اعلام همبستگی
یک گام مثبت به سوی احقاق دموکراسی، حق و شرف مردم افغانستان
حدود شش سال قبل با اهتمام و تلاش شخصیت هایی با هویت های روشن و معلوم االحال خارجی افغان تبار در کشور، انتخابات پارلمانی راه اندازی گردید و در آن به مراتب بیشتر از مردم و فعالان جامعه ی مدنی و احزاب سیاسی ؛ زمینه برای اشتراک افرادی که به دموکراسی – ترقی و تعالی در کشور معتقد و باورمند نبودند ، عمداً یا طبعاً مساعد گردید.
قبلاً با حملات و بمباردمان نیروهای خارجی، منجمله تروریستان و بنیاد گرا ها ، از ترس و هراس به کوه ها پناه برده در غار ها پنهان شده بودند.
در بازی « انتخابات» این جانیان امیدوار ساخته شدند تا از غار ها بیرون آمده، در مبارزات پارلمانی سهم بگیرند ( مثل ملا راکتی وغیره).
در بطن رهبری سیستم سیاسی و اداری حاکمیت کشور، بعد از انتخابات مشروع!!؟؟ ریاست جمهوری، اشخاص عقبگرا و متعصب زیاد هم در بیروکراسی دولت انتصاب شد.
در تعیین والیان ولایات نیز چنین اهدافی که پیامد غرض آلود آن امروز بخوبی قابل لمس میباشد، مرعی الاجرا ء قرار گرفت. استراتیژی و سیاست غیر شفاف جامعه ی بین المللی، عدم موجودیت یک استراتیژی ملی - افغانی و بی برنامگی ملی حکومت رئیس جمهور کرزی طی دو دوره ریاست جمهوری، به عوض پیشرفت ها در راستای تامین امنیت پایدار، اعاده ی صلح - دموکراسی، باز سازی زیر ساخت های اقتصادی، ... زمینه را برای تعمیق بحران در کشور هر چه بیشتر مساعد ساخت.
در کنفرانس ها و همآیش های بین المللی که طئ این سالها با دبدبه و تیلیغات کر کننده اینجا و آنجا برگزار گردید؛ اشتراک کنندگان افغانی آن جز همان گماشتگان حاکمیت های مغرض خارجی که لوکوموتیف اصلی فرایند تحولات سیاسی – اقتصادی و نظامی کشور را در دست داشته اند و دارند، کسی دیگری مطرح و موجود نبوده است.
قشر روشنفکر، تحصیلکردگان، متخصصین، نهاد های مدنی، نهاد های دفاع از حقوق بشر، زنان پیشتاز در عرصه سیاست کشور همه و همه کنار گذاشته شدند و از خواست های شان، نه جامعه ی جهانی و نه حکومت پریزیدنت کرزی، با بازی های پنهانی ( برگردانیدن دوباره ی بنیاد گرایی طالبانی در کشور) به این نیروهای پیشگام و روشن نگر جامعه، نی تنها توجه ای مبذول نداشتند ، بل به خواست ها و نظرات شان به شدت بی اعتنایی و بی احترامی کردند .
نمونه پروژهء عدالت انتقالی که پس از طرح و ارائه ی آن به رئیس جمهور از طرف نهاد های مستقل حقوق بشری ؛ حتی جزئی از سیاست و مشی جاری حکومت قرار گرفت ؛ یک نمونه کاملاً خشن و ننگین بی اعتنایی دولت حامد کرزی و پشتبانان خارجی اش به عقل و حق و عدالت و نورم های اسلامی و موازین جهانشمول بین المللی میباشد .
بازیگران اصلی در معادلات و تعاملات اوضاع افغانستان با همکاری و همیاری تیم خاص آقای کرزی؛ طی نه سال و اندی شرایط را آبستن پذیرش و برگشت بنیادگرایان ساختند. که اکنون ادامه ی این بازی ها با شرکت اقای کرزی و تیم همراهان ایشان در لندن ؛ بعد دیگری به خود گرفته است .
خارجی ها که گویا برای قلع و قمع تروریستان و اکستریمیستان به کشور ما هجوم آورده بودند، اکنون گفته میشود که به رهبری بریتانیا در تلاش اند تا تروریزم را به رسمیت شناخته دفتری را در کشور ترکیه برای ایشان بگشایند.
