احمدشاه قادری
تبریکی به اعضای حزب وطن سابق حزب دموکراتیک افغانستان
از دیر زمانیست که مسئاله ای انتخابات پارلمان در افغانستان سر زبانهاست . باوجودیکه چند ماه از آن میگذرد، درامهء آن خاتمه پذیر نیست
حکومت پوشالی افغانستان که به دستور باداران اجنبی اش برا ی بجا نشاندن اهداف شوم بادارانش به گذشت زمان نیاز دارد. اولأ براه اند ازی فعالیتهای انتخابات را به تعویق انداختند، بعدأ روز رأی دهی را و در اخیر افتتاح به اصطلاح پارلمان و یا مجلس نمایندگان را
حالاهم از چند روز است که دوسه شخص معلوم الحال برای احراز کرسی ریاست این گروه ارسال شده به پارلمان، دست و پنجه نرم میکنند.
رسانه های خبری از چگونگی کار این گروه روان شده به پارلمان، همه روزه گزارش گراند. اگر به این عمل، خوب و عمیق منحیث یک افغان نطراندازیم این حرکت داخل پارلمان خودش در ذات خود یک توهین بزرگ به همهء افغانها از هر قوم و قبیله‌ای که باشند، است
تلاش دوجنگسالار برای در رأس این حلقه ای تحت یک سقف گرد آورده شده، خودش بازهم نمودارنداشتن استقلال در کار است
وقتی این جنجال را می‌بینم ،بیاد آن روزی می‌افتم که با الوقفه بعد از ختم وقت رأی دهی مصاحبه‌ای از خانم شکریه جان بارکزی نماینده ای دَور پیشین پارلمان را با یکی ازتلویزیونهای افغانی دیدم که مقابل سؤالی ژورنالست آن فرسنتده گفتند: روند انتخابات امروزی بسیار بخوبی و آرامی گذشت و چندی هم مانند من ، استاد سیاف و آقای فانونی و......مؤفق و برنده شدیم ( براستی که چه خوب گذشته بود) من همان لحظه به چرت افتیدم که این موفقیت را خانم بارکزی از کی، از کجا و چطوری آگاه شده اند، در حالیکه تا آن لحظه موجودیت و محل صندوق های جمع‌آوری آرأ را کسی نمیدانست که در کجا اند؟
رأی ها حساب نشده اما تعدادی ازموفق ها معلوم بود
اینکه در انتخابات دست درازی وتخلف صورت گرفته بود و اشخاصی را که آمریکا و متحدینش در دزدی آرأ مردم، میخواشتند روانه پارلمان کنند، همه میدانستند
در اخیر هم معلوم شد که چه قماش مردمی و با چه عمل افتضاح آمیزی روانهء پارلمان شدند.که ننگ شان باد. البته تعدادی خیلی قلیلی هم هستندکه درین جمله شامل نیستند. اما چه سبب شد که حتی یک نفر از آنانی که بنام های نیک در دور پیشین پارلمان خدمت شان را برای مردم بار دیگر ثابت کرده بودند وبا جمع دیگری ازروشنفکران که تازه خواهش خدمت بمردم را از راه کار درپار لمان بدل میپرورانیدند، نتوانستند در پارلمان راه یابند. درحقیقت به هیچ کدام ازچیزدانهای سیاست و اوضاع جهان امروزی، در پارلمان راه داده نشد.
