پنجشنبه اول قوس ۱۴۰۳ خورشیدی برابر با ۲۱ نومبر ۲۰۲۴ میلادی

غرب روابط با طالبان را چگونه پیش خواهد برد؟

رسانه آمریکایی گزارش داد همزمان با پیروزی «دونالد ترامپ» در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، طالبان ظاهرا خواستار ایجاد «فصل جدیدی» در روابط آمریکا-افغانستان شده اما غرب این کار را چگونه انجام خواهد داد؟

به گزارش ایسنا، با پیروزی قاطع «دونالد ترامپ» در انتخابات ریاست‌جمهوری پنجم نوامبر آمریکا و بازگشت دوباره او به کاخ سفید از ماه ژانویه، ایالات متحده و غرب درخصوص رویکرد خود در قبال افغانستان با فرصت‌ها و چالش‌های جدیدی مواجه هستند.

«زلمی خلیلزاد» نماینده ویژه پشین آمریکا در صلح افغانستان اخیرا در اظهاراتی، انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا را «گشایشی برای اجرای کامل توافق دوحه» و حرکت به سمت «عادی‌سازی» دانست و این درحالیست که خود طالبان از ترامپ خواستار «فصل جدیدی» در روابط آمریکا و افغانستان شده‌ است.

فارن پالسی در گزارشی با اشاره به همین مسئله می‌نویسد: «ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور میانجی توافقنامه دوحه بود؛ توافقی که زمینه را برای خروج تمامی نیروهای خارجی از افغانستان هموار ساخت. ترامپ اکنون در دومین دوره ریاست غیرمتوالی خود فرصت بی‌نظیری دارد تا اعتباری را با طالبان بسازد و بدین ترتیب از اشتباهات گذشته جلوگیری کند. ترامپ هم‌اکنون در بحبوحه افول تمرکز غرب، وارث روابط تقریبا بن‌بست ایالات متحده با طالبان خواهد شد.»

این نشریه آمریکایی می‌افزاید: «در حالیکه همسایگان افغانستان اساسا به سمت به رسمیت شناختن دوفاکتو طالبان حرکت می‌کنند، اخیرا بسته شدن سفارتخانه‌های افغانستان در اروپا و حذف بی‌سروصدای نمایندگی ویژه آمریکا در امور افغانستان نشان‌دهنده افزایش فاصله دیپلماتیک بین کابل و غرب است؛ امری که اهمیت به‌رسمیت شناخته شدن را برای طالبان کاهش داده و یکی از اهرم‌های کلیدی غرب را از بین برده است.»

هدف آمریکا در مداخله افغانستان هرگز ترویج حقوق بشر نبوده است

فارن پالسی با اشاره به منافع کلیدی غرب در افغانستان می‌نویسد: «ایالات متحده و شرکای اروپایی آن در افغانستان چهار منفعت کلیدی دارند: مبارزه با تروریسم، مبارزه با مواد مخدر، کنترل مهاجرت و بازگشت امن زندانیان تحت کنترل طالبان؛ مواردی که پیشبرد همه آنها مملو از چالش است و پیچیده‌تر کردن مسائل پنجمین نگرانی محسوب می‌شود. در این میان، آمریکا یک تعهد اخلاقی نیز درخصوص حفظ دستاوردهای مداخله‌جویانه ۲۰ ساله ناتو در افغانستان دارد و لازم به ذکر است که ترویج حقوق بشر هرگز هدف اصلی مداخله ایالات متحده نبوده است.»

این رسانه آمریکایی ضمن آنکه «دیپلماسی متعهد و هماهنگ ایالات متحده و اروپا در خارج و داخل افغانستان» را مستلزم عبور از پیچیدگی‌ها می‌داند، گزارش می‌دهد: «همانطور که آنها با هم جنگیدند، اکنون باید یک جبهه متحد در تلاش‌های دیپلماتیک ارائه دهند. در حالیکه تعامل مستقیم با طالبان شاید بحث‌برانگیز باشد، اما قرار دادن آن به عنوان بخشی از یک تلاش گسترده‌تر فراآتلانتیک، طالبان را از نظر سیاسی قابل دوام‌تر می‌کند. غرب باید به‌جای انجام تظاهرات‌های بی‌اثر یا امید به شکستن طالبان از درون، واقعیت کنونی افغانستان را بپذیرد و در جایی که منافع همسو است، مشارکت کند و صبر استراتژیک را به‌کار گیرد.»

فارن پالسی با اشاره به توقعات طالبان می‌نویسد: «گذاشتن احترام و اعطای مشروعیت مانند به رسمیت شناختن رسمی نیست. طالبان از اواخر دهه ۱۹۹۰ به دنبال این بوده که در عرصه بین‌المللی به‌رسمیت شناخته شود و یک کرسی در سازمان ملل داشته باشد اما مهم‌تر از این مسئله، آنها به دنبال احترام نیز هستند. امروزه بسیاری از رهبران ارشد طالبان سال‌ها را در خارج از کشور زندگی کرده‌اند و درک قوی‌تری از دیپلماسی نسبت به دهه ۱۹۹۰ دارند. برای طالبان، تعامل دوفاکتو و نمایش احترام دیپلماتیک بسیار مهم‌تر از مشروعیت قانونی بین‌المللی است.»

این رسانه آمریکایی در رابطه با سیاست‌های دولت بایدن در قبال طالبان نوشته است: «دولت بایدن تاکنون در به‌رسمیت شناختن طالبان خودداری کرده و به اجماع بین‌المللی نرسیده است و اتفاقا به همین دلیل از آن به‌عنوان اهرم و ابزار چانه‌زنی استفاده می‌کند. با این حال، از آنجایی که بازیگران منطقه‌ای سیاست واقعی را مقدم بر ایدئولوژی می‌دانند، استراتژی غرب برای به رسمیت نشناختن دیگر ابزار موثری به‌شمار نمی‌رود. از همه مهم‌تر، وعده واهی برای به‌رسمیت شناختن طالبان راه معناداری را در راستای تحت فشار گذاشتن آنها ایجاد نمی‌کند، برعکس مردم افغانستان را در بن‌بستی طولانی قرار می‌دهد.»

فارن پالسی در پایان این گزارش می‌نویسد: «غرب همچنان منافع جدی در افغانستان دارد اما نگرانی‌های سیاسی غرب و ترس از مشروعیت بخشیدن به طالبان، تلاش‌های دیپلماتیک معنادار را خفه کرده است.»

