شنبه اول جدی ۱۴۰۳ خورشیدی برابر با ۲۱ دسمبر ۲۰۲۴ میلادی

طالبان: داعش به شدت منفور است و در افغانستان ریشه ندارد‌

عضو ارشد هیئت حاکمه افغانستان تصریح کرد داعش در افغانستان پدیده‌ای به شدت منفور است و بین حکومت طالبان یا مردم ریشه ندارد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم،«انس حقانی» یکی از اعضای ارشد حکومت طالبان ادعاهای مطرح شده مبنی بر دست داشتن اعضای طالبان در ترور «خلیل الرحمن حقانی» وزیر امور مهاجرین هیئت حاکمه افغانستان را رد کرد.

خلیل الرحمن حقانی هفته گذشته توسط داعش خراسان از طریق یک حمله انتحاری در نمازخانه وزارت کشور هیئت حاکمه افغانستان کشته شد.

انس حقانی با رد ادعاها مبنی بر دست داشتن اعضای طالبان در ترور عمویش به «العربیه» گفت داعش هیچ جایی در میان اعضای طالبان یا شهروندان افغانستان ندارد.

وی تصریح کرد: «چنانچه که قبلاً گفتم، داعش خراسان در میان حکومت و مردم ریشه ندارد و این ناممکن است که داعش خراسان در حکومت ریشه داشته باشد. این حکومت از کسانی ساخته شده که جهاد کردند، فکر و شعور دارند، داعش خراسان به شدت منفور است».

حقانی با تأکید بر اینکه ترور وزیر امور مهاجرین و حکومت طالبان نتیجه اختلافات داخلی نبوده است، افزود «بین اختلاف و تفاوت نظرها فرق وجود دارد».

این عضو ارشد حکومت طالبان اشاره کرد هیئت حاکمه از همان روز اول با تفاوت نظرها روبه‌رو بوده که «این یک امر طبیعی است».

وی با اشاره به سرنوشت دولت مجاهدین در افغانستان پس از سقوط دولت کمونیستی در این کشور گفت: «ما نمی‌خواهیم این تفاوت‌ها به اختلافات منجر شود، زیرا افغانستان از تفرقه آسیب دیده است و ما شاهد بودیم که پس از پیروزی مجاهدین چه اتفاقی افتاد».

برادر سراج‌الدین حقانی، وزیر کشور حکومت طالبان در ادامه گفت: پروژه‌های اقتصادی در افغانستان و گسترش روابط طالبان با جامعه بین‌المللی، باعث نگرانی داعش و کسانی شده است که خواهان ثبات در افغانستان نیستند.

وی تصریح کرد: داعش خراسان که ادعا می‌کند خلافت اسلامی برپا می‌کند، جوانان مسلمان را فریب می‌دهد، طالبان را تکفیر می‌کند و از جهل بعضی‌ها برای انجام چنین عملیات‌هایی سوءاستفاده می‌کند.

احتراز جولانی از قوانین طالبانی؛ چرا تحریرالشام نمی‌خواهد شبیه طالبان باشد؟

از کابل تا دمشق، از حقانی تا جولانی، سیطره یک ایدئولوژی بر دو جغرافیا؛ مقایسه‌ای که به نظر می‌رسد احمدالشرع، معروف به ابومحمد جولانی هرگز از آن خوشش نمی‌آید، دست‌کم در ظاهر امر این‌گونه است. علیرغم مشابهت‌های شگفت‌انگیز میان طالبان و تحریرالشام؛ دو نیرویی که نه تنها با القاعده نسبت‌های مشترک دارند؛ بلکه حتی از پرچم‌های همسان نیز استفاده می‌کنند و پیش از این بارها به مناسبت‌های گوناگون از همدیگر تمجید کرده‌اند.

فرمانده شورشیان سوری اما عملا می‌خواهد فاصله معنادار خود از طالبان را حفظ کند. او به تازگی در گفت‌وگویی رسانه‌ای مدعی شده که مایل نیست سوریه به افغانستانی دیگر تبدیل شود. او حتی از سنت فرهنگی و قوانین ایدئولوژیک طالبان نیز فاصله گرفته و ادعا کرده که «من به تحصیل زنان معتقدم»؛ چیزی که در افغانستان زیر سیطره طالبان، ممنوع است و در حال حاضر، بزرگ‌ترین مانع در مسیر شناسایی رسمی هیات حاکمه افغانستان از سوی جامعه جهانی محسوب می‌شود.

جولانی همچنین در اظهار نظری آشکارا توهین‌آمیز، ادعا کرده که سوریه و افغانستان بسیار متفاوت هستند و استدلال کرده که «افغانستان یک جامعه قبیله‌ای است!»؛ تعبیری که عمران خان؛ نخست‌وزیر اسبق پاکستان نیز در توجیه ممنوعیت تحصیل دختران از سوی طالبان آن را مطرح کرده و با واکنش‌های گسترده مردم افغانستان روبه‌رو شده بود؛ کشوری که تا پیش از تسلط دوباره طالبان، در آن صدها هزار دختر به مدرسه و دانشگاه می‌رفتند و دختران در آزمون‌های علمی، مدارج عالی و افتخارات بزرگی کسب می‌کردند.

