مطرب پرآوازه ، استقلال طلب و دلاور مردی از مرزوبوم آزادی

مرحوم استاد قاسم

استاد قاسم شخصيت تجدد گری بود که با عشق گرمی که به موسيقی داشت ، در راه اعتلای موسيقی و هنر آوازخوانی گام های استوار ومثبتی برداشت که اين تحرک و تجدد طلبی وی موجبات تحول عميق و ژرف را در شکل و مضمون موسيقی افغانستان به ارمغان اورد.

اگرما به گذشته موسيقی کشور ما دقت کنيم در می يابيم که موسيقی در کشور ما بيشتر به گونه ای تک نوازی رواج داشت ، موسيقی آرکستری آنقدرها مروج نبود.  استاد قاسم با پيگيری تمام در رونق يابی اين سبک کوشيد و با درايد علمی ، مسلکی و تسلط که در هنر موسيقی داشت زمينه های علمی جهش موسيقی افغانستانی را به سوی مکتب مرکزی و يا سبک سرتاسری افغانستانی استقامت داد و در راه با دايجاد مکتیب خاص موسيقی برای تربيه شاگردان زيادی کمر همت بست که بعد ها هريک از آنها مقام استادی را نصيب خود ساختند.

استاد قاسم نه تنها در هنر آوازخوانی راه خود را در قلوب مردم بازکرد بلکه در استقلال طلبی ف وطن دوستی و دلاوری منحيث يک شخصيت آراسته با همه خصوصيات افغانستانی بود ، استاد قاسم دراين بيت شيوا کرکتر و خصوصيت ويژه آزادی خواهی و شهامت افغانها را چنين ترکيب و بيان نموده است :

گرندانی غيرت افـــــــــــغانيم

چون به ميدان آمدی می دانيم

آهنگ ها و اشعاری که استاد قاسم درتصنيف آهنگها استفاده کرده است ، همه رنگ و بوی مطبوع آزادی خواهی ووطن دوستی دارد. او که شيفته آزادی و استقلال کشور بود ، بدو هراس در زمان تسلط اختناق استعمار انگليس درکشور اين شعر زيبا که از مفهوم بلند و آراسته گی ببرخوردار است در تنصيف عالی با آواز رسا چنين زمزمه کرد :

زنــــدگی آخر سرآيد بـــــــندگی در کار نيست

بنـــــــدگی گر شرط باشد زندگی درکار نيست

گــــــــرفشار زنــــــدگی آبت کند مسکين مشو

مرد باش ای خسته دل شرمندگی درکار نيست

باحقارت گر ببارد برسرت بـــــــــــــــاران دُر

آسمان رو گو برو بارندگی در کـــــــار نيست

روزی استاد قاسم در دربار امير امان الله غازی آواز ميخواند ، وقتی نماينده انگليس ( دبس ) داخل مجلس شد ، وی هم از استعداد سرشار استاد قاسم با مباهات ياد کرد و از استاد خواست تا برايش نواختن آرمونيه را بياموزاند ، استاد با مهارت خاصی که داشت اولين آهنگی را که برای دبس آموختاند چنين بود :

مکتب ماست ، جای استقلال

سبق ما ، هوای استقلال

دابس نمايند انگليس اين شهر را تکرار می کرد که اين خود تائيد استقلال افغانستان توسط نماينده انگليس بود.

استاد قاسم از خود گنجينه ی رهنمودی هنر به يادگار مانده است و علاوه از آن شهامت و لاوری وی نمونه است برای نسل از افغانها.

استاد در سال 1275 خورشيدی چشم به جهان گشود و در سال 1335 خورشيدی ديده از جهان فروبست.

روانش شاد باد

 

       فضل الرحيم رحيم

بالا

بعدی * صفحة دری * بازگشت