نوشته ی : فروغی

 

آیا زمان برکناری آقای کرزی فرا رسیده است ؟

 

 سخنان تنش افزا و انتقادات و اعتراضات غضب آلود  اخیر حامد کرزی رییس جمهور افغانستان علیه دخالتهای صریح غربیان  در امور داخلی افغانستان ، بازتاب گسترده یی در میان حکومات و مردمان مختلف جهان داشته است . این سخنان که لبه ی تیز آن متوجه  ایالات متحده ی امریکا بود ،  بسیاری مقامات غربی و امریکایی را  به حیرت در آورده و بیم آن وجود دارد تا سبب بازنگری در سیاستهای این کشورها  در مورد افغانستان و در مورد ادامه ی کار مشترک با آقای رییس جمهور گردد .

این سخنان صریح آقای کرزی که گفته است  ادامه ی دخالتهای ویرانگر امریکاییان و غربیان  میتواند همکاری  را به اشغال   و بغاوت را به قیام ملی مبدل ساخته و حتی سبب پیوستن رییس جمهور به صفوف طالبان گردد ،  بویژه در بین امریکاییان انعکاس خاص و حیران کننده  داشته  ،  اسباب نگرانیهای بیشتری را برای آنان فراهم نموده است . 

چنانچه رابرت گیبز سخنگوی قصرسفید ، سخنان آقای کرزی را "  نگران کننده "  و  "  گیچ کننده " توصیف نموده ، اظهار داشته است که  :  " هرگاه سخنان ضد غربی و ضد امریکایی آقای کرزی ادامه یابد ، دیدار ماه آینده ی او  با  بارک اوباما  لغو خواهد شد . "

لحن تند و ضد امریکایی حامد کرزی اگر هم بخاطر انحراف بخشیدن افکارعامه ی افغانستان وجهان از قضایای اصلی بوده باشد ، در لحظات کنونی میتواند برای تمام غربیان بخصوص برای امریکاییان مشکل آفرین و دردسرساز نیز  باشد . طوریکه معلوم است حامیان غربی حامد کرزی که اکثرا زیر فشار شدید افکارعامه ی کشور هایشان  ، به حمایت نظامی و مادی دولت افغانستان میپردازند ، با ایجاد چنین تنش  "  نگران کننده  "  ،  زیر فشار بیشتر مردمان شان  قرار خواهند گرفت و درنتیجه سبب کاهش میزان کمکها و حتا قطع کمکهای آنان به افغانستان خواهد شد  .

بارک اوباما رییس جمهور امریکا نیزبعنوان بزرگترین حامی حکومت افغانستان به حمایت مردم و کنگره ی کشورش نیازمند است . او نیز  در انتخابات کنگرس امریکا که طی ماههای آینده برگزار خواهد شد برای ادامه ی جنگ پرهزینه ی افغانستان و به پیروزی رساندن استراتژی جدید جنگ ، محتاج پشتیبانیست . ولی آنگونه که دیده میشود سخنان تنش افزای آقای کرزی از همین اکنون مایه ی نگرانی برای حامیان ادامه ی کمک برای افغانستان گردیده و ترس از آن وجود دارد که اینگونه سخنان بر انتخابات آینده ی کنگرس سایه افگنده ، باعث پیروزی آنانی گردد که خواهان ادامه ی جنگ و ادامه ی کمک در افغانستان نیستند . در آن صورت معلوم نیست که سرنوشت کشور ما  چگونه رقم خواهد خورد .

آنگونه که آشکار است ،  بارک اوباما رییس جمهور امریکا ، با طرح و تطبیق استراتژی جدید جنگ در افغانستان ، بدنبال این هدف است  تا    ناتو  و ایالات متحده ی امریکا ،  در افغانستان برنده شده ،  پلانهای کلان سودجویانه ی آنان در منطقه به تحقق برسد . هرگاه کسی و یا کسانی با این استراتژی موافق نباشند ، یا باید خود از سر راه دور بروند  و یا  با نیرنگ و  زور از سر راه دور خواهند شد  .

اکنون ، هرگاه رییس جمهور افغانستان از سر نا فرمانی به چنین اعتراضات تنش افزا پرداخته است  ، باید تاوان آنرا بپردازد  :  یا باید آماده ی گوشمالی باشد و یا خود از سرراه دور برود . بویژه در چنین شرایطی که ایشان  تاهنوز هیچ اقدامی برای مبارزه علیه فساد انجام نداده و از فرصت شش ماهه ییکه بارک اوباما برایشان معین نموده بودند ، زیاد باقی نمانده است .

 ناظران مسایل افغانستان به این باور اند که ، هرگاه برخورد خشمآلود حامد کرزی در برابر امریکاییان و اروپاییان  خارج از سناریوی حامیان خارجی اش بوده باشد ؛ برخوردی شخصی ، احساساتی و ساده انگارانه بوده است . این برخورد همراه با عصبانیت وی ، قبل ازهمه تنها بودن رییس جمهور و سردرگمی و بحران در سیاست خارجی افغانستان را به نمایش گذاشته است . این برخورد نشان میدهد که وزارت خارجه ی افغانستان تا کنون توان تنظیم روابط میان افغانستان و جهان را نداشته و استعداد و قابلیت برخورد مناسب با مسایل منطقوی و بین المللی را  تاهنوز  کسب ننموده است .  و بالاخره این برخورد رییس جمهور کرزی مهر تأییدی بود بر تمام ناکامیها و رسوایی های هشت ساله ی حکومت و حامیان خارجی شان  .

