نشان می‌دهد که در دولت قبلی ترامپ، ۴۵۸ مایل دیوار ساخته شده بود.
رئیس‌جمهور آمریکا همچنین در گفت‌وگوی خود با خبرنگاران در اتاق بیضی ادعای کذب خود را تکرار کرده و گفت که آمریکا «تنها کشوری در جهان است» که بر اساس محل تولد به افراد شهروندی اعطا می‌کند. سی‌ان‌ان و دیگر وبگاه‌ها این ادعای ترامپ را پیشتر نیز رد کرده‌اند که در کارزار انتخاباتی او در سال ۲۰۱۵، در دوران ریاست‌جمهوری‌اش در سال ۲۰۱۸ و در دوران گذار ریاست‌جمهوری‌اش در ۲۰۲۴ مطرح کرده بود. بیش از ۳۰ کشور، از جمله کانادا، مکزیک و کشورهای آمریکای جنوبی به افرادی که در خاک آن‌ها متولد می‌شوند، امتیاز شهروندی را اعطا می‌کنند.
این رسانه در ادامه گزارش خود در این باره آورده است: ترامپ در سخنرانی خود پیش از مراسم تحلیف، ادعاهای کذب خود درباره «نانسی پلوسی» رئیس پیشین مجلس نمایندگان آمریکا را تکرار کرده و گفت که پلوسی پیشنهادش برای اعزام ۱۰ هزار نفر نیروی بیشتر گارد ملی برای حفاظت از کنگره در شورش ۶ ژانویه ۲۰۲۱ را رد کرده بود. ترامپ حتی مدعی شده اظهارات پلوسی در این باره توسط دختر او ضبط شده است. او این ادعا را در اتاق بیضی هم تکرار کرد.
ترامپ در حالی این ادعا را مطرح کرده که هیچ شواهدی از رد شدن چنین پیشنهادی ازسوی پلوی وجود ندارد و این رئیس‌جمهور آمریکا است که مسئولیت گارد ملی منطقه کلمبیا را بر عهده دارد، نه رئیس مجلس نمایندگان این کشور. بنابراین، پلوسی اساسا، اختیارات لازم برای رد کردن چنین پیشنهادی را حتی در صورت ارائه به او نداشت. البته به گفته پلوسی، چنین پیشنهادی به او نشده است. علاوه بر این، هیچ صدا یا تصویر ضبط‌شده‌ای از پلوسی وجود ندارد که این ادعا را تایید کند.
رئیس‌جمهور آمریکا همچنین در اتاق بیضی مطرح کرد که از نظر او، «در بسیاری از موارد، شورشیان ۶ ژانویه آشوبگران بیگانه» بوده و حامیان واقعی او نبوده‌اند.
نظر ترامپ در این باره بی‌اساس است. در حالی که یکی از افراد محکوم به نقش داشتن در این شورش اقرار کرده بود که هدف او شوراندن حامیان ترامپ بوده، هیچ شواهدی از این در دست نیست که «بسیاری» از این افراد در میان جمعیت شورشیان بوده‌اند، همچنین شواهدی برای اثبات این تئوری توطئه ترامپ وجود ندارد که اعضای جنبش چپ‌گرای «انیفتا» مسئول این حمله بوده‌اند. تقریبا تمام بیش از هزار و ۵۰۰ نفری که در این شورش‌ها محکوم شدند، از حامیان پرشور ترامپ بودند.
رئیس‌جمهور جدید آمریکا در سخنرانی خود پیش از مراسم تحلیف درباره کمیته منتخب حقیقت‌یاب کنگره ادعاهایی را مطرح کرد که درباره یورش ۶ ژانویه به کنگره تحقیق می‌کرد و برخی از اعضای آن توسط بایدن در آخرین اقدامات او در کاخ سفید عفو شدند. ترامپ این ادعای اشتباه را مطرح کرد که «آن‌ها تمامی اطلاعات و تمامی جلسات استماع را حذف کردند و عملا، هیچ چیزی باقی نمانده بود». او بعدا، در اتاق بیضی نیز سراغ این موضوع رفته و مدعی شد که «آن‌ها تمامی اسناد و اطلاعات را از بین بردند و دیگر هیچ اطلاعاتی در دست نیست.»
