بلقیس مل
گفتنی ها
مگو هایکه باید گفته شود
یک ترا ژیدی است
قصه ای است از نابودی باور ها
از بند قفس ها می آغازد
نا باوری ها قد علم میکند
پا به عرصه می نهد
همه را تحت شعاع میگیرد
مگو هایکه باید گفته شود
قصهً از نا بودی ها
رفتن نور از کرانه های آ سمان
محو روشنایی
قرارگاه غروب و سیاهی
تحمیل حاکمیت بسوی تاریکی
بر فراز زیست آدمیان
مگو هایکه باید گفته شود
جور روزگار زبونی بار آورده
دزدان سیه دل
مهتاب و ستاره گان را دزدیده اند
از خود نور نمایی میکنند
در مقابل دلها پُر درد است
همه رنج دارند
گویا :
یک آرزوی الم انگیز
یک محرومیت آمیخته با ناله و درد
همه در دل ها عقده شده
از قیود های جعلی
همه خسته و زار اند
آنقدر جور چشیده اند که
عصاب همه مانند چوب خشک شده
هر آن لحظه در حالت مشتعل شدن اند
مگو هایکه باید گفته شود
سنگ به شیشه خورده و پارچه ، پارچه شده
درهر توته ای شکسته ای آن
آدمیان تصویر خود را بینند
تا کدام زمان و کدام حد ؟
در توفان حوادث غرق شدن و نا دیده گرفتن
آیا شیشه ای بینایی تان زنگار گرفته ؟
پس به صیقل ضرورت دارید
تا کدام زمان بیزمان خواهی بود
به حدس و گمان که تب دارید
هزیان میگوید
مگو هایکه باید گفته شود
دیگر قصیده ای کدام بدبختی ها را میسراید
از سفسته گویی ها خسته نشده اید ؟
از غرق شدن ها نمی هراسید ؟
میدانید و میبینید
اشک بیوه زنان تا هنوز نه خشکیده
آه و فریاد پدر موی سپید غمدیده
با چشمان پُرنم و شاریده
به همه نمایان است
مگو هایکه باید گفته شود
توفان عظیم و کشنده ای آدمیان
رشته های پیهم نابودی نثار جان شان شده
قصه ای است المناک
آواز نا هنجار کلاغ سیه دل
از شاخچه ای خشک برهنه ای درخت
به هنگام شب صدا میزند
شفق در دور دستهاست
شب ، سیاهی و تاریکی
این صدا ها را بدست گرفته
بنگرید !
دست شب پُر از خاطره هاست
گفته های سالیان گذشته و حا ل است
بنگر« بلقیس » فتیله ای شمع روشنایی ندارد
حرکت شعله ای کمرنگ آن
آیینه ای خشمی است برای ستمگران
گفته میشود که همه و همه
قصه ای تلخ است و قصه ای ملامتی
قصه ای است از نا باوری ها و از بند قفس ها
با ادای حرمت « بلقیس مل »
جرمنی 12-1-2013
بالا
بازگشت