نویسنده : حشمت الله آروین
مشوق سخنرانی شدیدالحن حامد کرزی کی بود؟
حامد کرزی بروز پینچشنبه مورخ 3.4.2010 با سخنرانی شدیدالحن خود کشورهای خارجی بخصوص امریکا را به مداخله وفساد در امور افغانستان متهم کرد.
کرزی زمان کشورهای خارجی وسازمان ملل متحد را مورد نکوهش قرار داد که آنها کرزی وکمیسیون انتخابات را به عدم رعایت از اصول دموکراسی به تقلب کاری در انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 متهم نمودند ، و از موصوف خواسته شد ، که رئیس کمیسیون انتخابات اقای لودین وبرخی اشخاص دیگر که دست شان در تقلب شامل بود، از وظایف شان سبکدوش وعزل نماید. اما علیرغم اینکه کرزی بخواست آنها ترتیب اثرنبخشید ، بلکه متقابلآ کشورهای خارجی وسازمان ملل متحد را عامل مداخله و به تعویق انداختن انتخابات پارلمانی و ولایتی درافغانستان میداند. کرزی اضافه نمود ، خارجی ها نمیخواهند انتخابات پارلمانی و ولایتی بموقع آن صورت بگیرد . این چالشها ویا< آتش سوزی> درزمان به اوج خود رسید، که کرزی فرمان تقنینی را جهت تصویب به پارلمان فرستاد. فرمان مذکوربا اکثریت آراء ازطرف اعضای شورای ملی رد و آنرا مغایرقانون اساسی افغانستان توجهی و پنداشتند. کرزی قبل از راجع ساختن فرمان تقنینی به پارلمان درنهایت کوشش خود تلاش داشت ، که انتخابات شورای ملی و ولایتی هرچه زودتروبموقع آن صورت بگیرد. اما این آرزو و امید آن بنا به عدم ثبات سیاسی ، اتحاد و اعتماد حکومت و دولت داری تحقق نپذیرفت . از این جهت امریکا وکشورهای خارجی را به مداخله ای صریح در امور افغانستان متهم مینماید. واقعآ اگرکرزی دست به تقلب کاری در انتخابات ریاست جمهوری زده باشد، ممکن این بار بازهم میخواست درانتخابات شورای ملی و ولایتی دست به تقلب بزند، تا فرمان تقنینی مذکور ازطرف اعضا وباند مافیای قدرت سالاری که تازه وارد پارلمان میشدند، به تصویب برسد. کرزی بمنظور حفظ مقام ریاست جمهوری خود باسیاست و پالیسی دو رویی درطی هشت سال حکومت داری علیرغم اینکه نتوانست صادقانه خود را در راستای تحکیم صلح و ثبات و سرعت بخشیدن به روند بازسازی در کشور محبوب القلوب اقشار جامعه قرار میداد ، بلکه بیشتر راه سازش وخویشتنداری را با گروه های افراطی جنگ طلب که به اثرحملات انتحاری وشلیک راکت های انها به ده ها هزار انسان های بیکناه و مظلوم درکشور بشهادت رسیدند، گسترش داد . این نگرانی از سخنان اخیر کرزی درحال ناشی میشود ، که موصوف پارلمان را تهدید به تائید فرمان تقنینی نمود . کرزی خاطرنشان کرد. اگر شورای ملی فرمان تقنینی مذکور را مورد تائید قرار ندهند، ناگزیر است "با طالبان بپیوندد." سخنرانی شدید الحن کرزی علیه خارجی ها وتهدید آن به پارلمان از طریق رسانه های خبری و تلویزیون های دولتی و خصوصی به سمع بینندگان رسانیده شد.
سوال اینجا است .
