کتاب خانه وخانواده
کانون خوشبختی وسعادت است!
تالیف: سید ضیاءالدین «قطبی»
دردنیای که زندگی داریم پر از کشمکش وجنجال است. اکثر این همه جارو جنجالها بین خانواده ها ایجاد می شود، چنین میشنویم که : همسایه زنش را زده است،فلان خویشاوند یافلان آشنا خانمش را طلاق داده است، زنی شوهرش را دها زخم زبان زده است، یکی ازخانه قهر کرده ودیگری مدتها است که با همسرش سخن نمیزند ودها همچو وقایع ومسایل دیگر که روزمره درزندگی خانوادگی واقع میشود.
توجه باید داشت که این اختلافهای خانوادگی علل وعوامل گوناگونی دارد، مانند عوامل اقتصادی، تربیت زن وشوهر، میحط زیست ، دخالتهای بیجای پدران، مادران، وابستگان وبسا چیز های دیگری که شاید فهم آنها از حوصله بسیاری اشخاص بیرون باشد،ولی مهمترین عامل ناسازگاری واختلاف داخلی خانواده ها، آشنا نبودن زن وشوهر به نزاکتهای زندگی، عدم انجام وظایف زناشویی، عدم آمادگی قبلی به زندگی زناشویی وهمچنان عدم آگاهی کافی برای ایجاد زندگی مشترک دریک ماحول زندگی جدید خانوادگی میباشد .
آگاهی باید داشت که نزاکتها زندگی ورموز زنا شویی در هر محیط وقاره ونزد هرقوم وقبیله متفاوت است. خصوصیات اخلاقی وجسمی افراد جوامع یک سان نیست. اینهم قابل درک است که درتمام دوران زندگی بشر، ازمبداء تاتکامل حیات، نمیتوان دوفرد را صد درصد شبیه هم یافت. ممکن کوشش ها برای تغییر دادن ظاهری اشخاص گاهی موفقیت آمیز باشد، اما تغییر باطنی کاریست دشوار وطاقت فرسا وحتی ناممکن.
پس بادرنظر داشت ارزشها وپیچیدگی های نا مکشوف زندگی انسانی گفته میتوانیم که هیچ کاری درجهان پر ارزشتر ازتشکیل یک حانواده مرتب، پرورش وتربیت سالم بچه ها بالاترازهمه سهمگیری فعال درساختار جامعه سالم نوین کشور ها نمی باشد. خدمتی که یک زن خانه برای اجتماع انجام میدهد،مهتر وپرارزشتر ازخدمات بزرگترین سیاستمداران کم تجربه است. شوهر داری وتربیت اولاد نزاکتهای خاص دارد. اسباب رضائیت خاطر شوهر رافراهم کردن، مواظبت صحت وتغذیه واخلاق ورفتار او بودن ودل آورا بدست آوردن، کاریست که از توان زنهای معمولی وشوهر های ناآگاه ازنزاکتهای زندگی میسر نمیباشد.
باید گفت که تربیت انسان کاری است دشوار ووقت گیر. نتیجهءآن نیز دیرتر آشکار می شود، ملاک خوب وبدبودن آدمی به چگونگی ونحوه تربیت وی بستگی دارد، اگر شرایط مناسب برای تربیت فراهم آید انسان به سمت خوب سیر میکند واگر دراین امر غفلت واقع شود، چه بسا که آدمی ازپست ترین موجودات روی زمین هم پست تر بار میآید.درمورد مثالهای زیادی وجود دارد که از حوصله این مختصر بیرون میباشد.
