عزیزه عنایت
به استقبال ازهشتم مارچ روزبین المللی زن !
اکنون که درآستانۀ هشتم مارچ(روزخجستۀ بین المللی زن) قرارداریم اینروزرابه تمام زنان جهان مخصوصاً زنان افغانستان عزیز از صمیم قلب تبریک گفته آیندۀ درخشان و دور از تبعیض، تحت چترعدالت ومساوات با مردان را برایشان خواهانم .
ازآنجایکه ازجانب نویسنــده گان و قلم بدستان کشورمان دررابطه به روز جهانی زن (هشتم مارچ)مقالات ومضامین بسیاردلنشین وباارزش ارایه گردیده است وهم ازجانب نهادهای اجتماعی,انجمن های افغانان درخارج وداخل وطن ازاین روزبا شکوه تجلیل بعمل میاید که دراین نشست ها تعداد زیادی ازهموطنان ما سهم گرفته وبا اشتراک خویش وحدت وهمبستگی شانراعلام میدارند که این موضوع خود یک گام مثبت درراه پیشرفت به سوی آیندۀ درخشان وعدالت ا جتماعی, مخصوصاً گرامی داشت از حقوق زن در جامعه میبا شد .
اما نکته ی مهم دراینجاست که باتجلیل ازاین روزپرافتخار وآنهم دربین روشن فکـران، متباقی مردان تاچه حد برای زنا ن احترام قایل انــد ؟
بطورمثـال در افغانستان درموردخشونت علیه زنان ستم دیده ورنج کشیدهء افغانستا ن که سا لهای متمادی تحت استثمار و شکنجه قرارگرفته اند. یک تعداد افراد بااحساس بانوشته هــای شان و یا ازطریق تصاویردر صفحات تلویزیون ونشریه ها صدای زن افغان را بلنــد کــرد ه و بگو ش جهانیان وقتاً فوقتاً رسانیده ورخ استبدادگران و زن ستیزان رابه مردم شریف وطن و جهان نمایانده اند .که این اقدام و حرکت آنان قابل قدرو ستایش است.ولی به نسبت مبــا رزه ی انفرادی شان کمتر اثـر گذار بوده است . دولت افغانستان هم قسمیکه لازم است توجه جدی به خاطررفع این نقیضه در داخل افغانستان نکرده است ویااگر تا حدودی دراین عرصه کار شده وآنهم درشهرها نه دردوردست های افغانستان.
زن ستیزان حاکم و صاحبان زرو زوربا استفاده ازدین اسلام درشکنجه های مختلـف زنان ازهیچ عمل غیرانسانی دریغ نکرده اند. که دراین مدت بیشتراز10 سال بنا به حکم های غیرعادلانه طالبان در مناطق تحت تسلت آنان بـه سنگسار, دره زدن ,قطع کردن گوش وبین ودیگرجنایات بشری درگوشه و کناروطن پرداخته اند که بارها ازطریق رسانه ها دیده شده و ازسوی د ولت افغانستان هم دربرابرچنین اعمال زشت سکوت اختیارشده ویا با گفتن (ما این عمل آنانرا تقبیح میکنم ) خلاصه شده است .
در حالیکه جناب رئیس جمهور کرزی باربار در بیانیه های خویش گفته اند که ما روی تمام مسا یل که به نفع ملت افغانستان با شد بابرادران آزرده خاطر خود بحث کرده ایم . وا یــن برادران آزرده خاطراند که به خواسته های خود عمل میکنند وهـرآنچه دلشان خواست انجام میدهند . نه اعتنایی به حقوق زن دارند ونه به سخنان رئیس جمهور دولت .
در سال های فرمانروائی طالبان و حتا تا کنون اندیشه ی طالبانی چنان دربین مردا ن خانواده ها رشد کرده است که اکثریت ، شیوۀ زن ستیزی را بخود افتخار میدانند .
همین زنان اند که با رنج و سختی های زیاد دراجتماعی که با فقر و بد بختی دست وپنجه نرم میکنند اولاد سالم به جامعه تقدیم کرده و جامعه را میسازند . اگر زن نمیبود جهان نمیبود. زیرا بدون موجودیت زن نسل بشر وجود نمیداشت.
جای تعجب است که مردان زن ستیز از چه روبه خود می نازند واحترام برای زن را شکست درغرورخود میپندارند در خانواده و محیط زیست به زن که نیمه ی ازپیکرجامعه است ارزش قا یل نیستند؟ دولت هم برای عاملین چنین جنایات بطـورشاید وباید نظربه قوانین جزا تعین نکرده است تا از طریق مجازات و جریمه های نقدی این افراد دست به چنین عمل نزنند.
