احمد سعیدی
سفر اخير هالبروك يك بار ديگر پاكستان را به اغوش امريكا انداخت
حکومت پاکستان روز های دشوار ولی سرنوشت ساز را پشت سر می گذاراند با همه تلاش های که اصف علي زرداري بخاطر باقی ماندن در قدرت دارد امریکا نیز می کوشد به هر قیمت که باشد وي در اریکه قدرت باشد روی این اصل اقاي هالبروك نماينده خاص امريكاه و معاونین وزارت خارجه امریکا و رئیس استخبارات امریکا سفرهای مکرر به پاکستان داشته اند روی این اصل خواستم روابط دیرینه پاکستان و امریکا را همه جانبه مورد بررسی قرار دهم.
رونـــد روابـط امریکــــا و پاکستـان از ایجـــاد پـاکــستــان الـی اکنـــون (1947 – 2009 ) که طی مدت زمان فوق الذکر حوادث و انکشافاتی متعددی را در بر می گیرد که این خود الگوی زنده آن مظاهر پنداشته می شود که تنها و تنها بر مصلحت های دو جانبه استوار می باشد و این مصلحت برای تأمین روابط بین المللی بوده می تواند و بس !
همچنان روابط پاکستان و اتحاد شوروی سابق و بعداً با روسیه فدراتیف یا به عباره دیگر جریان روابط پاکستان با جهان دو قطبی دومین رخ سکه را نمایان می سازد. بین دو ابر قدرت بزرگ مصلحت بر سر یک کشور و چانه زنی بالای آن بررسی ذیل را مبنی بر روابط و روند آن آشکار می سازد ، ایجاب می نماید تا تاریخ روابط امریکا و پاکستان را از بدو تاریخ ایجاد کشور متذکره را الی اکنون بر 6 مرحله تقسیم بندی نمائیم.
مرحله اول :
از تاریخ 1947 – 1953 در جستجوی دوستان در این مرحله صدراعظم پاکستان از امریکا یک بازدید تاریخی را بعمل آورد که این بازدید و تأمین روابط اتحاد شوروی سابق را تحریک نمود که تحلیل گران این مرحله را مرحله جستجوی همکاران و دوستان نام گذاری نمودند .
مرحله دوم ( 1954 ) :
همبستگی با غرب : این مرحله پیوستن پاکستان را به پیمان های نظامی از قبیل پیمان ناتو و بغداد را بملاحظه می رساند. یکی از شرط های اساسی میثاق متذکره این نیز به شمار می رود که با یکدیگر در عرصه های دفاعی همکاری نمایند . هنگامی که پاکستان مبنی بر شمولیت شان در پیمان های نظامی موافقتنانه مورد نظر را به امضأ رساند در نیروی دفاعی غرب به حیث یک عضو قابل ملاحظه سر برافراشت و غرب نیز به حیث یک همکار ستراتیژیک بوی می نگریستند و این مرحله به نام موافقه امریکا مسمی گردید و ازین لحاظ پاکستان به کشوری مبدل گردید که می تواند از غرب همکاری های بیشتر اقتصادی را بدست آورد.
مرحله سوم (1963 – 1971 ) :
این مرحله شاهد نبرد های خونین بین هند و پاکستان بوده که جنگ اول در سال 1965 و جنگ دوم در سال 1971 بوقوع پیوست . در جنگ سال 1965 امریکا همکاری نظامی خویش را بالای پاکستان قطع نمود . امریکا از توافق نامه قبلی که با پاکستان عقد نموده بود نیز چشم پوشی نمود امریکا به دلیل اینکه روابط پاکستان با کشور چین توسعه یافته است بناءً روابط شان به سردی گرائید امریکا همواره می کوشید تا پاکستان روابط شان را با چین قطع و راه را به حل بحران ایجاد شده هموار نمایند و در جنگ سال 1971 امریکا مانند گذشته کمک های نظامی خویش را تحت بهانه روابط با چین را بالای پاکستان کماکان قطع نمود و از همین تاریخ به بعد امریکا به پاکستان از زاویه شک و تردید می نگریستند .
