فوزیه رهگذ ر
در شهر مزار شریف به دنیا آ مده
است و از لیسة رابعة بلخی فا رغ ا لتحصیل شده ا ست . تحصیلاتش را در ا ستانبول در
رشتة زبان ا نگلیسی به پایان می رساند و در آ لمان به کار های خبر نگاری می
پردازد. در سال 1996 به امریکا میرود و در رشتة ا د بیات فارسی به تحصیلاتش ادامه
میدهد.
اولین مجموعة اشعارش بنام د یار
شگفتی ها د ر تورونتوی کا نا دا در سال 1999 بچا پ رسید.
مرد تنهای غربت
مردی ذر ا نتظا ر عزیزی نشسته ا ست
د ستا ن خسته ا ش ،
بر روی چو بد ست قدیمی تر ا ز خو د
ش ،
یا د یست ،
ا ز نوا زش ا یام رفته اش
چشما ن سا کتش ،
د نبا ل نقش پا ییست
در جادة طویل پر ا ز برف یا د ها
قلبش هنوز در هوس د ید ن کسی
د یوا نه وا ر می زند و گرم می شود
د یر ی نمی گذ رد
در باغ سرد و سا کت عمر گذ شته ا ش
با د حسو د می وزد و رخنه می کند
در چها ر چوب قلب پر ا ز ا نتظا ر
ا و
فا نو س نیمه رو شن ا مید ها ی دور
خا موش می شود
مرد کنا ر را ه
در انتطار همسفر رفتة خود است
****
زن را در آ ن د یار نا می نیست
ا ی با نوی عز یز !
ای درد مند تنها !
در کنج پر ز درد قفس
گور کر ده ای
می بینمت که
سا کن یک شهر بی فروغی ،
یک شهر بی چراغ
در ظلمت سیا ه چنین شهر بیکسا ن
شهری که مرده اند همه سا کنا ن آ ن
هر صبح و شا م
شا هد پر وا ز د یگری
پرواز قوم بی کس و بی سر پرست خو
یش
ای ما در مقد س ا ندیشه های سبز !
ا ی نا ظر غریب ترین مرگ و انتقا
م!
می بینمت که
وحشت و بیدا د جنگ را
نفرین می کنی
لبخند گرم تو ،
در ا نعکاس آئینة ، مبهم زما ن
زنگار بسته ا ست
چشما ن سا کتت
در رقص سا یه ها
که پیا م آ ور شبند
در انتظا رآ مد ن صبح رو شن اند
ا ی ما در غمین و شکیبا ی درد ها !
ا ی برده بار سا کت !
ا سم تو
در د یا ر پر ا ز بیم مرگ ها
یک شبح
در اسا رت
درد و شکنجه ها ست
بالا
بعدی * بازگشت * قبلی