په اروپا کی دمیـشـته افغانانو د تولنو فدراسـیون
فدراسـیون سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا
Federation of Afghan Refugee Organizations in Europe
قطعنامۀ
کنفرانس فارودرموردعدالت انتقالی در افغانستان
15 می 2010 هاگ، هالند
به سلسلۀ کنفرانسهای سالانۀ FAROE " امسال نیزکنفرانسی زیرعنوان "عدالت انتقالی در افغانستان" درکشورهالند، به اشتراک 170نفر متشکل از اهل خبره، نمایندگان سازمانها، محصلین حقوق وبرخی ازفعالین حقوق بشرازداخل کشور وپاکستان دایرگردید. در آغازسخنران اساسی کنفرانس محترم نادر نادری سخنگوی کمسیون مسقل حقوق بشرافغانستان در رابطه با تاریخچه کاربرای عدالت انتقالی، انکشافات اخیردرین رابطه ونقشی که افغانهای مقیم خارج در زمینه ایفا کرده میتوانند، صحبت نموده متعاقبأ محترمه ساری کووو مسوول پروگرام افغانستان درمرکز بین المللی عدالت انتقالی در مورد تجربۀ سایرکشورها با فرامین وقوانین مشابه با" قانون عفو" توضیحات داده وبرنقش مهاجرین درین زمینه ودر رابطه با مستندسازی رویدادهای جرمی روشنی انداخت. اشتراک کنندگان بعد از استماع همه سخنرانی ها وطرح سوالات ذیربط ، در ورکشاپهای چهارگانه بر مسایل اختصاصی بحث نمودند. نتایج ورکشاپها درجلسۀ عمومی موردبحث قرارگرفته وقطعنامۀ هذا به اکثریت آرا به تصویب رسید.
آغازمتن:
اشتراک کنندگان
باتأکید بر اینکه تطبیق برنامۀ عدالت انتقالی یک ضرورت مبرم وتأخیرناپذیربرای رسیدن به جامعۀ مبتنی برقانونیت وصلح با دوام میباشد، اعطأعفو ومصوونیت قضایی بدون قیدوشرط به مظنونین جنایات ضدبشری وجرایم جنگ مندرج در"قانون" متنازع فیه " مصالحه ملی،عفوعمومی وثبات" رادرتضاد با خواست مردم رنجدیدۀ افغانستان وقوانین بین المللی دانسته وخواستارلغواین قانون شدند. درشرایط کنونی لازمیست که مهاجرین افغان در مجموع وسازمانها، فعالین وعلاقمندان حقوق بشردر برون مرزهای کشوربطوراخص با استفاده ازتجارب مهاجرین کمبودیا ولایبریا مساعی خود رادرجهات ذیل متمرکز سازند:
1- اعمال فشار با استفاده از شیوه های قانونی بالای مراجع سیاسی کشور های میزبان ومعتقد ساختن جامعه بین المللی به خاتمه بخشیدن به حمایت شان ازمسببین ومظنونین جنایات سه ونیم دهۀ اخیر،
2- استفادۀ وسیع از رسانه های جمعی برای تبادل افکار و معلومات فی مابین افغانهای خارج و هموطنان داخل کشور،
3- ایجاد گروپ های کاری برای تامین فشار پیگیرانه بالای ارگانهای ذیربط در کشور های میزبان جهت به محاکمه کشاندن آنانیکه بنا به موقفی که طی سه ونیم دهۀ اخیردر افغانستان داشته اند، مظنون به جنایت جنگی و جرایم ضدبشری میباشند.
4- مطالبه پذیرش مسوولیت وپوزش خواهی از زنان کشوربحیث نخستین قدم برای مصالحه با مردم افغانستان ازگروه های که برحقوق، آزادیها وکرامت انسانی زن افغان طی سه ونیم دهۀ جنگ بطور آشکاروبعضأ سیستماتیک تجاوزکرده اند.