دورنمای ائتلاف چین و پاکستان علیه تروریزم فعال در افغانستان

جمهور : وزارت دفاع چین اعلام کرد که نیروهای این کشور به پاکستان اعزام می‌شوند تا با نیروهای پاکستانی رزمایش مشترک نظامی ضد تروریزم کنند.

 رزمایش امسال با موضوع «عملیات ضربتی و نابودی مشترک تروریزم» برگزار می‌شود که در آن دوطرف قصد دارند در سطوح مختلف آموزش‌های مختلط مشترک انجام دهند.

 این رزمایش برنامه‌ریزی و تمرینات نظامی را بر اساس روش‌های رزمی واقعی سازماندهی می‌کند.

 این هشتمین رزمایش مشترک چین و پاکستان است. پس لزوماً نباید رویدادی شگفت انگیز و غافلگیرکننده به ویژه برای تروریست‌هایی که هدف این رزمایش هستند باشد؛ اما به باور بسیاری از کارشناسان، این رزمایش با موارد مشابه در گذشته متفاوت خواهد بود؛ زیرا مهندسان و متخصصان چینی در پاکستان و حتی تاجیکستان در این اواخر هدف حملات تروریستی هدفمند قرار گرفته‌اند؛ حملاتی مرگبار که تاکنون به کشته و زخمی شدن چندین مهندس چینی منجر شده است.

پیام سیاسی و پیامد اقتصادی این حملات اما بسیار فراتر از هزینه‌های نظامی و تلفات انسانی آن است. چینی‌ها و شرکای اقتصادی منطقه‌ای آنها از جمله پاکستان و تاجیکستان به خوبی می‌دانند که هدف تروریست‌ها و حامیان اصلی آنها در منطقه و فرامنطقه از راه‌اندازی این حملات چیست. بر بنیاد همین ارزیابی است که آنها نتیجه می‌گیرند که حذف فیزیکی مهندسان و شهروندان چینی در کشورهای منطقه شاید اولویت درجه چندم مهاجمان باشد؛ هدف اصلی مهم‌تر است و آن برچیدن هژمون و سیطره اقتصادی چین بر کشورهای منطقه است.

 تروریست‌ها و حامیان آنها اهداف خود را به درستی و به صورت هوشمندانه انتخاب می‌کنند. آن‌ها می‌دانند که ناامنی، بزرگترین عامل بازدارنده برای توسعه طلبی اقتصادی چین در جهان محسوب می‌شود؛ عاملی که در موارد مشابه ممکن است از سوی چینی‌ها و متحدان آنها علیه رقبا و دشمنان شان نیز به عنوان یک عامل بازدارنده به کار گرفته شود.

 هیچ ثروتمندی حاضر نیست که در زمین و زمینه‌ای سرمایه‌گذاری کند که به اندازه کافی امن نیست؛ زیرا ناامنی نه تنها دشمن نیروهای متخصص و مهندسان نخبه و کارآزموده است؛ بلکه تهدیدی علیه ثروت و فعالیت اقتصادی نیز محسوب می‌شود.

 بنابراین مهاجمانی که در پاکستان و تاجیکستان، مهندسان چینی را هدف قرار می‌دهند در واقعیت امر علیه امپراتوری اقتصادی چین می‌جنگند. آنها با حضور شرکت‌های چینی در کشورهای منطقه و تصاحب فرصت‌های اقتصادی، سرمایه‌گذاری و تاراج و استخراج معادن در سرزمین‌های هدف به شدت مخالف هستند.

 در برابر این اقدامات اما چینی‌ها و متحدان منطقه‌ای آنها مصمم هستند تا با راه‌اندازی رزمایش‌های نظامی و تشکیل ائتلاف‌های جنگی به مصاف تروریست‌ها بروند تا از منافع اقتصادی بسیار سودآور خود در سایه همکاری‌های گسترده اقتصادی و تجاری حفاظت کنند.

 راه اندازی رزمایش‌های نظامی چین و پاکستان نیز به همین هدف صورت می‌گیرد؛ درست همانگونه که ارتش پاکستان به دستور چینی‌ها برای سرکوب تروریست‌های معارض در مناطق قبایلی نزدیک مرزهای افغانستان به عملیات نظامی بسیار پرهزینه، به شدت واکنش برانگیز و با دورنمای ناروشن از پیروزی متوسل شده است.

 ناظران اما درباره چشم‌انداز موفقیت رزمایش‌های نظامی مشترک چین و پاکستان برای سرکوب تروریست‌های فعال در افغانستان عمیقاً تردید دارند و یکی از عوامل این تردید ناشی از زدوبندهای پیچیده رهبران پکن با رژیم طالبان مسلط بر افغانستان است.

چین در یک سیاست دوگانه از یک سو بر حمایت از پاکستان در مبارزه با تروریزم تاکید می‌کند و از جانب دیگر، سرگرم توسعه بی‌سابقه روابط خود با رژیم طالبان در افغانستان است. این در حالی است که از نظر رهبران سیاسی و جنرال‌های نظامی پاکستان، ریشه ناامنی‌های جاری در این کشور در خاک افغانستان قرار دارد و این تروریست‌های مورد حمایت رژیم طالبان هستند که در پاکستان دست به ناامنی و کشتار و ترور می‌زنند. 

 پاکستانی‌ها به طور مشخص عوامل تروریستی حمله بر مهندسان چینی در خاک این کشور را به افغانستان نسبت می‌دهند و ادعا می‌کنند که آنها یا اتباع افغانستان هستند و یا تروریست‌های فراملیتی اند که در خاک افغانستان آموزش دیده و برای انجام عملیات تروریستی وارد پاکستان شده‌اند.

 پاسخ‌های کلیشه‌ای طالبان به اتهامات مکرر پاکستان را می‌دانیم؛ اما آنچه بر دامنه ابهام و تردید درباره چشم انداز موفقیت ائتلاف نظامی چین و پاکستان برای مقابله با تروریست‌های فعال در افغانستان می‌افزاید، تناقض در گفتار و رفتار طالبان حاکم بر کشور نیست؛ بلکه دوگانگی چین در حمایت از مواضع دولت پاکستان علیه طالبان از یک سو و تقویت و توسعه روابط پکن با رژیم طالبان از جانب دیگر است.

