احمد سعیدی
اوضاع وزیرستان شمالی و جنوبی ، كمتر از سوات نيست!
بعد از وقوع حوادث المناک یازدهم سپتامبر سال (2001) در واشنگتن و نیویارک که جان هزار ها تن را به کام مرگ فرو برد جامعه جهانی وادار به آن گردید تصمیم مشترک را اتخاذ و با اقدامات عملی و گسترده تحت یک ائتلاف بین المللی که تائید و پشتیبانی عمیق سازمان ملل متحد را نیز در قبال داشت دست بکار گردید که در نتیجه زمینه سقوط نظام طالبان فراهم و سر انجام جامعه افغانی از چنگال خونین آنها رهائی یافت ولی کادر رهبری طالبان و القاعده با شمول جنگجویان آنها پا به عرصه فرار گذاشت و به جانب پاکستان وخامتاً در مناطق قبایلی آن جهت محفی نمودن رو آوردند که البته تا مدت زمانی آنها در حالت تشدد و پراگنده گی قرار داشتند ولی بعداً صف آرائی مجدد نموده و با همکاری برخی از حلقات دستگاه حکومتی پاکستان بعد از تسلیح و تمویل پولی غرض انجام اعمال تخریبی و ایجاد تشنج ها وارد افغانستان می گردید که همین اکنون این پروسه به شدت تام آن ادامه دارنـد . بقایای طالبان و القاعده در نقاط مختلف پاکستان اخذ موقع نموده و به راحت کامل پلان های تخریبی خویش را طــرح ریزی و تحقـــق می بخشند که از جمله تعداد کثیری از اعضای القاعده در کوه های وزیرستان شمالی و جنوبی جا به جه گردید که این گزینش چنین افراد از نظر مقامات مسئول پاکستان پنهان نبوده ولی در زمینه از تجاهل عارفانه کار گرفته و در جهت تعقیب آنها به جزء ترین اقدامات پی نبرد که سر انجام کوه های وزیرستان به سنگر های تروریستان و دهشت افگنان القاعده مبدل گردید و از جانب دیگر رهبران و فعالین گروه طالبان در سایر شهر های پاکستان گشت و گذار نموده و سر گرم طرح ریزی پلان های خویش بودند ولی با آنهم مقامات مسئول پاکستان در جهت دستگیری و بازداشت آن اقدام نمی ورزید بلکه بیشتر تشویق و ترغیب می گردید تا به اعمال تخریبی در داخل افغانستان ادامه دهند و جلو صلح و ثبات به هر وسیله که باشد گرفته و مانع هر گونه پیشرفت در جهت نیل به اهداف صلح و باز سازی مجدد گردد.
اما زمانیکه خانم بينظير بهتو كشته شد بعد از وقوع همچو واقعات حکومت پاکستان در موقف قبلی خویش تغیرات قسمی را وارد و دست به یک سلسله اقدامات علیه تروریستان زد و عملیات تصفیوی را در جهت تعقیب و دستگیری افراد القاعده راه اندازی نمود که با ادامه همین سلسله حکومت پاکستان تصمیم اتخاذ نمود تا تروریستان القاعده که در کوه های وزیرستان جنوبی و شمالی سنگر بندی نموده است به اثر انجام عملیات از میان بردارند که در نتیجه در سال (2007) عملیات تمام عیار علیه بقایای القاعده آغاز ولی با مقاومت های شدید مواجه گردید که البته این برخورد های مسلحانه با تلفات دوجانبه نیز همراه بوده ولی از مقاومت تروریستان در وزیرستان کاسته نشد حکومت پاکستان بعد از انجام عملیات ناکام خویش تصمیم اتخاذ نمود تا نیرو های بیشتری به منطقه اعزام دارند و همزمان به آن اعلام داشت که به منظور انسداد بیشتر مرز مشترک که بمنظور انسداد بیشتر مرز مشترک ایجاب می گردد تا عساکر بیشتری در امتداد سرحد جا به جا گردد که روی همین هدف تعداد هزار ها نیروی مسلح با سایر لوازم آن جا به جا گردید ولی تأثیر عینی این سوقیات بزرگ به مشاهده نرسید و همچنان در حملات تروریستان در داخل افغانستان نیز کاهش قابل ملاحظه بعمل نیامد که بعداً این تعداد نیرو ها به هشتاد هزار اضافه گردید ولی با آنهم کدام تغیر کلی در عملیات تخریبی که از جانب طالبان و حامیان القاعده آن صورت می گرفت رونما نگردید. در سال 2007 مقامات مسئول پاکستان اعلام داشت که تعداد 500 تن از اعضای القاعده در کوه های وزیرستان باقی مانده است که در جریان عملیات تصفیوی از میان خواهند رفت ولی این گونه حرف ها بکلی میان تهی بوده و به واقعیت نپیوست .
