میم - محشور
جناب شاروال !
نشانی را اشتباه گرفته اید
در فرجامین ماه سال پار ترسایی ، دولت کابل تصمیم گرفت تا کاخ های تاریخی دارالامان ، تاج بیگ و چهل ستون را برای باز سازی و مرمت به شاروالی کابل بسپارد وشار وال کابل بدون فوت وقت از تمام هم میهنان بویژه باشنده گان پایتخت خواهان کمک های مادی و پولی برای بسر رسانیدن این مهم شد . ولی سوگمندانه که ایشان جهت بدست آوردن کمک برای احیای دوباره ی کاخ های تاریخی و دیگر بنا های ویران شده ی کابل وشهر های دیگر ، آدرس را عوضی و اشتباه گرفته اند .
نخست از همه اکثریت نزدیک به اتفاق شهر وندان عادی کشور توانایی پرداخت های اضافی را ندارند و از آن مهمتر اینکه باید مصارف دوباره سازی شهر ها و دهکده های ویران شده را از کسانیکه مرتکب آن شده اند گرفت نه از مردمیکه علاوه ازینکه کشور و شهر های شان ویران شده اند اعضای خانواده و عزیزان شان نیز فدای شهوت جنگ طلبی جنگ افروزانی شده اند که در کشور همین حالا نه تنها قدرت را بدست دارند بلکه خود شان خانواده های شان خویشاوندان دور و نزدیک شان همه میلیونر و میلیاردر هستند . دقیق تر باید گفت : انهایکه یکی از چهار آسیاب و دیگری از کوه تلویزیون و کارنیزیون یکی از پغمان و قرغه و دیگرش از افشار و باغ بالا با آتش راکت های کور بر شهر ها و دهکده ها , مناطق مسکونی ، تاسیسات عامه منجمله بنا های تاریخی و کاخ ها نه تنها اسباب ویرانی آنها را فراهم کرده اند بلکه به هزاران هم شهری و هم میهن بیگناه و امید وار به زند ه گی ما را هم نیست و نابود کرده و به کام مرگ ناخواسته فرستاده اند باید تاوان ویرانگری و بیداد گریهایشان را پس بدهند .
همین نسل موجود هم میهنان ما که حالا میانه سال هستند به نیکی بیاد خواهند داشت که یورش بر کاخ های تاریخی کابل نخستین بار در کودتای ))گلبدین + شهنواز + آی - اس ، آی ((در ماه حوت سال ۱۳۶۸ خورشیدی آغاز یافت ولی پس از شکست آن کنش ننگین ، کاخ تاریخی دارالامان مرمت گردید . و اما ویرانگری های بیرحمانه و میهن دشمنانه در بهار و تابستان سال ۱۳۷۱ پس از ورود مجاهدین به کابل و آغاز نبردهای تنظیمی و قدرت طلبی ، آنهم در بین شهر ها و دهکده های مملو از مردم غیر مسلح صورت گرفت . رویداد های خونین میخ به سر کوفتن ها ، رقص مرده ، پختن شوربای پستان زنان و... در حالی براه افتاد که طرف های درگیر بدون داشتن خریطه ، پلان و هدف مشخص از هر طرف شهر کابل , منجمله بناهای دولتی و کاخ های تاریخی را آماج راکت های کور و آتش توپخانه ی سنگین قرار دادند . این یورش ها به پا سخ انداخت های سلاح سنگینی که از پایتخت جانب شان شلیک میشد براه میافتاد . سر انجام علاوه از بخون کشیده شدن ده ها هزار شهر وند کابل ، شهر کابل منجمله کاخ های تاریخی آن ویران و با خاک یکسان گردید .
امروزه فرماندهان ارشد ویا قد مه ها ی دوم و سوم آنهمه ویرانگری در کشور با داشتن قدرت ، صلاحیت و ثروت های سرشار موجود هستند شا روال کابل باید از آنها بخواهد تا در اعمار دوباره ی کاخ ها و بنا های تاریخی ویران شده سهم بگیرند نه از شهر وندان بیچاره ، در مانده و کم درآمد که به مشکل میتوانند نان صبح و شام خانواده ی شانرا فراهم کنند . من باور کامل دارم که اعمار دوباره ی این بنا ها را یک گوشه ی کمی از آنهمه ثروت (( باد آورده )) ی سران و فرماندهان مجاهدین تکافو خواهد کرد .
بالا
بازگشت