مردم ما که ازین ساخت و بافت ها، و اغماص ها به تنگ آمده اند، باید بدانند که حضور ملا لنگ ها و شاجی ها در سرنگونی حاکمیت جوانان افغانستان در سال 1929 که نیم قرن سیطره ی بی دعدغه ولی در پرده بریتانوی را بر کشور مان تحمیل کرد، اکنون با حضورملا ضعیف ها، ملا ربانی ها و ملا کرزی ها ، تکرار میشود و شاید وضع متذکره را برای نیم قرن دیگر امتداد بخشد و به بسا پیامد های شومتر و وخیمتری داشته باشد .
در چنین شرایط و اوضاع و احوال هم به اصطلاح دولت افغانی و هم حامیان منطقوی و جهانی آن با حیله ها و تلبیس ها مردم ؛ جوانان ؛ روشنفکران ؛ احزاب سیاسی ؛ جوامع مدنی و خلاصه همه زنده جانهای این سرزمین آفت زده را به هیچ گرفته اند و به « گیلدی» هم حساب نمیکنند ؛ وقت آن است که مردم افغانستان نشان دهند که زنده اند ؛ شعور دارند و حاضر اند از منافع علیای ملی و تاریخی و آزادی و سعادت و شرف خود و فرزندان خود دفاع نمایند و راه ها را برای قبول و تحمیل آن به حاکمان بومی و اجنبی بگشایند .
خوشبختانه در همین راستا :
شماری ازنهاد های مدنی افغانستان و شخصیت های وطندوست و دلیر که تازه دانسته اند، از دید دول و جامعه ی جهانی تا کنون به دور نگهداشته شده اند و هیچکسی حاضر نیست تا ایشان را در سیاستگذاری های خورد و بزرگ وطن آبایی شان افغانستان شرکت دهد ، همایشی را سازمان داده و راه اندازی کردند که این خود یک گام عملی برای برونرفت از بن بست هایی است که به وسیله ی خارجی های مسلط بر کشور و دست نشاندگان افغانی شان هموار شده است. به نقل از گزارش سایت وزین هشت صبح ؛ توجه ی تا نرا به این حرکت امید بخش معطوف میداریم :
شماری از نهادهای مدنی می‌گویند طی سال‌های اخیر مردم افغانستان از دید دولت و
جامعه جهانی به دور نگهداشته شده و به نظریات و خواست‌های شان در سیاست
گذاری‌های ملی و بین‌المللی احترام نمی‌شود.
بیش از ده نهاد مدنی در نشست سه روزه‌ای که تحت عنوان «پلاتفورم حرکت مدنی برای
منافع ملی و تامین امنیت
بشری» با شماری از علمای دینی، بزرگان اقوام، فعالان جامعه مدنی، جوانان و
فعالان حقوق زن از سراسر کشور گردهم آمده‌اند؛ تاکید می‌کنند که آنان خواستار
حرکت تمام مردم برای اصلاح نظام هستند.
این نهادها در اعلامیه‌ای می‌گویند: «در حالیکه چشم‌دیدها و تجربیات
اشتراک‌کنندگان باهم متفاوت بودند، اما همه‌ی اشتراک کنندگان اتفاق نظر داشتند
که نظریات مردم افغانستان در سیاست گذاری‌های ملی و بین‌المللی و همچنان ازجانب
مخالفین دولت در سطح ملی و محلی احترام نمی‌شود.»
با این حال، این نهادها می‌افزایند که آنان خواستار حرکت مدنی مردم برای اصلاح
نظام هستند.
به گفته‌ی آنان، در جریان یک‌دهه اخیر که افغانستان در محور توجه جامعه جهانی قرار گرفت، مردم این کشور از نظر انداخته شده و در تصمیم گیری‌های ملی و بین‌المللی سهم نداشتند.
حمیدالله زازی مسوول میدیوتیک افغانستان، در این مورد گفت که در خیلی از موارد
مردم در برابر اعمال انجام شده قرار گرفته‌اند. وی افزود: «در جریان یک دهه
اخیر به خصوص جریان تحولات چشمگیری که افغانستان شاهد حضور جامعه بین المللی
بود، مردم این کشور به نحوی از نظر انداخته شدند. در تصمیم‌گیری‌هایی که مربوط
به اولیای کشور بود و آنچه که به سرنوشت مردم گره می‌خورد، مردم مستقیما در
این جریان‌ها شامل نبودند و فقط همیشه در مقابل اعمال انجام شده قرار
می‌گرفتند» .
