غلام محمد زارع
چرا از چپ بیم داریم واز دموکراسی در حراس هستیم ؟
یک نظر کوتاه و شتابان به تاریخچه مبارزات سیاسی در طول تاریخ کشور نشاندهنده انست که نیرو های مترقی ، وطنپرست و تحول پسند در ادوار مختلف تاریخ معاصرکشور نقش بارز وقابل لمس داشته و در راه تعالی ، ترقی و جستجوی راه های مناسب رسیدن به هدف تلاش کرده و فداکاری ها نموده اند . مبارزات چند دهه آخیر وطنپرستان و نیرو های مترقی و تحول پسند در کشور ما نیز از این قاعده بیرون نبوده است . با سقوط و فروپاشی نظام دموکراتیک در کشور و رویکار آمدن تنظیم های تند رو و کند رو جهادی در قدرت و پی آمد های دلخراشی بعدی آن ، ظهور وسقوط جبری امارت طالبانی و به قدرت رسیدن مجدد لاشخوران قبلی بزور دالر و سلاح امریکایی این مفهوم را تداعی مینماید که نیرو های دموکرات ، وطنپرست و ترقی خواه باید از تفکرات عمیق ، وهم ، ترس و تخیلات ترس آور گذشته بخود آمده راه گذشته گان را با مضمون و محتوای جدید ، ارمان ها واهداف که جواب گوی شرایط و اوضاع واحوال کنونی باشد تعقیب نمایند .
همانطوریکه من در مضمون قبلی خود زیر عنوان " چپ دموکراتیک حرف های برای گفتن دارد " نوشته بودم وقتی سخن از چپ دموکراتیک به میان میآید مارا نباید بفکر چپ دیروزی بیاندازد و موجب ترس و دلهره شود . چپ امروز متشکل از نیرو های وطنپرست ، تحول پسند و مترقی است که با در نظر داشت شرایط و اوضاع و احوال کنونی جامعه بخاطر مصالحه ای ملی ؛ قطع جنگ و خونریزی؛ اعمار مجدد جامعه ، تعالی و تمدن ؛ احیایی فرهنگ عالی زیست باهمی ؛ احترام به قانون اساسی و ثایرقوانین نافذ در کشو وتحکیم روحیه قانون پذیری وپابندی به آن ؛ روشن ساختن افکار عمومی و مبارزه برضد افراط گرای ؛ تشویق و کشاندن توده های بزرگ مردم جهت اشتراک در اتخاذ تصامیم مهم ملی ؛ بلند نمودن صدا بر ضد بی عدالتی ، چور و چپاول دارای های ملی ، کشت ، قاچاق و فروش مواد مخدر ؛ مبارزه پویا بر ضد خاینین ملی ، جنایتکاران جنگی ، متجاوزین به ناموس و حقوق شهروندی ؛ اجرا وتطبیق عدالت انتقالی ؛ توسعه معارف و بلند بردن سطح دانش عمومی شهروندان ؛ روشنگری و ترویج فرهنگ تحمل و استدلال و ترویج علم ودانش به جای خرافات و تاریک اندیشی ؛ تربیه ای کودکان و جوانان با روحیه وطنپرستی و احساس مسوولیت در برابر مادر وطن ؛ تحکیم هر چه بیشترصلح وآشتی میان توده های مردم ؛ جلوگیری از نظامی گری و کشیدن سلاح برخ مخالفین سیاسی ؛ جستجوی راه های معقول ومناسب استفاده از کمک های جامعه جهانی غرض اعمار مجدد وطن ویران شده ما ؛ افشا و جلوگیری از حیف ومیل کمک های جامعه جهانی برای اعمار کشور ؛ استفاده مفید و مناسب از حضور نیرو های امریکایی و ناتو در افغانستان ؛ رفع اختلافات مذهبی ، قومی ، قبیله وی و زبانی میان لایه های و اقشار مختلف در جامعه ؛ تقویه ای روحیه برادری میان ملیت ها ، اقوام و قبایل کشور ؛ تحکیم وحدت ملی و تمامیت ارضی ؛ رفع انواع ستم اجتماعی و تحکیم آزادی های فردی و . . . مبارزه وتلاش می نمایند .
زمانیکه ما از دموکراسی حرف می زنیم ، تفهیم ازادی عقاید و ابراز نظر آزاد در مورد مطالب طرف بحث ؛ اتخابات آزاد ؛ آزادی بیان و حقوق انسانی شهروندان ؛ ازادی مطبوعات و وسایل اطلاعات جمعی ؛ ؛ترویج دموکراسی و تقویه ای نهاد های حمایه از حقوق بشر ؛ دفاع از حقوق و ازادی های زنان و مبارزه بخاطر رفع خشونت علیه زنان ؛ تساوی حقوق زنان ومردان در تمام عرصه های زنده گی اجتماعی ، اقتصادی وسیاسی ؛ حمایت وپشتیبانی از کانوانسیون جهانی حقوق بشر ؛ پلورالیزم سیاسی و خوداری از یکه تازی . . . مورد نظر ماست .