بادرنظرداشت این واقعیت که گذشت زمان به مظنونین موقع میدهد تااسناد را از بین برده و یا بر علیه اسناد اصلی اثبات جرم به جعل اسناد اقدام کنند. تعلل و به تعویق انداختن رسیدگی باعث گذشت زمان گردیده که این امر زمینه امحا و از بین رفتن اسناد، مدارک و شهود را فراهم میسازد. خوشبختانه در حقوق بین الدول گذشت زمان تأثیری برتعقیب و رسیدگی به جنایات علیه بشریت ندارد. لهذا کنفرانس تأکید میکند که:
5- برای مستند سازی رویداد های مجرمانه متعلق به جنایات علیه بشریت، تمام رویداد های مربوط (اصل رویداد، تثبیت نوعیت جرم، تاریخ رویداد , هویت کامل قربانیان و عاملین جنایات علیه بشریت، نوع اسناد و مدارک اثباتیه مانند تصویر، سند، اسناد ووثایق ثبت شهود، نمونه ها و علایم برداشته شده از جرایم و ...) دقیقا ثبت گردد و برای مؤثقیت اسناد در صورت امکان تصادیق تاییدی مراجع فنی و اهل خبره ضمیمه گردد. حین ثبت اسناد منابع و ماخذیکه این اسناد از آن بدست آمده دقیقا یادداشت و معرفی گردد.این اسناد میتواند در مراجع بیطرف مانند ارگانهای بشری نگهداری شده و حین اقامه دعوی قربانیان بدسترس آنان قرار داده شود،
7 – فارو و سایر سازمانهای بیطرف و غیرسیاسی میتوانند برای جمع آوری و تکمیل این اسناد به اقدامات لازم دست زده ومرکزمستقلی را برای جمع آوری این اسناد وانتقال آن بیک مرکزنگهداری غیرجانبدارایجاد کنند،
کنفرانس ضمن استقبال از هرحرکت اصولی که به ختم جنگ وایجاد صلح دوامدار درکشور بیانجامد، در ارتباط با نتایج جرگۀ صلح قریب الوقوع در کابل و کنفرانس صلح کابل که قرار است بتاریخ 20 جولای دایرگردد، امیدوارنیست. چه درین کوشش ها عدالت انتقالی کنارگذاشته شده است ودرترکیب جرگۀ صلح بیشر از 80 فیصد مدعوین متعلق به اشرافیت کنونی حاکم بر ارگانهای دولتی بوده دروازۀ جرگه بروی شهروندان افغانستان، نمایندگان قربانیان جنگ و مهاجرین که در کشورهای غیر از پاکستان وایران زندگی میکنند، بسته میباشد. با این وصف کنفرانس تأکید برنکات آتی را ضروری میباشد:
8- قیمت صلح نباید ازحساب حقوق وآزادی های مدنی شهروندان افغانستان بطور عام وحقوق زنان بطورخاص پرداخت گردد. قوانین افغانستان در مورد حقوق زن باید درمطابقت کامل به معیار های جهانی حقوق بشر باشد. غرض تأکید برین موضوع لازمست روشنفکران، قلمبدستان و رسانه ها در رشد و ارتقای سطح آگاهی مردم (بخصوص مردان)، در مورد حقوق زن بکوشند. حمایت از سازمانهای زنان داخل کشوروهماهنگی فعالیتها میان این سازمانها وسازمانهای برونمرزی چون فارودرزمینه ممدواقع شده میتواند.
9- برای ایجاد پشتوانۀ اجتماعی وسیع در افکار عامۀ جهان برای صلح مبتنی برعدالت در افغانستان باید یک نهاد جهانی خبره، مسوول و پاسخ گو مرکب ازدانشمندان وفعالین صلح اعم از افغان وخارجی که بتواند عوامل و ارتباطات محلی، ملی، منطقوی و بین المللی را با در نظرداشت منافع متقابل تمام جوانب ذیدخل تحلیل و تامین نماید ایجادگردد. همچونهاد میتواند برعلیه فرهنگ جنگ وبنفع استقرار صلح کمپاین عملی، متداوم و مؤثرراتدارک ببیند.
غرض پیگیری ازتطبیق مواد این قطعنامه یک گروپ کار معین گردید.