مرحله چهارم (1973 – 1977 ) :
این مرحله بروشنی روابط پاکستان را به امریکا و غرب به یک نوع سردی پیهم و متداوم نشان می دهد این به موجب اینکه پاکستان می خواست تا دوستان سابقه را از دست ندهند و از جانب دیگر دیگران را نیز از خود مسرور نگهدارد. پاکستان پیوسته می کوشید نا روابط ستراتیژکی خویش را با چین ، امریکا و سایر کشور های غربی حسنه نگهدارد و با هیچ یک از جانبین بر خلاف دیگران معامله ننماید با وجود اینکه امریکا از چنین سیاست پاکستان خوشنود نبود ولی اینکه موجودیت پاکستان در منطقه در مقابل بلاک شرق (اتحاد شوروی) رول عمده را می توان بازی نماید روی همین ملحوظ دست همکاری را به آن دراز می نمود.
مرحله پنجم (1978) :
درین مرحله فاصله که بین امریکا و پاکستان ایجاد شده بود بکلی از بین رفت و علت این تغیر موضیع زمانی صورت گرفت که اتحاد شوروی بالای افغانستان تهاجم نظامی نمود و پاکستان همه دروازه ها را برخ امریکا بازگذاشت تا امریکا در مقابل تجاوز شوروی علیه افغانستان بدست باز عمل نمایند. در همان زمان امریکا به خوبی می دانست که پاکستان در مقابل نیروی اتحاد شوروی منحیث یک کشور دوست نقش کلیدی را می تواند بازی نمایند.
مرحله ششم 11 سپتامبر سال 2001 :
درین مرحله اظهارات و تحقیقات امریکا بر بنیاد مصلحت می چرخد وقتیکه امریکا برای پاکستان بنابر اهمیت ستراتیژیکی شان در منطقه محتاج گردد رجال امریکائی پیشکش همکاری های مزید می نماید و سطح دید وادید گراف سعودی خویش را می پیمایند. وقتیکه پاکستان پیشنهاد امریکا را مبنی بر قطع روابط با چین با وجود همکاری های بی حدوحصر را نپذیرفت . امریکا درلحظات اخیر لازم دانست که بعد از سقوط اتحاد شوروی هند می تواند در منطقه نقش دلخواه را ایفا نماید و توان این را نیز دارا می باشد تا در برابر چین استاده گی نماید . ولی وقتیکه حوادث یازدهم سپتامبر کمبود بوقوع پیوست و پاکستان در برابر گروه های مسلح عکس العمل جدی را از خود نشان داد آن موقف قبلی خویش را دوباره احیأ و بدست آورد.
اندکی برگذشته می نگریم وقتیکه در سال 1947 پاکستان در نقشه سیاسی جهان ظهور یافت رئیس جمهور وقت امریکا یعنی (ترومن) به آن اظهار خرسندی نمود و در مقابل محمد علی جناح بانی پاکستان در مقابلب حسن نیت امریکا اظهار آماده گی نمود که کشورش حاضر است با امریکا روابط ستراتیژیکی خویش را توسعه بخشیده و باب جدیدی دوستانه را با امریکا بگشاید.
پاکستان بتاریخ 26/2/1948 اولین سفر خویش را به امریکا معرفی و بعداً اعزام نمود. بتاریخ 4/5/1950 صدراعظم لیاقت علی خان بازدید رسمی خویش را از امریکا آغاز نمود که از جانب مقامات امریکائی با گرمی استقبال گردید این بازدید مدت 22 روز را در بر گرفت و ازین با زدید چنین بر می آید که امریکا تا چه حد به پاکستان به دیده قدر می نگرد وقتیکه پاکستان با بحران اقتصادی وخاصتاً با قحطی مدهشی مواجه گردید امریکا به میزان 25 ملیون دالر مواد خوراکه و غیره اشیای مورد نیاز را به آن کشور مساعدت نمود. زمانیکه امریکا در سال 1953 مبنی بر جلوگیری توسعه کمونیزم در آسیا تصمیم اتخاذ نمود یگانه کشوریکه نزد امریکا جایگاهی خاصی یافت پاکستان بود که می تواند منحیث دوست منطقوی نقش ارزنده و قابل ملاحظه را به منظور نیل با اهداف امریکائی ها در جنوب شرق آسیا ایفا نمایند.
