غفور بسيم
پرستوهای خواب !
درمیان مرداب های
انبوه درد ،
وغبارخاطرات تلخ وخونین ام !
پای سنگین فیل شب
گیرمانده است !
خواب :
چون پرستوهای مهاجر،
از اشیانه ای چشمانم،
کوچ کرده است !
ومن درلابلای شیارهای
قیرگون شب ،
نگین صبح رامیپالم !
دیده هایم ازانتظار
خسته شد!
ولی هنوزاز لبخند سپیده ها
خبری نیست
لهیب مهمیز خونین شب
بدورم میپیچد
بسترم ازریگ قرمز داغ پر است!
واندمهای خسته ام را
میسوزد
اورک شی ترویزمه !
ورک شی تری تم شی تروریزمه
ته زری زری په بم شی تروریزمه
څه توری بلا شیشکو زیږولی ای ته
دی هغو شه خونه ړنګه تروریزمه
دژوند ن شنه کرونده راځنی ریبی
د ی دنیا شرم اوننګه تروریزمه
څه ښکلی ځوانان دځوا نیمرګ کړل
بوره مورد کړه ملنګه تروریزمه
څه تنکی ماشومان دی شهیدان کړل
ټول دکړه په وینو رنګه تروریزمه
څومره ښکلی پیغلی دی کړی وراری
ترینه غوڅ کړومړوند تروریزمه
لکه پاڼه داس ریږدی چه دی واوری
لوغړن نوم بدرنګه تروریزمه
داد غم واسکټ چا دی در اغوستی
دهغودی شه مینه ړنګه تروریزمه !
په تا څه ټکه او تندر را کوزه شوی ؟
چی له ژونده ای په تنګه تروریزمه !
ړوندشی تروریزمه !
ړوندشی تروریزمه. دادی څه وکړه
بیا دی د شیطان ملا په خوله وکړه
تا ښکی میمنه په وینو رنګ کړ له
وینو کی دی غسل دی لمانځه وکړه
دخونکاروپه ټولی کی قهرمان شولی
کوم کار چی تا په لمر خا ته وکړه
په تورو کارنامو اوتور کردار دی
د دوزخ له سرولمبوسره واده وکړه
تا زموږ اخترراته زخمی زخمی کړ
ګوره په شهید اولس دی څه و کړه
افغانان دی. په وینو کی بیا ولمبول
بیا دی پنجاب مفتی په زړه وکړ ه
بالا
بازگشت