احمد سعيدي
يك بار ديگر سرنوشت افغانستان را به دست پاكستان مي دهند
در ارتباط به آیندۀ افغانستان سوال های زیاد وجود دارد که بسیاری از تحلیلگران وکار شناسان امور سیاسی را در دو راهه قرار داده است .طوریکه عدۀ نسبت به آینده امید وار بوده در مصاحبه ها وتحلیل ها خواب نا تعبیر را به تصویر میکشند واما عدۀ نسبت نبود ظرفیت اعتماد ملی و بین المللی در داخل افغانستان از آینده مأیوس بوده لحظات بسیار تاریک وفاجعه آمیزی را لحظه شماری میکنند برای توضیح این دو طرز فکر لازم میدانم وضعیت جاری کشور را به بر رسی بگیرم از همه اگاهان و به طور مشخص از وزير امور خارجه افغانستان كه هم معلم سياست است و هم در شرايط موجود مدير سياست خواهشمندم با در نظر داشت اين باور و اين حقيقت كه چهار اصل عمده در سرنوشت سياست افغانستان از يك ديگر هرگز جدا نيستند (سياست انگليس) (اي اس اي پاكستان) (القاعده) (طالبان) اين دائره است كه افغانستان را ميبلد همه مطالب كه از مجراي سياسي و دپلوماسي و مراودات بين الملي ردو بدل مي شوند وزير صاحب امور خارجه و سياسون اگاه مي دانند كه شوخي نيست و بايد سرسري و بي تفاوت گرفته نشود درست است كه ما ضرورت به همكاري كشور هاي همسايه و منطقه داريم اما نه تا ان حد كه سرنوشت ما به دست مزدور كه مزدور ديگرست سپرده شود.
اما آنانکه از آینده راضی به نظر میرسند نگاه شان به مسیر وچوکات مشخص دوخته شده وهمه چیز را در موجودیت خود وحفظ قدرت وتوزیع غنائم می بینند شايد از سياست هاي كه در مورد افغانستان در حالت آبستن است درك درستي نداشته باشند به گونه مثال وقتی اخبار آژانس خبر رسانی با ختر را که سیاست های دولت را توجیح میکند مرور کنیم به این نتیجه میرسیم که افغانستان بزودی خانه امن برای همه اتباع کشور بوده، بساط فساد ظلم وبیعدالتی از سر زمین ما بر چیده خواهد شد وحکومت اعتبار از دست رفته خودرا بزودی بدست خواهد آورد.البته خوشبینی ها آمیخته با خصبت چاپلوسی است تا بتوانند بقای خودرا تضمین کنند ویا اینکه با موجودیت نطاقان ورزیده وژور نالستان فصیح انانسری وزیر دفاع در روز تحلیف رئیس جمهور یکنوع مداحی زیرکانه است تا نشان دهد تنها حنجرۀ ميتواند طول عمر حکومت را ضمانت كند تا بتواند پستش را حفظ کند اما میائیم به نگاه ودید دیگر که نسبتا واقع بینانه است.
افغانستان وآیندۀ تاریک: دولت افغانستان توانای حفظ حکومت وحراست از سر زمین خودرا در شرايط موجود ندارد و هر رهبر غربي دشنام نصار ما ميكند وجامعه جهانی هم از یافتن شخص مطمئن مدیر وبا ابتکار در افغانستان مأیوس است چون جامعه جهانی به منظور تأمین منافع خود در سر زمین چون افغانستان آمده اند یعنی اول خود شان وبعد افغانستان برای شان مهم است، اما حکومت مدار های افغانستان زيادتر تنها به منافع خود مینگرند اگر منافع و مصالح شخصی شان تأمین نشود هیچ دوست وحامی را بکار ندارند مثلا اگر جامعه جهانی از حساب دهی شفاف صحبت کند ویا از مبارزه با مواد مخدر وفساد اداری حرف بمیان بیاورد.مسئولین بلند پایه دولتی زبان اعتراض را گشوده حرف بمبارد های هوای تلفات ملکی وتلاشی خانه ها وصد ها بهانه دیگر را بهانه آورده حضور جامعه جهانی را به چالش میکشند در چنین جو نا هم آهنگ نمیشود آیندۀ خوب را انتظار داشت نشانه های وجود دارد که جامعه جهانی به توصیه انگلیس در مورد افغانستان تجدید نظر میکنند وازین دوستان افغاني و مسئولين موجود ناراض اند یعنی چه؟ طبیعتا در کابینه آینده افراد متمائل به پاکستان كه زياد تر ممثل منافغ ان كشور باشند نقش کلیدی را خواهند داشت و نه كساني كه با سياست هاي پاكستان كنار نمي ايند وسیاست های افغانستان را با خواست استخبارات پاکستان هم آهنگ نمی سازند تصمیم که روی دست است و عمل مي شود نشانه های بارز است که انگلیس از حکومت فعلی افغانستان هیچ امید نداشته و سخت ناراض است وهیچ فردی را در افغانستان سزاوار حمایت سیاسی نمیداند چنانچه وزير خارجه انگليس مي گويد با خروج قواع حكومت حامد كرزي پنج دقيقه يا بيست چهار ساعت سقوط ميكند برای انگلیس وآمریکا فرق نکمیکند یک قدم دور اما میتوانند أهداف خودرا دنبال کنند.به همین منظور به جای افغانستان تلاش های خودرا به استحکام ثبات وگسترش حاکمیت پاکستان متمر کز ساخته اند ایشان تلاش دارند تا دو ویا سه سال اینده صلاحیت های اجنسی هاي قبايل را کاملا محدود ومرز های ثابت پاکستان را تثبیت وسیاست ایندۀ افغانستان را به پاکستان بسپارند.چون پاکستان وعده سپرده که نظم افغانهارا بهتر میگیرد وفشار شانرا خوب تعین میکند آمریکا منهای مصارف نظامی ولوژستیکی سالانه هشت ملیار دالر به افغانستان کمک میکند وپاکستان بخاطر امن سازی افغانستان صرف چهار ملیارد دالر از آمریکا ومتحدینش سالانه تقا ضا کرده است انگليس وبه امریکا فهمانده است که افغانستان قوی به نفع جامعه جهانی در رأس آمریکا نیست اين مردم لياقت ازادي و دموكراسي را ندارند چون تاریخ افغانستان دارائی همین خصلت بوده هر گاهی افغانها نسبتا بپای استاده شدند دوستان بین المللی خودرا لگد زده اند واین نا امیدی در جامعه جهانی وجود دارد. واگر شاخصه ها وویژه گی های جديد حکومت های معاصر ایجاد نشود با همین شخصیت ها ولنگی هاي قبايلي گاهی هم وضعیت تغییر نخواهد کرد واین مسئله را انگلیس در کا نفرانس بین المللی ماه جنوری سال اینده مطرح وبر جسته خواهد ساخت حکومت آینده وتغییر؟ برخی ها خوشبینانه حکم میکنند که رئیس جمهور بسیار قسم های محکم خورد ومسائل عمدۀ را مطرح کرد مگر این قسم از قسم دور اول آن چه تفاوت داشت ویا چه تغییر در همکار های آن بوجود آمده است کابنیه هم از افرادیست که سالها در مقاطع مختلف بنام وچهره شان آشنا هستیم حالا هم همان هارا عوض میکند یکی را بجای دیگری می برد وبس. افرادیکه از بیرون آورده شده وباز مرخص شده اند همه مانند نادر آتش وعنایت الله قاسمی اند وبا کنار زدن برخی وزراء بر حال شما کمیت وچاقی دوسیه اختلاس شانرا به انتظار بنشینید. سال نیکو از بهارش پیداست روز پنجشنبه بیست وهشتم عقرب 1388 خورشیدی روز سوگند صداقت ووفاداری اقاي حامد کرزی بمناسبت دومین دور ریاست جمهوری بوده است این روز با نمایش لنگی قبائل سرحدي مشارکت ملی را در نظام سیاسی کشور تمثیل میکرد شما در اغازین روز قسم خوری چه تحولی را مشاهده کردید؟ هیچ.همان اباء وقباء حضور نمایندۀ با صلاحیت انگلیس بازیگر اصلی درامه های افغانستان در روز بر گزاری مراسم تحلیف هوشداری دیگریست که باید منتظر ماند ودید که در اینده چه اتفاق می افتد به همه حال ما ما امید واریم افغانستان آباد آرام وسر بلند باشد اما دریغ که بعضي از این عناصر امتحان خودرا داده اند وهمه امید هارا از مردم ما گر فته اند همیشه حرف از مبارزه با فساد وقا چا قاق مواد مخدر است اما حرف های دیگر هم هست که باید فرا موش نشود.
