میر حسا م الدین برومند
مجله شپیگل ـ شماره 49، دسامبر2011
مصاحبه شپیگل با حا مد کرزی رئیس جمهور افغانستان
حامد کرزی:
«همیشه در افغانستان بمانید»
ترجمه ء:میر حسا م الدین برومند
حامد کرزی به عنوان یک شخصیت متزلزل ،متلون المزاج،معامله گروفرکسیون بازکه همه یی این اوصاف ناپسند مخصوصا ازناتوانی وضعف رئیس جمهور در سیاست واداره کشورش ناشی میگردد،از وی یک انسان معمولی فاقد اراده ساخته است.
خبط های سیاسی که نامبرده طی ده سال واندی از دوره نابکار وتاریک زمامداری اش در کشور مرتکب گردیده، نه یک نه دو، بلکه به هزاران ...میرسد.به قول معروف در سخنرانی هایش «بی خریطه فیر میکند» غافل ازین که بداند پیامدش چیست.
ازچنین رهبر بدنام در سطح کشور ومنطقه وجهان چه انتظاراتی میتوان داشت .از همین جهت در مصاحباتش اصلا چیزی تازه یی برای گفتن وجود نداشته ، همه کلیشه ای وتکراری اند.هرگاه مصاحبه زیرین موصوف را با شپیگل مرور نمایید ،بساده گی در مییابید که این لحن صحبت وحرفها از هرکسی میتواند باشد ،به جزء از یک زعیم وزمامدار.
***
حامد کرزی در مصاحبه با خبرنگار مجله آلمانی شپیگل خواستار ابقاء دایمی سربازان آلمانی در کشورش گردید.وی در حالی که از کوماندوهای امریکایی به شدت انتقاد میکرد، درموردکمک های بین المللی پس از سال 2014 خوشبین به نظر میرسید.
شپیگل: جناب رئیس جمهورشما دربن با جامعه بین المللی که برای ضمانت آینده افغانستان در آلمان گردآمده اند ،ملاقات مینمائید.درحقیقت چنین نشست ها بایست در کابل برگزار شود.برای این مقصد مگرپایتخت بقدر کافی مطمئن نیست ؟
کرزی : این هرگزدرست نیست. تدویر موفقانه کنفرانس کابل در سال گذشته بهترین سمبول امنیت ومصداق این گفته من است که افغانها مصمم اند آینده شان را خود در دست بگیرند.اندیشه کنفرانس دوم بن برای افغانستان یکی دیگر از همین کنفرانس های سازنده است.
ما اینجا دهمین سالگرد اولین کنفرانس بن پس از سقوط طالبان در 2001را تجلیل میکنیم. دربن میخواهیم کنکاش به عمل آوریم که طی این سالها به چه ها رسیده ایم ، کدام امور درست وبجا نبوده ودرآینده کدامین هارا بهتر وشایسته تر انجام بدهیم.
شپیگل :علی الرغم این وضع امنیت درافغانستان زیاد مطمئن نیست.در ماه های گذشته امنیت زیاد شکنند بوده، قتل شما ری از کارمندان دولتی ، گورنران واخیرا مرگ آقای برهان الدین ربانی رئیس جمهور پیشین نشان داد که چالش بزرگی برسر راه امنیت کشورتان وجود دارد .
کرزی: ازکنفرانس بن به بعد تاحدودی در تامین امنیت پیشرفت داشته ایم که بادریغ در مطبوعات به ندرت انعکاس یافته است.البته ما به مقصد نها یی که همانا امنیت وثبات کامل برای کلیه افغانها در کشور باشد ، نرسیده ایم.این بزرگترین ناتوانی ومهمترین چالش در سر راه ماست.آرزومندم در ده سال آینده به این مهم دست یابیم.
شپیگل : در غرب علی الرغم این وضع نا بسامان امنیتی از عقب نشینی نیروهای بین المللی از افغانستان سخن گفته میشود.این موضوع شما را ناراحت میسازد؟
کرزی: انگیزه یی برای ناراحتی وجود ندارد که من بر خود بلرزم. ما با اتفاق کشور های زیربط روی این موضوع به موافقت رسیده ، متفقا نه آن را هماهنگ نمودیم. ما افغانها میخواهیم در اخیر سال 2014 عملاامنیت کشور خویش را خود دردست بگیریم. از آن تاریخ ما خود مسوو ل امنیت وثبات افغانستان خواهیم بود.