میان جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها درباره وضعیت برخی اسناد کمیته‌ها اختلافاتی داشته‌اند؛ جمهوری‌خواهان معتقد بودند این اسناد باید آرشیو شوند، در حالی که استدلال «بنی تامپسون» رئیس دموکرات کمیته این بود که نیازی به آرشیو کردن این اسناد نیست، چراکه برای تحقیقات این کمیته مفید نبوده‌اند. اما هیچ شواهدی برای اثبات ادعای ترامپ نیست که تمام اطلاعات و اسناد در این باره دور انداخته‌شده یا حذف شده‌اند.
طبق گزارش وبگاه فکت‌چک در دوشنبه گذشته، کمیته ۶ ژانویه نه‌تنها گزارشی با بیش از ۸۰۰ صفحه، بلکه متن مکتوب گفت‌وگوها با بیش از ۱۴۰ شاهد را نیز در این باره منتشر کرد. به گفته تامپسون، اعضای این کمیته با اداره «آرشیو ملی» و « اداره اسناد» و دیگر نهادهای دولتی برای آماده کردن بیش از ۱ میلیون سند برای انتشار و آرشیو همکاری کردند.
افزون بر این، ترامپ در سخنرانی خود پیش از مراسم تحلیف برای حامیانش، یکی از دروغ‌های قبلی‌اش را تکرار کرده و گفت که در انتخابات ۲۰۲۰ «به‌کلی تقلب شده بود». او ادعای تقلب در انتخابات را در سخنرانی خود در کپیتال وان آرنا نیز تکرار کرد. این در حالی است که ترامپ به طور قانونی، در انتخاباتی آزاد و منصفانه در مقابل بایدن شکست خورد.
او همچنین در سخنرانی پیش از تحلیفش با اشاره به مخالفانی که از آن‌ها نام نمی‌برد، می‌گوید آن‌ها تلاش کردند در انتخابات ۲۰۲۴ تقلب کنند اما قادر به این کار نبودند. این هم «مهمل» دیگری است؛ ترامپ در انتخاباتی آزاد و منصفانه «کامالا هریس» رقیب دموکرات خود را شکست داد.
رئیس‌جمهور جدید آمریکا در سخنرانی پیش از تحلیفش مدعی شد که اگر قانون شناسایی هویت رای‌دهندگان در ایالت کالیفرنیا وجود نداشت، جمهوری‌خواهان اکثریت آرا در این ایالت را نیز به خود اختصاص می‌دادند. این در حالی است که هیچ نشانه‌ای از تقلب گسترده در کالیفرنیا نیست و ترامپ با اختلاف ۳ میلیون رای در مقابل هریس در این ایالت شکست خورد.
ترامپ همچنین در سخنرانی خود در کپتال وان آرنا مدعی شد که در انتخابات ۲۰۲۴، «ما در رای جوانان با اختلاف ۳۶ امتیازی جلو افتادیم». اما او توضیحی نداد که تعریفی از «رای جوانان» دارد.
در حالی که رای‌دهنگان جوان، به‌ویژه مردان جوان در مقایسه با انتخابات سال ۲۰۲۰ بیشتر به ترامپ روی آورده بودند، نتایج نظرسنجی پس از رای‌گیری نهایی که از سوی سی‌ان‌ان منشر شد، نشان داد که هریس ترامپ را با اختلاف ۵۴ درصد به ۴۳ درصد در میان رای‌دهندگان ۱۸ تا ۲۴ ساله، با اختلاف ۵۳ درصد به ۴۵ درصد در میان رای‌دهندگان ۲۵ تا ۲۹ ساله و با اختلاف ۵۱ درصد به ۴۵ درصد در میان رای‌دهندگان ۳۰ تا ۳۹ ساله شکست داد. بنابراین، هیچ نشانه‌ای از برتری ترامپ نسبت به هریس در این زمینه نیست.