آیا واقعآ این کرزی بود، با این سخنان شدید الحن خود در ازاء 43 کشور های خارجی و سازمان ملل متحد که آنها نقش بارزی را درنصب و بپیروزی رسانیدن آن بمقام ریاست جمهوری افغانستان ایفا نمودند، با جسارت و جسوری بدون درنظرداشت و توجه به کمک های هنگفت اقتصادی و نظامی آنها در راستای بازسازی و درجهت قلع وقمع گروه های تروریستی القاعده و طالبان که بنا به همین اساس وارد افغانستان شدند ، استادگی وآنها را متهم ومحکوم به مداخله در امورافغانستان نماید ؟ اگر واقعآ که این کرزی بود ، چطور توانست با اغماض و چشم پوشی ازهرگونه کمک های خارجی ها و سازمان ملل درطی هشت سال به افغانستان که حتی سربازان آنها دردفاع ازافغانستان جان هایشان را از دست دادند، وهنوزهم میدهند، بدون داشتن بکدام پشتوانه و وکیل مدافع در دفاع از خود ، خود و کشور را درتنگنای سیاسی که درحال حاضر تلاش های هدف مندیشانه سیاسی جامعه ای جهانی وسازمان ملل متحد برای مذاکره ومصالحه ملی با گروه های طالبان و حکمتیارجریان وازآن حمایت وپشتیبانی میکنند، مجددآ به چالش بکشاند ؟
آیا جریان سخن رانی شدید الحن موصوف علیه خارجی ها قابل تعبیر واستدلال نیست ؟ اگرقدرت های سیاسی و نظامی مشوق سخن رانی شدیدالحن کرزی نبوده ومسؤولیت آنرا قبلآ بعهده نگرفته باشند ، پدیدۀ بعدی درسرنوشت آیندۀ ملت افغانستان چه اثراتی را به ارمغان خواهد آورد؟
طوریکه درفوق از مذاکره و مصالحه با گروه های افراطی چون طالبان و حکمتیار که اسمای آنها در لست سیاه قرار دارد ، تذکار داده شد . زیرا وارد کردن چنین اتهامات صریح برای خارجی ها قابل قبول نخواهد بود، و ممکن دست بتعوض بزنند. من قبل از انتخاب حامد کرزی بمقام ریاست جمهوری سال 1388 افغانستان مقاله ای را تحت عنوان "خدا خانه شیطان را خراب کند " بمطا لعه خوانندگان ارجمند قرارداده ، و از بعضی تغیرات و تحولات سیاسی که همین اکنون افغانستان را بچالش گرفته است ، یاد آور به آن اشاره نموده بودم . اگر با تقاضا و خواهش نشر مجدد آن ازطرف اقای جرآت متصدی سایت آریائی امکان داشته باشد ممنون میشوم .
به سلسله ای سفروملاقات های سیاسی بین روسای جمهور ایران ، افغانستان ،هندوستان و چین که باهم داشتند،و سفر غیر مترقبه ومخفیانه ای بارک اوباما بدون اطلاع قبلی به افغانستان که 24 ساعت از بازگشت کرزی از چین سپری نشده بود، حاکی ازوقوع یک تحول ودگرگونی سیاسی در افغانستان محسوس میشود. با این اساس کرزی و اوباما روی آن گفتگو نموده باشند ، وهمچنان فرستاده شدن هیات اعزامی غیر قابل قبول و پذیرش ملی ، ازجانب حکمتیار درجهت مذاکرۀ و مصالحه با دولت . سخنرانی شدیدالحن کرزی وتهدید آن به پارلمان که اگرفرمان تقنینی را مورد تائید ومنظورقرارندهند، با طالبان می پیوندد . ازطرف دیگر حکمتیارامریکا را تهدید به این نمود، اگر امریکا موانع وسد راه ای مذاکرات وی با دولت واقع شود ،علیه نیروهای آن درافغانستان دست به حمله میزند.بنا برهمه این چالش وزد وبند های سیاسی بعید ازتصور واستدلال نبوده ، که افغانستان مجددآ بسوی یک پدیدۀ نوین درحرکت است.
6.4.2010
بالا
بازگشت