احمد سعیدی
کاروان صلح بكجا میرود
طوریکه مشاهده میگردد محاسبه فورمول ها، تر کیب عناصر وگزینش مؤلفه ها تا مسیر حرکت بسوی قله های صلح وآشتی در افغانستان همه بر مبنی خوشبینی های کاذب استوار است.از آنجائیکه صلح یک نیازملی ویک ضرورت فوری در کشور ماست میبایست همه پیش نیاز های این پروسه بصورت درست ودقیق محاسبه وسنجشگردد تا نتائح مورد انتظار راتحویل مردم منتظر وتشنه به صلح دهد.
اولین گام وجستیکه بخاطر صلح وآشتی بر داشته میشود باید طور محسوس ومشهود در افغانستان بر داشته شود تمام عوامل نا رضائیتی تا اسباب خشونت ثبت وراجستر وراه های حل وعناصر موثر وذی ربط مشخص گردد.اگر ما عوامل انگیزه ها وظرفیت هارا درست پیشبینی ومحاسبه نکنیم اولین گام را اشتباه بر میداریم وقتی ما از دقت .یا یا فتن حقیقت صحبت میکنیم ویافرایند تلاشهای کنونی صلح را نقد میکنیم منظور ما منفی بافی وسنگ اندازی نیست بلکه ما میخواهیم از ضیاع وقت ویا هدر رفتن تلاشها وقربانیها جلو گیری شود..درست است که معضله فعلی افغانستان ابعاد گسترده ووسیع در سطح منطقه وجهان دارد اما بسیاری از عوامل بحران در خانه وخاک خود ماست.متأسفانه هیئت عالی صلح در سفر های حوزوی خویش در افغانستان طور دقیق ومشخص بر مشکلات وعوامل أصلی نا رضایتی ومخالفت عدۀ ازهموطنان انگشت نگذاشتند بلکه با ذکر کلیمات مبهم وکلی گوئی ازنتائج سفر های مکرر در ولایات بیک خوشبینی کاذب وغیر واقعی اکتفا نمودند اما بر عکس نتائج ودست آورد های سفر به پاکستان را آنقدر آب دار وتابدار منعکس ساختند که گوئی کلید حل مشکلات افغانستان بدست افراد وحلقات خارج ازمرز های افغانستان بوده واقعیت های موجود در افغانستان ارزش آن چنانی ندارند.اگر واقعیت چنین باشد که بازی گر أصلی جنگ وصلح در افغانستان همسایه ها وخارجی باشند ما گاهی هم به صلح نمی رسیم مگر اینکه نخست خارجیها طوریکه انتظار دارند بخواستها وآرزو های خود برسند وبعد تفاله مادۀ صلح را بطرف ما پرتاب کنند چون در مسابقات بازار منفعت سهم افغانستان همان است که می بینید .ابتدائی ترین مواد مورد نیازمردم افغانستان در بندر های کراچی واسلام قلعه ویا طور وسیع همه مرز های دو کشور همسایه ومسلمان ما گدام شده به طوفان حوادث داده میشود اما افغانها حق استفاده از مال وحق خود ندارند..لذا آنانکه مسئولیت بزرگ وخطیر تأمین صلح وثبات را در افغانستان بدوش گرفته اند و با سفر های پر در آمد شخصی ازخنده های زهر بار همسایه های طماع، حریص وبی رحم دل خوش میکنند کاروان راه گم کردۀ صلح را به سیه چال دود وآتش می اندازند.
دوستان گرامی !آرزوی محاسبه وبر رسی دقیق کار کرد ها وانتخاب مهرۀ ها وپرزه های مؤثر ماشین صلح به معنی بد بینی نسبت به آغازپروسه صلح نیست بلکه سهمگیری وهمکاری خالصانه وبیدریغی است که افراد خوشبین وهم تنگ نظر حوصله تحمل آنرا ندارند..وقتی مؤثریت مؤلفه ها به بررسی گر فته میشود ویا ماهیت مخالفین اصلی در میزان تجربیات تاریخی گذاشته شده محاسبه ومقایسه میگردد وده ها مشکل وموانع که در سر راه صلح قرار دارد نشانی میگردد عدۀ ازهموطنان ما میفر مایند این اشخاص عقده مند وبد بین اند که نسبت به کار کرد هیئت صلح حسادت می ورزند ویا به اشاره غربیها ودشمنان کار میکنند.ورنه حقیقت همان است که پیام آوران صلح در رسانه ها بخورد مردم داده اند.نه خیر دوستان گرامی وهموطنان عزیز وقتی ما میگوئیم که بسیاری از عوامل بحران در داخل کشور است واین پروسه باید کاملا افغانی باشد معنی اش این است که ما مخالف هر نوع تجاوزهستیم مانند همانطوریکه تجاوز خارجی های چشم سبز را نمی پذیریم ازمداخله همسایه های سیه چشم ودلفریب خویش نیزنفرت داریم.هم عقیده بودن وهمرنگ بودن تجاوزومداخله را بر خاک وخانه ما توجیح نمیکند.نیمشود تجاوز چپن سفیدان باطن سیاه را بنام هم دین وهم عقیده بپذیریم .بیایئید ما هم مانند ملت ها ومردمان سائر کشور ها اول هویت خودرا تثبیت وبعد وارد معاملات منطقوی وجهانی شویم.ما درد هم وطن وهمشهری خودرا در قندهار وهلمند وارزگان علیه ما سلاح بر داشته اند درک کنیم.نمیشود اینجا حقش را بخوریم وپا در گلویش بگذاریم وبه شخصیت فردی وقومی اش توهین کنیم وآنرا جبرا بدامن بیگانه بیاندازیم وبعد برویم از بیگانه ها هم بخواهیم از ایشان حمایت نکنید ایشان را ابزار أهداف خودنسازید.
