داکتر جلیله سلیمی
هزاران مشاوربیکار با معاشات هنگفت و کودکان که از سرما و گرسنگی در زیر خیمه ها جان میدهند
ده سال قبل هیاهوی دموکراسی در افغانستان بالا شد و کشور های مختلف هم با صف طولانی از شهروندان خود تحت شعار کمک به افغانها به افغانستان آمدند در موارد زیاد این خارجی ها از فرصت ها ی که خود خلق کرده بودند با مهارت و به انواع مختلف سو استفاده کردند. .عده ءزیادی که با کیسه های خالی برای پول اندوختن به افغانستان آمدند و آنچه را که آورده بودند دو باره با خود بردند و نامش را گذاشتند کمک به مردم افغانستان .
شهروندان کشور های خارجی که در چگونگی راه های مختلف پول پیدا کردن مهارت خاص دارند بدون در نظرداشت ضروریات جامعه افغانستان اوراق را به نام های مختلف ترتیب دادند و مردم ما را تارج کردند و یا در موارد بسیار بخاطر به چنگ آوردن پول خود را در ادرات مختلف افغانستان به نام های مختلف جا زدند واز این راه سو استفاده های بیشمارمالی کردند .
بد بختانه این فاجعه هنوز هم در حالی ادامه دارد که هزاران کودک فقیر افغان در زیر خیمه ها در سرمای زمستان از گرسنگی جان میدهند ولی عدهء به نام مشاور از کیسه فقیرانه و پول اعانه کودکان و مصیبت زده گان افغانستان با معاشات بلند و کار نا چیز و غیر مفید بر گرده مردم مصیبت زده مردم ما هنوزم نشسته اند .
عده بیشماری شهروندان کشور های همسایه دور و نزدیک افغانستان هم از این فرصت بی نصیب نشدند و بدون درک درست از چگونگی وضیعت جامعه افغانستان و با دانش اندک و ناچیز و بدون شناخت ضرورت های این جامعه در این ده سال در وزارت خانه ها و ادارات دیگر دولتی بدون انجام دادن هیچگونه کار موثر اوقات طلایی کشور مارا هدر دادند وپول به دست آوردند . ولی هنوزهم از دامن مصیبت زده کشور ما دست بردار نیستند .
افزون بر هزاران مشاور خارجی با اخذ معاشات بلندکه به دست آوردن چنین پول در کشور های خود انها برایشان غیر ممکن است.. به هزار ها مشاور داخلی با هیچگونه دست آورد در این ده سال به کار بی ثمرو مزد هنگفت خود ادامه میدهند .عده زیادی بیکاران که در یافتن کار مناسب سرگردان بودند به واسطه اشخاص پرنفوذ در دستگاه دولتی برای به دست اوردن پول مشاور معرفی میشوند ولی ازنتیجه کار انها در این ده سال چنین برمیاید که نه تنها بر پیکر بیمار این جامعه مصیبت زده کشور ما هیچ دردی را دوا نکرده اند بلکه جز وقت ضایع کردن و پول بدست اوردن کاری موثری برای مردم افغانستان انجام ندادند.
روزی را بخاطر میاورم که گذرم به یکی از وزارت خانه ها شده بود به طبقه دیگر یک تعمیر بزرگ دولتی وارد شدم که آنجا جزء ازتعمیر های یکی از وزارت خانه ها محسوب میشد درتمام این طبقه که بیش از 20 الی 30 اتاق داشت و یا بیشتر از آن در داخل وخارج اتاق ها اشخاص با نکتایی ها و سرو صورت آراسته پشت میز ها نشسته و چای مینوشیدندو یا مصروف گفتگو و شوخی و خنده با همدیگر بودند . در هر اتاق بیش از چندیدن نفر نشسته بود و در همه اتاق های که سر زدم همین حالت جریان داشت. در اوایل فکر کردم شاید من اشتباها در وقت تفریح کنفرانس و یا مجلس عمومی وارد شدم ولی بعدا کسی برایم گفت همه اینها مشاورین هستند که هر کدام ماهانه بیش از 20 الی 40 هزار دالر معاش دارند ولی کارشان هنوز معلوم نیست هر روز همین حالت جریان دارد .تعجب کرده بودم . برایم گفتند این تعمیر با چندین طبقه همه اش مشاورین همین وزارت هستند . انطرفتر زن جوان که کودک مریض در آغوش داشت بخاطر 2000 افغانی هر روز به آن وزرات میامد و همان روز هم کودکش مریض بود و شکایت داشت که اگر امروز نمیامدم یک روزه معاشم را کم میکردند.
حالا خود تصور کنیید یک تعمیر با چندین طبقه یک وزارت خانه که تمامش مشاور باشد وبرای همه از پول اعانه مردم افغانستان چنین معاش هنگفت پرداخته شود و آن وزارت هم هیچ دست اوردی در این چندین سال نداشته باشد عمق فاجعه تا چی اندازه است .
متاسفانه که این فاجعه با همین شدت هنوزهم جریان دارد . عده از اشخاص و افراد به واسطه اشخاص با نفوذ و یا روابط شخصی با معاشات بلند به نام مشاوربه وزارت خانه معرفی میشوندبدون اینکه نتیجه کار انها را مردم افغانستان احساس کنند این اشخاص فقط اوقات طلایی مردم ما را ضایع میکنند .
دولت افغانستان مسوولیت بزرگ دارد تا جلو اینگونه سو استفاده ها و خیانت وفساد را در دستگاه دولتی بگیرد وبجای معاش بلند به این بیکاران به دروازه های فقیران و سرما زده گان و کودکان معصوم سری بزند و این معاش را با انها تقسیم کند وگرنه تاریخ کشور ما این فاجعه را هم بخاطر خواهد سپرد و این جنایت و خیانت را هم جر ازخیانت های فراموش ناشدنی بر علیه مردم فقیر و مصیبت زده کشور ما محسوب خواهد کرد..
بالا
بازگشت