رهـــــــبر کــــــر ميخـــــــــواهــــــــــد در زير ريش رهـــــــــبر کــــــــور به جنــــــــت برود
حالا که کرزی از برکت
کانفرانس لندن موفق به پاک کردن نام پنج تن از رهبران طالبان و ياران قديمش از
فهرست سياه شوری امنيت سازمان ملل گشت و باداران غربی اش به او اميدواری بيرون
کردن اسم ملا عمر را نيز ازان لست داده اند پس کرزی چون طفلک که از شوق رسيدن
عيد و پوشيدن کالای نو در لباس نميگنجد او نيز در آرزوی به پايان رسيدن شب فراق
و رسيدن روز وصال و کسب سعادت پای بوسی استاد بزرگوار دقيقه شماری ميکند تا
اميرالمومنين بعد از يک عمر هجران دوباره به وطن برگشته و کرزی به جای قالين
سرخ دست آورد های هشت ساله جامعه مدنی از حقوق بشرو حقوق زن گرفته تا آزادی
بيان و قانون اساسی را زير پايش فرش کرده و با ريختاندن خون کبوترصلح کفش های
او را رنگين کند.
اينهمه عشق و علاقه کرزی به اميرالمؤمنين آدم را
بياد عشق آتشين مولانای رومی به شمس تبريزی می اندازد ، آيا انگيزه اين عشق
واپسين واقعا تنها نا آرامی وجدانی کرزی از نمک حرامی او نسبت به استادش است ؟
کرزی که در مقابل کسان ديگر که او را برای رسيدن
به قدرت بسيار ياری و مددگاری کرده بودند نيز ازين نمک حرامی ها زياد کرده ولی
هرگز اثری از زجر وجدانی و ندامت دراو ديده نميشود پس بهتر خواهد بود علت اين
اخلاص و محبت را در جاهای ديگر جستجو کرد .
کرزی که انسان خيلی زرنگ و نراديست حالا که هست و
نيست کشور را با برادرانش قند و قروت کرد و ديگر چيزی برای خوردن و بردن باقی
نمانده و اوباما به صراحت گفته که دوران چک های سفيد به پايان رسيده پس کار
دنيا که تمام است چرا به فکر آخرت نشد ، خزان عمر هم که رسيده و اگر واقعا آخرت
و سوال و جواب و پل صراط وجود داشته باشد نبايد بی احتياطی کرد و بی پير به
خرابات رفت ، اينست که کرزی باز هم از همان نرادی های هميشگی اش کار گرفته يک
تيرو دو فاخته ميکند ، با پناه بردن به زير ريش اميرالمومنين هم تخت و تاجش را
از شرارت طالبان مصؤن ساخته وهم خود را ازلهيب آتش جهنم نجات ميدهد.
نه تنها خودش را از آتش جهنم نجات ميدهد که حتی
در فکر انتقال سرمايه های بباد آورده و دست نخورده اش دران دنيا می باشد ، همين
حالاهم يک قسمت زياد آن پول ها را توسط بانک های سرزمين حرمين شرفين به جهان
ابدی انتقال داده که قرار گفته خودش فقط ده هزار دالر در يک بانک فرانکفورت
دارد و بس ، پس اين چهل مليارد دالر کمک های جامعه جهانی به افغانستان کجا شد ؟
درسرک های کابل که هنوز در هنگام بارندگی يک متر
آب و گل ايستاده ميشود !
ولی غم بزرگ کرزی حالا بکار انداختن آن سرمايه ها
درانجاست که اگرخواست خدا باشد و اميرالمومنين از خر شيطان پائين آمده و پابوسی
کرزی را قبول کند شايد کرزی بتواند از طريق او به خريد زمين بهشت و غرس درخت
های زيتون و خرما درانجا اقدام نمايد.
حتی اگر شانس ياری کند و آب و هوا مساعد باشد او
خواهد توانست به کسب پدری اش کشت خشخاش مبادرت ورزيده درمدت کوتاهی سرمايه
هنگفت بدست آورده و با عزيزی بانک در خريد و فروش اسعار و معاملات بانکی رقابت
کند.
بهر صورت ما توفيق و کاميابی هرچه بيشترشانرا در
هدف که پيشرو دارند از خداوند آرزو ميکنيم ، درين جهان که مصدر خدمت به مردم
شان نگشتند شايد در جهان ديگر درين امر توفيق بيشتر داشته باشتد !
با تقديم حــــــــــــــــــــــــــرمت
حقــــــــ(شـــمس الحـــق)ـــــــانی