Women’s 50% Campaign Statement to Kabul Conference

“Women’s rights are not up for deal”

14 July 20010

We women need peace more than anybody else, because we lose more than men in war. War rubs us of the little rights we have fought for over the long years as well as of the economic, political, social and cultural opportunities. At the same time, we believe that achieving a lasting peace is impossible without realisation of justice, good governance, rule of law and respect for human rights. The core of all those concepts are women’s rights and their real participation in the task of determining the course of the society. The political participation of women depends on macro and micro policy making to create change in the current culture. Equal and qualitative participation of women in all the political, social, and economic areas is the prerequisite for achieving peace, a healthy, humane, and balanced society free of violence, poverty and injustice.

Women have countless needs in the war-afflicted Afghan society. The Kabul Conference cannot be expected to respond to all those issues and the economic, social, cultural and political complexities of this country. We are addressing the people who are reconsidering the macro national politics and the course of action for this country. It should be noted that it is not possible to draw a course for the society out of the crisis plaguing women without a strong presence of the government. It is beyond the capacity of the newly formed civil society and the conventional international and domestic NGOs to provide lasting responses to that great social problem. The women in the 50% Campaign contend that, in the absence of comprehensive planning and determination within the three branches of power as well as extensive investment in education and the right to eliminate illiteracy, it is not possible to claim that dealing with sexual discrimination and deprivation of 50% of the population tops the priorities of the government and the international community.

Activists of Women’s 50% Campaign, however, take this brief opportunity to offer their proposals within the framework determined for the Kabul Conference with a constructive aim and in support of the movement aiming to bring order to the national conditions and to build a just peace for a progressive Afghanistan:

a) Agriculture and rural development

·        Expand the technical and vocational training centres for women to build capacities of women in particular in deprived regions;

·        Establish rural production cooperatives to improve the economic conditions of women and support women’s work.

b) Economic development and infrastructures

·        Work out a budget geared to gender issues and prepare a comprehensive development plan to structure women’s economic affairs;

·        Give priority to employment of women heads of family in planning for the labour market;

·        Establish a special fund to help widows, women heads of family, female invalids and disabled.

c) Human resources development

·        Declare a public mobilisation for literacy and work out comprehensive adult literacy plans in particular for women and girls who have been withheld from education, and allocate the required financial and human resources;

·        Give extensive executive powers to the Ministry of Women’s Affairs to fulfil the ministry’s policies;

·        Establish schools in villages and deprived regions for women and girls; provide equal opportunities for female students to benefit from scholarships and other educational benefits including secure and good quality dormitories;

·        Work out a national family planning scheme, only one aspect of which should be provision of free contraceptives and publicity for using them and attention to women’s health.

d) Governance

·        Increase women’s capability to participate in decision making and leadership and promote the increase in share of native women at all decision making and executive levels;

·        Establish gender balance in national and international delegations, government committees, administrative and judicial bodies, lists of nominees for election or appointment to UN delegations, specialised agencies and other self-governing organisations of the UN, in particular at senior positions;

·        Commit the government to all its national and international obligations, in particular the Constitution, the Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women (CEDAW), and other international treaties and agreements in regard to women’s rights and elimination of discrimination against women as well as the UN Resolution 1325;

·        Promote and ensure policies and procedures free of discrimination in organisations financed by government credits or donors, to increase the number and promote the status of women in the said organisations;

·        Establish clear and definite criteria for decision making authorities and ensure that selection boards are gender balanced.

e) Rule of law and human rights

·        Block the presence and influence of perpetrators and suspects of crimes against humanity and war crimes in important government posts, parliament, the judiciary and other national and local elected bodies and dismiss them from their present posts;

·        Launch a comprehensive fight against administrative corruption to regain national confidence and legitimise the government;

·        Enhance the proceedings of justice for women in the judicial system;

·        Recognise women as victims of many decades of war and endeavour to improve their quality of living;

·        Establish legal and lawful security for women and endeavour to annul/reform the discriminatory laws and enhance a fair judiciary to provide for societal and economic security and to prevent and eliminate violence against women;