 از دید صاحب نظران، چینی‌ها تاکنون نتوانسته اند میان منافع اقتصادی وسوسه انگیز در افغانستان زیر سلطه طالبان و پیامدهای امنیتی اتحاد سنتی و ایدئولوژیک بسیار عمیق و ناگسستنی میان این رژیم و گروه‌های تروریستی فرامرزی، توازن منطقی برقرار کنند. آنچه در حال حاضر جریان دارد این است که رهبران پکن، سود سرشار حاصل از قراردادهای اقتصادی با طالبان را بر ماهیت ایدئولوژیک و سوابق تروریستی این گروه و پیوندهای عمیق و مستحکم آن با سایر گروه‌های تروریستی ترجیح داده‌اند و این همان چیزی است که تلاش‌های مذبوحانه چینی‌ها برای مقابله نظامی با تهدیدهای تروریستی علیه پروژه‌های منطقه‌ای چین در پاکستان و تاجیکستان را بی ‌اثر می‌سازد.

آغاز مذاکرات فنی برای اتصال راه آهن چین- افغانستان- ایران

مدیرعامل راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران در دیدار با رئیس اداره خط آهن افغانستان گفت: با توجه به مجاورت ایران، افغانستان و چین، این مسیر تنها محوری است که می‌تواند مسیر ترانزیت را کوتاه کند.

به گزارش ایلنا و به نقل از وزارت راه و شهرسازی، «جبارعلی ذاکری» در دیدار با «محمد اسحاق صاحب زاده» معاون وزارت فواید عامه و رئیس اداره خط آهن افغانستان و هیأت همراه، با اشاره به عزم راه‌آهن برای کمک به راه‌آهن افغانستان، اظهار داشت: وجود خط آهن در شمال غربی افغانستان و نزدیکی به مرز مشترک با ایران، فرصت بسیار خوبی برای ترانزیت بین دو کشور است.

معاون وزیر راه و شهرسازی با اشاره به دوره‌های آموزشی برگزار شده برای کارکنان راه‌آهن افغانستان در سال‌های گذشته، تاکید کرد: با توجه به درخواست افغانستان، به زودی دوره سوم آموزش برای کارکنان راه‌آهن به طور حضوری و در صورت تمایل، بخشی از آن به طور غیرحضوری برگزار خواهد شد.

ذاکری در ادامه، خواستار تکمیل محور ریلی هرات بر اساس زمان‌بندی مشخص شد و تاکید کرد: با توجه به موقعیتی که به دلیل مجاورت ایران، چین و افغانستان وجود دارد و تنها محوری است که می‌تواند هزینه ترانزیت را کاهش و مسیر ترانزیت را کوتاه کند، پیشنهاد نشست سه جانبه از سوی راه‌آهن ایران مطرح می‌شود.

وی افزود: هم‌اکنون بسیاری از مشکلاتی که کنسرسیوم ریلی ایران و افغانستان با آن مواجه بوده، برطرف شده و در حال حاضر هفته‌ای سه قطار در مسیر تعیین شده سیر می‌کند.

محمد اسحاق صاحب زاده، رئیس اداره خط آهن افغانستان نیز در این نشست، با اشاره به همکاری‌های رو به رشد راه‌آهن‌های دو کشور ایران و افغانستان، ضمن تقدیر از برنامه‌های آموزشی برای ۹۶ تن از کارکنان راه‌آهن افغانستان از سوی راه‌آهن ایران، خاطرنشان‌کرد: با توجه به برگزاری موفق دوره‌های اول و دوم آموزش‌های برگزار شده، اکنون در انتظار برگزاری دوره سوم آن هستیم.

صاحب زاده با بیان اینکه خروجی پروژه خواف- هرات نماد دوستی دو کشور را به تصویر می‌کشد، ابراز امیدواری کرد با همکاری‌های مشترک، شاهد افزایش سطح انتقالات و حمل بارهای ترانزیتی و در نتیجه، رشد و ارتقای تجارت بین دو کشور باشیم.

وی با بیان اینکه بر اساس مطالعات انجام شده ظرفیت بار خوبی از مسیر چین- افغانستان- ایران وجود دارد، تاکید کرد: افغانستان آمادگی کامل دارد که در این مسیر به همراه ایران، قدم‌های لازم را بردارد.

معاون وزارت فواید عامه افغانستان همچنین، از انجام مطالعات مهندسی برای احداث مسیر ریلی زرنج- قندهار خبر داد که با اتصال این خط ریلی به زابل، فصل جدیدی از همکاری و مبادلات تجاری بین دو کشور گشوده خواهد شد.

شرایط مناسبی برای سرمایه گذاری تاجران افغانستان در چابهار فراهم شده است

مدیرعامل سازمان منطقه آزاد چابهار گفت: چابهار با دارا بودن یک منطقه آزاد راهبردی، دسترسی به آب‌های اقیانوسی و آب‌های آزاد شرایط مناسبی را برای سرمایه گذاری تاجران افغانستان در این منطقه فراهم شده است.

به گزارش خبرنگار ایرنا حمیرا ریگی روز چهارشنبه در نشست با هیات افغانستانی اظهار کرد: مطالعات کریدور اتصال ایران و افغانستان به پایان رسیده و این امر می‌تواند به تقویت روابط اقتصادی و تجاری میان ۲ کشور کمک کند.

وی افزود: ظرفیت‌های بندر چابهار مناسب برای توسعه روابط ایران و کشورهای همجوار است و این بندر نقش مهمی در مبادلات اقتصادی ۲ کشور دارد.

مدیرعامل سازمان منطقه آزاد چابهار گفت: به زودی راه‌آهن چابهار - زاهدان تکمیل خواهد شد که این امر به ایجاد اتصال‌های جدید و تسهیل حمل و نقل کمک می‌کند.

هیات افغانستانی نیز در این نشست بر اهمیت بندر چابهار تأکید کردند و افزودند: «ما مصمم هستیم که از ظرفیت‌های بندر چابهار استفاده کنیم و امیدواریم با اتصال راه‌آهن، مبادلات تجاری ما تسهیل و مشکلات ویزا برای تاجران افغانستان باید حل شود تا بتوانیم از این ظرفیت‌ها بهره‌برداری کنیم.»

این هیات همچنین خواستار فراهم کردن شرایط آموزشی برای مهندسین افغان در زمینه راه‌آهن در منطقه چابهار شد تا بتوانند در این حوزه تخصص کسب و به توسعه روابط اقتصادی ۲ کشور کمک کنند.

