احمد سعیدی

 

نامه دوستانه به وزير امور خارجه كشورم

 

جناب دوكتور زلمي رسول وزير امور خارجه در حاليكه مشكلات و مداخلات شبا روزي همه آنان كه خود را كل و اختيار كشور مي دانند هم سياست مي دانند هم اقتصاد هم فرهنگ نه وظيفه رسمي دارند نه پشمي  اما همه كاره اند دپلومات مي تراشند بر طرف مي كنند و باز مقرر مي نمايند اين آدم ها و سخن گويان حاضر جواب وزارت خانه ها و ولايت ها سياست خارجي افغانستان را به قبر ملانصرالدين تبديل كرده است كه آينده آن نهايت زيان آور و شكننده است در حاليكه جناب شما نيز حقايق سياست خارجي را مي دانيد من در باره سياست خارجي  حرف هاي دارم اميد وارم باعث آزرده گي شما نشود   سياست هر طبقه حاکم در عرصه خارجی سياست خارجی گفته مي شود . سياست خارجی بر اساس اصول، وظايف و اهداف با وسايل و روشهای ويژه در عرصه مناسبات بين المللی با ساير دولتها، گروهی از دولتها، سازمانهای دولتی و يا غير دولتی و جنبشها تحقق می پذيرد. مهمترين عرصه های فعاليتهای سياست خارجی يک دولت شامل سياست ديپلماتيک، سياست خارجی اقتصادي، سياست علمی و فني، ايدئولوژيک و فرهنگی و سرانجام نظامی سياسی است. سياست خارجی را بايد بر اساس تناسب قوا در عرصه جهانی تعيين کرد. دوستان و دشمنان را تفكيك نمود، راه همزيستی مسالمت آميز را بويژه با همسايگان برقرار کرد و در امور داخلی آنها دخالت ننمودو آنها را نيز اجازه مداخله نبايد داد جناب وزير . حسن همجواری يکی از شرايط امنيت مرزها و تماميت ارضی کشور است. در عرصه سياست خارجی بايد منافع ملی و طبقاتی مورد نظر قرار داشته باشند و بر اين اساس متحدين راهبردی را که کشور با آنها دارای منافع دراز مدت سياسی اقتصادی است تعيين نمود.
يک کشور بايد در سياست خارجی زبان واحد داشته باشد و بر اساس تحليلهای داخلی و اطلاعاتی که دارد و يا بدست آورده است سياستهای خويش را در برخورد به ساير کشورها تعيين کند.
در يک دولت وزير امور خارجه سخنگوی سياست خارجی يک کشور است. در حاكميت دولت موجود  در رابطه با سياست خارجي در افغانستان كه حالا  بيک بحران سياسی در حکومت مبدل شده. وزير امور خارجه بدرستی بايد بداند  که وظيفه تعيين و مسئوليت سياست خارجی به عهده وزارت امور خارجه است و نه بعهده وزارت دفاع. وزارت داخله و ديگر ارگان ها اين ادارات  تنها می تواند در مورد مسايل جنگی و تاکتيکی و نظامی اقتصادي فرهنگي  اظهار نظر کند. سياست عمومی خارجی دولت افغانستان  را وزارت امور خارجه تعيين و نمايندگی می کند. اگر قرار باشد وزارت امور خارجه به شعبه وزارت دفاع داخله ماليه معارف و ديگران  بدل شود بايد فاتحه آن وزارت  و آن دولت را در شرايط موجود  خواند و به مداخله قانون شكني هاي ديگران  تن در داد. در حاليكه افغانستان را رژيم آزاد تعريف مي كنند  حتی در ديکتاتوري ها و نظام هاي خود كامه نيز سياست امور خارجه پس از تعيين از طرف ديكتاتور هاي  نظامی گر از طريق وزير امور خارجه تحقق می يابد.
در افغانستان وضعيتی پيش آمده که همگان را حيران کرده است سياست موجود  تنها موجب تمسخر جهانيان نيست موجب سردرگمی داخلی نيز هست.

