تمیم (حکمت) مصلح

 

افتـاده

یاد ایامی که  درساغر ما باده ای بود

بهـر دلداری ما دلبر دلـداده ای بود

همچو آزاده که افتاده به زنجیر زمان

درخم زلـف تو دل بندۀ آزاده ای بود

راز آرامش دل در ورق غـنچه بخوان

عقده بشکفت وسپس صورت بگشاده ای بود

ذله آنکس که برد دست طمع سوی کسـی

خرم آنکس که سرپای خود استاده ای بود

بعد مرگم به سر لوح مـزارم بنویـس

عاشقی دربدرِ خون جگر ساده ای بود

آخر ای گل چه بلائی که چنین پیروجوان

سروجان بنده صفت پای تو بنهاده ای بود

بهر افتـاده ازان گشـته عصا چوب درخت

که بیـادش که خودش تخمۀ افتـاده ای بـود

حکمت از دل اگرت خنده نیاید چه عجب

دل غمـپارۀ غمگین تو غـمـزاده ای بـود

 

Tameem “Hekmat” Moslih, (2011)

 

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

"چــیــره"

 

بـعـــد کــســب مـیـل و مـقـصــد شــوق مـایـل کـم شـود

شــــــور مــوج پــر تـلاطـــــــم در ســـواحــل کـم شـود

بـی ســــرشــک رنــج و مـحـنـت نـخــل یـاری کـم ثـمـر

آب ریــشــه هــرچـه کـــم شـد جـوش حـاصـل کـم شـود

دامـن تــر رفـتـه رفـتـه چــیـــره شــد بــر زهـد خـشـک

از هــجـــــوم مــوج  دریــا خــــاک ســــاحــل کـم شـود

گــریــه کــردن در حــضــور دیـگـــران خــجــلـت بُــوَد

آبِ رویِ شــمـــــــــعِ گـــریــان در مـحـــافــل کـم شـود

خـطّ  تـار طـــرّه ی او رو بـه پــایــان خـوش نـمـاسـت

از تــنـــزّل کــی بــهـــــــــــــای وحـــی نــازل کـم شـود

بـی قـیـام جــمـــــع مـردم رذل خــاصــان شــد فــــزون

تـو نـشـــســـتـه تـا کــه شـــــــــرّ ایــن اراذل کـم شـود

شــمـــع ســوزان شـد خـمـوش از وصـلـت پــروانـه آه

داغ حــســرت (حـکـمـت) انـدر قـلـب واصــل کـم شـود

 

 

Tameem “Hekmat” Moslih - 2011

 

---

بالا
 
بازگشت