بازدید هیأت راه‌آهن افغانستان از پروژه خط راه‌آهن چابهار- زاهدان

هیات راه‌آهن افغانستان به ریاست اسحاق صاحب زاده رئیس راه‌آهن افغانستان، از پروژه راه‌آهن در حال ساخت چابهار - زاهدان بازدید و از نزدیک با پیمانکار پروژه و روند تکمیل این خط ریلی آشنا شدند.

نیروهای ویژه دولت پیشین افغانستان در ایران پیشنهاد شرکت در جنگ روسیه را دریافت کرده‌اند

اطلاعات روز :  شماری از نیروهای ویژه دولت پیشین افغانستان که روند درخواست اسکان مجدد شان به بریتانیا به کندی به پیش می‌رود، در شرایط سخت در ایران به‌سر می‌برند. این نیروهای ویژه که به‌عنوان «تریپلز/TRIPLES» یا ATF444 و CF333 شناخته می‌شوند، از سوی بریتانیا آموزش داده شده و تجهیز و تمویل مالی می‌شدند، اکنون شماری از آنان از سوی روسیه پیشنهاد جنگیدن در اوکراین را دریافت کرده‌اند.

یکی از این نیروهای ویژه با نام مستعار غلام با شرایط سخت کاری و مهاجرتی در ایران در یک کارخانه مشغول کار بود که از یک همکار افغان خود فرم ثبت‌نام برای شرکت در جنگ اوکراین را دریافت کرد. دریافت این پیشنهاد همزمان بود با سخت‌تر شدن شرایط مهاجرین افغان در ایران. زیرا ایران برنامه دارد تا مهاجران افغانِ بدون سند  اقامت را دوباره به افغانستان به‌گونه‌ی اجباری بازگرداند.

غلام به خاطر تهدیدات امنیتی و ترس از انتقام‌جویی طالبان از نیروهای ویژه حکومت سابق، و همچنان چندین تلاش طالبان برای بازداشت او، مجبور شده بود به ایران پناه ببرد. او که برای ۱۲ سال عضو نیروهای ویژه افغانستان بود و از طرف نیروهای بریتانیوی آموزش دیده و معاش دریافت کرده بود، اکنون ساعت‌های طولانی را در یک کارخانه‌ی پروسس پلاستیک کار می‌کند. او به دلیل نداشتن اسناد اقامت در ایران، برای این که از سوی پولیس آن کشور بازداشت و ردمرز نشود، شب‌ها در محل کارش می‌خوابد.

پیشنهادهای پیوستن به جنگ روسیه در اوکراین معمولا از طرف نیروهای سابق امنیتی افغان که در ایران حضور دارند، دست به دست می‌شود. گاهی به شکل فرم، گاهی از طریق تماس تلفنی و گاهی هم از طریق دوستان و آشنایانی که از سابقه‌ی نظامی این نیروها اطلاع دارند و تعدادی نیز از طریق تماس مستقیم این پیشنهادها را دریافت کرده‌اند. این پیشنهادها، به هر شکلی که ارائه شوند، یک درخواست مشخص دارند: پیوستن به جنگ ولادیمیر پوتین در اوکراین.

غلام عضو قطعه ۴۴۴ نیروهای ویژه افغانستان بود؛ واحدی که در سال ۲۰۰۷ با حمایت بریتانیا تشکیل شد و برای سال‌ها توسط این کشور تجهیز و تأمین مالی می‌گردید. این نیروها در ابتدا برای مبارزه با مواد مخدر فعالیت می‌کردند، اما بعدها وظایف آن‌ها به مبارزه با تروریسم نیز گسترش یافت. حضور آن‌ها در کنار نیروهای بریتانیایی در مبارزه علیه طالبان، پس از تسلط طالبان در اسد ۱۴۰۰، زندگی‌ این افراد را در معرض خطر قرار داد.

با وجود این خطرات، دولت بریتانیا درخواست‌های اسکان مجدد هزاران نفر از این نیروها را رد کرده است. هرچند اخیرا بازبینی این درخواست‌ها آغاز شده، اما این فرآیند به‌کندی پیش می‌رود. بسیاری از این نیروهای ویژه دولت سابق افغانستان در ترس و نگرانی به‌سر می‌برند و  وزارت دفاع بریتانیا هم اطلاعات محدودی درباره‌ی آینده‌ی‌شان ارایه می‌کند.

لایت هاوس ریپورتس، روزنامه اندیپندنت و روزنامه اطلاعات روز در یک تحقیق مشترک دریافته‌اند درحالی‌که این نیروهای ویژه دولت پیشین افغانستان در شرایط دشوار در ایران و در داخل کشور منتظر پذیرفته شدن درخواست‌های شان اند، ارزیابی‌های دولت بریتانیا اما هنوز ادامه دارد.

از حمله‌ی روسیه در اوکراین نزدیک به سه سال می‌گذرد و این جنگ تا اکنون هزینه‌های مالی و نظامی سنگین برای روسیه داشته است. گفته می‌شود که تلفات نیروهای روسی در این جنگ بیش از ۷۰۰ هزار نفر است که از این میان بیش از صد هزار آن تخمین زده می‌شود کشته شده باشند. روسیه بخش بزرگی از نیروهای درحال انتظار و احتیاط خود را برای شرکت در این جنگ استفاده کرده است. همزمان گزارش‌هایی وجود دارد که ادعا می‌کنند شهروندان کشورهای دیگر مانند کوبا، هند، سوریه و اخیرا کره شمالی نیز در این جنگ شرکت داشته‌اند.

کییر جایلس، مشاور ارشد در مورد روسیه، اروپا و آسیا در پژوهشکده چتم‌هاوس در انگلستان می‌گوید افغان‌هایی که تجربه نیروهای ویژه را دارند، «بدیهی است که برای استخدام‌کنندگان نظامی جذاب خواهند بود.» او گفت: «روسیه در تلاش است تا از هر منبع ممکن برای استخدام جنگ‌جویان بیشتر استفاده کند.»

به‌گفته‌ی آقای جایلس، کشورهای حامی روسیه مثل ایران، کره شمالی و چین برای یافتن راه‌هایی برای کمک به روسیه در قسمت فراهم‌سازی نیروهای نظامی تلاش می‌کنند. وی همچنان افزورد: «ما قبلا شاهد حضور نیروهای نظامی کره شمالی بوده‌ایم. اگر این کار به کشورهای دیگر گسترش یابد، نباید تعجب‌آور باشد.»

