با خــــــیالات ِ جمــــــالت ترک تنهایی کنم

در هجـــــوم سیل ِ هجران هم شکیبایی کنم

از گلـــــستانهای دنیا چشم و دل بر بسته ام

چهـــــره ات بر یاد آرم عــــــالم آرایی کنم

معـــــــــنی ِ دیگـر ندارد دیده را دیدار غیر

مــــــــــژه بندم در خیالت طرح زیبایی کنم

شهــــــرت ِ دیوانگی در عشق تو ام میسزد

در جنون خویش رفته سیر صــــحرایی کنم

این دلم بردی به یغمــــا کو نشان ِ کوچه ات

تا سرم در خاک کـــــویت برده سودایی کنم

شعله هــــای دل قـــــرارم کی دهد تا آندمی

در کنار ِ قامـــــــت ِ تو عمر آســــــایی کنم

مانده ام حـــــیران و نالان در امید وصل تو

تا چــــــسان تسکین ِ قلب ِ زار ِ شیدایی کنم

نامه یی خون ِ دلم را برده قاصـــــــد با خبر

شرم دارم گر دمی بی دســت و بی پایی کنم

چشم سرخ و روی زردم در کجا پنهان شود

عشق را مگذار دیگر من تمـــــــــاشایی کنم

ناله و فریاد فرقت شد (همـــــــایون) آشکار

در میان بیت هـــــــــایم  شرح رسوایی کنم

 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

گلشن دل

اختر چشم تو روشـــــنگر مـــــاوای دلم

اثر عشق تو پُر کرده همـــــــه جای دلم

دیده یی منتظـــــرم درد فــــراقت بکـشد

شده لبـخند تو چـــــــــون دیدۀ بینـای دلم

مــــانده در مـــرکز قلــــبم سخنت پاینده

زنده گفـــتار تو در رگ رگ مینای دلم

مرده را زنده نمودی به تمنای وصـــال

خورده آن نور ِ جمـالت شب ِ یلدای دلم

گلشن ِ دل ز خیـــــــــالات تو خرم دیدم

گلبن ِ شوق وصـــــــالت شده انشای دلم

عزت وصل کشیدست همین خاره به درّ

طلعت عشق رسیدست به امضــــای دلم

دفتر ِ شعر مرا نام تو گـــشته ست نگین

سفر کــــوی تو صـــــورتگر زیبای دلم

لاله در وادی دل شوق لقــای تو کـــشد

ناله درعـــــشق نوا کرده هم از نای دلم

نه پس گــــوش کنم آن سخن نغــــز ترا

نه فراموش کنم گاهی تقاضــــــــای دلم

نم اشکست سر مـــژه به یاد تو حـــیات

غم هجرست به خُمخانه یی صهبای دلم

زاهد کــــوی تو دیوانه خطـــــابم کرده

عــــابد روی تو گــــشتست تپشهای دلم

بختم از دیدن روی تو (همــــایون) بادا

سوی من آی و ببین اوج تمــــــنای دلم

سید همایون شاه (عالمی)