وقتیکه امریکا پاکستان را منحیث دوست منطقوی قلمداد نمود همزمان به آن از مساعدت های اقتصادی و نظامی خویش به جانب پاکستان پیشکش نمود . مقامات امریکائی چنین وانمود می ساخت که امریکا بر تأمین روابط حسنه با پاکستان بدیده قدر می نگرد. بتاریخ 6/10/1954 اولین محموله امریکائی که حاوی تانک ها ، اسلحه و مهمات بود به پاکستان مواصلت نمود . در سال 1955 امریکا به منظور رشد هر چه بیشتر اقتصاد پاکستان مساعدت 25 ملیون دالری را اعلام نمود و در 16 ماه می همان سال میان امریکا و پاکستان پروتوکول استعمال صلح آمیز انرژی اتومی عقد گردید . در سال 1957 به موجب همکاری های اقتصادی امریکا با هند پاکستان نگرانی خویش را اظهار نمود و خاطر نشان ساخت که همکاری امریکا با کشور هند می تواند بر روابط امریکا و پاکستان سایه افگند در چنین جو سیاسی در بعضی از حلقات پاکستان چنین شایعات پخش گردید که با اتحاد شوروی روابط مجدد احیأ و تأمین گردد . اتحاد شوروی زمینه را مساعد دیده و به پاکستان از همکاری های اقتصادی و نظامی اظهار آماده گی نمود و صفحه جدید باب مذاکره را از
پاکستان مطالبه نمود که از جانب پاکستان موارد قبول واقع نگردید . بعد از کودتا مسلحانه که جنرال ایوب خان زمام امور را بدست گرفت . امریکا بلافاصله در همان سال یعنی سال 1958 پروتوکول جدید نظامی را با پاکستان عقد نمود که بموجب آن امریکا مکلف بود تا در برابر تجاوزیکه علیه پاکستان صورت می گیرد به همکاری پاکستان برخاسته و از آن دفاع نمایند .
بتاریخ 7/9/1959 ایزونهاور رئیس جمهور امریکا از پاکستان بازدید بعمل آورد که مدت 2 روز را در برگرفت درین بازدید با جانب پاکستان ابراز همکاری های همه جانبه نموده و وعده هر نوع مساعدت را اظهار داشت . بتاریخ 11/5/1959 جنرال ایوب خان از امریکا بازدید بعمل آورد و با رئیس جمهور کنیدی ملاقات نمود که در ضمن این ملاقات علاوه از همکاری های نظامی و اقتصادی از کنیدی مطالبه نمود تا خط (دیورند ) را به حیث سرحد بین افغانستان و پاکستان به رسمیت بشناسند.
در زمانیکه جنگ بین هند و چین در گرفت امریکا از هند حمایت خویش را اعلام نمود و بالای پاکستان فشار وارد نمود تا با چین هیچ نوع همکاری لوژیستیکی را بعمل نیاورند و از پاکستان تقاضأ نمود تا سرحد پاکستان شرقی (بنگله دیش) را بروی سربازان هندی باز نمایند ولی پاکستان چنین پیشنهاد امریکا را نه پذیرفت و بر خلاف با چین مساعدت های همه جانبه خویش را اعلام داشت. بعد از ختم جنگ هند با چین در سال 1962 روابط امریکا با پاکستان به سردی گراید ولی اندکی بعد روی مصلحت روابط آنها بهبود یافت و بتاریخ 30/3/1964 معین وزارت خارجه امریکا ( فلیس تالبوت )از پاکستان بازدید بعمل آورد و این روابط را به مرحله جدید آن انکشاف داد و بر سر منازعه کشمیر از موقف پاکستان حمایت نمود و وعده همکاری خویش را ابراز داشت و همچنان اظهار نمود که هند حق اشغال کشمیر را نداشته و این منازعه باید از طریق مذاکرات طور صلح آمیز حل و فصل گردد.
