سیدهمایون شاه عالمی
اشک ندامت
ساقی بنمـــــــــــــــای ساغر ِ ما
بنگر تو به قــــــــلب ِ اخگر ما
ما تشنه ی جـــــــام عشق هستیم
از عــــــــــشق پر است دفـتر ما
اســـــــــتاره به آسمـــــان نداریم
محـــــــو از رخ تست اخـــتر ما
این گور ِ تن است تار و تاریک
کم ریز تو خـــــــاک بر سر ما
تا یاد ِ تو هـــــــــــیزمی بیاوَرد
افـــــــــروخت سپند ِ مجمر ِ ما
ما هـــــر دو جهان به یار دادیم
بگـــــذر ز هــــــوای کوثر ِ ما
تأثیر نکرد هر چه میگــــــــفت
این طـــــــبع لب ِ سخــنور ما
در عـــــــشق گذشت عمر فانی
یا عقــــــل نگـــــــشت باور ما
از حاصــل ِ عمر ای (همایون)
اشک است به چـــشم زیور ِ ما
سید همایون شاه (عالمی)
اپریل 2008 م
وزیر اکبر خان مینه
کابل – افغانستان
جهت شنيدن ديکلمهً اين شعر زيبا به اينجا کليک کنيد
+++++++++++++++++++++++++++
زمانۀ کج
سپرده ایم کجــــانرا به این زمــانۀ کج
دوام ِ عمر ندارد ســــــــتون ِ خانۀ کج
ز پول طــفل یتیمی مکن تو خانه و در
ببین که بیضه بیُفــــتد ز آشــــــیانۀ کج
ز تیغ چــــشم ِ شیاطـین حذر بنمــــای
چو آتشست حســــــادت بَدان زبانۀ کج
کمان ِ کینه شکن در نهــــــانخانۀ عجز
هدف خطـــاست همی تیر را نشانۀ کج
مکن حصول متاع از رۀ فریب و دغل
که قاتل است کمان هم از آن میـانۀ کج
به ضعف خاک بیا یکدم اعـتراف بکن
صـــــدای کبر میاور مکن بهــــانۀ کج
فریب حرف زمشّاطه های چرخ مخور
که تار ِ مــــوی ترا میبرد بشـــــانۀ کج
کمر به صدق ببندی اگر براست روی
ندیدی بار بیفــتد همـــــــه ز شانۀ کــج
ببین که قطــــــرۀ گندیده کرده چاه تباه
شکسته شاخ ِ درختی هم از جوانۀ کج
هرآندمی که (همایون) بگفته حق بخدا
زبان خــــــشم میاور ز آســــــتانۀ کج
سید همایون شاه (عالمی)
20 فبروری 2012 م
کرنرزول – کارولینای شمالی
ایالات متحده امریکاجهت شنيدن ديکلمهً اين شعر زيبا به اينجا کليک کنيد
++++++++++++++++++++++++++
آئینه ی خویش
آئینه ی خویشیم در این گنبد ِ مینا
منزلگه ی عشقست ره ِ دیده ی بینا
کار ِ دل ِ ما بود اگر بی خبری ها
آثار ِ جنون است نشد عاقل و دانا
بگذشت اگر عمر در این بحر ِ تحیر
پیری اثر آورد ولی دل شده برنا
در گوشه ی خاموش لبم مُهر نهاده
آهنگ ندارد سخن از باجه و سُرنا
در گوش ِ دلم هیچ دگر طعنه نگنجد
در بیخودی ها بیخبر از باطل و را عنا
گر روزه گرفتیم بنام ِ تو درین دیر
از عیش تهی گشت همه ساغر و مینا
تا هر دو جهان را به رخت پاک ببازیم
دل وصل ِ تو خواهد دگرش نیست تمنا
تو در من و من رفته پی ِ تو به کجا ها
از پرده برون آر رخت لحظه ی جانا
در رحمت پر فیض(همایون) طلبش کن
جز عشق مکن هیچ ، بجز یار مخوانا
سید همایون شاه ( عالمی)
2002م
کارولینای شمالی
ایالات متحده امریکا
جهت شنيدن ديکلمهً اين شعر زيبا به اينجا کليک کنيد
بالا
بازگشت