توریالی رزاقیار
سوگند به زیتون !
تذکرضروری : این مقاله را در ماه جنوری سا ل 2009 میلادی نوشته بودم که تا کنون بازتاب نیافته بود . اینک در پیوند با تکرار تراژیدی غزه ، مطلب را با اندکی تغیر با خواننده گان و علاقمندان گرامی شریک می سازم.
...................................................................................................................
ماه محرم است ، ماه انقلاب حسینی ، ماه قیام و حماسه ، ماه پیروزی خون بر شمشیر و مسلمانان مشغول عزاداری و گرامیداشت از عاشورای حسینی هستند. و اما درین ماه و درین روز ها شهرک فلسطینی غزه به کربلای خونین معاصر مبدل گردیده است. جنگنده ها ، کشتی های جنگی ، راکت ها ، خمپاره های آتشزا ، تانگ ها و خود رو های زرهی به همراهی هزاران سرباز تعلیم دیدهء مسلسل بدست از هوا ، بحر و بر، شهرک غزه و شهروندان آنرا که جز سنگ پاره ها برای دفاع از خود سلاحی در دست ندارند آماج گرفته اند. " از دستان خالی خنجر گرفته مردم – در پشت سینهء خود سنگر گرفته مردم – از بس که راهنمایان سد عبور گشتند – دریای سیل خون را رهبر گرفته مردم " (سمیع حامد ) . شهرک به محا صره تنگا تنگی در آورده شده است. آب ، برق ، مواد سوخت ، ادویه ، وسایل طبی و همه نیاز های اولیه برای شهروندان نیم میلیونی غزه قطع شده است. عبادتگاه ها ، پناهگاه ها ، موسسات آموزشی ، بیمارستان ها ، نهاد های امداد رسانی ، منازل، محلا ت زیست ، راه ها ، پل های مواصلاتی ، درخت ها و باغ های زیتون و همه زیر ساخت های حیات اجتماعی و اقتصادی در آن شهرک هدف حملات پی هم مجهزترین و مدرن ترین اردوی منطقه قرارگرفته است.شهروندان تشنه کام غزه حسین وار آب برای آشامیدن و غذا برای خوردن ندارند. درین قربانگاه اوشان برای ادای نماز عشق ، منصوروار به خون های سرخ شان وضوء میگیرند و در برابر چشمان همدیگر جان میدهند. تداوم دوازدهمین روز تهاجم بر شهرک بی اردو و بی لشکر غزه مرگ بیش از هفتصد تن و مجروحیت نزدیک به سه هزار تن از آن میان چهارصدو سیزده تن کودک و طفل و انهدام یک بر چهارم حصهء شهرک را در قبال دارد.(ارقام تلفات کلی جنگ از–27 دسامبر 2008 الی 19 جنوری 2009 میلادی 1300کشته و 5300 زخمی از جانب ساکنان غزه و 13 کشته و 518 زخمی از جانب اسرییل ) درین ماه محرم خون ، دود ،آتش و پیکر های پاره پاره ء شهروندان ، غزه را به کربلای معاصر مبدل کرده است. "فتح " ،" حماس " ، " جهاد اسلامی " و ... دیگر در کنار مردم نیستند ، تو گویی که داعیه آنها در جدل ها ، تقابل ها و رقابت های میان گروهی ، اقتدار گرایی های محلی و پرتاب های ماجراجویانه راکت ها بر محلات مسکونی اسرا ییلی خلاصه میشود و دیگر هیچ . ماه محرم است و ما وارثان انقلاب و حماسه ء حسینی با فراموش کردن غزه و شهروندان آن ، با گریستن ها ، سرو سینه زدن ها ، شیعه وسنی گفتن ها و تاختن ها بر همد یگر با گذشت هر روزی از پیام و اهداف انقلاب حسینی فاصله میگیریم و به قول داکتر شریعتی " هر روز حسین کشی میکنیم و انقلاب حسینی را از روح و مضمون اصلی اش تهی میسازیم " . ماه محرم است و غزه در خون غنوده است .