فرمانده شورشیان سوری همچنین مدعی شده که تحریرالشام هرگز یک گروه «تروریستی» نبوده است؛ معنای تلویحی این ادعا این است که طالبان پیش از این، یک گروه «تروریستی» بودند و این از دید او، دیگر وجه تفاوت این دو نیروی ستیزه‌جو خواهد بود.

چه کسی ادعای جولانی را می‌پذیرد؟
پاسخ به این پرسش، ساده و صریح است: هیچ‌کس! شورشیان تحریرالشام پیش از سقوط دولت بشار اسد، سال‌ها بر استان ادلب سوریه مسلط بودند و رژیم ایدئولوژيک و قوانین سختگیرانه منبعث از تفکرات افراط‌‌گرایانه و خوانش رادیکال خود از اسلام را بر مردم تحمیل می‌کردند؛ چیزی که بسیار شبیه همان نسخه‌ای بود که طالبان در افغانستان اعمال می‌کنند.

تحریرالشام به دنبال چیست؟
تحریرالشام برای استمرار حاکمیت خود بر سوریه، نیازمند مشروعیت بین‌المللی است؛ چیزی که طالبان نیز به شدت به دنبال آن هستند؛ اما تعارض ایدئولوژیک و قوانین مبتنی بر قرائت تندروانه از اسلام، مانع تحقق این آرمان شده است؛ بنابراین، تحریرالشام که با تسلط طالبان بر افغانستان، آرزو کرده بود که روزی آن‌ها در سوریه نیز به دستاوردی مشابه دست یابند، در حوزه سیاست و حکومت اما هرگز نمی‌خواهد راه طالبان را در پیش بگیرد؛ بنابراین، احمدالشرع به طور مذبوحانه‌ای تلاش می‌کند از طالبان فاصله بگیرد، مدرن و متمدن و مترقی و دموکرات به نظر برسد و برای نیل به این هدف حتی چشم خود را به روی جنایات رژيم صهیونیستی هم بسته است. در حوزه زنان نیز او برخلاف طالبان، نه تنها دستور بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها را صادر کرده؛ بلکه به زنان، آزادی پوشش داده و حتی کلوب‌های شبانه را نیز باز کرده؛ چیزی که پیش از این در ادلب ممنوع بود!

با این حال، همه این‌ها ممکن است یک نمایش ریاکارانه برای فریب جامعه جهانی به منظور کسب مشروعیت برای شورشیان مسلط باشد؛ شورشیانی که همچنان «تروریستی» شناخته می‌شوند و آماج تحریم‌های بین‌المللی هستند.

نگرانی دیگر این است که این رویکردهای دراماتیک نیز بی‌شباهت به اوایل قدرت‌گیری طالبان در افغانستان نیست؛ اما در نهایت، مادامی که تلاش طالبان برای جلب حمایت جهانی ناکام ماند، سیاست‌های پیشین برگشت، قوانین ایدئولوژیک احیا شد و آزادی‌های اجتماعی روز به روز محدودتر گشت. آیا تضمینی وجود دارد که احتراز جولانی از قوانین طالبانی، مستمر و پایدار باشد؟ پاسخ به این ابهام را البته نه از او و تحریرالشام؛ بلکه از ترکیه و اسراییل و سایر نسخه‌پردازان تروریست‌های مسلط بر سوریه باید جست که چه ایده و آینده‌ای را در این گروه شورشی، طراحی و هدف‌گذاری کرده‌اند.

بازار سیاه ویزای ایران در افغانستان؛ شرکت‌های گردشگری از متقاضیان بهره‌کشی می‌کنند

شماری از متقاضیان ویزای ایران و چند تن از مسئولان شرکت‌های گردشگری در افغانستان به ایندیپندنت فارسی گفتند که روند صدور ویزا در این کشور در انحصار شرکت‌هایی است که به مسئولان کنسولگری جمهوری اسلامی ایران رشوه می‌دهند و این ویزاها را به چند برابر مبلغ اعلام‌شده به متقاضیان می‌فروشند.

فیض‌الله (نام مستعار)، مالک یک شرکت گردشگری در شهر مزارشریف، به ایندیپندنت فارسی گفت شرکت‌هایی که انحصار دریافت ویزای ایران را در اختیار دارند، پس از پرداخت مبلغی به مسئولان کنسولگری، وارد این فهرست شده‌اند.

به گفته فیض‌الله، به دلیل وقوع برخی حوادث امنیتی و تشدید کنترل مرزهای افغانستان و ایران در ماه‌های اخیر، تقاضای ویزا افزایش یافته است و بیشتر افراد، به‌ویژه خانواده‌ها، تلاش می‌کنند به‌صورت قانونی و امن وارد ایران شوند.

نادر یاراحمدی، رئیس مرکز امور اتباع و مهاجران خارجی وزارت کشور جمهوری اسلامی، اواخر آبان اعلام کرد که روزانه بیش از چهار هزار افغان با پاسپورت و ویزای معتبر وارد ایران می‌شوند و سالانه بیش از ۵۰۰ هزار ویزا برای افغان‌ها صادر می‌شود. او تعداد افغان‌های مقیم ایران را نزدیک به شش میلیون نفر و دلایل مهاجرت را بحران‌های منطقه‌ای و طبیعی اعلام کرد. 