بتاریخ 1/6/1965 امریکا سومین محموله همکاری های نظامی و اقتصادی را به پاکستان اعزام داشت که در ضمن از پاکستان تقاضا نمود تا در سیاست خارجی خویش تغیراتی را مبنی بر قطع روابط با اتحاد شوروی را وارد نمایند که پاکستان طبق خواست امریکا بلافاصله راه خویش را جدا نموده و روابط شان با اتحاد شوروی به سردی گرائید. در سال 1965 جنگ میان هند و پاکستان روابط هر دو کشور بار دیگر رو به خرابی انجامید و امریکا به مفاد آن پروتوکول هائیکه در سال 1958 در میان امریکا و پاکستان عقد گردیده بود واقعی نگذاشت و به اصطلاح پاکستان را در نیم راهی گذاشت ولی اتحاد شوروی با آتش بس و متارکه اسرار ورزید و نقش میانجی را در بین کشور های درگیر ایفا نمود. پاکستان در سال 1968 میدان هوائی پشاور را به روی طیارات امریکائی که از آن بدست باز پرویز ها می نمود مسدود نمود. در سال 1971 در جریان جنگ امریکا از همکاری پاکستان ابا ورزید. هنگامی که سربازان هندی خاک بنگله دیش را اشغال نمود امریکا یک نوع خاموشی را در قبال انکشافات جدید منطقه اختیار نمود و در سازمان ملل متحد در مورد
تجاوز هند بالای نیرو های دفاعی پاکستان صرف با پخش اعتراض نامه اکتفأ نمود . زمانیکه بنگله دیش از پاکستان جدا و منحیث یک کشور مستقل خود را اعلام نمود بتاریخ نهم ماه فبروری سال 1972 حکومت رئیس جمهور (نیکسون) اعلام داشت که کشورش آماده است تا در رشد اقتصادی و اعمار مجدد پاکستان همکاری همه جانبه نماید.
در زمان حکومت ذولفقار علی بوتو روابط هر دو کشور بار دیکر رونق تازه کسب نمود و مساعدت های نظامی و اقتصادی امریکا بوجه احسن صورت می پذیرفت و علاوتاً وعده سپرد که معیاد باز پرداخت قروض خویش را تمدید می نمایند. در سال 1973 صدراعظم پاکستان عازم امریکا گردید تا در بهبود روابط مساعی لازمه را بخرچ دهند در حین ملاقات با صدراعظم پاکستان رئیس جمهور نیکسون خاطر نشان ساخت که کشورش در پهلوی پاکستان غرض همکاری های بیشتر اماده می باشد. بتاریخ 10/10/1974 وزیر خارجه امریکا از پاکستان بازدید بعمل آورد و طی این بازدید از سیاست خارجی پاکستان تائید نمود .
از آزمایشات ذروی هند به بعد :
وقتیکه در سال 1974 هند با آزمایشات هستوی پرداخت پاکستان نیز چنین وانمود ساخت که در برابر آن بالمثل عمل نمایند و از امریکا خواست تا در مورد زیان های آن در منطقه به مذاکرات بپردازند . صدراعظم ذولفقار علی بوتو از تاریخ چهارم ماه فبروری الی هشتم فبروری سال 1975 به امریکا مسافرت نمود تا مقامات امریکائی را معتقد سازند تا تعزیرات اقتصادی را به پایان رساند که سر انجام بتاریخ 14/5/1975 امریکا تعزیرات اقتصادی را علیه پاکستان خاتمه داد.
بتاریخ 1/3/1976 حکومت پاکستان در ضمن یک قرار داد با کشور فرانسه به منظور تحقیقات اتومی یک اندازه مواد اتومی را بدست آورد که به تعقیب این موافقتنامه وزیر خارجه امریکا (هندری کسنجر ) از پاکستان بازدید نمود و از حکومت پاکستان تقاضأ نمود تا پروگرام هستوی خویش را متوقف نمایند ولی پاکستان تقاضای موصوف را در زمینه نپذیرفت.
