نامه سرگشاده اهالی شیرپور به جلالتمآب حامد کرزی
رئیس جمهوری اسلامی افغانستان
ما شاد که شاه بدخشان را گرفت+ اول که آمد جان غریبان را گرفت
موضوع: توزیع عادلانه محل بود وباش فعلی ما( ساحه تپه شیرپور) برای ساکنین اصلی آن با طرح وتطبیق یک پلان اصلاحی
جلالتمآب حامد کرزی رئیس جمهوری اسلامی افغانستان!
ما شاد شدیم که با آمدن نظام نوین تحت زعامت شما در وطن صلح، امنیت، عدالت آمد وظلم رخت بست اما با تأسف قسمیکه شما خود در جرگه مشورتی صلح یاد آورشدید،عملکرد و رویه نادرست وخوشنت بار عناصر مربوط به دولت که از عوامل عمده دوری ونفرت مردم از دولت می باشد ، هنوز روبه افزایش است.
آری! حرف شما کاملا درست است، ما مردم ساکن ساحه تپه شیرپور درکابل این خشونت را تجربه کردیم وتاهنوز ادامه دارد ، حق ما تلف می شود وعرض ما را کسی نمی شنود. اندکی پاینتر از مقام شما در رده های دوم وسوم کسانی قرار دارند که ضد منافع عامه وملی عمل میکنند، بالای مردم ظلم وستم را روا می دارند ونمی گذارند که صدای مردم به گوش رئیس جمهور برسد، که این عمل درز وفاصله را میان ملت ودولت روز به روز بیشتر وعمیق تر می سازد. فساد اداری، واسطه ، رابطه و رشوت، آشکارا بیداد می کند، اخلاق اداری ، انسانی وعدالت دیگر رخت بسته است، واین سوال را برای هریکی ما مطرح می سازد که ما شهروند کدام کشوریم ایران وپاکستان وکشورهای خارجی مارا نمی پذیرد واگر شهروندان افغانستان هستیم، شهروندان درجه چندم در این کشور هستیم؟ زیرا معلوم شده که شهروندان درجه یک آنان هستند که باوجود داشتن خانه درموقعیت های کلیدی شهر ، و عهده داری وظایف عمده دولتی ، چندین بلند منزل ونمرات رهایشی دیگر را در موقعیت های حساس شهر برای خود ونسل های آینده خود، باحیله های که خود می دانند اختصاص داده اند، وگاه گاهی میشنویم می گویند که شما از این منطقه باید خارج شوید، زیرا فقیر ونادار هستید، لیاقت این ساحه را ندارید!!!
جناب کرزی صاحب!
درصورتیکه ما شهروندان افغانستان هستیم پس حق داریم مانند هر شهروند دیگری یک سرپناه داشته باشیم واز حقوق حقه وانسانی خویش مستفید شویم.
جناب رئیس دولت جمهوری اسلامی افغانستان!
طوریکه جلالتمآب شما در جریان هستند، بعد از آنکه ساحه عسکری شیرپور درسال( 1382 ) به ساحه رهایشی تبدیل شد و قلعه تاریخی شیرپور تخریب وبه اشخاص با نفوذ دولتی وغیره ، بشکل غیر قانونی وغیر عادلانه توزیع گردید، مایان 160 خانه که از مدت 40 سال به اینسو در این ساحه زندگی میکردیم، نادیده گرفته شدیم وحتی محل خانه های ما برای اشخاص قدرتمند دولتی وغیره طورغیر قانونی توزیع گردید، و زورمندان خود را در لباس پولیس زده وبا بلدوزر حمله نموده و عملا به تخریب خانه های ما شروع نموده ومردم را تهدید کردند که هرچه زود تر ساحه را تخلیه نمایند و ظالمانه دست وپا وکله عده را شکستند ومورد لت وکوپ قراردادند، که این عمل ظالمانه آنها به مقاومت اهالی وملی مواجه شد. و ما در همان روز به مراجع عدلی وتمام مراجع ذیربط عارض شدیم ولی با تأسف عرض مارا کسی نشنید، ناگزیر شدیم به دفتر یوناما رفتیم، همین بودکه از طریق دفتر مذکور صدای مظلومانه ما به دنیا پخش وهمینقدر شدکه از تخریب عاجل منازل ما جلوگیری بعمل آید.
وهمچنان بهمین مناسبت چهار بار خواستار ملاقات مستقیم شما شدیم ، اما با تأسف حاجبان دربار مانع دیدار ما شدند ونتوانستیم که شمارا از نزدیک ببینیم ومشکل خود را عرض نماییم، و بما گفتند که رئیس جمهور مصروف است ، با مهمانان خارجی ملاقات دارد، وکسانی را که از سوی دفتر شما با ایشان ملاقات کردیم کاری مؤثری نکردند ویا صلاحیت آنرا نداشتند وهدف ازملاقات با شما این بود که جریان حقائق را بشما توضیح دهیم تا شخص شما لطفا در موضوع مداخله نموده، دست ظالمان را از گریبان ما کوتاه سازید.