جمهوری اسلامی ایران از طریق پنج کنسولگری در شهرهای مزارشریف، کابل، هرات، قندهار و جلال‌آباد برای متقاضیان ویزا صادر می‌کند اما روند رسیدگی به درخواست‌ها و جمع‌آوری مدارک را به شرکت‌های گردشگری واگذار کرده است.

به گفته فیض‌الله، در هر شهر ده‌ها شرکت گردشگری فعالیت می‌کنند، اما تعداد محدودی از این شرکت‌ها که رشوه ‌داده‌اند و بین مسئولان آن‌ها و مقام‌های کنسولگری جمهوری اسلامی روابطی برقرار است، می‌توانند وارد دایره صدور ویزا شوند. به گفته این منبع، شرکت‌هایی که بیشترین سهم را در فروش ویزا به متقاضیان دارند، برای ورود به فهرست شرکت‌های مورداعتماد کنسولگری جمهوری اسلامی، بین هشت تا ۱۰ هزار دلار رشوه پرداخته‌اند. 

مالک یکی از شرکت‌ها در شهر هرات نیز با تایید این اطلاعات، گفت که در این شهر، هر شرکتی که موردتایید کنسولگری ایران است، در هر هفته حق دارد ۴۲ ویزا برای مشتریانش بگیرد که ۳۲ ویزا برای سفر زمینی و ۱۰ ویزا برای سفر هوایی است.

فروش بلیت پرواز میان افغانستان و ایران نیز در انحصار شرکت ماهان است که در شهرهای هرات، کابل، مزارشریف، قندهار و جلال‌آباد دفتر دارد. افرادی که برای دریافت ویزای سفر از طریق پرواز درخواست می‌دهند، باید ابتدا از ماهان بلیت بخرند و کنسولگری ایران برای کسانی که بلیتشان را از دیگر شرکت‌ها تهیه کنند، ویزا صادر نمی‌کند. 

حبیب‌الله ( نام مستعار) که به‌تازگی از کابل به تهران سفر کرده، می‌گوید این روند ضمن اینکه زمینه رقابت را‌ــ که سبب کاهش قیمت می‌شود‌ــ از بین برده که به افزایش روزافزون هزینه‌ها و اخاذی از متقاضیان منجر شده است.

حبیب‌الله افزود که هنگام درخواست ویزا، بلیت هواپیما را هم ضمیمه مدارکش کرد تا بتواند درخواستش را تحویل دهد. برای حبیب‌الله که قبلا دانشجو بود و حالا برای کار به ایران رفته، این سفر حدود ۴۰ هزار افغانی (معادل حدود ۵۶۰ دلار) تمام شده است؛ مبلغی که نسبت به درآمد روزانه یک کارگر در افغانستان پول هنگفتی است.

به رغم گسترش بیکاری و فقر در افغانستان که زمینه کار را از بسیاری از مردم گرفته است، یک کارگر در صورتی که بتواند کاری پیدا کند، روزانه بین ۳۰۰ افغانی (حدود پنج دلار) تا ۷۰۰ افغانی (حدود ۹ دلار) دستمزد می‌گیرد و هزینه‌هایی که شرکت‌های گردشگری بر صدور ویزا طلب می‌کنند، برای بسیاری‌ که به دلایل مختلف کشورشان را ترک می‌کنند، کمرشکن است. 

بلیت پرواز یک‌طرفه شرکت ماهان از مزارشریف به مشهد ۲۹۰ تا ۳۵۰ دلار و قیمت بلیت کابل تهران ۳۲۰ تا ۴۰۰ دلار و مدت پرواز از مزارشریف به مشهد حدود ۲:۳۰ ساعت و پرواز کابل تا تهران حدود سه ساعت است. قیمت این بلیت‌ها گاه از پروازهای لندن‌ــ‌تهران هم بیشتر است، در حالی که مدت پرواز لندن تهران دو برابر مدت پرواز از شهرهای افغانستان تا ایران است. بر اطلاعات وب‌سایت اسکای سکنر، هزینه پرواز یک‌طرفه [غیرمستقیم] از لندن به تهران، در صورتی که یک‌ ماه پیش‌تر رزرو شود، از ۱۰۰ دلار تا ۳۰۰ دلار با شرکت‌های هواپیمایی مختلف قابل دسترس است.

سوءاستفاده شرکت‌های گردشگری از متقاضیان

یک منبع مطلع نزدیک به کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در کابل گفت بر اساس تصمیم مسئولان سفارت و کنسولگری‌های جمهوری اسلامی در افغانستان، هزینه ویزای دوماهه با سفر زمینی برای هر نفر ۱۱ هزار و ۲۰۰ افغانی (حدود ۱۵۹ دلار) است، اما متقاضیان به شرکت‌هایی که انحصار صدور ویزا را در اختیار دارند، تا ۲۸ هزار افغانی (معادل حدود ۴۰۰ دلار) می‌پردازند. 

