احمد سعیدی
آغاز گفتگو های قرار داد امنیتی وسوال های بی پاسخ:
اگر دوستان فراموش نکرده باشند قبلا نوشته بودم که پیمان استراتیزیک منحیث پیمان مادر وجود ده ها قرار داد ومعاهدۀ دیگر را توجیه میکند که قرار داد امنیتی هم یکی از آن است و از قرار داد مادر یعنی پیمان استراتیژیک زائده شده ومقتضای این قرار داد وجود دوامدار قوتهای نظامی وحمایت های امنیتی را ایجاب میکند. از آنجائیکه حکومت افغانستان با بسیاری کشور ها قرار داد استراتیژیک امضا کرده امضای قرار داد امنیتی با هیچ کشوری عیب ندارد مشروط بر اینکه در قرارد منافع ملی افغانستان از جمله امنیت و استقلال وتمامیت ارضی تضمین شود. پس بهتر است بگوئیم گفتگو های پیرامون چند وچون پایگاه های دایمی نظامی جهت دادن تضمینات امنتیتی بحکومت نو پای افغانستان. کشوریکه به اصطلاح پنجهزار سال در صفحه زمین سابقه حضور دارد . حکومتهایش همیش معلول وپای شکسته بوده همان است که میگوئیم حکومت نو پای ملت کهن وپیر با داشتن حکومت شکم کلان وپای شکسته که بایست توسط دیگران استاد شود وحفظ گردد والا نسبت سنگینی وزن شکم بروی می غلطد وباید دستش را گرفت وسال های سال پا بپایش گذاشت تا در عرصه سیاست واداره قدم زدن را بیاموزد.
دهه تلخ جنگ افغانستان به پایان رسید: از آنجائیکه حکومت افغانستان دیگر نیاز به حضور نیرو های خارجی ندارد وهمیشه آنهارا به ترک افغانستان فرا میخواند واز طرفی افغانستان هم میدان صاف وهموار برای تمرین بازی های رزمی نبوده وارزش کار زار نظامی را تا هموار ساختن فضای سیاسی ندارد لذا این دهه تلخ برای آمریکائیها به نقطه پایان خود رسیده است. واما ملت مظلوم افغانستان همچنان نگران اند. ملتیکه نه استقلال را لمس کرده ونه از امنیت بهره گرفته همیشه مواد خام ماشین جنگی ابر قدرت ها وایادی سبک مغز شان بوده اند.وحالا هم انتظار دارند امضای قرار داد امینتی چه تضمینات در عرصه حیات سیاسی واجتماعی برای شان میدهد. این آرزو نا تمام است اما مسئولیت حامیان بین المللی به پایان رسید.البته اینکه این مأموریت به کدام نتیجه به پایان رسیده سوال های زیاد را در ذهن زنده میسازد که یا پاسخ ندارد ویا اینکه پاسخ به میزان عقل ومنطق قابل سنجش نیست.
سوال های بی پاسخ ویا جواب های عاری از منطق:بلی سوال های زیاد مطرح میشود وجواب های غیر منطقی بیشمار شنیده میشود که هیچکدام درد ورنج بی پایان ملت مارا کاهش نمیدهد.مثلا قرار داد امنیتی چه الزاماتی را بدوش هم پیمانان ما می اندازد هم پیمانان که مارا و.سیله ودشمنان مارا هدف اصلی فکر میکنند.شکی وجود ندارد که استحکام واقتدار پاکستان منحیث حریف استراتیژیک برای آمریکا یک هدف است واما افغانستان وسیله ومیدان برای تکرار بازی ها است وبه همین تر تیب افغانستان تخته تمرین وخیزی است جهت دوش بسوی نفت های سر شار کشور های اسیای میانه وایران وما باز هم می پرسیم امریکا وافغانستان از امنیت وسلامت ملی ما نه شناخت یکسان دارند ونه هم تعریف واحد ومشترک مثلاٌ:
* آمریکا خط دیورند را مرز رسمی وقانونی بین افغانستان وپاکستان می شناسد واما حکومت ما آنرا رد میکند حال سوال این است که این دو هم پیمان استراتیژیک از استقلال سیاسی وتمامیت ارضی افغانستان وامنیت ملی ما چه تعریفی دارند یکی تا پل اتک می اندیشد ویکی هم به قندهار وکابل حال نقطه مشترک در کجاست؟وسوال های دیگر چون:
۱٫ رهائی آسرای طالبان از زندانهای پاکستان چه پیامدی
دارد؟ این اسرا در صورت رهای چه کمکی به صلح انجام میدهند.
۲- اگر افغانستان وآمریکا در مورد مرز های بین المللی افغانستان توافق نظر
نداشته باشند فائده قرار داد امنیتی بین افغانستان وآمریکادر چیست؟
۳- امریکا جلوی حملاتت پاکستان علیه خاک افغانستان را میگیرد ویا خیر؟حمله
توپخانه پاکستان به کنر ونورستان تجاوز است ویا نوازش.
۴ – عده عبدارحمن خان را تأئید میکنند واما امضای آن در معاهده دیورند را قبول
ندارند. یعنی خودش خوب است کار هایش بد.
۶- امیر امان الله خان در سال ۱۹۱۹ میلادی استقلال کشور را از انگلیس گرفت دران
وقت حدود جغرافیا کشور تا کجا بود.معاهده دیورند را قبول داشت ویا این استقلال
شامل مرز های قبل از امضای معاهده دیورندبوده واگر نبوده تفاوت حاکمیت امان
الله خان وعبدالرحمن خان از لحاظ ساحه جغرافیائی در چه بوده است؟.
۷- آیا افغانهای انطرف خط دیورند علاقه دارند با ما افغانهای طرف کابل یکجا
شوند ویا میخواهند ما به آنهائیکه در پیشاور واسلام آباد نزدیک اند به پیوندیم
کدام گزینه بهتر است.؟
۸- تعداد نفوس واندازه امکانات اقتصادی ورفاه اجتماعی در آنطرف مرز دیورند
بیشتر است ویا اینطرف مرز.؟
۹- بعد از تدویر کانفرانس بین المللی علمای اسلام در یکی از کشور های افغانستان
، پاکستان ویا عربستان سعودی موقف عمرا خان که فتوای جهاد داده بود چه خواهد
بود؟ رهبر مذهبی پاکستان قاضی حسین احمد و مولانا فضل الله اند یا عمران خان
۱۰ – کاندید اصلی انتخابات آیندۀ ریاست جمهوری چه کسی خواهد بود؟ قیوم کرزی،
محمد حنیف اتمر استاد عطا، محمد نور، احمد ضیا مسعود ، داکتر عبدالله عبدالله
، حکمتیار، ویا کاندیدان دیگری مانند آقای
علی احمد جلالی و زلمی خلیل زاد ، داکتر انور الحق
احدی ویا آنکه تا 2014 گلهای دیگری خواهد شگفت کی با کی در مبارزات انتخاباتی
یکجا خواهد شد .
به همه حال قرار داد امنیتی باید مسئولیتها وصلاحیتهای طرفین را طور روش وعام فهم مشخص سازد. باید فهمیده شود موقف امریکا در برابر حمله همسایه ها بخاک افغانستان چه هست وامریکا تا چه حد از افغانستان حمایت میکند واینکه امریکا از دست آورد های یکدهه جنگ ومبارزه خود چگونه حمایت میکند.
بالا
بازگشت