عزیزه عنا یت
افغانستان و جنگهای تحمیلی !
افغانستان کشوریست که سالهای زیادی درگیرجنگ های تحمیلی ازسوی دشمنان بوده وهمیشه مورد دست خوش حوادثات ناگور قرارگرفته .ولی بازهم دشمـــنان وطن ومردم افغانستان, ازدهشت افگنی دست برنداشته بخاطر افتراق و تفرقه افگنی ها دربین ملت افغانستان کار میکنند, مردم را د رهرگوشه وکناروطن نمی گذارند که به زندگی خویش ادامه بدهند, که یکی هم ازاین دهشت افکنی ها پرتـاب موشک های دولت پاکستان است که همه روزه درولایات کــنر,پکتیا تکرارشده وازاین وضع تاکنون مدت یکسال میگذرد ولی دولت افغانستان هیچ اقدامی جدی بخاطر این مسئله نکرده است, صرف رئیس جمهور کرزی درگفتارهاو بیانیه های خویش بمـراتب از وضع امنیتی, مبارزه علیه فساد ونابسامانی ها,مداخلات ازسوی همسایه گان بخاک افغانستان ومسایل رنج دهنده ء که دامنگیرمردم افغانستان است یادآوری ووعده میدهد , که دراینباره اقدام جدی مینمایم. اما دیده شده که همهء این وعده ها,صرف در سخن باقیمانده وهیچ گاه اقدام جدی نشده است . بنابه بی تفاوت بودن دولت دربرابر این همه مشکلات مردم , بی امنیتی, آدم ربایی,تجاوزجنسی کودکان معصوم,فقـــر, خشونت علیه زنان کشور,فساد اداری و... درکشورجریان داشته ومرد م بیگناه وطن را ,جان به لب رسانیده است .
باپرتاب راکت ها ازسوی دولت پاکستان دراین مدت یکسال بولایت کنــــر ده هاتن قربانی داده , خانه های مردم ویران گردیده , اموال و مواشی آنان ازبیــــن رفته است که رنج همهء این مصیبت ها را ملت ستم دیده افغانستان میکشد. ولی از جانب دولت مردان ومخصوصاً جناب رئیس جمهور کرزی توجه نشـــده و وضع به حال خود باقیمانده صرف با دادن هشدارازجانب ایشان و یا احضارسفیرپاکستان خلاصه شده است که بطور جدی و حتا درملاقات با نخست وزیــرپاکستان هم ایــن موضوع مطرح نشد.
بسیارحیرت انگیزاست که چرا دولت و دولت مردان دربرابراینهمه حملات دشمن خاموشی اختیارکرده اند.وگرنه سالهای قبل ازجنگ, همهء افغانان برای خود عار میدانستند که به سوی خاک شان کسی به چشم بد نگاه کند چه رسدبه آنکه بــا راکت و یا موشک ازسوی همسایهء خاک افغانستان مورد هدف قرارمیگرفت.ودر این حالت فـــرزندان وطن, ازجان و مال گذشته به زندگی خود وخانوادهء خویش فکر نمیکردند وآماده میشدند که به دفاع ازمیهن آبایی خویش دربرابردشمنان وطن قرار بگیرند .چونکه موضوع ( حفظ وطن)درگوش همهء ملت افغانستان ازدوران کودکی با لای لای مادران ترانهء(وطن جانم بقربانت)زمزمه شده و تاکنون ایــن نوای دلآویزدرگوش هروطنپرست طنین اندازبوده وما نند خون دربدن, درروح و روان جاری است و به مجرد صدای شنیدن حملهء دشمن به خاک افغانستـــان را هیچ فرد افغان وطنپرست تحمل کرده نمی تواند, مگرملت بادستان خالی که دارد چشم امید به دولت دو خته و منتظر دستورو فرمان زعیم کشورخویـــش میباشند که آنهم دربرابر این موضوع بی تفاوتی اختیار کرده است .
