قیوم بشیر

 

ضمن عرض ادب ، فرا رسیدن روز جهانی مادر را به تمامی مادران عزیز

و گرانمایه تبریک و تهنیت عرض نموده و در آستانهء فرا رسیدن

 روز مادر و همچنین ششمین سالروز درگذشت مادر عزیزالقدر

 و مهربانم سرودهء ذیل را پیشکش نموده و از خداوند

عز و جل شادی روح ایشان را استدعا دارم.

با عرض حرمت

قیوم بشیر

ملبورن – استرالیا

هفتم می 2011

 

شایگان (1)

 

باز آمد   روز   مادر، مادران   یادش  بخیر

آنکه بود جان و جهانم،هرزمان یادش بخیر

در  مسیر  زنده گانی   من  از  او  آموختم

هرچه  دارم  جاودانی ، جاودان  یادش بخیر

در  بهارِ  عمر  من   بود   رهنمای   اولین

دستِ من بگرفت وراه برد، شایگان یادش بخیر

مادرم روح و تنم  بود صد دریغا کرد وداع

با  نوای  عاشقانه ،  عاشقان   یادش   بخیر

زنده گی تلخ است و دشوار بی وجود مادرم

روح او را شاد خواهم ، شادمان  یادش بخیر

ای « بشیر» دستی بر آور صد دعا بنما نثار

 در بهشت پاک یزدان ، مهربان  یادش بخیر

-----------------------

1 - شایگان = شایسته و سزاوار ، درخور هرچیز خوب و پسندیده، گرانمایه .

 

 

معماء

 

شنیدم   این   خبر  حیران  گشتم

به  حال   مردمان   گریان   گشتم

بگفتم ای خدا این قصه ها چیست

به پشت پرده ی این ماجرا کیست

چگونه  کُشته ی   بار ِ دگر  مُرد

چگونه پی توان  بر این خبر  بُرد

گمانم  دام ِ  دیگر   سر   براه  شد

اگرچه کشته ای بی دست و پا شد

شنیدم     روزگاری    از   جوانی

که بود از صحنه ِ  جنگش  نشانی

بگفت بر دوستان از کار و زارش

ز قطع  دست  و پا  در کوهسارش

که یعنی آن  کسان  را کشته بودند

بخاک  و خون  شان  آغشته بودند

جوان چون  رسم جنگیدن ندانست

چنین  کاری  فقط  او می توانست

ز این  رو ماجرای  مرگِ  شیطان

دروغی است  ز دلالان  و مستان

گمان  دارم که  پنجصد هفتهء قبل

به  توره بوره  بود اُسامه شد قتل

در آنجا  این  حکایت در خفاء  شد

ز  طالب  زاده ها   لادن   جدا  شد

ولی  از  تیره  بختی  ها ی  مردم

ز   احوال    پریشان    و   تلاطم

نگفتند کشته شد  چون  کار داشتند

به  مُلک  و  منطقه   ابزار  داشتند

پلان  شان  نه  تنها  خاکِ  ما بود

نه   تنها  مردمان ِ   بی  نوا   بود

قشون  شان  به سوی   کربلا  شد

به  بغداد  جنگِ  با  صدام  بنأ  شد

بخاک  و خون کشیدند  مردمان را

هزاران  کودک و  پیر و جوان  را

بکاشتند  بذر نفرت   در  دل  خاک

ندارد  هیچ  کسی  با  هم  دل  پاک

خدایا این چه بیداد است ورنج است

نگاه کن  جنگ نفت است یاکه گنچ است

بیا  بنگر  که   وقت   انتخاب شد

ریاست پیشه گان  را این خطاب شد

که  باید  رأی   این   مردم   ستانند

وگر نه   قدرت   شان    می ستانند

چه  بهتر زین خبر تا  بر ملأ  گشت

وقوع ِ  تسلیت   بر  ناله  ها  گشت

دگر  کس  شکوه  از  بیداد   ندارد

ز  بن لادن  کسی  دل  شاد   ندارد

نمی  ترسند  دگر   از   دهشت   او

ز  جولان  قشون   و   وحشت   او

« بشیرا» این معمأ بی جواب است

چرا قدرت پرستان را شتاب است؟!!!

ملبورن – استرالیا

پنجم می 2011

 

 


بالا
 
بازگشت