بتاریخ 11/3/1976 امریکا تعهد سپرد تا مبلغ 22 ملیون دالر را طور قرضه برای پاکستان تادیه نماید و در عوض از پاکستان تقاضأ نمود تا پاکستان از احداث لابراتوار اتومی خویش امتناع ورزند .
بتاریخ 13/1/1980 اضلاع متحده امریکا به موجب تجاوز اتحاد شوروی علیه افغانستان پاکستان را منحیث دوست و همکار ستراتیژیک تلقی نمود (جیمی کارتر ) اعلان همکاری 400 ملیون کلدار که طیارات نوع F 16 توأم با سلاح های پیشرفته در آن نیز شامل بوده وعده همکاری نمود.
در سال 1980 (بریجنسکی) مشاور امنیت ملی امریکا عازم پاکستان گردید و به مقامات بلند پانیه پاکستان به مذاکره پرداخت موصوف مقامات پاکستانی را به این امر معتقد ساخت که اتحاد شوروی بر خلاف تمام موازین بین المللی علیه افغانستان تجاوز مسلحانه نموده بناءً ضرورت محسوس می گردد تا هر دو کشور (امریکا و پاکستان ) موافقتنامه سال 1959 را عملی نمایند.
بتاریخ 3/10/1980 رئیس جمهور پاکستان جنرال ضیأ الحق از امریکا بازدید بعمل آورد و در مورد همکاری های نظامی از جانب مقامات امریکائی طلب مساعدت نمود که با دلگرمی پذیرفته شد. به ادامه همچو مسافرت ها وزیر خارجه پاکستان (آغا شاهی) نیز به امریکا بنا به دعوت مقامات امریکائی سفر نمود .
بتاریخ 15/5/1981 کنگره امریکا مساعدت های وسیع اقتصادی و نظامی را با پاکستان اعلام داشت و از پاکستان تعزیرات تسلیحاتی را لغو قرار داد و رئیس جمهور (ریگن) وعده همکاری مبلغ 10 ملیون دالر را نیز به جانب پاکستان اعلام داشت.
بتاریخ 15/6/1981 معین وزارت خارجه امریکا به پاکستان سفر نمود که مدت پنج روز را در بر داشت و پروتوکول همکاری نظامی و اقتصادی را به امضأ رساند و بعد از آن مساعدت حاوی مبلغ 300 ملیون دالر را اعلام نمود .
بتاریخ 20/10/1981 مجلس سنای امریکا برای مدت 6 سال تعزیرات وضع شده را علیه پاکستان مورد ملغی قرار داد که بعداً در سال 1997 دوباره بالای کشور متذکره وضع گردید.
بتاریخ 22/11/1982 کشور امریکا فروش 40 پروند طیاره نوع F16 را بالای پاکستان قبولدار گردید .
بتاریخ 8/12/1982 (ریگن ) به جنرال ضیا الحق رئیس جمهور پاکستان دعوت از بازدید به امریکا نمود و طی همین سفر طرفین به ایجاد یک کمیسیون مشترک جهت پیشبرد کار مشترک به توافق رسیدند .
بتاریخ 30/12/1983 وزیر دفاع امریکا به منظور بررسی از نیازمندی های قوای مسلح پاکستان و جنگ جویان افغانی که علیه تجاوز شوروی می رزمیدند از پاکستان بازدید بعمل آورد.
بتاریخ 30/12/1983 امریکا جهت رشد اقتصادی پاکستان مبلغ 13 ملیون دالر مساعدت خویش را اعلام نمود.
به سلسله همکاری های نظامی و اقتصادی امریکا در میان سال های 1987 و 1993 جمعاً به 43 ملیون دالر می رسید.
در سال 1986 صدر اعظم پاکستان محمد خان جونیجو نیز از امریکا بازدید نمود و مساعدت های لازم در عرصه تکنالوژی و کمپیوتر های پیشرفته را از امریکا مطالبه و بدست آورد.
