سنجر غفاری

 

همه برای خویش می اندیشند

ما برای دیگران

محبت سرچشمه حیات است . آ نا ن که نیرومند ا ند تنها به فکررهآئی خویش اند.ای مردم افغانستان شما خو به  یاری خود برخیزید!...( ای مردم ، به یکدیگر یاری کنید ) افغانستان خانه همه اقوام است.  خطری بسیار بزرگتری در مقابل  افغانستان و مردمش قرار گرفته است . این خطرآرامش روحی مردم ما نسبت به پایان بخشیدن ویا نبخشیدن حضور نظامی امریکا وناتو در افغانستان ومنطقه میباشد.  پایان حضور نظامی شوروی وقت در افغانستان با عقد توافقات ژینو میان طرف های درگیریعنی پاکستان و ایران با تلاش سازمان ملل متحددر امور افغانستان و منطقه، و تظمین قدرت های جهانی وقت ، امریکا وشوروی که در پای این توافقنامه ا مضآ نمودند  صورت پذیرفت . 

جمهوری افغانستان تحت زعامت شهید داکتر نجیب الله کرسی افغانستان درسازمان ملل متحد ، ،عضویت سازمان کشورهای اسلامی رابا وجود موجودیت سیستم قوی دفاعی و استخباراتی ، حاکمیت قانون و حمایت مردم افغانستان را به همرا داشت . اما روان  مردم افغانستان تحت فشار تبلیغات و فعالیت های تخریبکارانه و ضد انسانی دشمنان ملی و بین المللی  ما ناراحت گردیده بود . 

این که چگونه بیگانه ها موفق گردیدند تا خانه مشترک ما را به وسیله خود مان  ویران نمایند همه میدانیم و با هر متری که به اصطلاح وطنی آن را گز نمایم خود ما ملامت هستیم .                            امروز نیز پس از گذشت بیش از دو دهه خونین  با ز هم در نقطه سرنوشت سازی قرار گرفته ایم ، با تفاوت های که قابل مقایسه نسبت به دیروز ما نیست .                                                        در اپریل 1992 قرار بود تا پلان صلح سازمان ملل متحد قدرت سیاسی و نظامی را به شورای 51 نفری که توافقات و تظمین های بین المللی را با خود همرا داشت به حکومت انتقالی موقت بسپارد قرار این بود تا صلاحیت های حاکمیت دولتی به این شورا تفویض  میگردید و بعد از گذشت سه ما انتخابات صورت می گرفت و بعدآ حکومت انتخابی مسولیت های بعدی را عهده دارمی گردد. 

این  پلان را بیگانه ها به وسیله خود ما ناکام نمودند و افغانستان را الی امروز به میدان بزکشی شان مبدل نمودند . همه میدانیم که طی گذشت این دودهه چه نیم کاسه های زیراین کاسه ها وجود داشت .  همه کارها به حرف گذشت ، افغانستان و مردمش بدست  دها رهبر نا بکارودرخدمت اهداف بیگانه ها دست بدست گردید بلا خره طالبان از آسمان مانند سنگ ای که در چرنابیل روسیه به زمین  افتید در افغانستان پرتاب گردید.وصد بار زمین به خون مردمان تر شد، تا نام فلان ابن فلان گشت بلند .

 از جانب شورای امنیت سازمان ملل متحد وجامعه جهانی چه قدرحرف زده شد وچه قدرنبشته شد ،مگر یک قطره خون  هم ایستاده نشد ، کار خرید وفروش افغانستان ومردمش الی امروز ادامه دارد. همان رهبران و چهره های که بیش از سه دهه به وسیله بیگانه ها بالای ما و سرنوشت کشوری ما حاکم گردانیده شده اند به بازار کشانیده میشوند ،  مقصر کیست ؟ خارجی ها و یا خوما که برای خویش رهبر قومی ، مذهبی ،  لسانی ، منطقوی و بلاخره زبانی  انتخاب نموده ایم . 

