شکست امریکا در افغانستان یا یک بازی :
من مدت هاست که در مقابل یک سوال لاینحل قرار دارم هر زمانیکه صفحات انترنیتی را باز میکنم و یا به جراید و اخبار نگاه میکنم نوشته میخوانم که امریکاه در افغانستان به شکست مواجه گردیده ما میخواهم نظرم را با نوسنده گان و صاحب نظران محترم که با چنین باور هم عقیده هستند موضوع را شریک بسازم که نگاه من به وضع ازین قرار است : در افغانستان هم اکنون به تعداد بیش از صدهزار نظامی جنگی قوای خارجی موجود است و حدودآ به تعداد دوصدوهشتاد هزار مرد جنگی مربوط اردو ملی ، پولیس ملی و امنیت ملی که مجموعآ سه صدو هشتاد هزار نظامی مجهز با اخرین تجهیزات زمینی و هوایی در افغانستان مصروف جنگ با طالبانی که در بسیاری نظرات و اطلاعات از پانزده هزار نفر با تجهیزات موتر سایکل ، تنفگ های که قبل از امدن امریکاه در افغانستان تاریخ این سلاح گذشته مجهز اند و در شرایط کنونی هیج یک از مطبوعات صوتی و تصویری بالاتر ازین را که طالب مجهز را نشان داده باشد دیده نشده ایا این دو قواء باهم تناسب دارند که شکست را به ارمغان داشته باشند کدام عقل سلیم میتواند قبول کند نیروی خارجی در افغانستان شکست خورده یا میخورد ، از جانب دیگر با این وضع نا موزون حکومتی و چند پارچگی ملت که در طول هشت سال گذشته که باهمه مشکلات خداحافظی میشد و افغانستان امروز در تنور جنگ نمیسوخت که امروز مطلق هفتاد فیصد مردم دچار تکلیف روانی است و در اتش جنگ دست و پا میزند من به خاطر دارم بعد از خارج شدن قوای شوروی از افغانستان برنامه های تلویزونی مسکو با مشاورین بلند پایه شوروی که در افغانستان کار کرده بودند مصاحبهای را انجام دادند که یکی از ان ها مشاور ریاست جمهوری وقت بوده او گفت که " ما در گذارشات و راپور های که به مسکو میدادیم انچه که واقیعیت بود در گذارشات وجود نداشت ما ان همه موضوعات که رهبری مسکو ازان خوشش میامد راپور میدادیم ." حالا هم اگر قصر سفید خواهان حل فوری مشکل افغانستان باشد و قضایای که درافغانستان مثل تامین امنیت سراسری ،ساختن یک حکومت مسئول و قابل قبول برای همه ، محو فساد و غیره اعظمی کار یک ساله خواهد بود ولی چرا ؟؟؟؟ که جواب در حد تصور است یکی ازین تصورات افراد دست های اول که در افغانستان ماموریت دارند و به منظور سرمایه جنگ را رها نمیکنند و شعار های رنگارگ مانند صلح ،دموکراسی ، القاعده ، تهدید خطر اروپا و غیره صرف جنبه مصروف ساختن ذهن وتغیر ذهنیت های مردم چیزی دیگری نمیتوان باشد . تصور دیگری فقط افغانستان یک میدان اکمالاتی است برای رسیدن به اهداف و جنگ در افغانستان برای ارامی روح و روان پدران کسانیکه از اروپا و امریکا در افغانستان جان میدهند . شکست در افغانستان طرح نیست این یک بازی است. قضاوت اصلی را به زمان میگذاریم و به سوخت و ساز ادامه میدهیم.
با احترام
شوکت علی از کابل
بالا
بازگشت