بتاریخ 14/10/1986 وزیر دفاع امریکا از پاکستان بازدید بعمل آورد و در طی همین بازدید موافقتنامه نظامی را به منظور سرکوبی قوای مهاجم شوروی بالای افغانستان را به امضا رسانید.
بتاریخ 6/1/1987 حکومت امریکا با پاکستان مبلغ 42 ملیون دالر همکاری اقتصادی را برای سال 1988 اعلام نمود.
بتاریخ 18/4/1987 وزارت خارجه امریکا به منظور روابط خارجی خویش 420 ملیون دالر مساعدت را به پاکستان اعلام داشت .
بتاریخ 20/4/1987حکومت امریکا موافقه نمود تا طیاراتیکه دارای سیستم مجهز و پیشرفته را دارا باشد به جانب پاکستان تحویل دهند. ولی در ماه می همین سال جانب امریکا از تعهد فوق الذکر شانه خالی نموده و در عوض با طیارات نوع (ایکس) که پیلوت ها و عمله تخینکی آن امریکائی باشد تا سربازان روسی را بدرستی تحت مراقبت قرار دهند توافق نمود.
بتاریخ 21/9/1987 مجلس سنای امریکا به سلسله همکاری های نظامی و اقتصادی مبلغ 420 ملیون دالر را با پاکستان اعلام نمود.
بتاریخ 1/1/1989 امریکا موافقه نمود تا 8 پروند طیاره را بالای پاکستان بفروش رساند. در همین سال صدراعظم پاکستان بینظیر بوتو برای اولین بار از امریکا برای مدت 8 روز بازدید روانه امریکا گردید. بتاریخ 14/3/1989 کنگره امریکاه فیصله نمود تا 6 پروند طیاره نوع
F 16 را بالای پاکستان به فروش رساند ولی بعد از فرو پاشی اتحاد شوروی روابط هر دو کشور اندک اندک به طرف سردی گراید . در سال 1990 امریکاه مساعدت سالانه که 420 ملیون را احتوا می نمود به 203 ملیون در سال تنزیل نمود. بتاریخ 11/6/1991 رئیس پارلمان پاکستان وسیم سجاد از امریکا بازدید نمود و طی این بازدید از مقامات امریکائی خواستار گردید تا امریکا برای بار دوم همکاری های افتصادی و نظامی را با پاکستان آغاز نماید ولی جانب امریکائی مساعدت های خویش را مشروط بر قطع برنامه های هستوی پاکستان قرار داد و خواستار قطع فوری برنامه هستوی پاکستان گردید در سال 1991 معاون وزارت خارجه امریکا عازم پاکستان گردید تا معلوم نماید که پاکستان پروگرام هستوی خویش را متوقف ساخته یا چطور ولی جواب مقامات پاکستانی در زمینه چنین بود که پروگرام هستوی پاکستان برای مقاصد صلح آمیز و امنیت ملی کشور راه انداخته شده و بس! در سال 1992 رئیس جمهور بوش (بوش اول ) چین اظهار نمود که کشورش خواستار است تا به میزان 30 ملیون دالر اسلحه را بالای پاکستان بفروش رساند. بتاریخ 1/10/1992 مجلس سنای امریکا اظهار داشت که از این به بعد تعزیرات اقتصادی بالای پاکستان به پایان رسید. بتاریخ 13/11/1992 یک هئیت امریکائی عازم پاکستان گردید تا از چگونگی مسئله کشمیر و لابراتوار های اتومی با مقامات پاکستانی داخل مذاکره شوند هیئت متذکره از مقامات پاکستانی مطالبه نمود با آنها اجازه داده شود تا از لابراتوار های اتومی پاکستان بازدید نمایند و آن را از نزدیک مشاهده نمایند که آیا پاکستان واقعاً دارای بمب اتومی تحت نام بمب اتومی اسلامی هستند یا خیر ؟
مساعدت های امنیتی بین هر دو کشور :
مساعدت های مشترک امنیتی و بطور خاص تسلیم دهی اسلام گرایان افغان و عرب بین دو کشور در سال 1993 در زمان حکومت نواز شریف آغاز و الی حکومت بینظیر بوتو ادامه داشت .