محمود احمدی نژاد ، بشار اسد ، معمرالقذافی ، حسن نصر الله و اسماعیل هینه ازمیان قصرها و مخفی گاه ها شعار حذف اسراییل از کره زمین ؟!! را تکرار می کنند و محمود عباس ، حسنی مبارک ، شاه عبدالله ، مالکی ، عبداله صالح ، عمرالبشیر، شیخ ، خلیفه ، آل سعود و دیگران به تماشاگران و د نباله روان حوادث تبدیل شده اند و از ارایه هر گونه طرح برای حل منازعهء فلسطین و اسراییل عاجز گردیده اند. غزه در آتش میسوزد و شهروندانش مظلومانه جان می بازند اما سازمان ملل متحد ، اعضای دایمی شورای امنیت و متحدان شان در برابر این تراژیدی انسا نی صرفا به ابراز نگرانی ها پناه برده اند. حسنی مبارک یگانه گذرگاه مرزی زمینی را بروی مجروحین غزه مسدود کرده است. بنیاد گرایی ها ، انکار ها و معامله گری ها از شهروندان غزه و فلسطینی ها حق تعیین سرنوشت، داشتن یک کشور مستقل ، زیستن در صلح وآرامش و دست یابی به سایر حقوق و آزادی های مدنی را سلب کرده است . ماه محرم است و شهرک غزه و شهروندانش در آتش میسوزند. من (نگارنده ) نمیدانم و شاید شما ( خواننده )نیز نتوانید بگویید که سر انجام این منازعه خونین شصت ساله سنگ و تفنگ چه زمانی و چگونه پایان خواهد یافت ؟ اشغال کلی سرزمین های فلسطینی و حذ ف کامل فلسطین از نقشه خاورمیانه و یا بازگشت اسراییل به مرز های سال( 1967 )، برگشت مهاجرین فلسطینی به سرزمین شان و تشکیل دولت مستقل و کامل الحقوق فلسطینی با عضویت سازمان ملل متحد در کنار دولت اسراییل ؟ در پایان این درد نامه ، من مبتنی بر اندیشه ء انسان سالاری و نفی خشونت با تاکید بر حقوق و آزادی های مشروع همه انسان ها و ملت ها در کرهء زمین بشمول ملت تنها رها شده فلسطین و شهروندان اسراییلی موارد زیر را ازین دریچه به سمع جهانیان و سرمنشی سازمان ملل متحد میرسانم :
1- شورای امنیت سازمان ملل متحد از لحاظ ساختار و کمیت تغیر و توسعه یابد در غیر آن حق ویتو از پنج عضو دایمی آن شورا سلب گردد.
2 – کنفرانس کشور های اسلامی که بدرد هیچ کشور اسلامی نیمخورد منحل شود.
3 – اتحادیه کشور های عربی که هیچگونه موثریت عملی ندارد به تاریخ بپیوندد.
4- برای ایجاد توازن و پاسداری از صلح و امنیت جهانی ، توزیع عادلانه ثروت ها و منابع طبیعی ، زمینه سازی برای رشد متوازن اجتماعی و اقتصادی همه کشور های جهان ، اتحادیه های قانونمند منطقوی تحت نظارت دایمی سازمان ملل متحد تشکیل گردد.
5 – سران دولت ها و لشکر های متجاوز و اشغالگر که از تصامیم و فیصله های سازمان ملل متحد سرکشی میدارند از سوی یک محکمه مسلکی جدیدالتاسیس جهانی طور عادلانه بعنوان جنایتکاران جنگی مورد پیگرد و محاکمه قرار گیرند تا تجربه ء " هلو کاست " درین قرن بیست و یک تکرار نشود.
6 – سازمان ملل متحد صرفا کشور های دارای نظام ها ی مشروع انتخابی ، مردمی و متعهد به حقوق و آزادی های بشری را برسمیت شناخته و مورد حمایت قرار دهد تا کشور ها و ملت های همچون فلسطین بیش ازین قربانی سیاست ها و منافع دولت های توسعه طلب و آزمند نگردند.
7- برای نجات شهروندان غزه و فلسطینی ها بایست شتافت و یا در مقابل اسم سازمان ملل متحد و ادعا ها ی آزادی و حقوق بشر سوالیه ( ؟ ) بزرگی باید گذاشت.
نویسنده : توریالی رزاقیار
بالا
بازگشت