سیدموسی عثمان هستی
من قلم به زمین گذاشتم دوست ودشمن مرانمی گذارد
نوشتم با انگشت لرزان خسته وزار
ببخشید گر حرف هایم گشته تکرار
نویسنده گرنویسد واقعیت هاهربار
ندارد حرف او هر گز خریدار
به دوستانیکه ایمیل میکنند ویا تیلفون می کنند من گوشی را نمی بردارم خدمت شان در لابلای این چند سطر مختصر بعرض می رسانم که بی جواب نمانده باشند .
چشمان ملت افغانستان از دیدن واقعیت خیره می شود وگوشهای شان از شنیدن واقعیت نفرت دارد آری چاره چیست این ملت ماست.
ملت افغانستان خودشان کاری را انجام داده نمی توانند واگر کس دیگری انجام دهد به سود شان هم باشد ابراز نفرت می کنند وشکست غرور خود می دانند.
مثلیکه روس وناتو کارخانه های مواد مخدرشهر جلال آبادرا ویران کرد ویک تن موادمخدر را ضبط نمود حامد جان کرزی برآشفته شد.
انتقاد شدید کرزی از حمله ناتو و روسیه به کارگاههای مواد مخدر)
رئیس جمهوری افغانستان هشدار داده که تکرار این گونه حملات واکنش دولت را در پی خواهد داشت)
این ملت همیشه فرمان برداری از دست نشانده ها ی استعمارکرده اند . آزادی را افراد بی سواد جامعه به خون خود بدست می آورند وسران قوم ورهبران خود ساخته به باداران استعماری خود به پرکاه می فروشند .
یکی از نمونه های سطر بالا زمامداران سی وپنج سال اخیر افغانستان است.
غرور این ملت توسط زمامداران مزدوردر طول تاریخ در گندکثافت ریخته شده است . مورخین خاین از ملت وزمامداران مزدور حاتم بیگ تاریخ ساخته اند.
ما ملتی هستیم که زنده نیک نام ومرده بدنام نداریم.
مورخین خاین فردا ازشاهان قبایلی ،رهبران حزب دموکراتیک خلق ، مجاهد ، طالب ودار ودسته کرزی در تاریخ گل سبد می سازند ، مثلیکه از سردارمحمد داوود ساختند ( شمشیر زن و ... در تاریخ وطن ما در یک ردیف قرار دارد) هنوز هم مردم افغانستان راز قطی نسوار وعینک امیر دوست محمد خان را درک نکرده اند.مثلیکه زمامداران سی وپنج سال اخیر را نشناخته اند.
من به این نتيجه رسیدم که من به کی می نوشتم وبکی بنویسم . من وقتیکه نوشته می کردم می دانستم که شاه پرستان ،داوود پرستان ، حزب دموکراتیک خلق ، مجاهد خود فروخته ، طالب مزدور چپ وراست بی ایمان در رگ وپوست این ملت جا دارند ، یخن مرا ویخن سایتی که نوشته های مرا بنشر می رسانداز نادانی می گیرند، تا خاینین بالا شاد شوند ، بازهم می نوشتم فکر می کردم که یک روز نی یک روز این ملت بین دوست ودشمن خط می کشد.
انتظارم به پاین رسید.
من به گفتن ونوشتن حرف های زیاد ناگفته دارم ولی خواننده ونویسنده ندارم.
پس بگوئید که به کی بنویسم با کی درد دل کنم وخواننده نوشته های من کیست ؟
سایت نشریه بینام طنزی وانتقادی در تورنتو کانادا
بالا
بازگشت