پس از تماس با ۱۴ عضو قطعه‌های ATF444 و CF333 نیروهای ویژه دولت پیشین افغانستان در ایران و ده‌ها فرد دیگر از این نیروها در افغانستان، ما به این نتیجه رسیدیم که نخستین مرحله‌ی پیشنهادها برای استخدام آنان در جنگ روسیه و اوکراین در سال ۲۰۲۳ بوده است و سپس در سال ۲۰۲۴ بار دیگر این پیشنهاد به شماری از این نیروها ارایه شده است.

ما تعدادی از فرم‌هایی که ظاهرا برای استخدام این نیروها استفاده شده است را از نزدیک دیده‌ایم، به‌شمول فرمی که به غلام و شمار دیگر از نیروهای ویژه دولت پیشین افغانستان داده شده است و فرم‌هایی که بین این نیروها دست‌به‌دست می‌شود. این فرم‌ها به زبان فارسی تهیه شده است و در آن پرسش‌هایی درباره‌ی اطلاعات شخصی، شماره‌ی تماس، آدرس اقامت در ایران و تخصص نظامی درج است.

پس از شروع فشارهای بی‌سابقه‌ی پولیس ایران بر مهاجران افغان و بازداشت و اخراج آنان، زندگی برای افغان‌ها، به‌ویژه نیروهای امنیتی دولت پیشین به مراتب دشوار شده است. آن‌ها به‌گونه‌ی وسیع دستگیر و ردمرز می‌شوند.

غلام پیش از این که بتواند در مورد پیشنهاد شرکت در جنگ روسیه و اوکراین تصمیم بگیرد، برای بار چندم دستگیر و رد مرز شد. برای او در هنگام دریافت فرم گفته شده بود که برنامه استخدام نیروهای امنیتی سابق را یک جنرال در دولت پیشین به پیش می‌برد. همچنان برایش گفته شده بود که پس از خانه‌پری فرم، از او مصاحبه گرفته می‌شود.

شماری از نیروهای ویژه دولت پیشین برای ما گفته‌اند که تعدادی از طریق تلفون درباره‌ی این استخدام اطلاع یافته‌اند و برای‌شان پیشنهاد شرکت در جنگ روسیه و اوکراین داده شده است. اما تعداد دیگر گفته‌اند که از طریق قاچاقبران افغان به‌ شکل حضوری این پیشنهاد را دریافت کرده‌اند.

مشرف (مستعار)، یکی از داکتران نیروهای ویژه دولت پیشین گفت که در روند استخدام این نیروها برای جنگ روسیه در اوکراین، به‌گونه‌ی حضوری با روس‌ها در سفارت روسیه در تهران ملاقات کرده است. او گفت که در این ملاقات از حدود صد تا دو صد نفر از نیروهای امنیتی سابق نمایندگی می‌کرده است.

مشرف گفت: «من خودم به سفارت روسیه می‌رفتم تا با مقامات این سفارت در مورد استخدام ۲۰۰ نیروی امنیتی توسط آن‌ها صحبت کنم. همه‌ی ما تصمیم گرفتیم که یکجا در جنگ روسیه اشتراک کنیم. به‌خاطر شرایط دشوار در ایران تصمیم گرفتیم هرجا که یک لقمه نان باشد، آن‌جا زندگی کنیم. ما مجبور هستیم این کار را بکنیم‌ چون شرایط زندگی در ایران واقعا دشوار است.» او همچنان افزود: «من به‌گونه‌ی مستقیم با روس‌ها در تماس بودم و آن‌ها توافق کرده بودند که برای هر نفر ماهانه سه هزار دالر امریکایی معاش بدهند.»

همه چیز برای رفتن به جنگ روسیه درحال آماده شدن بود که یکی از روزها مشرف با فرمانده سابق خود که عضو نیروهای بریتانیایی است، تماس گرفت و برایش درباره‌ی این فرصت گفت. این مشاور نیروهای بریتانیایی اما مشرف را قانع ساخت که رفتن در جنگ اوکراین فکر خوبی نیست و همین موضوع باعث شد او از تصمیم خود باز گردد. اما دیگرانی که با او در این برنامه بودند، به کار روند استخدام با روس‌ها دوام دادند.

مشرف گفت که این پیشنهاد را در اوایل سال ۲۰۲۴ دریافت کرده است. او گفت: «نخست در یک هفته دو بار با من تماس می‌گرفتند. بعد از یک ماه دوباره به من زنگ زدند. کسانی که تماس‌ها را برقرار می‌کنند، بیشتر قاچاقبران انسان هستند که مردم را از مرزها به کشور دیگر انتقال می‌دهند.»

برای مشرف گفته شده بود که تعدادی از افغان‌ها که برای این برنامه استخدام شده‌اند، درحال حاضر در روسیه به‌سر می‌برند و وظیفه او این خواهد بود تا آن‌ها را آموزش‌های نظامی بدهند. او گفت: «من این را نمی‌دانم که واقعا در روسیه چه اتفاق خواهد افتاد، اما برای‌شان واضح گفتم که نمی‌خواهم در این برنامه اشتراک کنم. من نمی‌خواهم دوباره در یک مأموریت نظامی اشتراک کنم آن هم برای یک کشور دیگر.»

مشرف امیدوار است که از طریق برنامه اسکان مجدد بریتانیا برای نیروهای ویژه دولت سابق که با نظامیان بریتانیایی کار کرده‌اند، به آن کشور برود و می‌خواهد به تعهدات خود در قبال دولت بریتانیا پابند بماند.

هیچ یک از نیروهای ویژه سابق را که ما مصاحبه کرده‌ایم، پیشنهاد روسیه را قبول نکرده‌اند اما وضعیت برای آنانی که در ایران اند همراه با دیگر مهاجران افغان در ایران، هر روز دشوارتر می‌شود. بیشتر این نیروها در ایران بدون مدرک قانونی اقامت هستند. آنانی هم که با ویزا به ایران رفته بودند، اعتبار ویزای‌شان تمام شده است و بیشتر به شکل پنهانی در آن کشور زندگی می‌کنند.

تعدادی از این نیروها که با ما صحبت کردند، معمولا در جایی که کار می‌کنند، زندگی هم می‌کنند و اگر همسران‌شان توانایی کار داشته باشند، از ترس پولیس ایران کار نمی‌توانند و می‌ترسند که بازداشت شوند. شماری دیگر از این نیروها که از ایران اخراج شده‌اند، بیشتر در هنگام خرید مواد غذایی از سوی پولیس ایران بازداشت و رد مرز شده‌اند.

