سنجر غفاری
بدون شک افغانستان برای کشور های همسایه ، منطقه و جهان از اهمیت خاص استراتیژیکی ، سیاسی ، نظامی و اقتصادی بر خوردار میباشد و این دهلیز حیاتی اقتصادی ، استراتیزیکی پیوند دهنده ، استحکام بخشنده و در نهایت امر محافظت کننده همه اهداف و دورنمای عنق سیاسی ، نظامی ، اقتصادی همه کشور های منطقه و جهان را در مقابل اهداف همدیگر تظمین و تآ مین نموده و مینماید . آغاز بازی بزرگ در قلب آسیا و پیش برد استراتیژی های نیم بند و نا تمام سیاسی - نظامی در منطقه که منجر به رقابت های سیاسی ، نظامی و اقتصادی در چارچوب جنگ سرد میان پیمان های استراتیژیکی ناتو ، سنتو و وارشاو گردید الی اکنون ادامه دارد . مردم و کشور افغانها همانند مواد اشتعاله این جنگ و ستیز به یگانه فورمول ادامه بازی و وسیله پیش برد مقاصد استراتیژیکی همه اشتراک کننده گان این بازی به نوعی مبدل گردیده اند .
مرکبات عمده این بازی را استفاده های غیر معقول از احساسات مذهبی ، عقیده تی ، ملی و قومی ، لسانی و سمتی ، فقر اقتصادی ، فقر سواد و دور نگهداشتن مردم از اطلاعات و واقعیت های عینی اجتماعی ، سیاسی و مذهبی به وسیله شبکه های استخباراتی و تبلیغاتی کشور های همسایه و ذی نفع در منطقه میتوان تشخیص نمود . آغاز جنگ سرد با مقابله و مقاومت مردم افغانستان که احساسات ملی و مذهبی شان در گرو این بازی قرار گرفت نمونه خوبی از بیان واقعیت ها و کاستی های ملی مردم و کشور افغانها را با زبان گویا و هویدا ارائه میدارد . در تداوم این حرکت انتقام جویانه از حریف استراتیژیکی و نظامی ناتو و متحدان ( اتحاد شوروی و هم پیمانان وارشاو و سنتو ) مصیبت های خاتمه ناپزیر برای افغانها در داخل و بیرون از کشور شان استحصال گردید . فرار مغز ها ، انتقام جویی های ملی و قومی ، از میان برچیده شدن اساسات نظام ملی و کشور ی ، خلح قانون، وعدم استقرارحاکمیت ملی ، از میان برداشته شدن بساط صلح و امنیت ، نابودی شالوده های نظام دفاعی ، اقتصادی ، سیاسی ، فرهنگی ، دینی و اموزشی ، تحمیل فقر ، و کشانیدن زنان و نو جوانان افغان به کام مصیبت ها و نابودی همه سیستم های صحت عامه ، تفکر و اندیشه ملی همه اقوام و ملیت های ساکن در خانه مشترک افغانها ( افغانستان ) به عقب رانده شده . پی آمد ناگوار جنگ سرد همانا سر آغاز جنگ های خانمانسوز داخلی و اقدام خونین تنظیم های جهادی روی استحکام بخشیدن پایه های قدرت شان در پایتخت و ولایات پر جمعیت افغانستان که هم مرز با کشور های همسایه قرار داشت و به نوعی از آن از حمایت و نفوذ مالی ، نظامی ، سیاسی و سرحدی بر خوردار بود . پس از سقوط دادن تاکتیکی رژیم تحت رهبری شهید داکتر نجیب الله بنیان گذار مصالحه ملی در افغانستان کشور های ایران ، پاکستان ، شوروی سابق ، هندوستان ، و کشور های عربی و غربی همه چنگالها و چشمان شان را متوجه ریزرف های شان ( رهبران و قوماندانان بزرگ نظامی و تنظیم ها ) اعیار و آماده نموده بودند تا مواضع جدید و استراتیژیکی خوبتری را علیه رقبای خویش در افغانستان در اختیار داشته باشند . حوادث یکی پی دیگری دنبال گردید . اهداف عمده کشور های ذی نفع در این بازی به خصوص از کشور ایران و پاکستان ، موفقانه حصول گردید ، اساسات نظام سیاسی ، محو اردوی ملی ، نابودی سیستم های حقوقی و اقتصادی ، فرهنگی و آموزشی ، زراعت ، مالداری ، اتحاد و وحدت ملی میان همه ساکنان افغانستان، کشتار بی رحمانه مردم ، قتل داکتر نجیب الله خلاف همه نورم های بین المللی و ترور شخصیت های ملی الی اکنون ادامه داشته افغانستان و مردمش آسیب پذیر گردید . آتش جنگ و جهاد ضد مردم و اسلام به قریه جات و محلات فقیر نشین کشور های آسیای میانه کشانیده شد. اساسات و بنیاد افراط گرائی الی کوهستانا ت قفقاز روسیه رسید ، کشت و ترافیک مواد مخدر و ارسال اسلحه و مواد تبلیغاتی از کشور سعودی به پاکستان و از پاکستان به این جمهوریت ها سرازیر گردید ، جوانان و مسلمانان کشور های متذکره به جنگ و جهاد جبرآ کشانیده شده و از احساسات مذهبی و ملی شان برای استحکام منابع و اهداف بعدی استخراج صورت گرفت و این پرسه انکشاف یافته و اکنون پروژ ه طالبانیزم سازی به آنسوی در یای آمو و مناطق قفقاز ، جمهوریت های مسلمان نشین تا تارستان و فدراتیف روسیه روبه گسترش نهاده است یقینآ که گسترش نفوذ کشور های عضو شانگهای ، پاکستان ، هندوستان در موجودیت قوت های نظامی و استخباراتی ناتو و متحدین شان در افغانستان عاری از یک رقابت و دریافت موقعیت و جایگاه معین علیه رقبای استراتیيیکی همدیگر در افغانستان و منطقه نمیباشد . باید کشور های متذکره در جهت رسیدن به اهداف خویش از تکرار اشتباهات گذشته در زمینه حفظ و گسترش نفوذ شان در افغانستان و منطقه جدی باشند . فکر میکنم که دیگر نباید به افغانستان و مردمش از دید گاها و نظریات تند روانه و افراط گرایانه دیروزی چه در عرصه های سیاسی ، عقیدتی ، مذهبی ، اقتصادی و ملی گرایی ثروت اندوزی نمود . جهان امروز در افغانستان و منطقه برای استحصال سیاست ، دیپلوماسی ، اقتصاد و کسب برتری جوئی های نظامی ، اقتصادی و استراتیژیکی علیه همدیگر شان ، برای تکمیل ضروریات اولیه ( نفت ، گاز ، انرژی مورد نیاز ) ماشین جنگی و تولیدی شان خویش را مطرح دانسته حضور دارند . فکر مینمایم که این حضور شان در تاریخ حیات بشری خیلی ها ارزشمند و قابل دقت و محاسبه میباشد تا چگونه بتوانند در عصر تمدن انسان که به وسیله انکشاف و گسترش مفزی با در اختیار داشتن کمپیو تر و انترنت که در کمتر از ثانیه میتواند از کوچکترین و بزرگترین تغیر و تحول در همه نقاط جهان اگاه گردد انسان امروزی را فریب داد!!! یک واقعیت دیگر را نیز شامل تفکر و اندیشه های روز مره خویش بنمایم که دسترسی به سیستم های پیشرفته اطلا عاتی و استخباراتی در بلند رفتن سطح جنایات و نقض حقوق بشری افزایش قابل ملا حظه بوجود آمده است که باید روی آن جدی بود . کشور های حضور یافته در حل بحران افغانستان و منطقه به این نکته توجه داشته باشند که برای کشور و مردم افغانستان فرصت این را بدهند که مستقلانه و متحدانه در انتخاب متحد خویش در بیرون شدن از فاجعه و بحران ، رسیدن به یک توافق ملی ، انتخاب استراتیژی و متحد سیاسی ، نظامی ، اقتصادی خویش عاری از فشار گوناگون زمانی کشور های همسایه و بیگانه تصمیم بگیرند و دروازه های سعادت همگانی را در خانه مشترک افغانها و کشور های همسایه و منطقه باز نگهدارند . در غیر آن گلهای را که بوی نفاق در ساقه هایش پاشانیده شده ، و مرچ های کدورت و تخریش با آن جابجا گردیده است به مشام ما نزدیک ننمایند ، که بزرگان ما گفته اند عاقبت گل سرخ خار دارد .ما در حال کی از حسن نیت کشور های همسایه شمالی و نشست کشور های عضوشانگهای در جهت رسیدن به یک توافق ملی و خاتمه بخشیدن به بحران ملی و منطقوی در افغانستان ومنطقه متحد گردیده اند استقبال مینمایم نقش وخدمات کشور بزرگ هندوستان و فدراسیون روسیه را در جهت رسانیدن امداد مادی و معنوی ، تخنیکی و اکمالاتی برای مردم ما و قوت های ناتو در افغانستان در همکاری مشترک شان ارزشمند و قابل دقت میدانیم . و بیلانس خوبی در جهت قطع مداخلات همسایه های ما به خصوص پاکستان و ایران در باز نگهداشتن دهلیز اکمالات برای مخالفین و تروریستان مسلح که از بیرون مرز های کشور ما به نابودی و ویرانی اساسات ملی مردم ما گماشته شده اند گام موثر و به موقع می پنداریم . افغانستان و مردمش هرگز دوستان واقعی و دشمنان ملی و زمانی خویش را فراموش ننموده و در مقابل هر پاسخ مثبت ، مثبت می اندیشد و تصمیم می گیرد ، بر علیه هر قوت و قدرت متجاوز و نابکار با همه نیرو وتوانش مقابله نموده ، پاسخ جدی و عملی داده ومیدهد .
تاریخ حوادث تحمیلی گذشته و حا ل بیان مقاومت و پایداری ملیت های ساکن در خانه مشترک ما افغانستان را نموده و مینماید .
سنجر غفاری
نوامبر 2011