بهر صورت، از آنجائیکه منطقه مذکور به ساحه رهایشی تبدیل گردیده، وماکه سال هاست در آنجا زندگی می نمایم ودر آنجا قبرستان ومساجد ماست، منحیث شهروندان این کشور تقاضا نمودیم که محل بود وباش مان برای خودمان توزیع شود که تقاضای ما کدام امر مستحیل ونامعقول نبوده بلکه منحیث شهرواند این خاک داشتن یک سرپناه حق ماست. بعداز تلاش های زیاد به اساس هدایت دفتر اداره امور هیئتی مختلط از شاروالی کابل، وزارت عدلیه، لوی خارنوالی، وریاست طرح وتطبیق پلان های شهری تعیین شد تاموضوع را طور همه جانبه مطالعه وبررسی نماید ، به اساس این سروی وسکیچ، تثبیب شد که ساحه مذکور 64 هزار متر مربع است، ودر آن (160) خانه زندگی می نماید، وخانه های ما درج پلان املاکی شاروالی گردید، به این مفهوم اگر کسی دیگری اقدام کند وساحه سفیدی را چهاردیواری کند، خانه او درج پلان املاکی نیست واز این حقوق مستفید شده نمی تواند، وهمچنان د راین رابطه فیصله مشرانوجرگه وستره محکمه نیز موجود است که به اساس ارزیابی و اسناد فوق شورای عالی شاروالی کابل در زمان محترم روح الله امان شاروال اسبق کابل فیصله شش فقره ای را صادر کرد و مردم ساکن محل را مستحقین درجه اول توزیع زمین در این ساحه دانست، اما نظر به نقشه طرح شده قبلی به (160) خانه، مانند دیگران نمرات 6 بسوه و10 بسوه به هرفامیل نمی رسید، ما اهالی ساکنین اصلی شیرپور به اتفاق آراء یپشنهاد نمودیم که ، شاورالی محترم کابل یک پلان اصلاحی را طرح وتطبیق نماید، به اساس این پلان شاروالی میتواند تا حدود ( 25-30 ) فیصد را برای سرک وپارک وغیره وضع نماید که جمعاً حدود (19200 ) متر مربع را احتوا می نماید و ساحه باقیمانده را که حدود ( 44800 ) مربع زمین را احتوا می نماید بالای اهالی ساکنین محل طور عادلانه توزیع نماید، واین طرح هم در زمان محترم عبدالاحد صاحبی شاوالی قبلی کابل منظور شد، اما از آنجاییکه ادارات دولتی با مشکلات بیرو کراسی، وفساد اداری مواجه است و شما خوبتر می دانید تاکنون که ماه ها میگذرد این طرح عملی نمیشود.
واخیرا تمام اهالی به ریاست محترم شاروالی کابل رفتیم تا موضوع را با جناب نو اندیش شاروال صاحب فعلی در میانگذاریم، اما جناب شان از ملاقات همه ما ابا ورزیدند ، وصرف یک نفر ما را پذیرفتند و درعوض اینکه حقیقت را بشنوند ومشکل را حل نمایند، موصوف ریش سفید قوم را تهدید نموده واز سر خود تیر کرده وگفته که این ساحه بشما نمی رسد. بالآخره ما خواستیم که تظاهرات نماییم اما مقامات حوزه دهم پولیس بخاطریکه در جرگه مشورتی صلح اخلال واقع نشود واشخاص مغرض از فرصت استفاده سوء نکند ودست به آشوب نزند ما را مانع شدند وبین شاورال کابل واهالی میانجیگری نمودند و همین بود که جناب شاروال باعده از موی سفیدان نشست نمودند، وگفتند که ما ساحه خانه های شمارا به کسی دیگر توزیع نمی کنیم ، وگفتند که از نزدیک می آیند وساحه را می بینند، هنوز روزی نگذشته بودکه شخصی بنام عنایت الله کمال معاون لوی خارنوالی و شخصی بنام حقبین و خانم از وکلای پارلمان، آمده اند که این ساحه برای ما از طرف شاروالی توزیع شده که این عمل گفته های قبلی جناب شاروال کابل را نقض می کند، ومعنی حرف ایشان اینست که ساحه را آهسته آهسته قیچی نموده به اشخاص واسطه دار وقدرتمند توزیع کند و وانمود سازد که ساحه کم است و بالآخره به ما جواب منفی دهد، اگر قضیه همین طور باشد ، عواقب ناگواری را درپی خواهد داشت، جبران آن برای اهالی ودولت دشوار خواهد بود.
شما خود قضاوت کنید اگر آقایان وخانم متذکره در پست های دولتی مذکور وپارلمان وبا قدرت نباشند، جناب شاورال برای شان نه تنها خانه های مارا توزیع نمی کرد، بلکه مانند هزاران هموطن بی سرپناه دیگر عرایض شان را در صندوق های نسیان شاروالی امر حفظ می داد.
جناب رئیس جمهور!
قابل ذکر است که ساکنین ساحه متذکره از ولایات واقوام مختلف کشور اند که اکثر ایشان فامیل های بسیار ضعیف ونا توان هستند که شامل اشخاص معلول ، یتیم ، بیوه زن وسالخورده می شوند، که غصب وگرفتن خانه ایشان و توزیع آن برای اشخاص دیگر معادل گرفتن جان آنها محسوب می شود. بناء از جناب عالی مصرانه تقاضا می شود در این مورد توجه جدی مبذول دارند، وقبل از اینکه این موضوع به یک معضله تبدیل شود ویا کسی کشته شود، وطوریکه قوای ایتلاف جای را بمبارد می کند واهالی در اثر حملات نیروی های خارجی ویا ترورستان کشته می شود، باز دفترمقام ریاست جمهوری با نشر اعلامیه تأثر عمیق خویش را ابرازداشته وبشدت محکوم میکند و جز اینکه بی کفایتی وبی تفاوتی دولت را نشان دهد، هیچ سودی نخواهد داشت وقابل قبول هم نخواهد بود، امیدواریم آنطور نشود. ما ساکننین محل همه خواستار تطبیق قانون هستیم وهیچ کسی را اجازه نخواهیم داد که علیه ما ظلم کند وقانون را زیرپای نماید.
با احترام
از طرف شورای محلی مردم شیرپور