آقای زازی افزود با چشم‌پوشی دولت و جامعه جهانی از خواست‌ها و نظریات مردم
افغانستان، آزادی و حقوق شهروندی مردم مورد سوال و نگرانی‌ها قرار گرفته است.
او تاکید کرد که دولت نمی‌تواند در جامعه پس از جنگ به تنهایی به تمام مشکلات
رسیدگی کند، باید خواست‌ها و نظریات مردم را نیز در سیاست گذاری‌های خود مدنظر
گیرد.
در همین حال، این نهادها تاکید می‌کنند که مردم افغانستان خواهان صلح پایدار و
مبتنی بر حفظ منافع مردم هستند. نهادهای مدنی می‌گویند مردم افغانستان باید
برای رسیدن به امنیت بشری و صلح پایدار مبتنی بر منافع ملی، ابتکار عمل را بدست
گیرند.
این نهادها در اعلامیه‌ی خود می‌افزایند: «مردم باید ابتکار را بدست گرفته و
در اتحاد با یکدیگر بدون درنظرداشت مسایلی چون قوم، قبیله، حزب و تنظیم با
اتحاد و یگانگی در راستای صلح، ثبات و شفافیت بکوشند. همچنان در این نشست
دریافتیم که مردم افغانستان قادر به دریافت راه‌های موثرتر برای حل مشکلات
موجوده‌ی کشور می‌باشند.»
با این حال، حمید الله زازی تاکید می‌کند که
نهادهای مدنی در سراسر کشور در تلاش ایجاد حرکت مدنی برای اصلاح نظام هستند تا
مردم بیشتر از این قربانی نشوند.
وی گفت: «مشکلات افغانستان را که می‌بینیم در محدوده و انحصار افراد و گروه‌ها
قرار گرفته و اکثریت مردم افغانستان قربانی می‌شوند. این حرکت خواهان اشتراک
مردم در تمام تصمیم‌گیری‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است.»
نهادهای مدنی می‌افزایند که تاکنون فرصت‌هایی برای حرکت‌های مردم مساعد نگردیده
اما حالا این نهادها می‌خواهند با بسیج‌کردن جامعه، مردم را در سیاست گذاری‌ها
بیشتر سهیم سازند.
اما، این نهادها تاکید می‌کنند حرکت‌های مدنی‌ای که از سوی جامعه مدنی راه اندازی خواهد شد، مانند قیام‌های اخیر در کشورهای خاورمیانه و برخی از کشورهای همسایه نخواهد بود.
حمیدالله زازی مسوول میدیوتیک در این مورد می‌گوید: «با توجه به حرکت‌های اخیر که از شرق میانه گرفته تا کشورهای همسایه شروع شد، این حرکت سرازیر شدن انبوهی مردم به روی سرک ها نخواهد بود و این حرکت انشاالله به هیچ‌نوع خشونت فزیکی و روانی نخواهد انجامید.»
او گفت این حرکت‌ها شامل گفتمان‌ها و پیدا کردن راه حل‌ها خواهد بود.
همچنین محمد سلیمان کاکر رییس موسسه همکاری برای صلح و همبستگی می‌گوید:
«حرکت‌های ما به‌خاطر آوردن تغییر در نظام موجود نیست بلکه
به‌خاطر آوردن اصلاحات در نظام موجود
است. این حرکت‌ها مدنی خواهد بود و ما افغان‌ها پس از این نمی‌خواهیم که
بی‌تفاوت بمانیم ».
با این حال، نهادهای مدنی علاوه می‌کنند
که مردم افغانستان پس از این در قبال هر تصمیمی که بالای زندگی شان تاثیر گذار
باشد، بی‌تفاوت نخواهند ماند و برای سهیم ساختن خواست‌ها و نظریات‌شان دست به
حرکت‌های مدنی خواهند زد.»
ما در حالیکه ازین تحرک صلح آمیز مردمی، قانونی، منطقی و بسیار بجای نهاد های مدنی کشور استقبال میکنیم ؛ آرزومند مشاهده ی نتایج عملی آن در آینده هرچه نزدیک بوده به نوبه خود تمامی حمایت و پشتبانی لازم و مقدر را از آن اعلام میداریم . موفقیت هر چه بیشتر این عزیزان را آرزو میبریم .
دست اندر کاران سایت " همایون "
بالا
بازگشت