این واضح است که بسیاری از پدران جامعهءما دررابطه با خانواده مخصوصاءبا فرزندان خود روابط نامشخص وگاهی هم مبهم دارند. هنوز اکثر پدران نمی دانندکه درمورد عملکردکودکان، جوان دختران و جوان پسران خود چه موضعی داشته باشند؟ آیا موضعی بی تفاوت وبی اعتناء ویا موقف باقدرت وخشونت آمیز؟ آیا این سهل انگاری والدین درامورتربیتی اولاد های شان زمینه رابرای اغزشها وانحرافات نسل امروز ومردان وزنان جامعه فردا آماده نمی سازند؟ این هم قابل یاد آوری است که اکثر والدین درراه تربیت فرزندان خود هیچگونه ایثار وفداکاری را دریغ نمی ورزند ومتحمل رنجها ومشقات زیادی میگردند. این موضوع مهم عاطفی وشرعی را نیز نباید فراموش کرد که پدر ومادر صد ها امید وآرزورا ازفرزندان شان دارند.پس سزاوار نیستند که فرزندان شان، وقتی به استقلال میرسند واندک توانایی در خویش می بینند، حقوق پدران ومادران را فراموش کرده ومحور زندگی را که فرا راه خانواده ها بوجود می آید با مشوره های سالم وسودمند رفع نماید.
موءلف بااستفاده ازتجربه غنی وسرشاریکه درجریان اشغال به تربیه اولاد وطن و ایفای وظیفه مقدس معلمی درچوکات وزارت آموزش وپرورش کشور داشته است، نشان میدهد که درپهلوی توصیه های سالم به افراد خانواده ها سعی کرده است ازتجربه خود ودانشمندان، مقوله های علمی وهمچنان تجربه های اهل دانش، گفته ها واندیشه های اجتماعی دیگران کارگرفته اندیشه اجتماعی خودرا بیشتر وبیشتر جنبه علمی داده، ارزش محتوای کتاب را غنی تر سازد که این شیوه کتاب نویسی خود کار علمی بوده، اعتبار وارزش کتاب را بیشتر از بیش بالا برده بر اهمیت وکیفیت آن افزوده است. ونیز محتوای غنی کتاب نشان میدهد که موءلف زمان طولانی بالای مطالب کتاب کار کرده ، منابع زیادی رااز نظر گذرانیده است. گویا دقت موءلف بر محتوای کتاب واضح می سازد که ایشان کوشیده است تکرار وپیهم مسایل زندگی ونارسایی های زندگی خانوادگی را که رخ میدهد، آگاهی داشته وبه همه چرا ها که زندگی خانوادگی را به ناهنجاریها وشکستهای روحی وجسمی میکشاند پاسخهای علمی وآگاهانه بدهد .
نگارنده این سطور، باآگاهی کامل میتوانم اذعان نمائیم که جناب سید ضیاءالدین «قطبی» موءلف کتاب (خانه وخانواده؛ کانون سعادت وخوشبختی) آنطوریکه درطرح کتاب ادعا کرده است توانسته است محتوای دورن مایه اجتماعی خود را بیرون آورده کتاب جامعی در جامعهء خانوادگی سنتی ما ماندگار سازد که بدون شک درپهلوی کتابهای دیگر همین رشته مانند(نزاکتهای زندگی) نگارش پوهندوی عبدالرحیم مهاجر کرخی وکتاب( خویشتن جدید) تالیف موریپل جیمز و لوییس ساوری ودکتور بهمن دادگستری رهنمای خوبی برای خانواده ها ونو جوانان وجوان دختران وپسران کشور های دری زبان وفارسی زبان افغانستان ، ایران و تاجکستان که به سادگی از محتوای آن استفاده برده میتوانند، باشد باآرزوی موفقیت های مزید موءلف، درحالیکه تالیف این کتاب را بحیث دستور العمل خانوادگی برای همه خوانندگان وعلاقمندان این اثر وموءلف تبریک میگویم از عموم خانواده های خوشبخت و خانواده ها که گاه و ناگاه به نا هنجاری های فامیلی وداخل خانگی گرفتار میگردند توصیه مینمایم این کتاب را مطالعه کرده،از برجستگی های علمی وتجربوی آن درزندگی روزمره وحیات جاویدان زنا شویی خود ها که بائیست درحیات یکبار اتفاق بیفتد، استفادهء شایان نمایند.وسلام
پوهاند رسول رهین
سابق رئیس دانشگاه البیرونی
سردبیر فصلنامهءاریانای برونمرزی
12 جون 2009 ترسایی
بالا
صفحة دری * بازگشت