این شرکت‌ها به متقاضیان می‌گویند که صدور این ویزا حدود سه تا چهار هفته طول می‌کشد و در صورتی که متقاضی بخواهد ویزا را زودتر دریافت کند، باید مبلغ بیشتری بپردازد.

در صورتی که افراد به‌صورت مستقل بتوانند برای دریافت ویزای ایران درخواست کنند، هزینه دیگری جز ۱۵۹ دلار نمی‌پردازند، اما کنسولگری‌های جمهوری اسلامی در افغانستان مسیر درخواست مستقل برای دریافت ویزا را مسدود کرده‌‌اند و درخواست‌ها را تنها از طریق شرکت‌های موردتایید خود دریافت می‌کنند. این مسئله باعث شده است این شرکت‌ها از مردم اخاذی کنند. 

به گفته منابع مطلع، بیشتر متقاضیان ویزای ایران در افغانستان افرادی‌اند که یا از ترس طالبان فرار می‌کنند یا برای کارگری به ایران می‌روند. افرادی که بخواهند به‌صورت قانونی و با ویزا وارد ایران شوند، باید هزینه هنگفتی بپردازند.

 با توجه به آماری که نادر یاراحمدی، رئیس مرکز امور اتباع و مهاجران خارجی وزارت کشور ایران از شمار افغان‌هایی که روزانه با ویزا وارد می‌شوند ارائه کرده، به نظر می‌رسد شرکت‌های گردشگری در افغانستان از روند صدور ویزای ایران درآمد هنگفتی به دست می‌آورند.

گران‌ترین پاسپورت جهان

چالش سفر به خارج از افغانستان تنها به هزینه‌های هنگفت ویزا خلاصه نمی‌شود؛ بلکه از زمان بازگشت طالبان به قدرت، گرفتن پاسپورت هم در این کشور دشوار شده است. 

بر اساس آمار سازمان گذرنامه رژیم طالبان، مسئولان این گروه در سه سال و نیم گذشته، هر روز برای ۱۰ تا ۱۵ هزار نفر پاسپورت صادر کرده‌اند، اما میزان تقاضا همچنان بالا و صف‌ درخواست پاسپورت در تمامی شهرها طولانی است.

بهای یک جلد پاسپورت در افغانستان ۱۰۰ دلار است، اما شرکت‌ها و برخی افراد برای متقاضیانی که برای ایستادن در صف‌های طولانی و طی کردن روند اداری پردردسر فرصت ندارند، در ازای هزار تا دو هزار و ۵۰۰ دلار، پاسپورت تهیه می‌کنند. 

هرچند مقام‌های طالبان چندین بار مدعی شدند که گروه‌ها و افرادی را که از مسیرهای غیرقانونی و با اخذ مبالغ هنگفت پاسپورت می‌خرند، بازداشت کرده‌اند، شماری از شرکت‌ها به‌صورت علنی در شبکه‌های اجتماعی خدمات دریافت پاسپورت را با هزینه‌های مختلف تبلیغ می‌کنند.

چرا تی تی پی پس از ده سال قوی تر از همیشه است؟

به گزارش ایراف، رسانه مینورمیرور در یادداشتی تازه نوشته است که یک دهه پس از حمله به مدرسه عمومی ارتش پیشاور که نزدیک به ۱۵۰ نفر ازجمله دانش آموزان را کشتند به نظر می رسد اکنون تحریک طالبان پاکستان قدرتی نگران کننده را احیا کرده است.

به گفته این یادداشت حمله تروریستی ۲۰۱۴ یکی از تاریک ترین فصول در مبارزه پاکستان با تروریسم را رقم زد و این دولت را وادار کرد تا متعهد شود که به طور کامل تروریسم را از بین ببرد. اما پس از ده سال پس از آن حادثه این گروه همچنان به حملات تروریستی در سراسر پاکستان ادامه می دهد. در این حملات بیشتر نیروهای امنیتی مورد هدف قرار گرفته است که به نظر می رسد هیچ کاهشی در روند این حملات دیده نمی شود.

در بخش دیگری از این یادداشت آمده است که در سال ۲۰۲۴ پاکستان شاهد بالاترین تعداد حملات تروریستی از سال ۲۰۱۴ بوده است. در این سال بیش از ۴۵۰ حادثه گزارش شده که جان ۴۷۵ پرسنل امنیتی را گرفته است.

در ادامه آمده است افزایش خشونت ها پرسش های مبرمی را ایجاد می کند: آیا پاکستان در نبرد علیه تروریسم شکست میخورد؟باید گفت آمارها حاکی از روند نگران کننده ای است. در طول پنج سال گذشته، خشونت افراط گرایان ازجمله قتل های هدفمند، بمب گذاری های انتحاری و حمله به تاسیسات امنیتی به طور قابل توجهی افزایش یافته است.

مناطق قبیله ای سابق مانند باجور، وزیرستان شمالی و وزیرستان جنوبی همچنان کانون این ترورها هستند اما دامنه فعالیت به مناطق مجاور نیز گسترش یافته است.

این رسانه پاکستانی نیز نوشته است داده ها نشان می دهد که از سال ۲۰۲۰ تا نوامبر ۲۰۲۴ پاکستان بیش از ۲۴۰۰ حمله ستیزه جویان را متحمل شده است که بیشتر این حملات در خیبرپختونخوا رخ داده است.