از جانب دیگر ، چنین برخورد شخصی و نمایشی رییس جمهور ، ناخواسته  و  نا آگاهانه این حقیقت را نیز برملا ساخت  که مردم افغانستان از سیاستهای سودجویانه ، ریاکارانه و دو روی غربیان بخصوص امریکاییان به تنگ آمده اند . مردم از بیعدالتی و فساد گسترده ، از فقر و نا امنی  پایان ناپذیر بیزار شده و به فغان آمده اند .  مردم خواهان آزادی و عدالت واقعی ، خواهان پایان بخشیدن به جنگ و سیطره ی مافیایی قطاع الطریقان و تکنوکراتان چپاولگر میباشند .

درست در جو چونین حالت تنش آلود است که شایعاتی در مورد توافقات پنهانی امریکا  و پاکستان درباره ی مسایل مختلف افغانستان از جمله گزینش جانشینی برای رییس جمهور کرزی نیز بگوش میرسد .  باساس این توافقات  ، هر دو کشور خواهان جابجایی مصطفی ظاهر نواسه ی محمد ظاهر ،  شاه سابق  بعوض حامد کرزی بوده ، توقع دارند تا هرچه زودتر به این آرزوی شان جامه ی عمل بپوشانند .

با در نظرداشت این حقیقت که تاهنوز شاه سابق بر اقوام وقبایل  شرق ، جنوبشرق و بویژه جنوب افغانستان ، از نفوذ جادویی برخوردار است ؛  پیوند نزدیک مصطفی ظاهر با  بابای ملت !، برگ برنده یییست که میتواند او را یاری جادویی برساند . همچنان رابطه ی تنگاتنگ مصطفی ظاهر با جبهه ی ملی میتواند کارت خوبی برای وی بحساب آید .

بهرحال ، هرگاه از شایعه  به حقیقت گذر کنیم  ؛ برخورد احساساتی آقای کرزی علیه غربیان بخصوص امریکاییان ، اگر آگاهانه بود یا ناآگاهانه  ،  اینبار تنش افزاتر ونگران کننده تر  ازهرزمان دیگر بود ــ هم برای دول و حکومات غربی و هم برای مردمان آن کشورها بعنوان حامیان مادی و نظامی حکومت آقای کرزی .  به یقین اینبار  امریکاییان و  اروپاییان مجدانه تراز پیش  از جناب رییس جمهور هم درباره ی اظهارات تند  ضد امریکایی و ضد  غربی شان و هم درمورد   کارکرد های مشخص و قاطع شان  علیه فساد و بیکفایتی های مزمن در دستگاه دولت  خواهند پرسید . هرگاه جناب ایشان پاسخ روشن و قناعت بخش  برای حامیان خارجی شان نداشته باشند ؛ بدون شک مورد بی مهری قرار خواهند گرفت و  اولین نشانه ی بی مهری همان خواهد بود که  به گفته ی رابرت گیبز  دیدار ماه آینده ی شان با بارک اوباما لغو خواهد شد .

حقایق نشان داده است که بارک اوباما رییس جمهور کنونی امریکا و تیم کاری او با دید متفاوت تر از جورج والتربوش رییس جمهور پیشین امریکا به قضایای افغانستان و شخص حامد کرزی نگاه میکنند .  بدون شک جورج بوش جمهوریخواه و دولتمردان هم پیمانش روابط صمیمانه تر و رازهای سر به مهرتر  با آقای کرزی و یاران نزدیکش داشته اند  که بگمان اغلب آن صمیمیت و همخوانی تاهنوز میان تمام تیم کاری اوبامای دموکرات  و حامد کرزی بنظر نرسیده است .

برخورد های تند و انتقادی جوبایدن معاون رییس جمهور امریکا ، ریچارد هالبروک نماینده ی پرقدرت امریکا درامور افغانستان و پاکستان و حتا  سخنان تند و آشکار آیکن بیری سفیر کبیر ایالات متحده ی امریکا در افغانستان ، که باری رییس جمهور کرزی را شریک نا مطمینی برای امریکا گزارش داده بود  ، گواه این حقیقت است که  دولت کنونی امریکا ، حامد کرزی را نه به آن نگاه صمیمانه میبیند که دولت جورج بوش به آن میدید . بویژه طی ماههای اخیر این شک وتردیدهای سیاسی میان طرفین افزایش و صراحت بیشتر یافته ،  امکانات برخورد جدی تر با  مسأله ی شخص آقای کرزی را از سوی امریکاییان  فراوان تر کرده است .

روزها و هفته های آینده نشان خواهد داد که  ، آیا حامد کرزی  و حامیان امریکایی و انگلیسی شان صادقانه بدنبال اصلاح اشتباهات هشت ساله ی شان هستند ویا همه باهم  ، با براه انداختن درامه ی انتقاد و اعتراض بازهم مردم افغانستان و مردم جهانرا فریب میدهند . همچنان روزها و هفته های آینده نشان خواهد داد که  توافقات پشت پرده ی دولتهای  امریکا ، انگلستان  و پاکستان بازهم همانند سی و اند سال گذشته ، چه گلها و یا بهتر است بنویسم چه خارهای تازه یی  را برای ما خواهند کشت و چگونه آنها را آبیاری خواهند کرد  !؟

                                           

                                              پایان

 


بالا
 
بازگشت