محمد عا رف عر فان
لندن – فبروری2010
حزب واحد ستا رۀ درخشانی در کهکشان
نیرو های دمو کرا تیک ملی در افغا نستان
حدود هژده سال قبل از امروز در, نتیجه طو فان های دامنگستروبنیاد بر انداز سیا سی جهان که بخش اعظم نهاد ها وپا یگاه های سیا سی واجتماعی نیرو های ملی, دمو کرات وتر قیخواه جهان را در هم پیچید , دهکده سیا سی , ملی ودمو کرا تیک ما را هم به لرزه آورد ویکجا با نظام دمو کرا تیک ملی در افغا نستان در کام خود غرق کرد.
اما این حوا دث هو لناک که درکشورما آغاز یافت , نه تنها با طو فان بلکه با زمین لر زه سیا سی وآتش فشان نیز همرا بود, چندین نظام را به خاک یکسان ساخته و تا کنون این سلسله با اشک وخون همراه بوده وبا در بدری یک ملت وویرانی یک سرزمین, با لرزه ها وتکا نه های متداوم ووقفه نا پذیرادامه دارد.
اما با تو جه به کلام مشهور رهبر فقید وبزر گوار خلق چیلی سلوادور «آلندی» که گفته بود ( زندگی بحر بیکرا نیست که فقط هر کی در آن با موج دست وپنجه نرم نمود, هنر شنا آموخت , وشنا کرد زنده می ما ند ) ,نیرو های فلک زده که در خم وپیچ روز گار, رمز وراز مبا رزه را تجر به نموده بودند , در این طو فان جسو رانه شنا نموده وبا پذیرش رسا لت
تا ریخی , حدود پنج سال قبل , رزم آ سا, طلیعه دارو ووا رث بر حق وگو یا ی جنبش های تر قیخوا هانه وداد خوا ها نه ,را در کشور پا یه گزا ری نموده ودر وجود حزب متحد ملی ونهضت فرا گیر دمو کرا سی وتر قی افغانستان با وجا هت تام , مجددا تجسم یا فته وبنای ما ند گاری خویش را به مثا به درخت همیشه سبز تا ریخ که دیگر با رگ وریشه اش با زندگی گره خور ده است نه تنها به مثا به تجدید یک خا طره جا ودانه تا ریخ بلکه به حیث امیال ,امید ها وآرزو های فردا, شکو همندا نه بر افرا شتند؛
اما طی سا لیان جدای , طی سالیان رزم وپیکار بلا انقطاع بخا طر وحدت وبر گشت بر اصل , ما راه های طو لانی را طی نمو دیم وافتخار داریم تا بگوییم که امروزبه حکمت تا مین وحدت میان این دو جر یان سیا سی وتا سیس حزب واحد که نماد" نیمرخ" وپر ابهت از خا طره های وطنپر ستانه برای رهروان وهوا دا ران آزاده ماا ست, این سفر ظفر مندانه به پا یان رسید ؛ نا گفته پیدا است که سفر خود یک وسیله بوده وراه پا یان به اهداف است . اما, ما امروز خو شبختانه به اهداف بزرگ که وحدت است نایل شده ایم اما وحدت خود وسیله ایست که ما را به وسایل بزرگترمجهز سا خته تابا ایجاد بنای بزرگ وسا ختمان جدید سیا سی که از شعاع گسترده بر خور دار بوده وظا یف دشوارسیا سی, ملی ووطنپرستانه رادر وضع بحرا نزای کنونی کشور , به پا یه اکمال بر سانیم, لذا این سفر درخط نوین , بعد جدید ,پهنای بزرگترووسیع تر سیر خوا هد نمود .
ما همه مان از آغا زین روز های جدای ها , به منظور پیوند های مجدد میان دو جر یان سا سی , تلاش های وقفه نا پذیر را بکار برده , بذر امید وا ری را بر افشا نده وخو شا که این دانه ها در طی مدت زمان معین جوا نه زد , وامروز به شگوفه مبدل شده وفردا به با غستان بزرگ و ثمر بخش تبدیل خوا هد گشت.