·        Recognise the link between impunity and the ongoing violation of human rights that would undermine efforts to reduce poverty and to achieve a fair and enduring social and economic development and create an free political climate;

·        End all forms of violence against women and prosecute instances of violence;

·        Prevent under-age and forced marriages and punish the offenders.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

بیانیه زنان کمپاین 50% افغانستان به کنفرانس کابل

"حقوق زنان غیر قابل معامله است"

14 جولای 2010

ما زنان بیش از همه به صلح نیاز داریم برای آنکه در جنگ بیش از مردان متضرر می شویم. بودن در حالت جنگی اندک حقوقی را که سالیان متمادی برای آن مبارزه کرده ایم و همچنین فرصت های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را از ما می رباید. در عین حال معتقدیم که دستیابی به صلح پایدار بدون تحقق عدالت، حکومتداری خوب، حاکمیت قانون و احترام به حقوق بشر امری ناممکن است که هسته مرکزی تمام این مفاهیم را نیز حقوق زنان و مشارکت واقعی آنان در تعیین مسیر حرکت جامعه تشکیل می دهد. مشارکت سیاسی زنان امر مستلزم سیاستگذاری های کلان و خرد در جهت ایجاد تغییرات در فرهنگ جاری کشور است.  مشارکت مساوی و کیفی  زنان در تمامی عرصه های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی پیش شرط تحقق صلح، دستیابی به جامعه ای سالم، انسانی، متوازن، عاری از خشونت، فقر و بی عدالتی است.

نیازهای زنان در جامعه جنگ زده افغانستان بی شمار است. نمی توان انتظار داشت که کنفرانس کابل پاسخگوی تمام این مسائل و پیچیدگی های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی کشور باشد. خطاب ما به کسانی است که امروز بار دیگر به سیاست های کلان کشور و مسیر حرکت آن می اندیشند. باید توجه داشت که بدون حضور پر قدرت دولت نمی توان مسیر جامعه را برای برون رفت از بحرانی که زنان این سرزمین گرفتار آنند، ترسیم کرد. این کار جامعه مدنی نوپا و  انجیو های قراردادی بین المللی و داخلی نیست که بتوانند به این معضل بزرگ اجتماعی پاسخ های دوامدار ارائه دهند. زنان کمپاین 50% بر این باورند که در فقدان برنامه ریزیهای همه جانبه و اراده سه قوه کشور و سرمایه گذاری وسیع در آموزش و مبارزه همه جانبه برای محو بی سوادی از خاک کشورمان نمی توان مدعی بود که مقابله با تبعیض جنسی و محرومیت 50% جامعه در صدر اولویت های دولت و جامعه جهانی قرار داد.

اما در این فرصت کوتاه فعالین کمپاین 50% زنان افغانستان پیشنهادهای خود را در چوکات  تعیین شده برای کنفرانس کابل با هدف سازندگی و حمایت از حرکتی که اعلام می دارد هدف آن سامان بخشیدن به اوضاع کشور و اعمار صلح عادلانه و ترقی افغانستان است، اعلام می دارد:

الف) زراعت و انکشاف روستایی

·        گسترش مراکز آموزش فنی و حرفه ای زنان در جهت تقویت ظرفیت های زنان به ویژه در مناطق محروم.

·        ایجاد تعاونی های تولیدی روستایی برای بهبود وضع اقتصادی زنان و حمایت از کارزنان.

ب) انکشاف اقتصادی و زیربناها 

·        تدوین بودجه ی حساس به مسایل جنسیتی و تهیه و اجرای برنامه‌ی جامع توسعه و ساماندهی امور اقتصادی زنان.

·        اولویت دادن به اشتغال زنان سرپرست خانوار در برنامه ریزی های بازار كار.

·        ایجاد صندوق مخصوص کمک و همیاری به زنان بیوه و سرپرست خانوار و معلولین و معیوبین.

ج) انکشاف منابع بشری

·        اعلام بسیج عمومی برای سوادآموزی و تدوین برنامه های جامع سواد آموزی بزرگسالان به خصوص برای زنان و دختران بازمانده از تحصیل و تخصیص منابع مورد نیاز مالی و انسانی به این امر مهم.