براساس آمارها موسسه مطالعات درگیری و امنیتی پاکستان ین حملات جان ۱۶۲۷ پرسنل امنیتی را گرفته است و نگرانی های جدی درمورد استراتژی مبارزه با تروریسم این کشور ایجاد کرد.

تنها در سال ۲۰۲۴ تعداد حملات شبه نظامیان به ۸۵۶ نفر رسیده است که در این میان ۴۷۶ پرسنل امنیتی کشته شده اند که نشان دهنده حملات فزاینده تحریک طالبان پاکستان است.

عملیات امنیتی: پیشرفت یا تبلیغ؟

این مقاله در بخشی دیگری از این تحلیل آورده است که علیرغم ادعای موفقیت در عملیات ضد تروریستی در خیبر پختونخوا و بلوچستان، تحریک طالبان پاکستان به گسترش فعالیت های خود ادامه می دهد. به طرز نگران کننده ای، حضور این گروه اکنون در مرکز خیبر پختونخوا مشهود است. به پیچیدگی آن، ظهور یک پیوند خطرناک بین خشونت فرقه ای و ستیزه جویی است. درگیری‌های فرقه‌ای اخیر در کرم، با تلفات متعدد و بسته شدن جاده‌ها، وضعیت را تشدید کرده است، در حالی که دولت در تلاش برای بازگرداندن آرامش است.

سقوط از افغانستان

این مقاله همچنین مدعی شده است که ظهور مجدد تی تی پی را می توان به عوامل خارجی ازجمله افغانستان نسبت داد. در این مقاله آمده است که تجدید حیات تی تی پی را می توان تا حدی به عوامل خارجی نسبت داد. این مقاله همچنین مدعی شده است که بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان پناهگاه امنی برای این گروه فراهم کرده است. حکومت سرپرست طالبان نه تنها به تحریک طالبان پاکستان، بلکه سایر گروه های ستیزه جوی که پاکستان را تهدید می کنند، پناهگاه داده است. که این امر نشان دهنده تشدید کننده موضوع فقدان یک استراتژی منسجم و یکپارچه ضد تروریسم است که به این گروه ها اجازه می دهد از خطوط گسل داخلی و منطقه ای بهره برداری کنند.

استراتژی شکست خورده در مذاکرات

در بخش دیگری از این مقاله به انتقاد استراتژی سیاست های پاکستان پرداخته است. به طوری که آمده است که ییکی از مهم ترین اشتباهات پاکستان تصمیم سال ۲۰۲۱ برای شرکت در گفتگوهای صلح با تحریک طالبان پاکستان تحت تأثیر طالبان افغانستان بود. تحت این رویکرد نادرست، هزاران عامل تحریک طالبان پاکستان، از جمله جنایتکاران سرسخت، اجازه یافتند که دوباره وارد پاکستان شوند. این روند که توسط مقامات اطلاعاتی وقت تحت رهبری ژنرال فیض حمید رهبری می شد، به طرز شگفت انگیزی نتیجه معکوس داشت. در حالی که رهبری تحریک طالبان پاکستان در افغانستان باقی مانده بود، عوامل آزاد شده حملات خود را در خاک پاکستان از سر گرفتند. در اواخر سال ۲۰۲۲، این گروه به طور یکجانبه به آتش بس پایان داد و خصومت ها را دوباره شعله ور کرد.

بی ثباتی سیاسی: مانعی برای مقابله با تروریسم

به گفته این یادداشت بی ثباتی سیاسی باعث آن شده است که تلاش ها برای مبارزه با تروریسم را ناکام کرده است. نویسنده آورده است که بی ثباتی سیاسی مداوم در این کشور تلاش ها برای مقابله با تروریسم را با مشکل مواجه کرده است. دولت فدرال و اداره استانی سابق تحت رهبری حزب تحریک انصاف در خیبر پختونخوا با هم اختلاف داشته اند و باعث تضعیف اجرای قانون شده است. در همین حال، در بلوچستان، ماهیت تهدید متفاوت است و گروه‌های جدایی‌طلب پرسنل امنیتی و زیرساخت‌ها را هدف قرار می‌دهند. گزارش‌ها در مورد ارتباط احتمالی بین تحریک طالبان پاکستان و شورشیان بلوچ لایه دیگری از پیچیدگی را به وضعیت وخیم‌تر اضافه کرده است.

حمله به شهروندان چینی

حملات هدفمند به اتباع چینی درگیر در کریدور اقتصادی چین و پاکستان (CPEC) به مصائب پاکستان اضافه شده است. مقاله افزوده است که این گروه ها از آسیب پذیری های پاکستان سوء استفاده می کنند.

راه رو به جلو

در نهایت این مقاله توصیه می کند که تشدید تهدید مستلزم بازنگری همه جانبه در سیاست ضد تروریسم پاکستان است. عملیات تکه تکه برای مقابله با چالش ریشه دار و چندوجهی ناشی از ستیزه جویی کافی نیست. بدون ثبات سیاسی و یک استراتژی ملی واحد، تهدید فزاینده تروریسم کنترل نشده باقی خواهد ماند. پاکستان باید فوراً برنامه ریزی بلندمدت، اصلاحات نهادی و همکاری های منطقه ای را برای تضمین آینده خود در اولویت قرار دهد.