این را همه میدانیم که برای کشورهای خارجی افغانستان و مردمش مطرح نبوده ونیست ، اهداف شان مطرح است تا رهبران قومی ، تندروان اسلامی، تکنوکرات ها ، رهبران تنظیم ها ویا طالبان ایشان رابه این اهدف برسانند .  گذشت یک دهه حضور نظامی امریکا وناتو در افغانستان این گفته های بالائی را ثابت نمود که امروز امریکا ومتحدین شان حاضر هستند تا به خاطر اهداف بعدی شان در افغانستان ومنطقه با هریک از طرف های درگیر بحران افغانستان ولو مورد پذیرش مردم افغانستان باشند یا نباشد کنار آمده  بسوی اهداف بعدی خویش می روند مگر ما افغانها  هستیم که بخاطر اهداف انها همدیگر خویش را قربانی میدهیم و افغانستان را به مرکز استراتیژیکی  خواست ها واهداف بیگانه در مقابل همدیگر شان مبدل نموده ایم .                                                                           شوروی را افغانها  نا فهمیده به خاطر اهداف امریکا و متحدانش درکشورخویش زمین گیرنمودند . امریکا ومتحدانش به خاطر سقوط رژیم تحت حمایت شوروی و رسیدن به اهداف خویش در منطقه ، به خاطر تخریب خانه ما از هیچ نوع  اقدامات ممکنه الی  حمایت وایجاد سازمان القاعده وطالبان دریغ نورزیده و مشاهده نمودیم که به خاطر حضور نظامی اش در افغانستان ومنطقه  به کدام شیوه و تاکتیک ، بنام نابودی کامل شبکه های تروریزم بین المللی در افغانستان ( القاعده وطالبان ) به افغانستان لشکر کشید و به گفته جناب حامد کرزی که باید در جاهای که تروریستان هستند به جنگ شان می رفتند که نرفت  متوصل گردید و امروز از غفلت ونفاق ما استفاده کرده با تروریزم بین المللی  مصالحه می نمایند و رهبران جهادی و قومی را به جان همدیگر انداخته است و تماشا گر است ........ چرا بیدار نمی شویم ... امریکا و متحدین دولت امروزی افغانستان تحت رهبری  جناب کرزی را دولت آلوده با فساد می نامند ، چرا پیش از مصالحه با طالبان و تروریسان مردم افغانستان این حرف هارا نمی فرمودند و جلو گیری نکردند ؟   دیده میشود که گوسفند  دیگری را برای خویش دریافته اند که برای شان شیر شده نمی تواند ....!                                                                               افغانستان مصر ، لبیا و سوریه نیست ، عراق هم شده نمی تواند و بلاخره  پلان یوگوسلاویا هم بالایش غیر قابل عملی شدن میباشد ( تجزیه ناپذیر است ) . 

نباید بخاطر خواست ها واهداف بلند پروازانه پاکستان در منطقه که میخواهد تا تظمین اهداف امریکا را در جمهوریت های آسیای میانه نماید تسلیم بود . باید افغانها تشخیص خویش را داشته باشند که دارند طالبان به چند دسته تقسیم و تشکیل گردیده اند .

طالبان دست امریکا ، طالبان دست پاکستان ، طالبان دست انگریز و طالبان افغان بی خبر از همه چیز که در این سه دست تقسیم گردیده شده اند ودر خدمت صادقانه قرار دارند باید بیرون کشیده شوند .     جنگ در افغانستان به وسیله سه گروپ دست امریکا ، پاکستان و انگریز به حمایت این ها به وسیله افغانها پیش برده میشود این حقیقت ثابت است . فساد  و تخریب اساسات نظام در افغانستان امروزی  به وسیله اعمال تربیت یافته شده استخبارات پاکستان در میان تنظیم های جهادی دیروز و طالبان شان که مشخص وطیفه کشتار ، تخریب و چپاول دارائی های عامه ، قتل و ترور را پیشه نموده اند صورت می گیرد که نظام موجوده از اجراات در مورد چنین افراد واشخاص نسبت این که مسلهت های با بعضی از حلقات در داخل حاکمیت دارد عاجز بوده  زمینه خوبی برای  تبلیغات بر ضد حاکمیت به وسیله استخبارات پاکستان و کشور های منطقه را فراهم آوری نموده فاصله وفضای باورو اطمینان را میان مردم و دولت دورتر نموده است .                                                                                 از جانبی یک تعداد از اعمال نفوذ داده شده استخبارات کشور های خارجی منجمله ایران و پاکستان در دستگاه دولت موجوده زمینه های  تخریب و ناباوری هارا میان اقوام وقبایل ، تنظیم ها و احزاب سیاسی ، میان روشنفکران و روحانیون و مذاهب مختلف در کشور ما بوجود آورده اند که خود آسیب  پزیری بیشتری را میان همه حلقات  بیشتر ساخته و تخریش کننده میباشد .

روی این اصل و باور کامل گفته آمدیم که ما برای دیگران فعال هستیم و همه انرژی ما درخدمت اهداف بیگانه قرار دارد و آینده ما در تصمیم دیگران  نهفته بوده برای ما حثیت یک سنگ ترازوراهم نداده اند تا در این ترازو حد اقل زغال ویا چوب سوخت راهم  وزن نمایند.  خور را باید بخاطر خویش دوست داشت نه بخاطر دیگران  و رنه  :                                                                       هیچ ایم و هیچ را نه خرد هیچکس به هیچ

 ای روز گار در گذر از چندو چون ما .                                                                             

 

سنجر غفاری  مسکو                                                                             

 

 


بالا
 
بازگشت