داود
عمرزی سفیررسمی افغانستان در اسلام آباد و سفیر غیر رسمی
پاکستان در کابل فرمودند که امریکا دشمن مشترک دو کشور دوست و
برادر پاکستان و افغانستان است
اگر بخاطر داشته باشید محترم حامد کرزی یکبار
در یکی از سخنرانی هایش از اعضای کابینه خود بنام نخبه های
جامعه افغانی یاد کرده بود ، آنموقع کس به مفهوم این ادعا
بدرستی پی نبرده و آن را یکنوع خود بزرگ نمایی می پنداشتند ولی
اکنون بعد مرور ده سال و آشنایی کافی با هنرمندی ها و توانایی
های خارق العاده اعضای کابینه دیگر شکی در نخبه بودن اکثریت
شان باقی نمانده.
این فقط کرزی نیست که با ابداع گژدم بی نیش و طاعون بی ضرر و
ابتکار طالب میانه رو کار ناممکن را ممکن ساخت بلکه یار
وفادارش آقای عمرزی نیز با معجزه یک سفیر و دو سفارت که همزمان
منحیث سفیر رسمی افغانستان در اسلام آباد و سفیر غیر رسمی
پاکستان در کابل اجرای وظیفه میکند که این کار در تاریخ
دیپلوماسی جهان نظیر و مانندی ندارد .
این دیپلومات نابغه و سفیر دو سره ( خانهای دوسره را می
شناختید حالا سفیر های دوسره را بشناسید ! ) در سخنرانی شان از
دوستی بی آلایش دو کشور برادر پاکستان و افغانستان یاد آور شده
و امریکا و هند را دشمنان اصلی و سنگ سر راه این برادری و اخوت
اسلامی خواند .
این را همه میدانیم که حسادت مرض روانیست که شخص حسود بر اثر
ابتلا بدان از دیدن حالات خوب چون موفقیت ، سعادت ، دوستی و
مهر و محبت در وجود دیگران رنج برده و آتش حسادت در درونش
مشتعل میگردد که برای تخریب و آسیب رسانی به سعادت دیگران از
هیچ نوع تلاش و کوشش دریغ نمیکند ، همین انگیزه باعث آن شده که
دوستی و برادری پاکستان و افغانستان خار چشم امریکا و هند گشته
و هردو کشور برای خدشه دار ساختن این دوستی بی آلایش به هر
وسیله ای متوسل شده امریکا با بمبارد خاک پاکستان توسط طیاره
های بی سرنشین از قلمرو افغانستان و هند با فیر راکت هایش
بالای مناطق سر حدی افغانستان هردو یک هدف مشترک را دنبال
میکنند که آن خدشه دار ساختن برادری اسلامی و دوستی بی آلایش
دو کشورهمسایه پاکستان و افغانستان است ولی کور خوانده اند !
چراغ را که ایزد برفروزد هرانکس پف کند ریشش بسوزد
چراغ دوستی پاکستان و افغانستان که فتیله اش در روغن اسلام غوطه ور است نور و حرارتش از چنان قدرت برخوردار است که نه تنها ریش منحوس دشمنان را می سوزاند بلکه چشم حسود شان را نیز کور میکند پس ایشان کور خوانده اند اگر در فکر ایجاد خصومت و دشمنی میان این دو کشور برادر اند ، پاکستان و افغانستان دوبرادری اند که جان و مال و حتی خون شان را از همدیگر دریغ نمیکنند و بگفته آن بیت معروف :
نان تو از من نان من از تو... جان تو از من جان من از تو
بین این دو کشور در طول تاریخ اصلاً چیزی
بنام ( من و تو) مطرح نبوده ، برنج در پاکستان کاشته می شود و
در افغانستان بمصرف میرسد ، تریاک در افغانستان زرع میگردد و
در پاکستان به هیروئین تبدیل شده و در بازار های جهانی عرضه
میگردد ، طالب و و اسکت انتحاری در پاکستان تولید شده و در
افغانستان منفجر میگردد ، احجار کریمه چون لاجورد و زمرد در
افغانستان استخراج شده و در پاکستان بفروش میرسد پس ما به
وضاحت می بینیم که چیزی بنام مرز بین این دو کشور وجود ندارد و
از همین رو خط خیالی دیورند همیشه باعث ایجاد تشنج میان هردو
کشور بوده و است .
حالا اگر آقای عمرزی ادعا کند که افغانستان از پاکستان است به
یقین که منظور شان این نیست که افغانستان در ملکیت یا قیمومیت
پاکستان درآید بلکه این نمایانگر انتهای صمیمیت و اخلاص است
درست مانند مادریکه به طفلش از روی محبت میگوید تو مال من هستی
جان من هستی !
با تقـــــــــديم حــــــــــــرمت
حقــــ(شـــمس الحــق)ــــانی
http://www.facebook.com/pages/Sms-Haqani/143697859046079