·        سپردن اختیارات وسیع اجرایی به وزارت امور زنان برای تحقق بخشیدن به سیاست های آن وزارتخانه.

·        ایجاد لیسه در قریه ها و مناطق محروم کشور برای زنان و دختران, ایجاد فرصت‏های یكسان جهت بهره مندی از بورس ها‏ و سایر مزایای تحصیلی منجمله خوابگاه امن و با کیفیت برای دختران دانشجو.

·        تدوین برنامه ملی تنظیم خانواده که تنها یک جنبه از آن  فراهم کردن رایگان وسایل پیشگیری از بارداری و تبلیغ عمومی و با برنامه برای استفاده از آنها و توجه به صحت زنان است .

د) حکومتداری

·        افزایش توانایی زنان در راستای مشاركت در تصمیم‌گیری و رهبری و ترغیب سهم گیری بیشتر زنان بومی در تمام رده‌های تصمیم‌گیری و اجرایی.

·        برقراری توازن جنسیتی در هیات های ملی و بین المللی، كمیته‌های دولتی، واحد‌های اداری، قضایی و ایجاد توازن جنسیتی در فهرست‌های نامزدهایی كه برای انتخاب یا انتصاب در هیأت‌های سازمان ملل متحد، كارگزاری‌های تخصصی و دیگر سازمان‌های خودگردان نظام ملل متحد، به ویژه برای تصدی مقام‌های ارشد پیشنهاد می شوند.

·        پایبندی دولت به تمام تعهدات ملی و بین المللی خود، به خصوص قانون اساسی، کنوانسیون رفع تمام اشکال تبعیض نسبت به زنان (سیدا )، و سایر پیمانها و توافقنامه های بین المللی در زمینه حقوق زنان و رفع تبعیض از زنان و نیز قطعنامه 1325  ملل متحد.

·        ترغیب و تضمین خط‌مشی‌ها و رویه‌های فارغ از تبعیض در سازمان‌هایی كه بودجه ی آن ها از اعتبارات دولتی و یا از طریق دونرها تأمین می‌شود جهت افزایش کمی و اعتلای موقعیت زنان در سازمان های مزبور.

·        داشتن ملاك‌های روشن و قطعی برای مقام‌های تصمیم‌گیری و حصول اطمینان از این كه هیأت‌های گزینش از حیث جنسیت تركیب متوازنی دارند.

 ه) حاکمیت قانون و حقوق بشر

·        جلوگیری از حضور و نفوذ ناقضین و متهمین به جنایت های ضد بشری و جنگی در پست های مهم حکومتی، پارلمان، قوه قضاییه و سایر نهادهای ملی و محلی انتخابی و برکناری آنها از مناصب فعلی.

·        مبارزه همه جانبه با فساد اداری برای باز یافتن اعتماد ملی و مشروعیت بخشیدن به حکومت.

·        تقویت روندهای دادرسی و دادخواهی برای زنان در سیستم عدلی - قضایی

·        به رسمیت شناختن زنان به عنوان قربانیان دهه های متمادی جنگ و تلاش در جهت بهبود کیفیت زندگی زنان

·        تامین امنیت حقوقی و قانونی برای زنان و تلاش در جهت  لغو/اصلاح قوانین تبعیض آمیز وتقویت قوه قضاییه عادل به منظور  تامین امنیت اجتماعی و اقتصادی جامعه و پرهیز و رفع خشونت علیه زنان.

·        تشخیص وجود ارتباط بین معافیت از پیگرد قانونی و نقض پیوسته حقوق بشر، که کوشش برای کاهش فقر و دست یافتن به توسعه عادلانه و پایدار اجتماعی و اقتصادی و ایجاد فضای آزاد سیاسی را تضعیف می کند.

·        پایان دادن به تمام اشکال خشونت علیه زنان ودختران و پیگیری قضایی موارد خشونت.

·        جلوگیری از وقوع ازدواج های زیر سن قانونی و اجباری و مجازات افراد خاطی 

 

 

بالا
 
بازگشت