11 سپتمبر 2012 م

افغانستان

 ´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´

گفتم ایجان دوریت بس زار و بیتابم کند، گفــت چُپ

آن نگــــــــاهی آتشینت یکـــسره آبم کند، گفــت چُپ

رفته رفته عـشق تو اندر جنونم می کــشد، بی سخن

غرق اندر موج طــوفـانزای ســیلابم کند، گفت چُپ

غنچه یی لب بشگفـــــانی تا قیامت میکنی ، بی خبر

دانه های اشک بنگــــــر درّ نایابم کــند ، گفت چُپ

تا ثریا رفته بنگـــر ناله هـــــای نیمه شب، پشت هم

عـــشق رسوا می شود آخر که بی آبم کند گفت چُپ

بگذر از آزار دل یکشب به بالینم بمـان، تا به صبح

آخر این رسوایی ها منفور ِ احبابم کند، گفـــت چُپ

رخ بر آور تا ببینم طـلعـــــت زیبای تو ، درشفـــق

آفتابِ حسن تو در نور مهتــــــــــابم کند، گفت چُپ

با تبسم یک نگاهی گرم سویم گر کـنی، شوخی وار

روشنی ِ عشق اندر چشــم بی خوابم کند، گفت چُپ

نیست ممکن دل بگیرم من ز روی ماه تو، هیچگاه

عکس تو تصویر اندر اشک خونابم کند، گفت چُپ

حلقـۀ مویت چو دامی بند پای ما ببســــت، باز کن

بادۀ لعـــل ِ لبت تا مــــست و سیرابم کند، گفت چُپ

آتش عشقت ز باد بی توجهـــــــی شرار، زد به دل

وین جنون عشق بنگر بسکه بی تابم کند، گفت چُپ

گر زآزار ِ (همایون) آن دلت خشنود شد، بی دریغ

ناله های ِ هجر تو بیرون ز آدابم کند، گفـــــت چُپ

 شاه (عالمی)

11 سپتمبر 2012 م

افغانستان

++++++++++++++++++

مزرع امید

ای مزرع امید تویی حاصـــــــــل قلبم

آمــــــال پر از عشق شده مـــنزل قلبم

من آرزوی زندگی در عـــــــشق ببینم

ای یأس برون آی تویی مـــــشکل قلبم

این قافـــلۀ عشق عجب ساز طرب زد

این قـــافیه و بیت شده محمـــل قلـــــبم

زد نقش گلـــــستان، خـیالات جمـــالش

در آرزوی وصـــــــل جدا هر گل قلبم

ابروی کمـــــانش زده تیری به نزاکت

گیسوی معطــــــر شده چون سنبل قلبم

مســــتوری برانداخت نقابی به جمالش

مهجـــوری چه آتش زده در بسمل قلبم

مسحور رخی گشتم و از خویش برفتم

ناصور غمی گــــــــشته والله قاتل قلبم

سودای تو پیوسته نگـــهداشت سرم را

پیدای تو آرســـته شد شامـــل قلـــــــبم

دیوانگی بگرفت حواس تو (همایون)

تا زندگی برباد شده خــــــــوشدل قلبم

سید همایون شاه (عالمی)

22 اگست 2012 م

افغانستان

غزنه

گیتی شده نورانی از جـــــــــام ِ جم غزنه

محمود به صــــیقل زد هم تیغ و قلم هردو

تاریخ رقـــم خورده بین از رقـــــم ِ غزنه

هم مهــــد ادب بوده هم مکــتب عـــرفانی

جاوید همــــی باید فــــرّ و حَــــشَم ِ غزنه

بر دیده نشــــانیده اهــــل هـــنر و فــن را

در عــــدل نوا دارد بانگ حَکَـــم ِ غــزنه

نآید به حســـــــاب آنگه تعداد ســـخندانان

شهکــــــــار ســـــتانیده وزن ِ درم ِ غزنه

آن شمع دقـیقی را فـــردوسی به مهر آرد

خفته است بزرگــــــانی در هر قدم غزنه

آن خطــــــــۀ تاریخی باز آمده عنوان شد

اغیار همـــــــی نازد در بیش و کم غزنه

بهلول چه خواهد گفت گر زنده شود آری

مغرض به چه آورده فکـری به غم غزنه

مسعـــود چو بر خیزد گــــردن بزند آنرا

کامـــــــــروز برآورده بیع و سَلَم ِ غزنه

آن کــــــشور محمــودی معراج تمـدن بُد

آن درّ دری بودی زیبا صــــــــنم ِ غزنه

بیگـانه مسازیدش آن صفـــــحۀ تابان را

بیرون بزنید آخـــر دســـت ستم غــــزنه

تا باد (همــــــایون) باد آن مأمن تاریخی

اغــــــــیار نمی باید پا در حرم غــــزنه

سید همایون شاه (عالمی)

20 می  2012 م

ایالات متحده امریکا