در حاليکه افغانستان  يک وزير خارجه دارد و راي اعتماد از ولسي جرگه نيز گرفته است بر عكس بنظر می رسد که زمام اختيار از دست وزير و کيل ورئيس جمهور بيرون  رفته است و هرکس در هر وزارت خانه كه سخنگو است يا صلاحيت دارد  در سياست خارجی ساز و نغمه  خود را می نوازد آقاي وزير امور خارجه اجازه ندهيد در داخل دولت دست به ساختن دولت موازی زده شود . در حاليکه وزارت امور خارجه موجود است و سياست خارجی افغانستان  را بايد جناب وزير عهده دار باشد   تصور کنيد اداره  عريض و طويل بنام وزارت امور خارجه که متکی بر بايگانيهای مهم و تاريخی است و مستمرا برای آگاه بودن و تسلط به مسايل روز گزارشهای نمايندگان رسمی خويش را در ممالکی که حضور قنسولی دارند دريافت و مطالعه می کنند و دارای تحليگران و کارشناسان آگاه و با تجربه است و جا و وظيفه اش را به چند سخنگو و چند دپلومات كه  نا جوان مردانه بعد از ختم وظيفه و وطن بر نگشته اند   واگذار کند و اين چند  نفر سياست خارجی افغانستان  را برای دوره هاي دور و نزديك  تعيين کنند. اين سياست نمی تواند سياست مستمر، پا برجا، دنباله دار و با دورنما و كار آمد باشد  . سياست خارجی را بر اساس تحليل مشخص از واقعيتها و توازن قوای بين المللی تعيين می کنند و نه بر اساس هوا و هوس چند نفر محدود كه الفباي سياست را نمي داند  . خوب است همه ما  از دشمن دانا بيآموزيم تا از دوستان نادان. اگر سياست خارجی افغانستان  هر روز يک ساز و يك نغمه دلخراش  بزند حتی متحدين موقتی ما كه حضور نظامي و سياسي در افغانستان دارند  نيز از دست خواهد رفت. زيرا آنها هرگز نمی توانند روی يک رژيم مذبذب و متزلزل و فاقد اصوليت و تشنج آفرين حساب باز کنند. سياست خارجی آنها بر اساس اصول مورد قبولشان خواهد بود و زمانيکه منافع ملی شان به خطر بيافتد راه دوری از افغانستان  را پيش می گيرند. دولت موجود  که در داخل با دروغ بافي هاي ديگران  حکومت می کند فکر کرده همين سياست دو روزه مقطعي بازی را می تواند در خارج هم ادامه دهد. از هم اکنون شکست سياست آشفته بازار موجود  روشن است و ضربات فراوانی به منافع دراز مدت ملی ما می زند. سياست از امروز به فردا سياست قابل اتکائی درست نيست، سياست حاکميت كه دفتر نمايندگي سياسيش را آقاي وحيد منور كه قنسلش بوده  فروخته باشد باز وزارت خارجه هنوز از پول اين ملت باج بدهد درد ناك و جاي افسوس است   و فقط به اين شيوه سياست و به اين آبا و قبا  بايد خنديد  
جناب وزير !

آشفته بازار سياست خارجی افغانستان ، نشان می دهد که بتدريج تعيين سياست خارجی افغانستان  بکلی از کف وزارت امور خارجه بدر خواهد شد  و در دستِ تدبير و تزوير ديگران قرار می گيرد. زبان نا درست دپلوماتانيكه  بعد از ختم وظيفه پر طمتراق كنفرانس هاي مطبوعاتي برگزار مي نمايند سير و پودينه اين حاكميت را افشا دوباره به وطن بر نمي گردند. صحبتهای درگوشی و پچ و پچ ها جای بزرگی را در عرصه سياست خارجی افغانستان  پيدا کرده است. اگر بدقت گفتار آن گريخته ها را  زير نظر بگيريد خواهيد ديد هر کدام از آنها يک وزير امور خارجه کوچک بوده اند که در مورد جهت سياست خارجی افغانستان نظر می دهند و وزارت خارجه افغانستان حتي  توانائی تکذيب حرفهای پوچ آنها را ندارد. اين حرفها باد هوا نيست. اين حرفها توسط کنسولگريها و سفارتخانه های ساير کشورها ثبت و ضبط شده و در شرايط مناسب به عنوان حربه ای عليه افغانستان که گويا فاسد  است مورد استفاده قرار می گيرد جناب وزير شهرت دپلوماتان كه به وطن بر نگشته اند اگر شما افشا نكنيد  انشا الله طي مقاله ديگري به زودي ها افشا خواهد شد جناب آقاي وزير صادقانه اعتراف مي كنم كه  مشكل شما دراين وزارت قابل درك است بايد به فرمايش مقرر كنيد و به فرمايش بر طرف در گذشته ها وزارت امور خارجه مربوط به محمدزي ها بود حالا مربوط به رهبران جهادي و يك تعداد دو تابعته هاي كه از وضعيت افغانستان سال ها دور بوده اند فرهنگ و كلتور افغاني را از دست داده در بدل سر دادن ديگران از  شاگردي هوتل در خارج به كشور آمده به سفارت رسيده و مي  رسند در ختم وظيفه حرمت و آبروي ملت را زير پا كرده و بر نمي گردند . تا اين مكتب است و اين مدرسه حال طفلان خراب مي ميبينم

 

بالا
 
بازگشت