وقتی میگوئیم سعودی صادق نیست، پاکستان دروغ میگوید وایران فریبکار است معنی اش این نیست که ما یهود و نصارا بر مسلمانان بر گزیده ایم ،اگربیش ازپنجا کشور جهان به افغانستان لشکر شکیده به در خواست کسانی آمده اند که هم حکومت داری را در افغانستان به افتضاح کشا نیده وهم عامل أصلی بحران امنیت در کشور لذا این یهود ها نه بخواست ونه هم بخاطر حفظ قدرت ومنافع شخصی نویسندگان وفرهنگیان بادرد وباإحساس کشور. وقتی ما ازصداقت واقعیت ومحاسبه دقیق صحبت میکنیم دوستان مارا به بد بینی، منفی بافی وحمایت ازخارجی ها متهم میسازند نه خیر ما نمیخواهیم خاک بر چشم ملت پاشیده بخاطر هضم بودجه ومصارفات بی ثمر به مردم دروغ بگوئیم.ما میگوئیم اگر هموطن خودرا ازلحاظ سیاسی درحکومت شریک سازیم واز لحاظ قومی واجتماعی خساراتش را جبران کنیم اهميت را که به خارجی ها میدهیم عشرش را به هموطن خود بدهیم نیازبه رنگ زردی وگردن کجی نزد همسایه ها نداریم واز خارجی ها دور هم بی نیاز میشویم.
شکی نیست که ریشه شجرۀ خبیثه بحران در خارج از مرزها افغانستان غرس شده وبخون مردم بیگناه وخوشباور افغانستان آبیاری وتنومند میگردد. شاخ وبرگ این درخت که اختلاف تبعیض، بیعدالتی وتنفر در فضای افغانستان رشد کرده .میوۀ که ازشاخ وبرگ این درخت چیده میشود کامهارا تلخ وسیستم جهاز هاضمه را مختل ونظام زندگی مردم را بر همم زده است. اگر ما به سوالهای که چرا مردم خود ما در برخی محلات وولایات دست به مخالفت زده به صف مخالفین پیوسته اند وچراساکنین برخی محلات به مخالفین پناه می دهند ویا با جمع آوری غذا وکالا مشکلات لوژستیکی ایشان را رفع میکنندویا چرا برخی هموطنان ما از ادارات دولتی فرار وقضایای حقوقی خودرا در ماکم صحرای مخالفین حل وفصل میکنند پاسخ منطقی پیدا کنیم در میابیم که نیاز به کرنش وتواضع به خارجی ها نداریم. اگر دلائل وانگیزه های مخالفت وشورش علیه دولت درست تشخیص وطور عاقلانه برفع آن پرداخته شود دیگر نیاز نیست ما منتظرر باشیم تا باب مشکلات ما توسط کلید بیرونیها حل گردد.درخت نا میمون اختلاف ودشمنی را آبیاری نکنیم تا ریشه هایش در خارج بخشکد .
مسیر مخالف:چرا ما بجای رفتن در دهات قندهار وهلمند وارزگان که در غرب کشور موقعیت دارد ومرکز خیزش شورش ها ومخالفت ها علیه دولت است به مرز های شرقی کشور رو آورده ایم؟ این به این معنی است که ما در مسیر مخالف جادۀ صلح وآشتی قدم گذاشته ایم.اگر در دهات ارزگان بروید جواب مخالفت ودشمنی با دولت را خیلی ساده می شنوید، عدۀ میگویند قدرت بدست یک قوم است وسائر مردم بنام قوم وقبیله دیگر رعیت پنداشته میشوند ما بجای رعیت شدن در صف مخالفین قرار میگريم تا موازی با حکومت مداران صلاحیت داشته عقدۀ محرومیت خودرا رفع سازند.این مشکل در قندهار وهلمند نیز وجود دارد بناءٌ ازشورای محترم عالی صلح صمیمانه تقاضا مینمایم بجای صحنه سازی های سیاسی وخبر پردازی دفاتر خودرا به همین سه ولایت انتقال داده کار مقدماتی وعملی را ازهمینجا شروع کنند اگر نا راضیان همین سه ولایت را قناعت دادند وازایشان تعهد گرفتند که دیگر به مخالفین پناه وغذا نداده ازایشان حمایت نمیکنند ولایات دیگر طور طبیعی به پروسه صلح می پیوندند.اگر ما واقعیت هارا در داخل جستجو نکنیم وبا سفر بری وخبر سازی صرف بودجه را مشروع ساخته جلو کاروان صلح را به میخ دروازه خارجی ها ببندیم دیگر صلح به سراغ ما نمیاید.این بد بینی نیست حقیقتی است انکار نا پذیر.ما فعلا وجودخارجی هارا از ترس هجوم وتجاوز همسایه ها توجیح میکنیم چنانچه خادم الحرمین وسائرکشور های خلیج بخاطر حفظ خود از تجاوز صدام ویا همسایه صد ها پایگاه آمریکا را در خاک سعودی حمایت میکنند وکسی آنرا حامی یهود ونصارا هم نمیگوید.این افغانها اند شعار همسایه های طماع وحریص را بنام کافر ستیزی نشخوار نموده بیدفاع بخاک سیه نشسته اند.همسایه هائیکه شب وروز دست شان در کاسه یهود ها وغربی ها است....
بالا
بازگشت