ایران مانند برزخی برای نیروهای امنیتی دولت پیشین است؛ زیرا اگر به افغانستان بازگردند، احتمال دستگیری‌شان توسط طالبان وجود دارد. طالبان در سه سال گذشته ده‌ها نیروی امنیتی سابق را دستگیر، شکنجه و در برخی موارد نیز کشته‌اند. اما اگر در ایران بمانند، مجبور اند هر لحظه با ترس و وحشت از پولیس زندگی کنند. نیروهای ویژه دولت سابق افغانستان تنها با امید به برنامه‌ی اسکان مجدد بریتانیا، با تمام دشواری‌ها در ایران زندگی می‌کنند.

تعدادی از این نیروها می‌گویند درصورتی‌که از برنامه‌ی اسکان مجدد بریتانیا ناامید شوند، تنها گزینه‌ای که برای‌شان باقی می‌ماند، پذیرش پیشنهاد روسیه برای جنگ در اوکراین است.

درحالی‌که این نیروها در شرایط بسیار دشوار زندگی می‌کنند، وزارت دفاع بریتانیا در ماه فبروری اعلام کرده بود که بررسی دوباره‌ی بیش از ۲۰۰۰ درخواست ردشده برای اسکان مجدد نیروهای ویژه افغان که با نیروهای انگلیس همکاری کرده‌اند، آغاز شده است. این وزارت گفته بود که این درخواست‌ها طی حدود سه ماه بررسی خواهند شد، اما با گذشت نزدیک به نه ماه، هنوز تعداد زیادی از نیروهای ویژه افغان منتظر پاسخ هستند؛ امری که نشان‌دهنده‌ی کندی این پروسه است.

وزارت دفاع بریتانیا پس از یک تحقیق مشترک توسط روزنامه ایندیپندنت، اسکای‌نیوز و لایت‌هاوس ریپورتس درباره‌ی رد گسترده‌ی درخواست‌های نیروهای سابق ویژه افغان که با دولت بریتانیا همکاری کرده بودند، بررسی دوباره‌ی این درخواست‌ها را در فبروری سال جاری آغاز کرد. به‌گفته‌ی مقامات بریتانیایی، حتا پس از این بررسی دو باره، ممکن است از هر چهار درخواست، سه درخواست همچنان رد شود.

لوک پولارد، وزیر نیروهای مسلح بریتانیا، با تأیید کندی این پروسه اظهار داشته است که این روند نباید این‌قدر طولانی می‌شد. دولت بریتانیا می‌گوید بیش از ۷۵ درصد این درخواست‌ها بررسی شده است. با این‌حال، به افرادی که درخواست‌شان رد شده است، اطلاع داده نخواهد شد، حتا کسانی که درخواست‌های‌شان تحت بازنگری است نیز از وضعیت بررسی مطلع نمی‌شوند.

در این میان، نیروهای ویژه سابق افغان با ترس و ناامنی در ایران و افغانستان زندگی می‌کنند و از داشتن یک زندگی عادی در سرزمین خود محروم هستند. آن‌ها به امید این‌که درخواست‌شان جزء ۵۰۰ درخواست تأییدشده باشد، مجبور اند با تمامی دشواری‌های زندگی در ایران دست‌وپنجه نرم کنند.

شیرین‌کاری جدید طالبان کلید خورد، خداحافظ کتاب!

به گزارش اطلاعات آنلاین، طالبان در کمپین جدید، به زعم خود، کتاب‌های «غیر اسلامی» را از قفسه‌های افغانستان حذف می‌کنند.  این کمپین شامل بررسی کتاب‌های وارداتی، حذف متون از کتابخانه‌ها و توزیع فهرست عناوین ممنوع است.

تلاش‌ها توسط کمیسیونی انجام می‌شود که بلافاصله پس از به قدرت رسیدن طالبان در سال ۲۰۲۱ و اجرای تفسیر دقیق خود از قوانین اسلامی یا شریعت، زیر نظر وزارت اطلاعات و فرهنگ ایجاد شد. در ماه اکتبر، این وزارتخانه اعلام کرد که این کمیسیون ۴۰۰ کتاب "متضاد با ارزش‌های اسلامی و افغانی" را شناسایی کرده است که بیشتر آنها از بازارها جمع آوری شده‌اند.

 در بیانیه وزارتخانه آمده است که اداره مسئول انتشار نسخه‌هایی از قرآن و سایر متون اسلامی را برای جایگزینی کتاب‌های ضبط شده توزیع کرده است.  این وزارت ارقامی در مورد تعداد کتاب‌های حذف شده ارائه نکرده است، اما دو منبع، یک ناشر در کابل و یک کارمند دولت، گفتند که متون مذکور در سال اول حکومت طالبان و دوباره در ماه‌های اخیر جمع آوری شده است. ناشر کابل به خبرگزاری فرانسه گفت: "سانسور زیادی وجود دارد. کار بسیار دشوار است و ترس همه جا را فرا گرفته است." او گفت که در زمان حکومت قبلی تحت حمایت خارجی که توسط طالبان سرنگون شده بود، زمانی که "فساد، فشارها و سایر مسائل زیادی وجود داشت"، کتابها نیز محدود شد.  اما او افزود: «هراسی وجود نداشت، می‌توانستید هر چه بخواهید بگویید. چه ما می‌توانستیم تغییری ایجاد کنیم یا نه، می‌توانستیم صدایمان را بلند کنیم.»

 خبرگزاری فرانسه فهرستی از پنج عنوان ممنوعه را از یک مقام وزارت اطلاعات دریافت کرد. این شامل «عیسی پسر انسان» نوشته خلیل جبران، نویسنده مشهور لبنانی-آمریکایی، به دلیل داشتن «عبارات کفرآمیز» و رمان «ضدفرهنگ» «گرگ و میش خدایان شرقی» اثر اسماعیل کاداره، نویسنده آلبانیایی است. «افغانستان و منطقه: چشم انداز غرب آسیا» نوشته میرویس بلخی، وزیر معارف دولت سابق نیز به دلیل «تبلیغات منفی» ممنوع شده است.

