عبدالوکیل کوچی

 

 ملت آزاده

 

ای ملت آزاده  به پا  خیز به  پا  خیز      ای مردم   آواره   زجا  خیز زجا   خیز

بر  خیز که غم دیده وافتاده تویی  تو       در روی  جهان  از همه بیچاره تویی تو

پامال  ابر قدرت   همسایه تویی   تو       در غربت و آواره  به هر قاره  تویی تو

                          با قاطبهء  مردم  آزاده   به  پا خیز

                          ای ملت آزاده  به پا خیز به پا خیز

ازخیزش تواین غم واین غصه سرآید       از جنبش تو نصرت و  فتح  و ظفر آید

خور شید دگر باره درین بام و در آید       مگزار     که    ابر سیه   بار دگر آید

                         برخیزبه هرشهرودهات همه جاخیز

                         ای ملت  آزاده  به پا خیز به پا خیز

برخیز که تا خسته  ورنجور  نباشی       آماج     بلا    زخمیء  ناسور    نباشی

زیر اثر و مفلس  و  مجبور  نباشی       آواره     واز  خاک  وطن   دور نباشی

                          از بهر نجات وطن  خلق خدا خیز

                          ای ملت آزاده به پا خیز به پا خیز

تادشمن مکاره درین خطه درآمیخت       مور وملخ  مار وزغن بر سر ماریخت

از روی زمین وزهواموج بلاریخت      خون من وتو بود که اندر همه جا ریخت

                        برجنگ تروریزم تجاوزبه فراخیز

                        ای ملت آزاده  به پا خیز به پا خیز

تا مردم این خانه کاشانه خموشست       تا شرفهء  پای پل بیگانه به گوش است

دشمن پی تحمیق رذیلانه بکوشست      خودکوزه خودکوزه گروکوزه فروشست

                        بر خورددوگانه نکند درد دوا خیز

                        ای ملت آزاده  به پا خیز به پا خیز

هرچندکه ره پرخم پیچست خطرناک      آسان  نبود  حاصل آزادییء این خاک

تاکی دل پر غصه بود دیده ءغمناک     ره چیست   ره جنبش سازنده وبی باک

                        با جنبش سازنده ورزمنده به پاخیز

                        ای ملت آزاده به پا خیز به پا  خیز

برخیز بپا صاحب این خانه توهستی      توصاحب این گنج به ویرانه توهستی

محتاج  پیء کمک بیگانه  تو هستی      قربانیء  این  جنگ محیلانه توهستی  

                        برکش وطن از تهلکهء دام بلا خیز

                        ای ملت آزاده به پا خیز به پا خیز

برخیزکه ازچهارسودشمن بکمینست      آزادی هستی همه درشک یقین ست

ازخیزش ازجوشش توفتح قرین ست      برخیزفقط راه برون رفت همینست

                        با خلق ستمدیده ومردان خدا خیز

                      ای ملت آزاده به پا خیز به پا خیز

برخیز پی دانش وتعلیم وهنر کوش      ازبهرشگوفاییء این کوه وکمر کوش

اندر پی آسایش و ابنای  بشر کوش     بادست زبان و قلم وچشم بصر کوش

                       ازتیره گی وتار سوی روزنه هاخیز

                       ای ملت آزاده به پا  خیز  به  پا خیز

برخیزکه تایکدل یک پارچه  باشیم      همبسته   و هم  سنگر وآراسته باشیم

فتح ظفرازماست اگرخواسته باشیم      آزاد وسر افراز  و سر افراشته باشیم

                          با مردم آزاده پیء صلح وصفا خیز

                          ای ملت آزاده به پا  خیز به پا خیز

برخیز تواین جامعه  آزاده نگهدار    این مشعل  افر وخته  را تازه نگهدار

وین پرچم آزادگی افراشته نگهدار    خاک وطن از دشمن وهمسایه نگهدار

                  با دوستی  و همد لی  و مهر  وفا خیز

                  ای  ملت  آزاده  به  پا خیز به پا خیز

 

عبدالوکیل کوچی

 

 

             شمیم عشق

ببین که چرخ  فلک با  نهیب بی  پایان

« ستاره میکشد ،  آفتاب  می  روید »