این سوال نگران کننده باقی می ماند: آیا ما برای جلوگیری از چنین فاجعه دیگری مجهز هستیم، یا اینکه اختلافات سیاسی و شکست های سیاست همچنان پاکستان را در معرض تهدیدات فزاینده قرار خواهد داد؟

قزاقستان برای تأمین تجهیزات خط آهن افغانستان وارد عمل می‌شود

معاون وزارت حمل‌ونقل قزاقستان اعلام کرد این کشور قصد دارد ریل‌های راه‌آهن و سایر محصولات مرتبط با بخش راه‌آهن افغانستان را تأمین کند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، «ماکسات کالیاقپاروف» معاون وزارت حمل‌ونقل قزاقستان اعلام کرد یک شرکت قزاقستانی قصد دارد ریل‌های راه‌آهن و سایر محصولات مرتبط با بخش راه‌آهن افغانستان را تأمین کند.

به گزارش کازانفورم، این مقام قزاق در کنفرانس بین‌المللی «بازار حمل‌ونقل و لجستیک» در شهر آستانه گفت شرکت‌های تأمین‌کننده درصدد ساخت بخش‌هایی از راه آهن در نزدیکی شهر هرات افغانستان هستند.

معاون وزارت حمل‌ونقل قزاقستان گفت این کشور در حال حاضر مذاکرات بر روی تأمین ابزارآلات برای فاز اولیه راه آهن هرات است.

روزنامه آستانه تایمز در مرداد ماه از توافقات مقدماتی پاکستان و قزاقستان برای ساخت راه‌آهن موسوم به «ترانس‌افغان» خبر داده بود.

به گزارش این روزنامه، قرار است راه آهن 573 کیلومتری از شمال ترمذ تا کابل و بعد کوهات با هزینه 4.8 میلیارد دلاری ساخته شود.

هدف اصلی این طرح بلندپروازانه کشیدن خط ارتباطی میان آسیای میانه و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس از طریق افغانستان و پاکستان است.

در اواخر تیر ماه نیز مقامات قزاقستان، ترکمنستان و طالبان در نشستی درباره ساخت یک راه آهن جدید در افغانستان گفتگو کردند. در این نشست همچنین درباره ساخت راه آهن جدید تورغندی- هرات - قندهار - اسپین بولدک گفتگو شد.

طالبان: افغانستان به پزشکان مرد و زن نیاز دارد

درحالیکه گزارش‌ها حاکی از تعلیق تحصیل دختران افغان در مراکز آموزش پزشکی است، رئیس ستاد ارتش حکومت طالبان تأکید کرد افغانستان به پزشکان مرد و زن نیاز دارد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، «محمد فصیح‌الدین فطرت» رئیس ستاد ارتش حکومت طالبان در کنفرانس علمی و فرماندهی آکادمی علوم پزشکی در کابل گفت: «فراگیری علم پزشکی در یک نظام‌ واجب عینی است».

وی در ادامه تأکید کرد: مردم افغانستان به پزشکان مرد و زن نیاز دارند تا همه بتوانند با همت عالی به مردم خود خدمت کنند.

رئیس ستاد ارتش حکومت طالبان همچنین برای حل مشکلات موجود در بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی اطمینان داد و گفت تلاش‌ها برای بهبود وضعیت بهداشت و درمان در افغانستان ادامه دارد.

«محمد اسماعیل وردک» فرمانده آکادمی علوم پزشکی هیئت حاکمه افغانستان نیز در این کنفرانس به دستاوردهای مهم در بخش بهداشت و درمان اشاره نمود.

وی به ویژه از انجام 58 عمل جراحی پیچیده قلب در بیمارستان نظامی 400 بستر «محمد داوود خان» طی پنج ماه گذشته سخن گفت و آن را یک موفقیت بزرگ برای وزارت دفاع  افغانستان دانست.

این سخنان در حالی مطرح می‌شود که نگرانی‌ها از تعلیق تحصیل دختران در مراکز آموزش پزشکی و محدودیت‌های اعمال‌شده در آموزش زنان در افغانستان ادامه دارد.

راه‌اندازی مناطق آزاد تجاری ایران، قزاقستان و ترکمنستان‌

سفیر پیشین ایران در ترکمنستان گفت: قرار بر این است مناطق آزاد تجاری ایران، قزاقستان و ترکمنستان را در شمال و شمال شرق ایران راه اندازی کنیم تا دسترسی کشورمان با غرب از این طریق تسهیل گردد.

به گزارش خبرگزاری تستیم از ارومیه، غلام عباس ارباب خالص در مراسم امضای تفاهم‌نامه سازمان منطقه آزاد تجاری صنعتی ماکو با اتاق تجارت و صنایع زنان غرب افغانستان و همچین امضای تفاهم‌نامه این سازمان با انجمن مناطق اقتصادی ویژه قزاقستان، با اشاره به اینکه مناطق آزاد یکی از بخش‌های اصلی توسعه اقتصاد کشورها علی‌الخصوص حوزه آسیای مرکزی خواهند بود، اظهار داشت: نقش مناطق آزاد در ارتباط کریدورهای ارتباطی این منطقه بسیار مهم بوده و این کشورها می‌توانند ارتباط مهم و سودمندی را صورت دهند.

