عبدالوکیل کوچی
زن ای الاهه خورشید آسمان برخیز
به استقبال هشتم مارچ
زن ای الاهه خورشید آسمان برخیز زن ای ستاره پرنور کهکشان برخیز
زن ای سپیده آفاق و پر تو تابان زن ! ای طلیعه زیباییء جهان برخیز
زکنج محنت وزندان وتیره روزیها بسوی روزنه پر شور وبی امان برخیز
زکنج عزلت و بیچارگی و تنهایی به نهضت زن وبا جنبش زنان برخیز
زخوابهای پریشان و رنج بی پایان بسوی فتح وظفر شاد و شاد مان برخیز
زقید بند و اسارت بسوی آزادی بپا شو ای زن افغان وجاویدان برخیز
زخار وخاشه وخاشاک ونامرادیها به گلشن و گل امید کامران برخیز
بسوی زروه آزادگی به پرواز آ زروی خاره وخاشاک آشیان برخیز
به شاهرای ترقی وصلح و آزادی به پای قافله با کار و کاروان برخیز
بغم نشسته مباش ای زن غیوروطن بسوی جنبش سرتاسر زنان برخیز
مباش عاجز و بیکارناتوان وغریب به کار زار به بازوی پرتوان برخیز
مباد گیسوی پاکت بدست ناپاکان تو سرفرازی وپاکیزه وعیان برخیز
تویی مظاهر هستی وصلح وآزادی به فکر روشن واندیشه جوان برخیز
تویی حماسهء تاریخ آریایی ها به ا وج قله تاریخ آریان برخیز
بده بدست زن بی دفاع میهن دست پیء نجات زنان وطن به جان برخیز
مکن خطرزنهنگ وطلاطم گرداب زپای موج صدف گیر قهرمان برخیز
رهاکن ازکف کفتار پیردخت صغیر زقال و قیل دغا عقد ناکسان برخیز
مباش ایمن از افسون دشمن مکار پی رهایی ازین رنج بیکران برخیز
به استقبال مهاجران عزیز افغان
بالا
بازگشت