تبلیغ ازطریق ملا امامان مساجد, بزرگان قومی به دفاع ازحقوق زنان که موثراست اگر صورت بگیرد بهتر خواهد بود. زیرا درکشورهای اسلامی تبلیغ توسط علمای دین نتیجۀ مثبت
به بارمی آورد .
خشونت علیه زنان نه تنها در افغانستان و کشورهای اسلامی جریان دارد بلکه زنان مورد آزار و اذیت درکشورهای دیگر نیز قرار میگیرند ولی به نوع دیگری .
بطور مثال در کشور های روبه توسعه زنان سهم بزرگی درعرصه های کشاورزی, صنایع را به عهده دارند اما درآمد آنها کمتر ازمردان کشورشان میبا شد در بعضی از کشورها زنان بـا مردان بخاطرآموزش و پرورش تعلیمی دریک ردیف قــرار دارنــد ودرمو سسات تعلیمی و آموزشی منحیث استادان 7 درصد مردان را تشکیل میدهند که این رقم خود عدم حـق مساو ی با مردان را نشان میدهدو در حالیکه اعلامیه حقوق بشر اعلام میداردکه تبعیض میا ن انسان ها بطور جدی منع است .
باآنکه در سالهای اخیرتحولات و تغیرات زیادی درجهان رونما گردیـده ولی نتوانسـته که معضلات بشری را حل نماید چون عنان این تحولات در دست عده ی ازصاحبـان زروزور قرارگرفته که بیشترین صدمه های نابرابری ها را افراد و زنان کشورهای روبه توسعه میکشند و ملیونها زن در قاره های آسیا, افریقاو امریکا به بیکاری ویاکاردرمقابل دست مزدکم زند گی بخور ونمیر دارند که این حالت فقر و بدبختی حیات و هستی آنانرا به خطر مواجه سا خته است
زنان علاوه از اینکه با شکنجه های خانواده گی و اجتماعی روبرو اند درزندانهاومراجع تحت نظارت نیز موردخشونت و تجاوز های جنسی قرار میگیرند که عاملین این جنایات بشری ازجانب دولت های سراقتدارو ارگان های قضائی مورد بازپرس قرار نمیگیرندکه فعالین حقوق بشردراین راستا فعالیت مینما یند و زنان جهان بخاطر مبارزه از حقوق خویش متحد شد ه وبه دفاع بر خاسته اند که در سال 2011 میلادی کنفرانس به عنوان ( پایه ) درکشور انزوئلا دایـر گردید که از تمام کشورهای جهان زنان کارکن ,زنان بی کار, زنان استثمار شونده درآن سهم داشتند و به طرفداری از زنان تحت ستم و براه پیما ئی بزرگی پردا ختند که ازاین طریــق و با بلند نمودن صدای خویش بخاطر کسب حقوق اقتصـادی, اجتماعی , فـزیکی و سیاسی خود متحدانه مبارزه کرده راه (کلارازتگین)زن مبارز آلمانی و بنیان گذارروزهشتــم مارچ رادرپیش گرفتند .
همچنان دراین دوسال اخیرنیز، زنان درهرگوشه و کنارجهان با بلند کردن صدای خویش خواهان حق و حقوق خویش شده وراه مبارزه را ادامه میدهند.
لهذاازتمام نهادی هاوانجمن های زنان افغان چه درداخل ویــا در خارج کشور صمیمانه تقاضامیگردد که دراین راه مبارزه نموده واز حقوق زنان افغان که دربدترین وضع قراردارند دفاع نمایند تا زنان افغان با استفاده از مادهء 22 قانون اساسی کشورکه درآن تذکر رفته است . زنان با مردان حقوق مساوی دارند به زندگی خویش ادامه داده ودر موسسات تعلمی ,تحصیلی درمحیط کارهای اجتماعـی فعالانه سهم بگیرند و از شکنجه های که درحق آنان روا داشته میشود جلوگیری گردد. زیرا هیچ فردی ویا ارگانی نمیتواند به تنهایی درراه مبارزۀ خشونت علیه زنان ازاین آزمون بدرآید ،چون تجربه نشان داده است که با وحدت و همبستگی میتوا ن کوه را به لرزه درآورد.
2 /3/2013
بالا
بازگشت