شپیگل :شما چه انتظاراتی دارید؟
کرزی: من تقاضای پول نمیکنم .اما درافغانستان ، ما وظایف مشترکی در پیش داریم.ایالات متحده امریکا وسایرنیروهای نظامی ناتو، اینجا نیامده اند که افغانهارا کمک کنند. مقدم برهمه غرب خواست خودرا ازخطر تروریزم والقاعده محافظت کند.
این ما استیم که از 2014 در خط جبهه این مبارزه میایستیم.برای اینکار ،ما علاقمندی جهان را خواهانیم وموافقت شان را در تداوم حمایت آنها میطلبیم.هرگاه ما این مبارزه را ببازیم،مارا برگشت به دوران قبل از سپتامبر2001 تهدید خواهد نمود.
شپیگل : از نظر شما این حمایت بایست چگونه باشد؟
کرزی : افغانستان مطمئنا برای ده سال دیگر، تا سال 2024 به کمک ضرورت دارد.به جای این که بسان امروز ده ها هزار سرباز بین المللی در افغانستان مستقر باشند، از 2014 ما به تریننگ تروپ های خود، تجهیزات اردو وپولیس ودر ساختار دستگاه دولتی نیازمند دستگیری میباشیم.
برای مجموع کشور های کنونی مستقر در افغانستان، این اقدام به مراتب ارزانتر تمام میشود.بگونه مثال ایالات متحده امریکا برای هزینه نظامی اش درافغانستان سالانه 120میلیارد دالرمیپردازد.در حالیکه هرگاه بعد از سال 2014سربازانش به 20000نفر تقلیل یابد، احتمالا درسال 100میلیارد دالر ذخیره میدارد.پنج فیصد مجموع پول یعنی پنج میلیارد دالربرای مجموع پروژه های ما قطعا کافیست.ایالات متحده امریکا وتمام کشور های دیگر ناتو میتوانند چنین یک فیصدی را پس انداز بدارند.
شپیگل :شدیدا شک ونگرانی وجود دارد که نیرو های افغان بتوانند این وظیفه را بدوش بکشند.بسیاری از ناظرین از اشتعال یک جنگ داخلی تازه در افغانستان پس از برگشت نیروهای آیساف ،در هراس اند.شما مگر نگران نیستید ؟
کرزی:من چنین ترسی را میشناسم اما آن را قسمت نمیکنم.باورمندی من بیشتر میشود. نیروهای افغانی در یک مسیر خوبی در حرکت افتیده اند. امریکا یی ها میخواهند در چوکات یک معاهده استراتیزیک ، با چند هزار سرباز در کشورما باقی بمانندودر حمایت از ما قرار داشته باشند.
همینسان ارتش آلمان را که در چوکات ایساف نقش فعالی در کشور ما داشته است ، بازهم قلبا خوش آمده گفته ،آرزومندیم پس از سال 2014 ، مارا یاری رسانند.
از نظر ما ارتش آلمان میتواند در افغانستان برای همیشه بماند،اما این بسته به تصمیم آلمان دارد.
شپیگل: اعتقاد وباورشما بخاطرادامه استقرارپایگاه های امریکا شگفت انگیز است.شما چندین ماه متواتر از نیروهای امریکایی بخاطر عملیات های واحد های ویژه آن انتقاد به عمل آوردید.
اکنون شما برای ابقاء چندین هزار از نیروهای امریکایی بعد از سال 2014 ،شورای بزرگی را در کشور تان دعوت نمودید.
کرزی: تلفات افراد ملکی از اثر بمبارمان ها وتلاشی شبانه همچنان بعد ازتدویر شورا(لویه جرگه عنعنوی افغانها در کابل) ، بزرگترین نقطه اختلاف در مناسبات خوب ما باا مریکا بوده است.پس از آن که من این عمل رابار بار نکوهش نمودم، ایالات متحده امریکا تکتیک اش را تغییر داد.من فقط به همین لحاظ لویه جرگه را، جهت چگونگی ابقاء نیروهای متذکره درافغانستان دعوت نمودم.
شپیگل: اما عملیات های سربازان ویژه امریکا یی فزونی یافت، همچنین رقم تلفات کشته شده گان توسط اهداف نیروهای امریکا نیزصعود نمود.؟
کرزی : برخلاف ، فراموش نباید کرد که شمار قربانیان افراد ملکی نهایت پائین آمده.
شپیگل : برای تصمگیری در زمینه پیمان استراتیژیک با امریکا یی ها شما شورای بزرگی را فراخواندید. خود صاحب پارلمان میباشید که در مورد باید رای بدهد. چرا ازین ابزار استفاده ننمودید؟
کرزی : سیستم جرگه در قانون اساسی وتاریخ اساسی ما امریست تسجیل یافته ، که در تصامیم مهم دارای ارزش ملی است.
