اعلامیه فعالان حقوق بشر و نهاد های مدنی زنان
12 دلو 1389 برابر با 1 فبروری 2011
حكومت افغانستان، پارلمان، شوراي علما و شوراي عالي صلح جواب دهيد؟
مفهوم سكوت تان را نمي دانيم
زندگي موهبت الهي و حق طبعيي انسان است. هيچ شخص بدون مجوز قانوني از اين حق محروم نمي گردد.
هر فرد حق زندگي، آزادي، و امنيت شخصي دارد.
ما اشتراک کننده گان گردهمآیی امروز به نمایندگی از نیروهای آگاه و روشن اندیش این جامعه مراتب تسلیت خویش را به مناسبت شهادت هموطنان بیگناه در اثر حمله ی وحشیانه ی تاریک اندیشان قرن، به فامیل های داغ دیده، دوستان و همکاران این قربانیان ابراز می نماییم. برای قربانیان بهشت برین و برای بازماندگان شان صبر جمیل آرزو می کنیم.
از دید ما انجام حملات انتحاری و دایر کردن محاکم صحرایی به بهانه دفاع از دین و وطن نشانه ی تحجر و جاهلیت بوده و ما آنرا شدیداً تقبیح می نماییم. این واقعات یادآور و تکرار اعمال خشن و غیر انسانی بوده و خاطرات تکان دهنده و تلخ گذشته را در اذهان مردمان این مرز و بوم زنده کرده است.
دهه گذشته ی تاریخ کشور با تمام کاستی ها، سال های پر از امید برای مردم بویژه زنان افغانستان بود. در نخستین سالهای این دهه ما شاهد تحولات مثبت در راستای اعتلا و آزادی زنان از بند اسارت، تعصب و افراط گرایی بوده ایم. این تحولات صفحه جدید از تاریخ را برای زنان باز کرد و با جرآت میتوان گفت که حکومت نوپای و دموکراتیک افغانستان به خاستگاه آرمانهای برابری خواهانه و عدالت جنسیتی زنان خسته از حکمروایی تحجر و زن ستیزی مبدل شد. این تحولات، آبروی از دست رفته افغانستان را در سطح بین المللی دوباره احیا کرد. اما با دریغ که در سالهای اخیر، این امید ها و دستآورد ها دستخوش نابسامانی و عقبگرد گردیده که فجایع انسانی چون ترور، سنگسار و تبعیض جنسیتی را به بار آورده است .
ما زنان بیشتر از همیشه خسته از بنیاد گرایی، تندروی و سو استفاده از نام مذهب هستیم و تداوم اين روند ما را نسبت به پروسه صلح و صلح پروري در افغانستان نا اميد مي سازد. چون به گواهی تاریخ بیشترین آسیب را از این ناحیه ما زنان متحمل شده ایم. ما از همه بیشتر خواهان حاکمیت قانون هستیم به ویژه قوانین عادلانه ای که متضمن حقوق انسانی زنان باشد. دلهای ما بیشتر از همه برای صلح و امنیت می تپد چرا که جنگ و ناامنی از همه بیشتر حقوق مشروع و انسانی ما را به خطر می اندازد و قربانی می کند .
ما برای استقرار و استمرار حکومت دموکراتیک در افغانستان سالها مبارزه کرده و هزینه های زیادی را پرداخته ایم. در انتخابات دهه اخیر زنان بی شماری کیلومترها راه را با پای پیاده طی نمودند تا خود را به صندوق های رای برسانند. زنان زیادی به خاطر فعالیت ها و مبارزات برابری خواهانه کشته شده اند. امروز شما رییس جمهور و هییت حاکمه افغانستان موظفید به عنوان نمایندگان منتخب مردم، از حقوق آنها پاسداری کنید و نه تنها در راستای تامین امنیت، صلح و رفاه این مردم به منتهای درجه تلاش نمایید بلکه باید در مورد وقایع یی که حاکمیت قانون و نهادهای سه گانه را زیر سئوال می برد ، نیز پاسخگو باشید. آیا وقوع چنین فجایعی شما هیيت حاکمه را که با رای ما مسئولیت و پاسداری قانون اساسی کشور و صیانت از جان و مال ملت را به عهده دارید، به وحشت نمی اندازد؟
ما هنوز هم قانون اساسی کشور را مظهر خواسته ها و آرمانهای عدالت خواهانه ی خود می دانیم و از شمامسوولین دولتی می خواهیم تا:
1- در راستای تامین امنیت سر تا سری جدیت بیشتر به خرج بدهید و از تکرار چنین اعمال و حشتناک و ضد بشری جلو گیری کنید.
2- از رسمیت بخشیدن قوانین عرفی که مشروعیت قانون اساسی و تعهدات بین اللملی دولت افغانستان را زیر سوال برده و سبب ترویج عدالت سنتی که - حقوق زنان نخستین قربانی آن است- مانع شوید.
3- موارد متعدد سنگسار زنان در پنج سال اخیر حکومت شما، هشداری است مبنی براینکه حمایت و بهبود حقوق انسانی زنان باید مبنای هر گونه مذاکره و تفاهم با گروه های سیاسی و به ویژه طالبان قرار بگیرد .
4- از قدرت گرفتن نهادهای موازی با نهادهای قانونی جلوگیری نمایید.
5- عاملان و آمران جنایات اخیررا شناسایی و مورد پیگرد قانونی قرار دهید.
6- ما زنان از پارلمان جديد افغانستان مي خواهيم تا تمام قوانين تصويب شده را بازبيني كرده و در همسويي با زنان افغانستان به ختم و ريشه كن كردن جنايت عليه زنان مبادرت ورزند.
7- پارلمان افغانستان مكلف است تا برنامه های شوراي عالي صلح را مطالعه نمايد و نظارت بر اعمال آنها داشته باشد.
8- هیچ نهاد ومرجع نمی تواند و نباید در عملکرد خود به بهانه ی اعمار صلح افرادی را که بصورت عام مسولیت انجام وپلانگذاری جنایات علیه افراد ملکی را پزیرفته اند مورد عفو وبخشش قرار دهد.
ما منتظر پاسخ و عملکرد راسخ و سریع جنابعالیان در این زمینه هستیم. دراخیر باید گفت که مااز آنعده علمای دین که اعمال چون سنگسار،ترور و انتحار را تقبیح نموده اند اظهار سپاس نموده اما سکوت شورای علما،وزارت حج و اوقاف و پارلمان را درین راستا شدید انتقاد می کنیم.
بالا
بازگشت