فروغ جلوه ء هستی نمی شود خا موش

غروب می میشود وماهتاب می  روید

اگر به  کینه  لگد  مال  میکند  گل را

ولی زرگرگ گل عطرناب می  روید

به خشم زیر و زبر میکنند  گلشن  را

مگربه هروجب آن ، گلاب می  روید

به باغ می شکند قامت صنوبرو کاج

به راغ سروروان بیحساب می  روید

به تند باد حوادث بدشت و کوهساران

همای می کشد ، آنجا عقاب می روید

سرود زند گی هرگز نمی شود ساکت

شمیم عشق درین  پیچ  و تاب می  روید

هنوز ریشه در آب است وباغ پا برجای

ثمر زفطرت  این خاک و آب می  روید

دمیکه کنده شودریشه های کینه و جنگ

نهال صلح  به رنگ  شباب  می  روید

خزان  سرد سر آید  ، رسد بهار   امید

در خت  بارورش پر شتاب  می  روید

عبدالو کیل کوچی

 

 

++++++++++++++++++++++++++++++

 

                        چهار بیتی های وطنی

وطن عشق تو بر من افتخار است

جهانی از شکوهت   بیقرار  است

بنا زم  ملت    آزا  ده  ات     را 

که  دایم  سر بلند   با  وقار است

                                 بسازیم این وطن را ما بسازیم

                                 شکوهش  بهتر از دنیا بسازیم

                                 اگر  همچون جهنم  ساختند ش

                                 ولی  ما  گلشن   زیبا  بسازیم

وطن  را  گلشن  تا بان بسازم

وطن را ازدل و ازجان بسازم

اگرچه سا ختند  آن   را جهنم

من او را گلشن  تابان  بسازم

                               خوشا  خاک  ترا  گلشن  ببینم

                               خوشا روزی ترا بی غم  ببینم

                               تو باشی  سر بلند   جمله عالم

                              سر دشمن  به  پایت  خم  ببینم

وطن آزاد  و هم  آزاده    باشی

به د فع  هر بلا   آماده   باشی

زبون  و زار گردد  دشمنا نت

توهچون سربلند ایستاده  باشی

                              وطن  آباد   میگردی  تو آخر

                              زغم  آزاد  میگردی   تو آخر

                             اگر اهل  تو  همسویی   نمایند

                             بسی  دلشاد  میگردی  تو آخر

وطن  ای سر   زمین   آریا یی   

  تویی  آزاد سرگردان  چرایی

مگردشمن فراموش کرده این را   

  که تو سر تاج و قلب  آسیایی 

                                فد ای  قلب  زیبای   وطندار

                                بشو یم   گرد غمهای وطندار

                               بهرجایکه باشد درشب وروز

                               خدا   باشد  نگهدار   وطندار

بنازم دوست داران  وطن را

بنازم   قهر ما نان  وطن را

زخونهای شهیدان لاله روید

بنازم  ماند گاران  وطن را

                             خوشا بر مردمان داد خواهت

                            خوشا بر دوستان خیر خواهت

                            فزونی  بر تو، دشمن کی تواند

                            خدا باشد همی  پشت و پناهت

 

               بزم حریفان

در بزم   حریفان  نروم  گر تو نباشی

در محفل رندان  نروم   گر تو نباشی

پر وانه صفت سوختم از شمع جمالت

جان کندم وازجان نروم گر تو نباشی

بی شاهد رویت چه کنم  ساغر ومینا

 با شاهد  مستان  نروم گر تو نباشی

بی نرگس شهلایتو گلشن نتوان رفت

با گل به  گلستان نروم گر تو نباشی

بی تو ست جهان برمن  آواره جهنم

درجنت ورضوان نروم گرتو نباشی

یا ران همه سر گشته خاک سرکویت

در مجلس  یا ران  نروم گرتو نباشی

عمریست که پا بسته بزنجیر وصالت

زین پنجره آسان نر وم گر تو نباشی

هرچند بود خاک وطن سرمه چشمم

بر خانه وکا شان نر وم گرتو نباشی

 

 

---

بالا
 
بازگشت