در طول حکومت قبلی طالبان از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱، انتشارات و کتابفروشان نسبتا کمی در کابل وجود داشتند، کشوری که قبلاً توسط چندین دهه جنگ آسیب دیده بود. اما این روزها هزاران کتاب هر هفته تنها از کشور همسایه، ایران -- که زبان فارسی مشترک با افغانستان دارد -- از طریق گذرگاه مرزی اسلام قلعه در استان هرات وارد می‌شود. مقامات طالبان هفته گذشته جعبه‌های یک محموله را در یک انبار گمرکی در شهر هرات بازرسی کردند. مردی عناوین انگلیسی را ورق زد و مردی با پوشش استتارگونه به دنبال تصاویری از افراد و حیوانات در کتاب‌ها می‌گشت.

 محمد صدیق خادمی، یکی از مقامات رسمی کشور گفت: ما کتاب‌های هیچ کشور یا شخص خاصی را ممنوع نکرده‌ایم، اما کتاب‌ها را مطالعه می‌کنیم و کتاب‌هایی  که با دین، شرع یا حکومت مغایرت دارند یا عکس موجودات زنده دارند  با دستور اداره نشر پیشگیری از منکر هرات (PVPV) توقیف می‌کنیم. این مرد ۳۸ ساله به خبرگزاری فرانسه گفت: «هر گونه کتابی که خلاف دین، ایمان، فرقه، شریعت باشد... اجازه توزیع نمی‌دهیم. تصاویر موجودات زنده بر اساس برخی از تفاسیر اسلام و بر اساس قانون اخیر "منافع و فضیلت" ممنوع شوه است.
 خادمی گفت: به واردکنندگان توصیه شده است که از کدام کتاب خودداری کنند و در صورت نامناسب بودن کتاب، این امکان به آنها داده می شود که کتاب را پس دهند و پول خود را پس بگیرند.
 وی افزود: "اما اگر آنها نتوانند، ما چاره‌ای جز تصرف آنها نداریم."

یک مقام اداره اطلاعات استان و یک کتابفروش در هرات گفت مقامات مغازه به مغازه  برای بررسی کتاب‌های ممنوعه رفته‌اند.

 یک کتابفروش به خبرگزاری فرانسه گفت برخی از کتاب‌ها از کتابفروشی‌های هرات و کابل حذف شده‌اند، از جمله "تاریخ گروه‌های جهادی در افغانستان" نوشته یعقوب مشاف، نویسنده افغان. هنوز هم در مغازه‌های هرات می‌توان کتاب‌هایی با تصاویر موجودات زنده یافت.
همچنین در کابل و تخار -- یک ولایت شمالی که کتابفروشان می‌گویند که لیست ۴۰۰ کتاب ممنوعه را دریافت کرده‌اند -- عناوین غیر مجاز در برخی از قفسه ها باقی مانده است. یکی از فروشندگان گفت: بسیاری از آثار غیرافغانی ممنوع شده‌اند، "بنابراین آنها به نویسنده‌ای که نامش آنجاست نگاه می‌کنند و اگر خارجی هستند اکثراً ممنوع می‌کنند".

البته کتابفروشی او هنوز ترجمه‌هایی از «قمارباز» نویسنده روسی فئودور داستایفسکی و رمان فانتزی «دختر الهه ماه» نوشته سو لین تان را در اختیار داشت اما او مشتاق بود که آنها را "بسیار ارزان" بفروشد تا آنها را از کتابفروشی خود پاک کند.

حکومت پاکستان طرح عملیات نظامی گسترده در بلوچستان را تصویب کرد

افغانستان انترنیشنل : در پی افزایش ناامنی در بلوچستان و خیبرپختونخوا، کمیته عالی دولتی پاکستان، روز سه‌شنبه طرح عملیات نظامی گسترده علیه شبه‌نظامیان در بلوچستان را تصویب کرد. این کمیته گفت شبه‌نظامیان به نیابت از کشورهای خارجی، مانع پیشرفت اقتصادی پاکستان می‌شوند.

این عملیات در حالی تصویب می‌شود که حملات شبه‌نظامیان در ایالت‌های بلوچستان و خیبرپختونخوا به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافته است.

اوایل این ماه، در یک حمله انتحاری در ایستگاه راه‌آهن کویته، دست‌کم ۲۶ نفر، از جمله ۱۶ عضو ارتش پاکستان، جان باختند و ۶۱ نفر دیگر زخمی شدند. ارتش آزادی‌بخش بلوچستان مسئولیت این حمله را برعهده گرفت.

کمیته عالی دولتی که متشکل از مقام‌های ارشد ملکی و نظامی این کشور است، گفت که «تروریستان» به نیابت از کشورهای خارجی با هدف قراردادن نیروهای امنیتی و خارجی‌ها (چینی‌ها) مانع پیشرفت اقتصادی پاکستان می‌شوند.

پاکستان بارها هند را متهم کرده است که از شورشیان جدایی‌طلب بلوچ در این ایالت حمایت می‌کند.

دفتر نخست‌وزیر پاکستان روز سه شنبه در بیانیه‌ای اعلام کرد که در این نشست بر ایجاد یک روایت ملی منسجم و حمایت سیاسی فراگیر برای احیای کمپین ملی ضدتروریسم در چارچوب عملیات عزم استحکام تاکید شد.

جنرال عاصم منیر، رئیس ستاد ارتش پاکستان، اعلام کرد که تمامی تهدیدها علیه امنیت ملی را از بین خواهند برد.

او هشدار داد: «هر کسی که مانع امنیت پاکستان شود یا بخواهد وظیفه ما را مختل کند، با پیامدهای اقدامات خود روبرو خواهد شد.»

جنرال منیر افزود: «هر پاکستانی، چه با لباس نظامی و چه غیرنظامی، یک سرباز در جنگ علیه تروریسم است.»

شهباز شریف، نخست‌وزیر پاکستان، از تمامی رهبران سیاسی این کشور خواست تا با دولت فدرال همکاری کرده و در رفع چالش‌های اقتصادی کمک کنند.

او تاکید کرد که بهبود وضعیت اقتصادی لازمه ثبات مالی و سیاسی کشور است.

وی گفت: «صلح و ثبات در کشور با ریشه‌کن شدن کامل تروریسم ارتباط مستقیم دارد.»

شهباز شریف همچنین هشدار داد که اگر تروریسم به‌طور کامل نابود نشود، تمامی تلاش‌ها برای دستیابی به ثبات اقتصادی و سیاسی بی‌نتیجه خواهد ماند.