پایان متن
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Final declaration
FAROE Conference on Transitional Justice in Afghanistan
15 May 2010, Hag, Netherlands
Following a series of conferences held annually by FAROE, this year’s conference which was held in Netherlands was on Transitional Justice in Afghanistan. 170 people including experts, representatives of organizations, law students, human rights activists from Afghanistan and Pakistan participated in the conference. After hearing specialized and comprehensive speech given by Mr. Nadir Nadiry, spokesperson for the Afghanistan Independent Human Rights Commission, Mrs. Sari Kouvo, head of Afghan program me of International Centre for Transitional Justice, and other speakers, the participants discussed the relevant issues in special workshops. The outcome of the workshops was discussed in a general session and the following resolution was adopted unanimously:
Beginning of the text:
The participants Emphasized that implementation of Transitional Justice program me is an essential and non-deferrable need for establishment of a society based on rule of law and durable peace. The participants believed that giving unconditional amnesty and judicial immunity for crimes against humanity and war crimes under the contentious National Reconciliation and Amnesty Law is contrary to the wishes of Muslim people of Afghanistan and international laws. They demanded abolishment of this law.
In the current situation all Afghan Diaspora, particularly organizations, human rights activists and advocators who live outside Afghanistan should make use of experiences of Cambodia and Liberia Diaspora and concentrate their endeavors on the following:
1- To put pressure by legal means on political institutions of the host countries and convince the international communities to discontinue supporting the perpetrators and suspects of crimes committed overt the last three and half decades.
2- Use media for exchange of ideas and information between Afghans living outside Afghanistan and those inside the country.
3- To form task groups to keep continuous pressure on relevant organizations of the host counties to bring to justice the perpetrators and suspects of war crimes and human rights violators of the last three and half decades.
4- Rights, liberty and dignity of Afghan women have been violated evidently and to some extend systematically during the three and half decades of invasion war. The parties involved in the war should first admit to their crimes and apologize to women of Afghanistan.
5- To take into account the fact that the passage of time will provide opportunity to the suspects to destroy evidences or create false evidences to deny the crimes they have committed.
The delay in dealing with the crime cases will result in evidences, documents and material objects being destroyed or lost. As the passage of time do not has any effect on the prosecution and handling of crimes against humanity it is necessary:
6- To provide documentary evidence for incidents of crimes against humanity. All relevant incidents (nature of the incident, record of the type of crime, date of incident, full details of the victims and perpetrators of crimes against humanity, type of evidence, documentary evidence such as photo, document, records of witness statements, samples taken from crimes and son on) should be precisely recorded and if possible confirmation of technical institutions and experts should be obtained in order to prove the reliability of document. The source of evidence should be referred to precisely while recoding it. These documents can be kept at independent organizations such as human rights and can be provided to victims when they seek justice.
7- FAROE and other independent and non political organizations need to undertake necessary task in order to create an independent centre to collect and complete proofs and evidences and keep them.
While the conference welcomes any principled movement which result in ending war and ensuring durable peace in the country, it is not much hopeful of the success of Peace Jirga which will be convened soon, and Kabul Peace Conference which will be held on 20th July because transitional justice has been excluded from the peace efforts and more than one thousand participant representatives (from 1270 people to be invited) belong to government circles. A small number of afghan citizens will be involved in the Jirga. Afghan refugees who live in the counties other than Pakistan and Iran have not been invited. Therefore the following points worth mentioning:
8- The price of peace should not be paid by the rights and civil liberties of Afghans citizens in general and women rights in particular. The law of Afghanistan about women rights should be in accordance with universal human rights standards. Intellectuals, writers and the media should endeavor to promote awareness of people (particularly men) about woman rights. Supporting the women organizations inside Afghanistan and coordinating activities of these organizations with those of outside Afghanistan such as FAROE can be useful.
9- To form an international expertise and accountable foundation to ensure peace and justice. This foundation should have capability to analyze the local, national, regional and international factors and relations with regard to the mutual interests of the parties involved in Afghanistan. Such foundation can undertake practical and useful activities against war culture and in favor of peace settlement.
A task group was formed to put into practice the items contained in this resolution.
The end of the text
بالا
بازگشت