دولت افغانستان از آنچه
پیشبینی میشود باز هم ضعیف تر است.این واقعیت را نباید با خاصیت انتقادی ناظرین
اوضاع ختم نمائید.وقتی ارکان ثلاثه دولت از اجرای یک کار ویا خدمتی به مردم
عاجز ميمانند جناب رئیس جمهور کمیسیون ومحکمه عليحده را بمنظور رسیدگی به
مسائل وکشمکش ها تعین میکند مثل اینکه صلاحیت وتوان کمیسیون از دولت زیاد تر
باشد این تصامیم هميش به معنی دست پاچگی در ادارۀ کشور است.
دولت بخاطر مبارزه با فساد
چندین کمیسیون را تعین کرد که اثر همه جز گر فتن معاشات گزاف دیگر هیچ است.به
همین تر تیب بخاطر مبارزه علیه مواد مخدر محاکم ودیوان های اختصا صی تشکیل شد
باز هم کار در نقطه که هست قرار دارد. وسال گذشته دادگاه ویژۀ رسیدگی به مسائل
کوچی ها وساکنان دایمیرداد وبهسود تعین شد. این تشکیلات اضافی در داخل ادارات
رسمی وقانونی یک تراکم تشکیلاتی بیش نیست.
مؤثریت تشکیلات که توسط
رئیس جمهور منظور شده: در حالیکه دولت دارائی پولیس نهاد های استخباراتی
خارنوالی ومحکمه است منظوری تشمیلات اضافی به معنی فرار از مسئولیت ویا گم کردن
خط دولت است.طبیعتا وقتی برای یک کمیسیون صلاحیت فوق العاده داده میشود تا علیه
فساد مبارزه کند این اقدام یک نوع أهانت به نیرو های امنیتی قضای وخارنوالی
است.اینه نهاد های رسمی ومسئول بخاطر حفظ إعتبار خود شان هم که باشد هیچنوع
همگاری را با شخص رئیس جمهور وکمیسیونهایش نمیکند.به همین تر تیب مسئله کوچی ها
ومردم بهسود ویا روشنتر بگوئیم هزاره ها.؟
این دولت است که باید با
جدیت موضوعات راحل کند ومتجاوزین را به شدت تهدید ومجبور به اطاعت از قانون
سازد.حال دموکراسی در حق خوری وتجاوز بر دیگران هم مد شده کسی را چیزی نگوئین
چون آزادی بیان ودموکراسی است؟ دوستان گرامی قانون در فضای دموکراسی تدوین و با
دیکتانوری تطبیق میشود قانون قانون است با کلیمات چون آزادی بیان وحقوق بشر
پایمال نمیگردد.این غائله بهسود ودایمرداد حل نشده که شورش در پایتخت آغاز شده
دولت توان اداره ملکیت های خودرا ندارد میراث خور دولت اقوام وملیت های محدود
است که بر تصرف زمین ها حرص می ورزند.دیگر هیچ قوم وملتی نیست درین سر زمین که
باید املاک دولت بین دو قوم مایه تنش ومشاجره باشد؟
(پیش از این، چنین مشکلات از طریق کمیسیونی دولتی حل و
فصل می شد، اما وحیدالله سباوون، مشاور رئیس جمهوری در امور قبایل و رئیس
کمیسیون حل منازعات می گوید، از این پس هر گونه دعوای زمین میان کوچی ها و
ساکنان محلی، از طریق این دادگاه پیگیری خواهد شد.}
آیا واقعا مشاور محترم رئیس جمهور صلاحیت حل این منازعات
را دارد بخصوص حالا که مریض وزخمی در بستر است.من هر گر به مؤفقیت کمیسیونهای
فرعی باور ندارم باید ارگانهای عدلی وقضای دولت وارد عمل شوند وبرای کسانیکه
به ملکیت های دولت چشم دوخته اند مصروفیت دیگری پیدا کنند.استفاده مشترک از
چراگاهها برای کوچی ها و روستاییان محل از مشکلات اصلی بوده است و هر کدام
ادعای مالکیت آن را دارند که برای دولت مایه شر مساری است. این مسئله تازه نیست
از سالهای قبل وحتی سال گذشته در پی درگیری میان کوچیها و روستاییان در منطقه
بهسود، حامد کرزی، رئیس جمهوری افغانستان دستور داد که کوچیها موقتا این منطقه
را ترک کنند. آخر این حل مؤقتی راه حل نیست باید مشکلاتیکه باعث خونریزی میشود
طور دائم حل گردد. حالا پایتخت کشور مرکز کشمکش میان کوچی ها ومردم محل میشود
ودولت باز هم تصمیم دارد کمیسیون را به این منظور توظیف نماید که خیلی مأیوس
کننده است. مردم مظلوم خون میدهند ونمایندگان ازین مظلومیت بهره سیاسی میگیرند
رقم قر بانیان را بلند می برند تا از دولت امیتاز بگیرند.