واقعیت دیگر: در حکومت فعلی علاوه از فساد وقا چاق ظلم وبیعدالتی است که بالای برخی اتباع کشور تحمیل میشود هیچ نوع توازن وتناسب در توزیع امکانات وباز سازی تاكنون وجود ندارد از لحاظ باز سازی در برخی ولایات ده ها مکتب إعمار میشود واما در برخی ولایت که امن هم هست تعداد مکاتب إعمار شده به دو باب نمی رسد در برخی ولایات سرک های ولسوالی ها وبازار های ولسوالی ها هم پخته واسفالت است اما در برخی ولایات یک وجب سرک پخته وجود ندارد وحتی در میدان هوای یک متر ساحه اسفالت شده بچشم نمی خورد طور مثال ولايت غور لذا در پهلوی فساد اداری ظلم بیعدالتی وتبعیض پدیده های است که مردم را از دولت بیزار ودر کنار مخالفین قرار میدهد.دولتیکه از ظلم وتبعیض وبیعدالتی شرم نداشته باشد از اختلاس وفساد ورشوه چرا شرم داشته باشد تا زمانیکه عدالت اجتماعی به مفهوم واقعی آن داخل یک سیستم نشود به شعار نمیتوان مشکل را حل کرد حال در افغاسنتان سیستم هم غیر عادلانه است ومجریان هم تبعیض پسند واختلاسگر با چنین عناصر نمیشود آیندۀ در خشان را پیش رو داشت و كاروان را به منزل رساند.
افغانستا ن وتقابل کشور های منطقه: مسلما بعد از واگذاری اداره بخش های افغانستان به پاکستان كه امر حتمي است ایران وروسیه به رقابت بر خواسته ایادی وهمکاران خودرا در داخل افغانستان تقویت نموده کشور را دچار بحران وکشمکش جدید میسازند که هیچکس آنرا کنترول کرده نتواند دران صورت افغانستان کشور نه که حیثیت منطقه مورد منازعه وکشمکش را خواهد داشت که هر کس بر پارچه ازین بساط مصیبت خیز حکومت خواهد کرد.این کشور دیر یا زود باری دیگر میدان رقابت وبازی کشور های همسایه میشود چون رهبران این سر زمین از يك ارباب ناراض وبه ارباب ديگر افتخار میکنند خیلی خوب است بجای استخبارات پاکستان مستقیم با سیا معامله شود حیف که ریا کاریم مزدوری میکنیم اما به مزدور ارباب دشمن ارباب ودوست مزدورش میشویم این وضعیت مارا به بیچارگی میکشاند ما همیشه به جنگ وکشتن وبستن افتخار میکنیم کاریکه طرفداران چنگیز وهتلر در عصر حاضر ازان شرم دارند اما افغانها نه...
ملتی که هیچ دوست ندارد: میتوانم در اینجا ادعا کنم که با انکه ما گناه عقب مانی خودرا بگردن دیگران میاندازیم در طول تاریخ جزء افغانها دیگر هیچکس مقصر نا بستمانی های افغانستان نبوده و نیست این افغانها اند که تمام دنیارا برای خود دشمن می پندارد انگلیس دشمن، روسیه متجاوز، آمریکا اشغالگر ، وایران مداخله گر واگر اینها واقعیت داشته باشد افغانها خود زمینه ساز اند این ها شعار های ما افغانهاست پس ایشان کدام دوست را داریم که دست مارا بگیرد هیچ کس ملتی که هیچ دوست ندارد.افغانها نسبت به یکدیگر ونسبت به بیگانه بی باور اند کاشکی بیگانه ستیز بودی وخود پرور خودش از فقر وتهی دستی در حال مخمصه است پیوسته ادعا دارد که خارجی ها یورانیوم وطلا وپلاتین وگاز مارا بردند.آخر خود شما که برده وخورده نمیتوانید وبخاطر همین لقمه خام در جنگ هستین بگذاردید دیگران ببرند تا جنگ شما پایان پذیرد تا کی می جنگید؟ قوم غرور ودلاور اما فقیر وگرسنه من باری دیگر ادعا میکنم که هر فقیر وگرسنه دلاور ورشید است چون در دنیا چیزی ندارد که از ترس تلف شدن وخراب شدن آن جنگ نکند همان است که از زندگی به تنگ آمده به سراغ مرگ میرود هر قومیکه به سراغ مرگ برود شجاع ودلاور غیور واما بی دست آورد است خودرا میکشد بدون اینکه چیز ی بدست آورد به باور من شرايط حاضر براي هيچ كس ماه عسل نخواهد بود اگر باشد نهايت زود گزر است دست اندر كاران و سياست گزاران بدانند كه فرصت هاي اندكي باقي مانده اگر هوشيار و بيدار نباشيم با عجله وضع را مدريت نكنيم بگزاريم كه ديگران در پشت در هاي بسته ما را تعيين سرنوشت كنند در سياه چاه خواهيم افتاد كه ديگر دست پاه زدن هيچ مفادي را در بر نخواهند داشت.
بالا
بازگشت