سنجرغفاری
سریال ختم است
نباید گذاشت دیگرافغانها همدیگر خویش رابخاطر اهداف بیگانگان درکشور ما ومنطقه ازبین ببرند .!
این وجیبه ملی ء انسانی ء افغانی و اسلامی فرد فرد از افغانها در داخل وخارج از کشور ما میباشد . ملیونها انسان سرزمین درماتم کشانیده ونگهداری شده افغان به این باورهستند که خانه مشترک شان به لانه اسایش دیگران به نوعی از اشکال درپیش برد و ادامه سریال به نام ازادی ء نجات اسلام ء دوستی و بازسازی بلاخره صدها و هزاران نیرنگ دیگر سیاسی – اقتصادی ایکه صرفا تظمین کننده وادامه دهنده اهداف ایشان در گرم نگهداشتن تنور جنگ و برادرکشی میان ما به نفع انها میباشد مبدل گردیده است . سوال مطرح است . ایا با این استراتیژی ها ادامه داد ویا پایان بخشید ؟ ایا ما لک اصلی افغانستان افغانهارا میدانند ویا نمیدانند ؟ ویا اینکه ما افغانها حق ان را داریم تا درخانه خویش ارام و بدون موجودیت نظامیان و فشار و دکته شما زنده گی یومیه وامور کشوری خویش را ترتیب وتنظیم نمایم ؟ و درنهایت امر ما افغانها باید تصمیم گیرنده درخانه خود با شیم ویا همه چیز را باید برای شما و در اختیار شما قراربدهیم ؟ پس امروز دیگر جای شک وتردید موجود نیست . وهیچگونه استراتیژی و قدرت بزرگ جهانی ونظامی برتری ندارد با ان اهداف و انتخاب ایکه توده های ملیونی و خسته ازهمه بازی ها و سریال های گذشته منجمله سه دهه ای تراژیدی های تحمیلی بخصوص ادامه ان با حضورعینی ونظامی بیش ازچهل کشورجهان با قانونیت بخشیدن حضور نظامی شان از مجرای حقوق بین المللی و شورای امنیت سازمان ملل متحد . که صحنه ها یکی پی دیگر تبدیل گردیده به اصطلاح مردمی ما باز هم همان اش است و همان کاسه . از ختم فاجعه ها خبری نیست که نیست . مگر جنگ با ید ادامه داشته باشد . و افغانها به نوعی باید مدیون جامعه جهانی قرارداشته باشند چونکه درگرو شان قرارداریم . همه اساسات کشوری مارا توسط خودما و به وسیله قوت های استخباراتی و نظامی شان ازبین برده اند . انقدر مارا محتاج خویش ساخته اند که اختیارو توانائی بخشش یک هفته معاش برای یک ماموردولت را رهبری فعلی کشور ندارد. بیش ازیکصد حزب و سازمان سیاسی درکشور موجود است مگر متاسفانه کشور ما یک استراتیژی سیاسی ندارد . استقلال سیاسی و کشوری ما زیر سوال است و همسایه های تا دندان مسلح ما را باوجود اینکه از قطعنامه ها و تصامیم شورای امنیت سازمان ملل متحد حمایت شان را اعلام میدارند . بی رحمانه تر از به اصطلاح دوستان بین المللی علیه کشور ومردم ما می اندیشن وعمل مینمایند .کشور های حضور یافته و مهمانان نا خوانده بدانند که هرگز ملت افغان از ایشان تقاضای این را ندارند تا فرزندان شان را در کشور ما قربانی بدهند . ویا بخاطر نجات ما اورده باشند . هدف روشن است ...... به رهبران کشور های ایکه حضور نظامی درافغانستان دارند میگویم که دیگر فریب و رنگبازی و رنگ پاشی در کشور ومنطقه ما بس است . برای همسایه های کشور خویش مراجعه نموده و میگویم که بیاید درمنطقه خویش بدون حضورنظامیان بیگانه در صلح وتفاهم با ایجاد مشارکت بزرگ اقتصادی دررقابت های مثمر همکاری های مفید باهمدیگر را ایجاد رشد وتقویت بخشیده وحدت میان مردمان کشورخویش را گسترش داده بسوی سعادت همگانی قدم بگذاریم و دیگر زمینه های تفرقه و حضور هرگونه افراطگرائی را برای استفاده نامعقول اجانب مساعد نساخته در حفظ و پاکسازی کشور ومنطقه خویش ( اسیا ) دوستانه ومتحدانه تصمیم گرفت و خویش را نجات داد . معقولیت درانست تا به قوت و نیروی نظامی و داشتن اسلحه و اقتصاد قوی با قرارگرفتن در پهلوی یک قدرت جهانی نمیتوان ارام وموفق بود . بلکه متوسل شدن به اتحاد و نیروی مردمی و دوستی جاودانه میتوان زیست .