شپیگل : یعنی پارلمان در مسایل مهم دیگر رولی ندارد؟
کرزی: این امر مهمی بود که باید در جرگه مشورت صورت میگرفت.البته در زمینه ، پارلمان نیز باالنوبه تصمیم اتخاذ میدارد.
افغانستان اساسا در چنین سیستمی باقی میماند.جرگه ها نقش متبارزتری را نسبت به د موکراسی که یک الگوی کاملا خالص غربی است ، دارا اند. دموکراسی در افغانستان از روی عنعنات ما وتوسط خود ما افغانها تعیین میگردد ، نه از غرب.
شپیگل: از سالها بدینسو طالبان را به مذاکره وگفتگو با دولت دعوت مینمایید، در حالی که طالبان تمایلی از خود نشان نداده اند.مخالفین شما مگر در انتظارعقب نشینی نیروهای غربی اند؟
کرزی: پروسه صلح با مرگ پریزیدنت ربانی متوقف شد.ما نمیدانیم که باید با کی حرف بزنیم ، آخرین افراد ارتباطی ما در پروسه صلح خود دست به حمله انتحاری زدند .تا ما شماره تلفونی از رهبری طالبان وملا عمر نداشته باشیم ، مجبور استیم با پاکستانی ها صحبت بداریم، چون رهبری طالبان در پاکستان زنده گی دارند ،نه در افغانستان.
شپیگل : پروسه صلح را پایان یافته تلقی میکنید؟
کرزی: کاملا نه.درکناررهبری طالبان ، هنوز هزاران جنگجویی وجوددارد که هیچگونه پروبلم ایدیولوژیک با دولت ندارند که در مورد با ما صحبت کنند.آنها در واقع جوانانی اند که در اثر تلاشی های شبانه نیرو های ناتو، پس از بمباردمانها یاهم کاملا صاف وساده از اثر یاس وسر خورده گی از سوی اولیای امور دولت ،دست به اسلحه برده اند.بطور قطع به محض استقرار ثبات، خود مجددا به سوی ما برمیگردند.
شپیگل : این فرصت چه زمانی فرا خواهد رسید؟
کرزی: قبل از همه بایست آرامش کامل مستولی گردد.گذشته از آن در مورد مرگ ربانی باید تحقیق صورت بگیرد.این که پاکستانی ها در تحقیق سهم بگیرند، گامی خواهد بوددر جهت درست.
تا اکنون پاکستانی ها متاسفانه از هر نوع همکاری با افغانستان در استقامت مذاکره با رهبری طالبان اجتناب کرده اند.در آنجا حلقات معینی میکوشند ازطریق طالبان در افغانستان نفوذ شانرا تضمین کنند.تا این وضعیت تغییر نکند، هیچگونه مذاکره یی انجام نخواهد پذیرفت.
شپیگل : دردوسال اخیر دربسیاری ازنقاط کشور ملیشه های شخصی عرض وجودنموده اند که حفاظت قراء ودهکده هارا در برابر طالبان ضمانت میکنند.اکنون شایعه هایی پخش شده که این تروپ ها بدون کدام کنترولی ، ترس ورعب را فزونی میبخشند.
کرزی: همه این ملیشه ها از دید گاه حقوقی درکشور غیر قانونی اند.هیچگونه واحد های مسلح که به ارتش مربوط نباشند یا توسط وزارت داخله کنترول نگردند،اجازه حضور ندارند.چنین ملیشه هارا ما فوری منحل میسازیم.
شپیگل : در واقع هنوزهم ملیشه های جدیدی به حمایت آیساف اظهار موجودیت میکنند چنانچه همین اکنون واحدی ا ززیر بنا های اقتصادی با نام اختصاری « سی آی پ پ » محافظت به عمل می آورد.
کرزی: درین مورد تا اکنون من چیزی نشنیده ام. (کرزی مشاور امنیت ملی اش دادفر سپنتا راغرض دریافت معلومات صدازد).
شپیگل: ملییشه های زیادی توسط واحد های ویژه ایالات متحده امریکا حمایت میشوند.قضات افغانی مجبوراند برای قربانیان این مبارزین بگویند که آنها کاملا بیچاره شده اند و به جنایت آنان توان رسیده گی راندارند.