ما , کنون با همه شاد مانی وامید صفحه تا ریخ ساز , شکو همند ودر خشا نی را در قلمرو فعا لیت سیا سی نیرو های دمو کرا تیک ملی در افغا نستان باز گشای نموده و سنگپا یه مجدد عمارت فرو ریخته بزرگ سیا سی را که سمبول ونماد شکو همند وجا یگاه کلیه نیروهای ملی دمو کرا تیک و تجدد گرا, و متجلی افتخا رات عظیم تا ریخی ووارث وادا مه دهنده بلا منا زع جنبش های آزادی خوا هی وتر قی خوا هی در کشورخوا هد بود , اساس گذا شته وبار دیگر درفش واحد و پر غرور آنرا دروجود « حزب وا حد »به اهتزاز در آوردیم .تامین وحدت میان حزب متحد ملی ونهضت فرا گیر دمو کرا سی وتر قی افغا نستان که پیام شا دما نی بر دل هررفیق آزاده ئ ما حک نموده است , در شرایط کنونی , در حو زه فعا لیت سیا سی نیرو های دمو کرا تیک ملی یک تحول بس بزرگ سیا سی محسوب می گردد که ازتبعات نوید بخش برای وحدت و همبستگی کلیه نیرو های دمو کرا تیک ملی بر خور دار میبا شد.
خط فا صل میان دو حزب برادرکه دیگر در با یگا نی تا ریخ قرار دارد , در اصل خود یکی از بیرحمانه ترین خطوط سیا سی در حوزه فعا لیت سیا سی نیرو های دمو کرا تیک در کشور بود , چنا نیکه با حفظ همه مشتر کات تا ریخی , سیا سی , سا ز مانی , مرا می واند یشوی, این خط از میان فا میل ها وخا نواده ها ی واحد ,عبور نمو ده وخطوط جدائی را با لای آنها تحمیل نمو ده بود .اما امروز خو شبختانه قدرت وعظمت اراده جمعی , وسطح بلا غت وپختگی سیا سی رفقا ورزمجو یان دلیر مان برای درهم شکستن طلسم انجماد سیا سی به نما یش گذا شته شده و این وحدت به مثا به گهرگمشده و قیمت بها دو باره در میان خا نواده سیا سی ما برگشت وبا خروش شعف انگیزی استقبال گرید
سلا متی وتداوم این وحدت از بزرگترین تضمین واعتبار سیاسی وتا ریخی بر خور دار بوده , چرا که نحوه بینظیر تحقق آن, در طول تاریخ زنده گی نیرو های چپ در کشور بی همتا بوده که بشیوه کا ملا غیر سنتی نه تنها بو سیله رهبران ,بلکه بطور خلا قا نه ودر نتیجه فشار های گسترده و متدا وم همه سطوح وقدمه های سا زمانی بر طبق خوا ست زمان در کو ران مبا رزه به قوام رسید, وبا اراده همگانی بر طرز خود مانی وخود جوش بر کر سی نشست .
تا سیر گزاری بینظیر قدمه های سا زمانی در امر تا مین وحدت دو جر یان سیا سی , که ازریشه های دمو کراتیک سیر آب گردید ,ممثل انکار نا پذیر نیروی« خفته» صفوفی بوده که پس از دوران چهل وپنج سال رزم وپیکار,به طغیان آمد و با اراده همگا نی کادر ها و رهبران یکجا گره یا فت وبه مثا به لوکومو تیف وهدا یت گر سا ز مان به نمایش کشیده شد ,که آنرا با ید به حیث جو هر اصلی دمو کراسی واراده جمعی, غنا وتکا مل بخشید. با کار بست این تجارب سر نوشت ساز ,حال با ید مقدرات سا زمان به حیث ار گا نیزم زنده, در یک مشا رکت بزرگ جمعی وهمگا نی با همه یی قد مه های سا زمانی و تشکیلاتی که راز سلا متی سا زمان را بیان مینماید , تعین گردد.دید گا ه رفیقی از کشور ها لند که بخشی از دوران نو جوانی خویش را در سنگر گرم برای دفاع وحرا ست از وطن سپری نموده است ومی فر ما ید « ما ,مواد سوخت حزب دیروز بودیم وباید مشعل حزب امروزوفر دا باشیم » جداَ قا بل تا ئمل است .