حوادث یازدهم سپتامبر:
حوادث یازدهم سپتامبر با اهمیت پاکستان بیش از پیش افزود و پاکستان نیز در ائتلاف بین المللی علیه تروریزم و شبکه القاعده بر سرکردگی امریکا نقش اساسی و ارزنده خویش را ایفا نمود پاکستان رد تعقیب و گرفتاری طالبان و اعضای شبکه القاعده و گشایش دفاتر در شهر های بزرگ پاکستان برای استخبارات مرکزی امریکا یعنی (C.I.A) کار های قابل ملاحظه را در زمینه انجام دادند که باعث خوشنودی مقامات امریکائی گردید . پاکستان به سلسلیه همکاری های خویش در مورد محو کامل تروریزم و شبکه القاعده میدان های هوائی سند ، پنجاب و بلوچستان را در اختیار قوای هوائی امریکا قرار داد. در پاکستان تحلیل گران سیاسی بدین عقیده اند که برای امریکا از دوستی مصلحت ذاتی خویش دارای اهمیت بوده و روی همین دلیل برای مصلحت ذاتی از راه همکاری های اقتصادی نزد پاکستان پیش آمدند . مقامات پاکستانی در زمینه اظهار می دارند که پاکستان از جانب هند تحت تهدید قرار دارند روی همین ملحوظ با امریکا همکاری نمود تا از تهدید هند برای خود نجات دهند. ولی در عین حال پاکستان دوست دیرینه خویش یعنی چین را از دست نداد و همزمان روابط خویش را با آن کشور کماکان حفظ نمود. با این همه مسایل پاکستان ناگزیر است تا با همکاری های خویش در چارچوب ائتلاف ضد تروریزم و شبکه القاعده با امریکا همکاری نماید در غیر آن به مشکلات جدی مواجه خواهند گردید . با عقد موافقتنامه اخیر ستراتیژیکی که میان ایالات متحده امریکا و هند به وجود آمد پاکستان بار دیگر در اظطراب شدید قرار گرفت و نگرانی های خویش را مکرراً به موجب اینکه بیلانس دفاعی میان هند و پاکستان بر هم خورد اظهار داشت و اکنون به صراحت مشهود است که روابط میان پاکستان و ایالات متحده امریکا به سردی می گراید این در حالیست که پاکستان در ائتلاف بین المللی علیه تروریزم تحت قیادت ایالات متحده امریکا به فعالیت های خویش ادامه می دهند از سوی دیگر با امضا رساندن موافقتنامه ستراتیژیک میان افغانستان و ایالات متحده امریکا قرائین نشان می داد که پاکستان در صدد آن است تا متحدین منطقوی و جهانی جدیدی را جستجو نماید که آن اغلباً چین خواهد بود اما بعد از عمليات سوات توسط اردوي پاكستان يك بار ديگر روابط امريكا و پاكستان را نهايت تنگ تنگ نموده اگر پاكستان جغرافيه خود را حفظ كرده بتواند امريكا به ان وفادار خواهد ماند به يقين پس در چنین یک حالت ایجاب می نماید تا جمهوری اسلامی افغانستان با تحلیل ، انالیز عمیق و همه جانبه متناسب با اوضاع منطقه و جهان سبقت جسته و در پی تدارک متحدین جدید توأم با حفظ مصالح ملی گردد. از فرصت های مساعد استفاده نموده و با اقدامات لازم در زمینه به اسرع وقت متوصل گردند . دست اندرکاران سیاست در افغانستان با در نظرداشت شرایط و وضع موجود و بحران که دامنگیر پاکستان باید و باید دقیق تر بایک محاسبه پیگیر اوضاع پاکستان را تحت نظر داشته باشند با در نظرداشت منافع ملی خویش از مواج طوفانی که چون سونامی در پاکستان به حرکت است برای خود و آینده کشور خود دست آورد داشته باشیم عمر حاکم موجود در پاکستان از آنچه که تصور می شود کمتر و زود گذر تر خواهد بـــــــــــــــــود.
بالا
بازگشت