هویداست که دولت پاکستان ازسالیان متمادی به بهبود افغانستان نبوده ونخواهد بود, باآنکه بعداز کشته شدن بن لادن رهبر القاعده درخاک پاکستان به همه روشن وواضح گردیده که منبع تربیت و رشد تروریزم خاک پاکستان میباشد مگرپاکستا ن هیچ گاه این مسئله را نپذیرفته است . دراین اواخروزیرخارجه پاکستان با اظهاراینکه این راکت هابجواب پرتاب راکت ازسوی افغانستان میباشد اعتراف کرده است که این موضوع را والی کنر رد کرده و بکلی بی اساس میخواند .
دوات پاکستان میخواهد به بهانه های مختلف بخاطر تخریب افغانستان و رنج دادن مردم بی دفاع از هیچ نوع سعی و تلاش دریغ نورزد که البته مــی توان گفت که پرتاب موشک هابه ولایت کنر نیز یکی از این نمونه های مداخله درخاک افغانستان است, چون آنان میدانوند که دولت افغانستان نسبت ضعف که دارد عکس العملی نشان نمیدهد.
درهفته ء که گذشت رئیس جمهور کرزی با صدور فرمان 163 فقره یی که باید سالها قبل صادرمیشد.مبارزه علیه فساد اداری, جمع آوری اسلحه غیر قانونــی برسی دوسیه های متهمین و..... را به وزارت های داخله, عد لیه, لوی حارنوالی امردادند که با تاسف باید گفت برای تطبیق وازبین بردن اینهمه بی سرو سامانی ها زمان بکار است که جناب رئیس جمهوربا این فرصت کمی که دارند نتوانند به این همه مشکلات که دا منگیر ملت است رسید گی نمایند . ولی بازهم امید است درصورت که جدی روی مسئله تصمیم گرفته شود کمکی برای ملت افغانستان خواهد بود .
دشمنان کشورکه هدف شان ناآرام ساختن مردم این سرزمین است دربین مردم ما تبلیغ سو کرده و توسط یک عده ازافراد بیسواد زمینه های جرم و حنایا ت را فراهم میسازند که این نوکران زرخریدشان تجاوزعلیه کودکان معصوم, خشونت علیه زنان ,آدم ربایی و صدها جنایات دیگری را مرتکب میشوند.که تاکنون ازسوی ارگانهای زیربط جلو چنین اعمال زشت گرفته نشده ووارسی از حال و احوال مردم چنان که لازم است نشده است. چنانچه دراین اواخر شاهد بد ترین جنایت ,تجاوز,بر یک پسر12 ساله و آنهم درماه مبارک رمضان ,کشتن دودختر معصوم درولایت هلمند توسط پدر شان , به دار اویختن دختر 23 ساله, کشتن زنی درولایت پــروان درمحضرعام به اتهام بد بودن , زبان بریدن ها, ازدواج های اجباری دختران ,کــه بیشتــرباعث فرارآنان ازخانه میشود,که این جنایات نابخشودنی را همه ازطریق رسانه ها شاهد بوده ایم .
قابل یاد آوری است , دخترانیکه دست به آتش سوزی میزنند ویا ازمنزل فرار میکنند, آیا والدین شان ازآنها پرسیده اند که چرا چنین میکنند.؟ اگر این موضوع رادرک کنند و با اطفال خویش بخاطر ازدواج باآنان مشوره کنند شاید دختران جوان خانواده به چنین عمل زشت دست نزنند وآنها رابامجبور ساختن به ازدواج های اجباری و یا صدها شکنجه های دیگرکه مردان خانواده به آنها روا میدارند , دست به خود کشی ویا فرار از منزل وادارنسازندوگرنه هیچ فردی با وجود دانستن عواقب ناگوار آن, خود را درمشکل نمی اندازد.
بخاطربیرون رفت ازاین معضله کار دربین خانواده ها بخاطر آگاهی آنان از قوانین وروش زندگی دراجتماع توسط مبارزین خشونت علیه زنان و تبلیغ از طریق بزرگان قوم و ملا امامان باید بسیارصورت بگیرد زیرا همین بزرگان قوم و ملا امامان مسا جد هستند که با وعظ وگفتار خویش مردم را رهنمایی میکنند, چون ملت افغانستان مسلمان وهمیشه تابع قوانین شریعت اسلامی بوده و پیروی میکنند.
28/7/2012
بالا
بازگشت