ما امروز فعا لیت خویش را بر روی بخشی از سا ختمان فرو ریخته وایجاد بنیاد بزرگ ونوین سیا سی آغاز کردیم که تا تکمیل کا مل آن هنوز راه درازی در پیش است . ما اکنون از یک گذرگاه حسا س , خطیر وپر مسئو لیت عبور مینمایم که پیش شرط مصئو نیت را هپیمای دراین معبر گاه, کاربرد مر حله پل سا زی واستحکا مات سیا سی , سا زمانی وتشکیلاتی و ا عتماد وبا ورمندی است, که از این آزمون بزرگ نیز با ید با مو فقیت وسر بلندی بیرون آمده وبا این نگرشکه " وحدت کردن آ سان است وحفظ آن مشکل ". با ید با تمام شکیبای وگذشت رفیقانه وتر ک کلیه مظاهر,رنگ وبوی سا زمانی ما قبل وحدت , به حیث همر زمان صدیق ویا ران تا ریخی واعتقاد به اندیشه ها وباورهای مشترک با کل صدا قت به پیش رفته وبنای بزرگ را با ظر فیت عظیم سیا سی, سا زمانی و اندیشوی که مظهر عالی فرا قو می , ملیتی زبا نی سمتی وگرو هی باشد ایجاد نما یم.
در بعد سا ختمان ونگرش های سا ختاری واندیشوی, سا زمان جدید, نبا ید برشا لوده « فو لا دین» بلکه بر روی پا یه های« آهنین» که قا بلیت انحنا , مقا ومت وتداوم , در دشوار ترین حوا دث سیا سی داشته باشد , وتحداب محکم و استوار دا رای بساط دمو کرا تیک , با دیزاین ودیکو ریشن معاصر ایجاد گردیده واز ارزش های دمو کرا تیک بهره جسته وبا اندیشه های نوین صیقل یا فته وبه باور نشیند . ؛
شعار تغیر با توجه به تحو لات چشمگیر جها نی یکی از او اولیت های اساسی مبا رزه برای یک حزب سیا سی محسوب می گردد. تغيير در شرايط موجود در جنبشهای دمو کرا تیک ملی , و به طور کلی تغيير در هر زمينه ها, نيازمند آن است که نيروهای تغيير دهنده، خود را نيز تغيير داده باشند. نيروهايی که بايد حامل تغيير در وضعيت موجود باشند هنگامی میتوانند به ضرورتهای ناشی از تغير شرايط پاسخ دهند که خود نيز تغيير يافته باشند.یکی از با رز ترین محک این تغیر در آن است که ما نبا ید مهر ونشان گذشته را به پدیده نو منتفل نما یم؛
ما با ید , عالیترین بدیل دمو کرا تیک را در کشور ایجاد نماییم .هنوز ده ها گروه وسا زمان همطراز سیا سی, ذخا یر بزرگ وریزرف های متعددی وجود دارد که در مدار های مختلف سیا سی در حرکت میباشند , با توجه به امکا نات جدید ودست آورد های اخیر پرو سه وحدت, ونما یش عالیترین تجر به در خصوص تا مین وحدت میان دو حزب برا در , وجو ایجاد شده با حفظ همه حرارت مو جود , ما بایدبا قلب بزرگ وسینه فراخ در یک جولا نگاه نوین و بزرگ فکری , اندیشه یی وسا ختا ری, با نگرش های محوریت زدائ ,انحصار زدائ وزدایش بزرگ منشی ,با تواضع وفرو تنی , چنان جذا بیت مهر انگیزی را ایجاد نمایم تا اینکه این همه سا زمان ها وگروه ها یا باید بدور هسته واحد متمر کز گر دند ویا لا اقل در مدار واحد سیر نما یند .حصول این تو فیق زمانی ممکن ومیسر است که ماودیگران همه , باید ازحصار محدود منا فع گرو هی سیا سی ,سا ز مانی وتشکیلاتی خا رج شده وسا زمان خویش را در قا لب سا ختمان , تفکرات واندیشه های جدید ترقی خواهی وداد خوا هی پیریزی نموده وبا دید فراخ به تمامی گروه ها وسا زما ن های سیا سی اجا زه دهیم تا به سهولت, جا یگاه معین وشا یسته رابدون تناسب ظر فیت« فزیکی »شان , در نهاد جدید سیا سی ا هراز نما یند.