وی افزود: آن چه که ارتباطات ما با کشورهای آسیای مرکزی را در چارچوب اکو و همکاری‌های دو جانبه تقویت کرده، همکاری های تجاری بخصوص بخش ترانزیت و سرمایه‌گذاری مشترک است.

وی با اشاره به اینکه ظرفیت دریای خزر محدود است عنوان کرد: بنادر موجود در این دریا ظرفیت محدودی دارند و تکمیل کننده این ظرفیت‌ها، مسیرهای خشکی ریلی و جاده‌ای هستند که نقش موثری در تسهیل مسیر کریدورها خواهند داشت.

ارباب خالص با اشاره به صحبت‌های عباس عراقچی، وزیر امور خارجه کشورمان با دبیر کل اکو، به ظرفیت‌های موجود منطقه ماکو اشاره کرد و افزود: در این دیدار به ظرفیت های این منطقه اشاره و بر ادامه تلاش در حوزه ارتباطات بین المللی تاکید شد.

وی در ادامه یادآور شد: قرار بر این است مناطق آزاد تجاری ایران، قزاقستان و ترکمنستان را در شمال و شمال شرق ایران راه اندازی کنیم تا دسترسی کشورمان با غرب از این طریق تسهیل گردد.

سفیر پیشین ایران در ترکمنستان یادآور شد: جمهوری اسلامی ایران حلقه ترانزیتی بین قفقاز و آسیای مرکزی خواهد بود.

ارباب خالص، ادامه داد: از ایجاد طرح مشترک بین اتحادیه کشورهای منطقه‌ای حمایت کرده و تلاش می‌کنیم تا ارتباطات خود را در این حوزه بهبود ببخشیم و کشورهای افغانستان و پاکستان در شرق کشور ایران نیز می توانند به این اتحادیه وارد شوند.

در ادامه، حسین گروسی مدیرعامل، منطقه آزاد تجاری صنعتی ماکو با اشاره به اینکه در صدد برقراری ارتباطات بیشتر با کشورهای عضو اکو و همچنین بانوان فعال حوزه های اقتصادی هستیم، گفت: 60 درصد از ظرفیت دانشگاه‌ها مختص به بانوان است و بیش از 50 درصد از اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها را نیز بانوان تشکیل داده‌اند.

وی افزود: در بخش فرهنگی نیز بانوان سهم 60 درصدی را دارند و علی‌رغم ظرفیت‌های بسیار زیاد در این حوزه، علاقه مندان بسیاری وجود دارند که در حوزه‌های کارآفرینی، صنعت و تجارت همکاری‌های اقتصادی داشته باشند.

وی اظهار داشت: قطعا در اجلاس بعدی خود، یکی از موضوعات مطروحه ما علاقه‌مندی بانوان تاجر به برقراری ارتباط با کشورهای عضو اکو خواهد بود که فرصت خوبی را برای بانوان به وجود خواهد آورد.

گروسی با تاکید بر اینکه رویکرد ما در منطقه آزاد ماکو، رویکردی جهانی است، تصریح کرد: یکی از دستاوردهای منطقه آزاد تجاری صنعتی ماکو عضویت در اتحادیه جهانی کشورهای دارای مناطق آزاد بوده که بعد از مدت ها محقق شده است.

مدیرعامل، منطقه آزاد تجاری-صنعتی ماکو خاطرنشان کرد: آمادگی خود را برای همکاری با فعالان و علاقه مندان به مشارکت در حوزه‌های مذکور اعلام می‌داریم و جمهوری اسلامی ایران نیز آماده همکاری با تمام نقاط جهان علی الخصوص همسایگان خود در زمینه های اقتصادی خواهد بود.

در ادامه نیز بهناز سلجوقی، ریاست اتاق تجارت و صنایع زنان غرب افغانستان با استقبال از امضای تفاهم‌نامه با منطقه آزاد ماکو، عنوان کرد: امیدواریم این تفاهم‌نامه باعث شروع کارهای مشترک بیشتر شده و بتوانیم با ایجاد نمایشگاه‌های مشترک حضور قدرتمند زنان افغانستان را شاهد باشیم.

وی با اشاره به اینکه قطعا امضای این تفاهم نامه باعث حضور بیشتر تجار بانوی افغانستانی در ایران خواهد شد، اظهار داشت: بعد از پایان سفر خود در ایران، مشاوره‌های موثری در خصوص حضور بانوان افغانستانی در ایران به آن‌ها خواهد داد.

شب یلدا، فرصت تجدید پیوند فارسی زبانان

اطلاعات آنلاین : شب یلدا بلندترین شب سال، به عنوان نمادی از پیوند عمیق فرهنگی و اجتماعی بین فارسی‌زبانان ساکن ایران و کشورهای نزدیک به ویژه افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان و برخی مناطق دیگر شناخته می‌شود. این شب فراتر از یک رویداد تقویمی، به مثابه جشنی است که روح همبستگی و همدلی را در دل‌های فارسی‌زبانان زنده نگه می‌دارد.

