سنجر غفاری
افغانهابه قدرت دفاعی وآرامش اشد ضرورت دارند
به اشتراک کننده گان کانفرانس شیکاگو !
افغانستان کشورکشانیده شده بسوی بحران وخلای قدرت منطقوی برای کشورهای بزرگ ومطرح ، برای پیش برداستراتیژی ها وبرتری جوئی های معین ومشخص میان رقبای شان مبدل گردیده است که هرکشور وقدرت منطقوی تلاش دارد تا در جهت رسیدن به اهداف خویش ، بیلانس و سرمایه گذاری خاص خود را داشته باشد . روی این اصل ضرورت تدویر نشست های نماینده گان و رهبران کشور های حضور یافته در افغانستان درجهت سهمگیری معین مالی ، نظامی و تظمین های حقوقی و مالی به خصوصی خویش را باید جامعه جهانی الی سال 2014 برای کشور ومردم ما داشته باشند تا بتوانند پس ازسال 2014نیز موجودیت شان را قانونیت بخشیده برای آینده ها در منطقه از طریق افغانستان و بنام کمک به افغانستان مطرح باشند .توقع مردم افغانستان از فیصله های جلسه شیکاگوهمانند نتایج کنفرانس ونشست های جلسات یک دهه گذشته نمیباشد که جنگ وادامه جنگ ،تحمیل حتمی و جبری خواست های دشمنان ما درخانه ماباشد ، بل ضرورت حقیقی وحقوقی برای رسیدن به ثبات و برگشت به کانون زنده گانی مطمعین وآزاد در افغانستان را استحکام بخشیدن قدرت دفاعی وتوافق رسیدن به آرامش ملی را درخانه همگانی ما یگانه دست آورد عمده کنفرانس شیکاگو میدانیم ، توقع این است تا راه های برگشت به این الترناتیف راپذیرا باشند وعملی نمایند . چون که در استقرار ثبات واستحکام قدرت دفاعی در افغانستان نقش عمده و کلیدی را این کشور ها ایفا نموده میتوانند . طرح چنین است : - دوکتورین نظامی در زمینه دفاع و حراصت از ارزش های ملی ، استقلال و تمامیت ارضی قوت های ملی و دفاعی مردم افغانستان بیش از هرزمان دیگر حکم مینماید که باید هیچ قدرت و نیروی نظامی خارجی مسولیت حفاظت ازحریم خانه افغانهارا عهده دارنگردد.
سه عنصر عمده واساسی را اشتراک کننده گان کنفرانس شیکاگو در زمینه کمک به افغانستان ضروری پنداشته با دقت و مسولیت بین المللی خویش که به تعهد و فیصله های شورای امنیت سازمان ملل متحد دارند و بر مبنای قطعنامه های این شورا اخذمسولیت نموده اند تصمیم بگیرند .
اول : قطع بدون قیدوشرط حملات نظامی از بیرون مرز های کشور ما به خصوص از طریق خاک پاکستان ، قطع وارسال ، حمایت از طالبان و تروریستان به وسیله استخبارات نظامی پاکستان امر حتمی بوده شورای امنیت سازمان ملل متحد باید درزمینه تصمیم و تظمین قاطع برای مردم افغانستان بدست بیاورد.
دوم : - پاکسازی تمامی مراکز و مدارس نظامی و تروریستی در خاک پاکستان و ایران که ماشین جنگی طالبان را تقویت میدارند و همچنان نابودی کامل کانالهای های اکمالاتی و امدادنظامی و پولی برای تروریستان که به وسیله شیخ های عرب ، تجار و استخبارات پاکستان و ایران صورت می گیرد ، قطع تولید و ترافیک مواد مخدردرمناطق طالبان . سوم : تکمیل و تقویت پرسونل مسلکی ، مجهزسازی اردوی افغانستان با قوت های هوائی ، مدافعه هوائی، راکتی و سیستم موشکی دور بردومتوسط زمین به زمین ، سیستم رادار ، مخابره و ارتباط هوائی و زمینی ، تشکیل فرقه هاو قطعات تانک ، زرهدار ، توپجی ، موتردار ، پیاده ، دیسانت ، کشف ، کوماندوی خاص ، قوت های سرحدی ، شامل قول اردو ها در زون های هفتگانه کشور میتوان و موفق می گردید. تا پس از سال 2014 افغانستان و مردمش را با گرانتی بسوی ثبات و امنیت منطقوی بکشانیم . اگر مراکز موجوده طالبان و تروریستان هم مانند امروز فعال باشند و استخبارات پاکستان ماشین تولید انتحاری و تروریستان را در حمایت و اختیارش حفظ نماید ، ویا اگر درزیر کاسه نیم کاسه های دیگری قرار داشته باشد جنگ افغانستان منطقه را به آتش و خاکستر دایمی مبدل خواهند نمود و آن روز دور نخواهد بود که طالبان و تروریستان را پاکستان بخاطر بقای خویش در منطقه با اسلحه اتومی و زروی خویش مجهز خواهند نمود و همه کشور های منطقه را در زیر تهدید حتمی قرار خواهند داد. در آن صورت برای مردم افغانستان بی تفاوت خواهد بود که جنگ و انتحاری ، طالب و تروریست علیه کدام کشور و قدرت منطقوی می جنگد . در تصمیمگیری ها که افغانستان و مردمش محور اصلی این کنفرانس است خوب خواهد بود که به خواست و اراده اکثریت ملی و خواست همگانی مردم ما حرمت و احترام قایل گردید. این را فراموش نباید نمود که مردم افغانستان هیچگاهی احسان و جفای را باهم یکسان مقایسه ندارند .
سنجر غفاری اپریل 2012 مسکو
بالا
بازگشت