نهاد جدید سیا سی باید از کپسیتی لازم برای پذیریش همه گرا یش ها , تنوع دید گاه ها واند یشه های سیا سی وتجدد گرا یانه بر خور دار بوده ودر اتو مسفیر دمو کرا تیک وهمگرائ رشد نما ید.
به اعتقاد من , گرايشهای فکری گوناگون با قبول چارچوب کلی و برنامه ی سياسی مورد توافق و فعاليت برای تحقق آن، می توانند ديدگاه های مستقل خود را (چه در درون سازمان و چه در خارج از آن) طرح و تبليغ کنند. مبنای عضويت در سازمان قبول مبانی آرمانی مورد توافق و قبول منشور يا برنامه ی سياسی و تلاش در متحقق ساختن آن است. توافق بر مبانی آرمانی به معنای آن نيست که همه اعضا در را بطه با متحول سا ختن جا معه انسا نی درک و برداشتی يگانه دارند. هر عضو سازمان و هر گرايشی می تواند هم در اين زمينه و هم در عرصه های ديگر، ديدگاه هايی متفاوت با ديگران داشته باشد. طبيعی است بر نامه، سمتگيری و هدف های سازمان که مبنای عضويت و فعاليت مشترک است، بايد با توجه به مبانی آرمانی مورد توافق و استنتاج های مشترک از آن تدوين شود.
باید راهکار ها وتجا رب جدید سیا سی رادرفرا یند وحدت دوجریان سیا سی , رشد وتکا مل بخشید . باید از همه سطوح از قدمه های پاین تا به با لا گفتمان سیا سی را با سا زمان ها شخصیت ها و.گروه های هم اندیش سیا سی انکشاف داد ورو حیه خود ارا دیت سیا سی را برای درهم پیچیدن تار های عنکبوتی که ما را در قفسه ها محبوس سا خته است در میان صفوف وقدمه های با لای , انکشا ف داد وبا تو سل با فشار های پیهم سیا سی مرز های مجبره مصنوعی راحول این جر یا نات , دگر گون سا خت, وراه را برای با زجوی مسیر مشترک وهمگا نی هموار ساخت .
به پندا شت من ,اینجا بر نا مه واسترا تیژی سیا سی , تنها در مورد وحدت میان حزب متحد ملی ونهضت فراگیر نیست بلکه تکا پو در مورد در یافت واعاده جا یگاه با یسته برای کلیه نیروهای نو اندیش , دگر اندیش , تجدد گرا , دادخواه , ملی ووطنپرست است . با تو جه به عمق بحرا نات سیا سی جا معه افغا نستان ما باید با ایجاد همبستگی بزرگ ملی , التر نا تیف موثر وتا ثیر گزار را برای هدا یت گری توده ها اقشار ولایه های اجتماعی در امر مبارزه داد خوا هانه برای دمو کراسی وعدا لت اجتماعی تدارک جوییم .ما کنون بسوی تدویر کنگره وحدت به پیش میرویم , با یسته است که نه تنها با گام های استوار بلکه با قلب های گرم , روان مطهر واحساس مشترک بسوی آن رهگشود و شا یسته است تا با استفاده از فر صت واقلیم جدید سیا سی این کنگره را به کنگره واحد مجموعه یی از احزاب وسا زمان های همسو وهمنگر مبدل نموده وگردان رزمنده وایده آل را که نماد ومظهر در خشان تشکل وهمبستگی سراسری ملی ودموکرا تیک باشد از درون آن حا صل نموده وبرای جنبش دادگر و تر قییخوا ه کشور , بطرز پو یا تر جان وروح تا زه بخشیم .
«بنبستی وجود ندارد ,دیوار های خودمان را خود , بشکنیم وآن لشکرعظیم را از اعماق وجودمان صدا بزنیم ؛ »
ما ؛ آبدیده گان میدان های نبرد سیا سی هستیم , ما را بار ها زمین زده اندوما هر بار به پا خا سته ایم .اگر تلخکا می زهر شکست را تجر به نموده ایم, باری دیگر بلند کردن جام پیروزی را نیز تجر به خواهیم کرد , با چنین با وری است که پو یا ما نده ایم وهمچنان هم پویا می ما نیم.
به پیش بسوی وحدت کلیه نیرو های ملی
دمو کراتیک ووطنپرست در افغا نستان ؛
*****
بالا
بازگشت