اعلامیه

هالند،  15 – 02- 2012

پانزدهم فبروری، سالروزخروج لشکر شکست خوردۀ روس در افغانستان!

 

بتاریخ پانزدهم فبروری سال 1989 خروج قوای متجاوز روس از افغانستان رسمأ تکمیل گردید. خروج تانک ایکه جنرال گروموف قوماندان لشکر 40  اتحادشوروی درآن نشسته بود، ختم تجاوزنظامی  ده سالۀ  روسها در افغانستان وشکست اتحادشوروی را بخوبی تمثیل کرد. تجاوزخونینی که با سانحۀ شش جدی آغازیافت با پبروزی بزرگ 15 فبروری پایان یافت. پانزدهم قبروری روز پر افتخاریست که محصول جانفشانی وجانبازی بیدریغ میلیونها هموطن وطندوست ما است که جز خداوند تکیه گاه دیگری نداشتند واسلحۀ خود را با فروش زیورات واشیای قیمتی خانه خویش خریداری کرده یا از دشمن زبون خویش بدست آورده بودند.

البته با خروج قوای روس افغانستان استقلال کامل خود را بدست نیاورد و رژیم دست نشانده ومزدورنجیب الله هنوز بر اریکۀ قدرت باقی بود.  ولی خروج لشکر 40 شوروی دولت دست نشانده را ازلحاظ برخورداری ازپشتیبانی روسها به مرحلۀ قبل از شش جدی برگردانده بود. بدین مفهوم که مشاورین روسی در تصمیمگیریها حرف آخر را داشتند و رژیم صدفیصد به روسها وابسته بود ولی اشغال پایان یافته بود.  در چوکات مذاکرات  ژنیو روسها وامریکا پذیرفتند که " کمکهای نظامی"  شان را به رژیم نجیب الله و دکانداران تنظیمی مستقر درپاکستان قطع کنند.  این اقدام سقوط محتوم رژیم پوشالی  نجیب الله را نوید میداد.  بسیاری ازمجاهدین داخل کشورمنتظرسقوط طبعی وبدون خونریزی رژیم نجیب الله بودند. تا آنگاه با ارادۀ آزاد ادارۀ کشور را به تکنوکراتهای ملی بسپارند. متأسفانه جای یک قیادت قوی ملی خالی بود. زیرا سازمانهای استخباراتی مختلف اعم از CIA، ISI، KGB واستخبارات ایران کوشیدند، طی سالهای جهاد، با ترورمتداوم عناصروگروه های ملیگرا، درجبهات وپشت جبهه، از ایجاد  یک قیادت ملی برای جهادملی افغانستان جلوگیری کنند.

روسها میخواستند قبل از سقوط رژیم دست نشانده انتقام شکست خود را از مردم افغانستان بگیرند. آنها به کادرهای حزبی ودولتی حزب مزدوردستور دادند تا درخطوط قومی تقسیم شده با تنظیمهای پاکستانی وایرانی درآمیزند. خائنین ملی چون نورالحق علومی، عبدالوکیل وزیرخارجه، جنرال عظیمی، جنرال آصف دلاور...مثالهای اند ازکادرها که بدستور روسها خود را به شورای نظار فروختند وپلان صلح ملل متحد را ناکام ساختند. این حرکت متعاقبأ  زمینه سازتخریب کابل توسط تنظیمها وظهورطالبان گردید. برخی مؤرخین کفته اند " افغانها درجنگ برنده میشوند ولی صلح را میبازند".  بهتر است این گفته چنین اصلاح گردد: " مردم افغانستان درجنگ برنده میشوند ولی آنانیکه خود را رهبران افغانها معرفی میکنند،  صلح را میبازند. " . آیا شکست پلان صلح ژنیو از اعظمت وشکوهمندی  پانزدهم فبروری، روزیکه روسهاشکست خود را رسمأ پذیرفتند، میکاهد؟ جواب ما به این سوال منفی است.  

 

 

 

جاودان باد خاطرۀ افتخار آفرین پانزدهم فبروری!

 

"کمیتۀ حقوق بشرفارو"

 

---

FAROE, Post Box 707,   2300 AS,   Leiden,     www.afghandiaspora.org,    

faroe_af@hotmail.com