آیا این عمل تصادفی بوده یا پلان شده؟
این سؤال را آقای حامد کرزی در بر گشت از کنفرانس صلح که در شهر مونشن کشورآلمان برگزارشده بود،جواب داد
حامد کرزی در گزارشش از صحبت با مقامات امریکائی و پیشنهاد آنها مبنی بر ایجاد پایگاه دائمی نظامی آمریکا در افغانستان حرف زد و با بسیارهوشیاری چنان وانمود کرد که گویا این تصمیم را به تنهایی گرفته نمیتواند و مربوط به فیصلهء ولسی جرگه یعنی پارلمان، مشرانو جرگه یعنی سنا و در صورت لزوم به لویه جرگه افغانستان می‌شود
این صحبت او تمام اشتباهات را در مورد چگونگی انتخابات پارلمان مهر تائیدی گذاشت
آمریکا و شرکایش میدانستند که اگر افرادی از احزاب مترقی و روشنفکران افغان در پارلمان راه داشته باشند، امکان این فیصله را که آمریکا پایگاه نظامی اش را در افغانستان با تائید پارلمان دائمی بسازد، مشکل و حتی ناممکن میسازد.لذا باید بالای همان نیرویی اتکاء میکرد که تعرضش در افغانستان را مساعد ساخته بود
من در قدم اول این عمل را تقبیح کرده‌ام و باز هم بیشرمانه و عاری از تمام قوانین ملی و بین‌المللی میخوانم و در قدم دوم این را یک موفقیت کامل برای تمام نیروی چپ افغانستان بخصوص اعضای حزب وطن سابق حزب دموکراتیک خلق افغانستان از هر جناهی که هستند میدانم
چرا؟
آمریکا و شرکایش با وجود سرازیر ساختن مقدار نامعلوم و غیر قابل پیشبینی شدهء دالر به افغانستان ، نتوانستند راستکاری، وطنپرستی، مردم دوستی و خدمتگزاری اعضای صادق حزب وطن سابق حزب دموکراتیک خلق افغانستان را در انظار مردم خدشه بزند.آنها ترس از آن داشتند که اگر اعضای آن حزب قهرمان در داخل پارلمان راه پیداکنند دیگر نمی‌شود فیصله ای را به آن منظور بدست آورد، از همین سبب، بیشرمانه دست به اقدام غیر قانونی، غیر انسانی و سیاست مغرضانه یعنی دزدی آراء زدند،مگر غافل از آنند که این عمل شان را مردم افغانستان فراموش نخواهند کرد
من نبودن رفقای ما را در چنین پارلمان، علاوه ازین که حیف نمیدانم بلکه بفال نیک میگیرم. چون سد راه شدن غیر قانونی رفقای ما در پارلمان، پاکی، صفائی و خومتگذاری شان را بمردم بیشتر از پیشتر باثبات رسانیده و رول این فدائیان وطنپرست را در داخل کشور بیشتر و ضاحت داد
اما رفقا چه باید کنند؟
هم چنانیکه همه رفقا مقابل کار کرد نا بخردانهء یکی از بالا نشینان و نقل های سر سبد حزب وطن سابق حزب موکراتیک خلق افغانستان با نوشتن داستانی بنام « کوچهء ما»، از هر جناهی که بودند ، با نوشتن جوابهای دندان‌شکن و معرفی آن شخص، اتفاق شان را نشان دادند،آرزوی قلبی من است که درین مقطع زمانی که سرنوشت ساز وخیلی حساس است . باز هم دست اتحاد و اتفاق بهمدیگر دراز کنند و از مقام خواهی و مقام پرستی بگذرند.
رفقای ما بالخره باید بدانند که از فرمانبرداری حکومت ارواح ها چیزی بدست نیامده و نمی‌آید آنچانیکه واقع بین بودند ریالیستی فکر کنند و خود ها را دستخوش حوادث نساخته قاطعانه تصمیم همنوائی را بگیرند و بسوی اتحاد پیش گام شده مسأله قوم، قبیله،لسان و مذهب را در برتر و یا بهتر بودن کنار بگذارند و باز هم در همان راهی قرار بگیرند که رفاه عامه را مطرح کرده بود( البته در تطابق با شرائط امروزی) و اهمیت خود را داخل جامعه و نزد مردم افغانستان نگهدارند، تا باشد روزی با نیروی بزرگ و اتحاد محکم برای خدمت مردم افغانستان تبارز کرده و روی دشمان مردم آن مرزوبوم را چون گذشته ها سیاه و سیاه تر سازند
اتحاد راه موفقیت و تفرقه راه ناکامی است
با عرض حرمت
احمدشاه قادری
بالا
بازگشت