این است شعار و افتخار انسانی و خدمت به بشر و بشردوستی .جریانات و حوادث در افغانستان ثابت ساخت که هرگز نمیتوان با متوسل شدن به قوت نظامی بسوی اهداف رسید . بلکه خودرا نابود ساختن و منظوی شدن است . با افتخار وغرور میتوان گفت که امروز درکشور افغانها دیگر سیاست بازی ء زور ازمائی و بلا خره صدور انواع واقسام ایدیالوژی های چپی و راستی ایکه در مغایرت به قانون مردمی ما باشد وبود ناکام و بی اثرثابت گردیده ادامه ان صرف ضیای وقت و ادامه فاجعه ها و متوسل سدن به ناامیدی ها چیزی بیش نخواهد بود . این را هم نباید نادیده گرفت که بدون یک استراتیژی واحد و مشترک سیاسی هر گز نمیتوان از این حالت موجوده بیرون رفت . این حرکت ملی که منجر به یک استراتیژی واحد سیاسی – اجتماعی – اقتصادی در کشور و یگانه الترناتیف گذار از حالت موجوده بسوی ایجاد یک فضای اعتماد و باور میان همه افغانها صرف نظر از داشتن علایق سیاسی چپی و راستی و تنظیمی باشد میتوان با یک شعار و تصمیم واحد ومشترک بنام هرکس از افغانستان است افغان است باهم متحد گردید شامل یک جبهه ملی بنام مشارکت افغانی برای برگشت به خانه مشترک میتوان حرکت نمود و موفق شد .راه بیرون رفت به جذ از تصمیم افغانی با متوسل شدن به نیروی خارجی هرگز کشوری ازاد ء ارام و با سعادت بدون حضور ونفوذ خارجی ها درتاریخ بشریت نخواهیم داشت . انگاه ملامت نسل های امروزی و اینده همه ما بوده خود هم اواره جهان خواهیم بود . یک واقعیت را نباید فراموش نمایم که امروز اطفال یتیم ء گرسنه و مادران و پدران ء دختران و جوانان درگرو افتیده در داخل کشور این دین ملی ء اسلامی و افغانی را تثبیت ء تشخیص نموده . مقاومت وصبوری ایشان باوجود موجودیت بیش از حد توان شان مبنی برفشار جنگ وموجودیت نظامیان بیگانه ء تلفات و خسارات مالی و جانی ء نبود نان وسر پناه برای ایشان . برای ما فرض عین است تا متحد شده با همه امتیاز خواهی و خود خواهی ها وداع گفته قبول نمایم این واقعیت راکه اول ماه به اشتباه و گناه روان هستیم و دوم جلو اشتباه و گناه جامعه جهانی به اصطلاح دوستان و مهمانان ناخوانده را گرفت . رسیدن به هدف ارامی وختم بحران موجوده ارزوی ما و یگانه وظیفه اسلامی ایمانی وافغانی وانسانی مامیباشد . که دیگران هرگز نخواسته و نمیخواهند و نمیگذارند تا افغانستان ومردمش باهم دوست ومتحد باشند و هرگز نمیخواهند تا ما با همسایه ها دوستی و درهمسایگی نیکو زنده گی داشته باشیم . به هرقیمت ایکه میشود باید بهم متحد شویم هرچه عاجل چونکه سریال معلوم و ختم است . اهداف دیگری درپیش رواست .
بااحترام سنجرغفاری
اول می 2010
دراین وطن دراین زمین و اسمان - دراین دیار مرد خیزوباستان
دراین فضا دراین بهشت جاودان – دراین زمان درجستجوی کاروان
به جستجوی کاروان زنده گی – بسوی اوج بیکران زنده گی
به اتفاق باهمی ویکدلی ـ روانه ایم ومیرویم ومیرسیم .
شعارما برادری و باهمی – سعادت ونوای صلح دائیمی .
صلاح بود به اتحادویکدلی – برای کافه ملت برابری
خموش باد زنگ های جنگ ها - مباد زنده امتیاز رنگ ها
یکی شوید برادران وخواهران - برادران وخواهران یکی شوید !
راه ما و ارمان ما عشق و افتخاربه ارامش و سعادت خانواده مشترک ما افغانها ء وحدت وارامی درافغانستان میباشد . بااحترام مجدد سنجر غفاری .
بالا
بازگشت