در این شب خانواده‌ها دور هم جمع می‌شوند و با برگزاری مراسمی خاص، سنت‌های دیرینه را زنده می‌کنند. خوراکی‌هایی چون هندوانه و انار، نمادهایی از زندگی و باروری هستند که در کنار شیرینی‌های محلی، سفره‌ های یلدایی را رنگین‌تر می‌کنند. این خوراکی‌ها که طعمی دلپذیر را در شبی سرد و طولانی به ما هدیه می دهند، هر کدام داستانی از امید و زندگی را روایت می‌کنند.

از سوی دیگر شب یلدا فرصتی است برای بازگویی قصه‌ها و اشعار کهن. حافظ و سعدی، دو شاعر بزرگ ایرانی، در این شب در دل‌ها زنده می‌شوند و غزل‌های عاشقانه و حکمت‌آمیزشان به یادگار می‌مانند. این اشعار  زیبایی زبان فارسی را به تصویر می‌کشند و پیوندی عمیق میان نسل‌ها برقرار می‌کنند.

در کشورهای اوراسیا، شب یلدا به عنوان نمادی از هویت فرهنگی و تاریخی نیز مورد توجه قرار می‌گیرد. فارسی‌زبانان در این مناطق، با برگزاری مراسم مشابه، نشان می‌دهند که چگونه می‌توان فرهنگ خود را با وجود فاصله‌های جغرافیایی حفظ کرد. شب یلدا در اوج استبداد و فرهنگ ستیزی کمونیزم، مجالی برای مقاومت و حفظ میراث زبانی و فرهنگی بود. این شب فرصتی برای تجدید پیمان با ریشه‌ها و ارزش‌های فرهنگی است که در طول تاریخ به ارث رسیده‌اند.

به طور کلی شب یلدا فراتر از یک جشن فصلی است و تجلی عشق و دوستی بین فارسی‌زبانان به شمار می آید. این شب یادآور آن است که با وجود چالش‌ها و سختی‌های زندگی، همیشه جایی برای امید و شادی وجود دارد. یلدا به ما یادآوری می‌کند که نور پس از تاریکی می‌آید و زندگی همچنان ادامه دارد؛ درست مانند روزهای روشن بعد از بلندترین شب سال.

در ادامه لازم است به نمادهای دیگری که در شب یلدا مورد توجه قرار می‌گیرند، اشاره کنم. یکی از این نمادها، «آتش» است. در بسیاری از مناطق، مردم به ویژه در شب یلدا آتش روشن می‌کنند و دور آن جمع می‌شوند. این آتش به عنوان منبع گرما و نور عمل می‌کند و نمادی از پاکی و زندگی نیز به شمار می‌آید. شعله‌های آتش یادآور امید و روشنایی در دل تاریکی هستند و نشان می‌دهند که هر چند شب یلدا طولانی است، اما صبحی تازه و روشن در پیش است.

دیگر نماد مهم شب یلدا، «قصه‌گویی» است. بزرگ‌ترها در این شب به نقل داستان‌ها و افسانه‌های قدیمی می‌پردازند و این سنت به نسل‌های بعدی منتقل می‌شود. قصه‌ها چیزی فراتر از سرگرمی هستند و آموزه‌هایی از زندگی، اخلاق و فرهنگ را نیز در خود دارند. این داستان‌ها، به ویژه قصه‌های مربوط به قهرمانان ملی و تاریخی، احساس هویت و تعلق خاطر را در افراد تقویت می‌کنند.

همچنین در شب یلدا، بازی‌های سنتی نیز بخش جدایی‌ناپذیر از جشن‌ها محسوب می‌شوند. بازی‌هایی که نسل‌های مختلف را دور هم جمع می‌کند و فضایی شاد و مفرح ایجاد می‌کند. این بازی‌ها به نوعی نماد همبستگی اجتماعی هستند و نشان‌دهنده‌ روحیه‌ی همکاری و مشارکت در میان افراد خانواده و دوستان است.

شب یلدا به ما یادآوری می‌کند که زندگی با تمام چالش‌ها و سختی‌هایش، همیشه فرصتی برای شادی و امید دارد. این شب فرصتی است برای تجدید روابط خانوادگی و فرهنگی، یادآوری محبت‌ها و ایجاد خاطرات جدید. برگزاری مراسم یلدا یک تجربه انسانی مشترک است که به ما یادآوری می‌کند که در کنار هم بودن، چه قدر ارزشمند است.

شب یلدا نمادی از مقاومت در برابر تاریکی و جستجوی نور و امید در زندگی است. این جشن با زیبایی‌هایش، فرهنگ غنی فارسی‌زبانان را زنده نگه می‌دارد و پیوندهای عاطفی و اجتماعی بین آنها را نیز تقویت می‌کند.

Copyright ©ariaye 2002_2024
استفاده از مطالب آريا يی با ذکر ماخذ آزاد است

بالا

آرشيف
صفحة دری
بازگشت ¨¨