کرزی: یقینا این یک پروبلم است.ما برای امریکا یی ها از سالهاست میگوییم به همچو اعمال خاتمه بخشند.ملیشه های غیر قانونی باید ازبین بروند .همچنین برخی از نظامیان خارجی وجود دارند که حق حاکمیت وخود مختاری افغانی رانادیده میگیرند.این یک فشارجدی برای مابوده است.
شپیگل : همچنین مثال های زیادی در بین مامورین بلند رتبه دولتی که در دفاع ازهمچو ملیشه ها قرار دارند، وجوددارد.افرادی ازین دست قتل ها وگرفتاری هارا نیزمرتکب میشوند . بگونه مثال قوماندان جدید پولیس قندهارازهمین قماش وگفته میشود که فردنا مناسبی میباشد.دولت شما چرا نامبرده را درین پست نصب کرد؟
کرزی:موصوف مرد نهایت موثربوده است ومن شخصا کدام ثبوتی علیه اش نداشته،کارخلافی ازش ندیده ام.گذشته ازین قوماندان عمومی پیشین آیساف داوید پتریوس وی را جهت تعیین بدین پست به من فرد مناسبی خوانده بود.اما اکنون واقعا من این وضعیت را قابل انتقاد میدانم.قوماندان پولیس مورد نظرمثل بسیاری قوماندانان دیگر ، اخیرا بسیار موفقانه یکجا با نیروهای آیساف کارنموده بود.آنوقت ازاینهمه هیاهو خبری نبود ولی حالا آوازه ها ی مخالفت واین که شخص مناسبی نیست ،از هر طرف بلند شده ومدعی اند که وی آدم بدی است.
ما بالاخره تصمیم گرفتیم که به انتقاد غربی هاروی اشتغال افغانها در پست هاو انتقاداز کارمندان دولتی با دیده اغماض بنگریم.
شپیگل : نه تنها محدود پارتنران شما درغرب فکر میکنند که شما هم قول خود برای مقابله جدی و موثر علیه فساد اداری را عملی ننموده اید بلکه گفته میشودکه این معضل ، کماکان حل ناشده باقی مانده است.
کرزی: این درست نیست .همین امروز من ورق عزل یک قاضی را در همین رابطه امضا ءنمودم. گذشته ازین قبل از همه ما مجبور استیم قانون مبارزه با فساد را با اوضاع کنونی کشور منطبق سازیم که زمان میبرد.
شپیگل :در هیاهوی بزرگ مالی در افغانستان و دقیقا در ورشکستی کابل بانک ، معلوم میشود که فامیل خودت نیزدخیل بوده است.ما اینجا یک پروتوکول از عبد القدیر فطرت رئیس پیشین بانک مرکزی را دیدیم که دست داشتن برادر تان محمود در قضیه حتی یک سال قبل از ورشکستی بانک ، وضاحت داشت . بانک واقعا در یک نتوورک جنا یی قرار داشت.کرید ت هایی به سایرشرکت ها وافرادی سپرده شده بود که بوی استفاده غیر مجاز از آن استشمام میگردید.از سرمایه بانک شخص رئیس بانک روی ویلا های مجلل وبا شکوه در دوبی سرمایه گذاری نموده بود.چرابا وصف همه شواهد آشکار، در طی یک سال اقدامی صورت نگرفت؟
کرزی:خوب ، فطرت تا آخرین لحظات به من اطمینان داد که همه امور به بهترین وجه تنظیم گردیده حتی بانک هم درمورد به من چیزی نگفت.فقط امریکایی ها تذکرکوتاهی داشتند.
شپیگل :اما چرا حکومت شما جلو ورشکستی وافلاس را نگرفته ،از آن ممانعت نورزید وتجدید نظر وتقاضای رسیده گی خارجی ها به قضیه را نادیده گرفت؟
کرزی: چرا که مطمئن بود یم کشور معینی میخواست بااین تخریب ، مارا تا مرز پرتگاه بکشاند.اینهمه غوغای بیهوده صرفا یک صحنه سازی علیه مابود.
شپیگل : این کدام کشور بود ؟
کرزی: من نمیخواهم به جز ئیات بروم.
شپیگل : در 2014 شما باید ازین پست کنار بروید.بعد چه میخواهید بکنید؟
کرزی: میخواهم به عنوان یک مامور باز نشسته ویک شهروند با سعادت که در کابل بسر میبرد ،زنده گی کنم.
من دلیلی نمیبینم که کشورم را ترک بگویم.من مثل بسیاری ها در جنگ های داخلی در کشور ماندم.
شپیگل : آقای رئیس جمههوراز شما بخاطر این صحبت تشکر به عمل می آوریم.
بالا
بازگشت