اجمال اهداف ، وظایف ، افکار و عقاید چپ دموکراتیک نشاندهنده واقعیت های عینی جامعه ما بوده جای برای ترس ، وهم و وحشت نگذاشته بلکه جوابگوی مطالبات عصر و زمان نیز میباشد . نیرو های دموکراتیک ، وطنپرست و مترقی نمیتوانند در خلا و دور از درک و تحلیل مناسبات و اوضاع فعلی جامعه در پی طرح اهداف غیر عملی و بیگانه با واقعیت های کشور وجامعه برآمده خود وجریان سیاسی را از اجتماع و مردم تجرید نمایند .
وقتی صحبت از چپ دموکراتیک در میان می آید ، تکیه ما بالای تقویه ، تحکیم وپایدار شدن دموکراسی است زیرا ما در گذشته از عدم موجودیت آن چه در جامعه وچه در سازمان های سیاسی چپ خاطرات تلخ ودردناک داریم . مرکزیت مطلق ، عدم توجه به عقاید و نظریات رده های پاینی ، خود کامه گی و خود پسندی ، غرور وتکبر ، تلاش های غیر معقول جهت رسیدن به مدارج بالاتر جنبش چپ و نیرو های وطنپرست را دچار بحران های برزگ سیاسی و پرابلم های بیشمار اجتماعی ساخت . اگر جنبش چپ دموکراتیک که تازه در حال جان گرفتن است نتواندبه نظام دیکته و تحمیل اراده در رده های مختلف پایان دهد ، ما اشتباهات گذشته را تکرار کرده پیش از آینکه به پای خود بیایستیم ، دچار بحران دیگری خواهیم شد . روی همین ملحوظ هم است که ما مجبور هستیم هر چیز و هر پدیده را بنام خودش یاد کرده مورد تعریف و توضیح قرار بدهیم . هر چند این نام ها برای بعضی ها نا خوشایند بوده موجب ترس و وحشت هم شود .
چون نیرو های مترقی ، وطنپرست ، تمدن پسند و روشنفکران چیزفهم وطیف وسیع ازاقشار ولایه های جامعه بخاطر پشرفت ، تمدن و ترقی در تلاش اند لذا تشکل تمام این نیرو ها در یک سازمان سیاسی واحد غیر ممکن و غیر عملی بوده ضرورت ایجاد یک پلاتفورم یا جبهه وسیع را می نماید که هر فرد یا سازمان سیاسی خود را در آن بییابد و زمینه کار و فعالیت سیاسی برایش مساعد باشد .این ها راه و امکانات اند که نیرو های وطنپرست و مترقی میتوانند با استفاده از آن به آرزو های دیرین خود که خدمت به وطن است برسند .
اگر حرف های قاضی سید احمد که در اظهارات جدید خود گفته است " ربانی برایم گفت که همه تنظیم ها را با هم نزدیک ساخته است و امیدوار است که با اشتی دادن حکمتیار و طالبان نیرو های امریکایی دیگر بهانه ای برای باقی ماندن بدست نیاورند ، انشاالله همه تنظیم ها دوباره پیروز میشوند و ما کرزی و امریکایی ها را مثل روسها شکست میدهیم و برادری با پاکستان را در یک فدراسیون اسلامی دوباره احیا میکنیم . . . " (1) درست ونمازی باشد دیده میشود که سازمان های راست و راست افراطی برعلاوه ایتلاف های گوناگون در صدد نزدیک ساختن و اشتی افرطی ترین گروپ ها و تنظیم ها بوده و با تقویه پایه سیاسی خود در صدد کودتا بر ضد حکومت آقای کرزی و قوت های نظامی ناتو و امریکا بر آمده اند . ولی فراموش نباید کرد که کودتا و اجرای اعمال قهرامیز راه حل پرابلم های جامعه افغانی نبوده و تجربه چند سال اخیر انرا نیزبه وضاحت نشان داده است .
این اظهارات ( اگر درست باشد ) و تلاش های پیهم تنظیم ها وگروپ های راست و راست افرطی مواد اند برای تفکر وتعمق بیشتر برای نیرو های وطنپرست ، مترقی و روشنفکران چیز فهم جامعه ما که نباید از پهلوی آن با بی تفاوتی بگذرند .
1ـ مثلث امریکا ،هند و افغانستان ـ پی امد ها وچالش ها ؛ کبیر کمال ؛ صفحات انترنتی هود و اریایی .
25.12.11
پایان
بالا
بازگشت