نخست‌وزیر پاکستان، تروریسم را یک چالش بزرگ برای کشورش خواند و تاکید کرد که باید این مشکل به طور کامل ریشه‌کن شود.

پاکستان با بحران امنیتی کم‌سابقه امنیتی روبرو شده است. حملات جنبش آزادی بخش بلوچستان و تحریک طالبان پاکستان، دو ایالت بلوچستان و خیبرپختونخوا را ناامن کرده است.

رویارویی ارتش پاکستان و جدایی‌طالبان بلوچ؛ شهباز شریف طرح عملیات گسترده را تایید کرد

اندپندنت فارسی : یک هفته پس از حمله انتحاری مرگبار به ایستگاه قطار شهر کویته، مرکز ایالت بلوچستان پاکستان، که در آن ۲۶ نفر کشته و ۶۲ تن زخمی شدند، شهباز شریف، نخست‌وزیر پاکستان، طرح عملیات گسترده ارتش این کشور علیه ارتش آزادی‌بخش بلوچستان را تایید کرد.

اعلامیه تایید عملیات نظامی ارتش پاکستان در ایالت ناآرام بلوچستان پس از برگزاری نشست کمیته امنیتی دولت در اسلام‌آباد صادر شد. دفتر شهباز شریف اعلام کرد که این عملیات علیه «سازمان‌های تروریستی» فعال در بلوچستان از جمله ارتش آزادی‌بخش بلوچستان انجام خواهد شد، اما درباره زمان اجرای این عملیات جزئیاتی ارائه نداد.

در بیانیه دفتر شهباز شریف آمده است که این گروه‌ها به دلیل «هدف قرار دادن غیرنظامیان بی‌گناه و اتباع خارجی به منظور ایجاد ناامنی و جلوگیری از پیشرفت اقتصادی پاکستان به دستور دشمنان خارجی» هدف قرار خواهند گرفت.

 پاکستان در بیشتر موارد هند را مسئول ناآرامی‌ها در این کشور می‌داند و مقام‌های این کشور بارها علنا ادعا کرده‌اند که هند از گروه‌های شبه‌نظامی فعال در پاکستان از جمله از ارتش آزادی‌بخش بلوچستان و تحریک طالبان پاکستانی حمایت می‌کند. البته در بیانیه دفتر شهباز شریف به کشورهای حامی گروه‌های شبه‌نظامی در پاکستان اشاره‌ای نشده، اما تاکید شده است که بر اساس تصمیم جدید، کارزار مبارزه با تروریسم در این کشور تقویت می‌شود. 

در ماه‌های اخیر، خشونت‌های شبه‌نظامیان در استان بلوچستان و استان خیبرپختونخوا در شمال غربی پاکستان افزایش یافته است. مسئولیت بیشتر حملات مرگبار در این دو ایالت را ارتش آزادی‌بخش بلوچستان و تحریک طالبان پاکستانی به عهده گرفته‌اند.

 حمله انتحاری یک هفته پیش به ایستگاه قطار کویته مرگبارترین حمله در یک ماه اخیر بود که مسئولیت آن را ارتش آزادی‌بخش بلوچستان به عهده گرفت. این گروه جدایی‌طلب در ماه اوت هم در حملاتی هماهنگ به اتوبوس‌های مسافربری، پلیس و نیروهای امنیتی بیش از ۵۰ نفر را در ایالت بلوچستان کشت.

بلوچستان، بزرگ‌ترین ایالت پاکستان از لحاظ مساحت و یکی از غنی‌ترین مناطق این کشور از لحاظ منابع نفتی و معدنی است. این استان محل سکونت اقلیت قومی بلوچ است که عموما از تبعیض و بهره‌کشی دولت مرکزی پاکستان شکایت دارند.

آسوشیتدپرس در گزارشی نوشت که ارتش آزادی‌بخش بلوچستان عمدتا نیروهای امنیتی و اتباع خارجی، به‌ویژه چینی‌ها را که به عنوان بخشی از پروژه چند میلیارد دلاری ابتکار کمربند و جاده (BRI) چین در پاکستان حضور دارند، هدف قرار می‌دهد. این گروه خواستار توقف تمام پروژه‌های تحت حمایت چین و خروج کارگران چینی از پاکستان است.

در کنار ناآرامی روزافزون در ایالت بلوچستان، خیبرپختون‌خوا نیز که حوزه نفوذ تحریک طالبان پاکستانی است، صحنه ناآرامی‌ها و حملات مرگبار است. روز سه‌شنبه، یک بمب‌گذار انتحاری با خودرو مملو از مواد منفجره به یک پاسگاه امنیتی در منطقه بنو در استان خیبرپختونخوا حمله کرد. این حمله که جزئیات آن هنوز روشن نیست، یک روز پس از یورش نیروهای امنیتی پاکستان به یک مخفی‌گاه شبه‌نظامیان در منطقه تیره در شمال غرب این کشور رخ داد.

در این درگیری دست‌کم ۱۰ شبه‌نظامی کشته و تعدادی دیگر زخمی شدند.

ارتش پاکستان در حالی قرار است به مقابله با جدایی‌طلبان بلوچ برود که دو ماه پیش با تایید کابینه پاکستان، عملیات «عزم استحکام» را آغاز کرد که هنوز نتایج ملموسی در پی نداشته است. تمرکز این عملیات در خیبرپختون‌خوا و هدف آن مهار و سرکوب تحریک طالبان پاکستانی اعلام شده است.

در دو ماه اخیر، گروه‌های متعددی از متنفذان قومی، فعالان حقوق بشر و فعالان ضد جنگ در خیبرپختون‌خوا با برگزاری تجمع‌های اعتراضی خواستار توقف عملیات ارتش و خروج اعضای طالبان پاکستانی از روستاها و شهرهایشان شدند. 

برخی فعالان پاکستانی در واکنش به تایید طرح عملیات ارتش در بلوچستان، هشدار دادند که این اقدام ممکن است به گسترش تنش‌های خشونت‌بار در این ایالت منجر شود. با این حال در بیانیه دفتر نخست‌وزیر پاکستان، اجرای این عملیات برای امنیت و ثبات این کشور «حیاتی» دانسته و تاکید شده است که برای «نابود کردن گروه‌های تروریستی» در پاکستان «اراده سیاسی» وجود دارد و عملیات علیه این گروه‌ها اجرایی می‌شود.