انجنیـر خلیـل الله روفی
کی میداند چه جانفـرسا
زمستان است؟
کی میداند که درمحــدودهء سربستهء جغرافیـــــای من
که ازمعنای خوشبختی آدمها، دران نام ونشانی نیست
چه خشم آلود وجانفـرسا زمستان است
چه فصل سرد و ویرانگـــر
چه بهمــن ماه عصیانگــــر
که درآماج خشماگین توفانش
حیات بینوایان درمسیر مرگ لغزان است
کی میداند به ملک ما، چه جانفـرسا زمستان است
تگرگ برف وباران گرچه الهامی زفصل رستگاریهاست
نماد سبز باغ ومایهء آرامش دلهاست
به ویژه آنکه درکیف حریرنقره فامش صاحبان شوکت ودزدان غارتگر
بدیل بزم شبهای طبیعت را،
جدا ازبرزخ این فصل بهمن ماه توفانی
تهی ازدرد واز احساس انسانی
به ساحلهای دورآفتابی، جشن میگیــرند
ولی درحومهء ماتمسراهای دگر
دردشتهای سرد وطاقــت سوز
به زیرخیمه های پاره ویخبسـته ونمناک
چه کودکهای بیجانی که درآغوش سرد مادران
دررعشهء شبهای بهمن ماه، میمیرند
چه جمعی بینوایانی که درآماج مرگ بی اجل شبها،
میان دخمهء سرد زمین تا صبحدم
شب زنده دارمرگ میمانند.
درینجا سرنوشت مرگبارقـشرمظلومان
توگفتـی قطره یی ازاشک سرد روی مژگان است
کی میداند به ملک ما، چه جانفرسا زمستان است ؟
درین پهنای دشت ساکت وخاموش
رهی جزامتداد محشر روزقیامت نیست
شب است وشب پرستان درکمین راه بنشـسته
چراغ شهرو ده خامـوش، منزل دور ونا پیـدا
نه آبادی، نه آزادی، نه فصل خنـده وشادی
درین مزلگهء سوزان،
رفیقی نیست، مردی نیست، راه ورهگشائی نیست
کجا منزل کشد رهپوی سرگردان،
درین صحرای بی پایان
که ازمردان راه رفته هرگزنقش پائی نیست.
تن عریان جنگل درمسیر زوزهء توفان
چوعفریتی به زیرکوهه های برف پنهان است
صدای گرگ آدمخوار شب ازدور می آید
عبورکاروان ازوحشت شبهای بی آدم هراسان است
کی میداند به ملک ما چه جانفـــرسا زمستان است ؟
درین برزخ سرای مرگ وویرانی
ضمیرکوروبی احساس اربابان قدرت هیـچگاه،
برحال این جمعییت بی نان وبی آوا نمیسوزد
که شبها تا سحرفریاد شان تا درگهء عــرش خـدا بالاست
عدالت مـرده و قانون زور وزر،
درین جغرافیای« سنگ ته پا خوردهء » هرمافیا، برپاست
مهاجرزاده گان خسته وسنگ حقارت خورده، اینک باز
ازملک ودیار خود گریزان است
شب است وسرنوشـت ما اسیردست دزدان است
کی میداند به ملک ما چه جانفرسا زمستان است ؟
به قحطستان این بازارشهرغربت وثروت
کسی را ازتبارمستمنـدان پای رفتن نیسـت
که آنجا چوک دلالان خاک و خون وخشخاش است
بهای هـرچه را ازجنس ناچیز زمان تا بنگری آنجا
برابر با بهای خـون بیمقـدارانسـان است
خدایا دردیارمن،
چه سنگین دل چه خشماگین زمستان است !!
جنــوری 2012
فرانکفــورت
بالا
بازگشت