در بخش پایانی این گزارش با پرداختن به ادعاهای بی‌اساس ترامپ در سخنرانی‌های روز تحلیفش درباره بازیگران خارجی آمده است: ترامپ در سخنرانی روز تحلیفش وعده داد که آمریکا کنترل کانال پاناما را پس خواهد گرفت و این ادعای کذب را مطرح کرد که «مهم‌تر از همه، چین در حال اداره کانال پاناما است». او در اتاق بیضی افزود که «چین کانال پاناما را کنترل می‌کند.»
سوالات موجهی درباره نفوذ چین در امور زیرساخت‌ها در کانال پاناما و اطراف آن مطرح است. مهم‌ترین آن‌ها فعالیت یکی از شعب شرکتی مستقر در هنگ‌کنگ در بندری واقع در میانه این آبراه است که مناقصه این قرارداد را در سال ۱۹۹۰ برنده شد. اما پس از آن که آمریکا در سال ۱۹۹۹ اداره این کانال را به پاناما بازگرداند، بر عهده این کشور بوده است. به ویژه آن که نهاد اداره‌کننده این کانال که مدیر، معاون و هیات امنای ۱۱ عضوی آن شهروندان پانامایی هستند که از سوی دولت پاناما انتخاب می‌شوند و بیشتر کارمندان آن نیز پانامایی هستند. از این گذشته، اختیار تصمیم‌گیری درباره این که چه شرکت‌هایی در بنادر آن فعالیت کنند، بر عهده دولت پاناما است.
در بخش دیگری از سخنرانی خود در کپیتال وان آرنا روایت غلط خود درباره اعمال فشار به چین برای خودداری از خریداری نفت ایران در دور اول ریاست‌جمهوری‌اش را تکرار کرد. واردات نفت چین از ایران در سال ۲۰۱۹، وقتی دولت ترامپ اقدامات هماهنگی را برای جلوگیری از این واردات انجام داد، کمی افت پیدا کرد اما بعدا، در حالی که ترامپ هنوز رئیس‌جمهور بود، یک‌باره افزایش یافت. «مت اسمیت» یک تحلیلگر ارشد امور آمریکا در موسسه کپلر در این باره می‌گوید: این ادعا غلط است، چراکه واردات نفت خام ایران، به هیچ وجه متوقف نشده است.»
آمار رسمی چین در ماه آخر ریاست‌جمهوری ترامپ در ژانویه ۲۰۲۱، همچنین در سال اول ریاست‌جمهوری «جو بایدن» رئیس‌جمهور پیشین آمریکا هیچ موردی از خریداری نفت خام ایران را ثبت نکرده بود. اما این به معنای متوقف شدن واردات نفت خام ایران نیست؛ کارشناسان صنایع می‌گویند، گمان می‌رود که چین در واقع، از تاکتیک‌های مختلفی برای مخفی کردن واردات نف خام از ایران به کار بسته است.
ترامپ همچنین در سخنرانی خود در اتاق بیضی مدعی شد که اسپانیا عضوی از گروه بریکس است و به یک خبرنگار گفت که «آن‌ها، یعنی اسپانیا، یکی از کشورهای عضو بریکس هستند. میدانی کشور عضو بریکس یعنی چه؟ خودت به آن پی می‌بری». این ادعای بی‌اساس در حالی مطرح شده است که اسپانیان عضو بریکس نیست و حرف انگلیسی «S» به کار رفته در مخفف عنوان این سازمان، در واقع اشاره به آفریقای جنوبی(South Africa) دارد.
منبع : اخبار روز