کور کماندر پشاور که قومانده عملیات تصفیوی در وزیرستان شمالی بوی سپرده شده گفت که در وزیرستان شمالی تعداد تروریستان از 500 الي 800 تن بیش نیست که با امار قبلاً اعلام شده تفاوت کیفی داشته که با رقم واقعی سازگار نیست مقامات مسئول پاکستان ادعا می نمایند که با تروریستان و دهشت افگنان افراد محلی قبایل همکاری می نمایند که روی همین علت آنها تا کنون باقی مانده است و از سوی دیگر نیز بیان می دارد که مردم قبایلی بنابر حساسیت شان در برابر نیرو های کشور های غربی از تروریستان حمایت می نمایند زیرا در برخی موارد تخلفات از سوی نیرو های امریکائی مستقر در افغانستان از زمین و هوا به مشاهده رسیده که مردم قبائیلی را به همکاری با اعضای القاعده در وزیرستان شمالی و جنوبی وا می دارد. اکنون که تعداد هزار ها نیروی مسلح در مسیر سرحد جا به جا گردیده است و تعداد 700 پوسته امنیتی را افراز داشته است ولی با وصف آن در تداوم عملیات تخریبی از جانب تروریستان القاعده کدام کاستی عاید نگردیده است پس سوال مطرح می گردد که این نیروی ها که به عنوان انسداد سرحد غرض منع عبور و مرور افراد القاعده و طالبان استقرار یافته است اما اعمال تخریبی آنها کماکان ادامه دارند در صورتیکه تروریستان از وزیرستان شمالی و جنوبی برچیده نشد و طبق ادعای مقامات پاکستانی سرحد نیز از صورت عبور و مرور افراد القاعده مسدود نگردید پس این نیروی هشتاد هزار نفری چه اهداف دیگری را جهت تحقق آن دنبال می نمایند که ظاهراً غرض مسدود نمودن سرحد مشترک اعزام گردیده است. بدون تردید که تمرکز چنین تعداد نیرو برای جانب افغانی مایه نگرانی است آیا این نیرو کدام اهداف دیگر را در منطقه جستجو می نمایند يـا خیر ؟ اما انچه كه در سوات انجام شد يا در دير , بونير , و نقاط ديگر از صوبه سرحد انجام گرفته ميتواند قابل درك باشد اما انچه كه تاكنون انجام شده به هيچ صورت كافي نيست از ديد گاه من در شرايط موجود عمليات كه در صوبه سرحد صورت گرفته در اينده كساني كه از فشار اردوي پاكستان به افغانستان سرازير ميشوند به اوضاع افغانستان نهايت تاثير منفي ميگزارد رفع این نگرانی ها مستلزم آنست تا جانب افغانی از اهداف چنین تعداد از نیرو به شکل واقعی آن جویا گردد اگر هدف از تعقیب اعضای القاعده و تروریستان در امداد سرحد باشند پس چه دست آورد از آن خود کرده است در حالیکه تشنج در ولایات مرزی جنوب و جنوب غرب افغانستان بیش از پیش کسب شدت نموده است که این حالت جاری به هیچ وجه شک و تردید های عایده را نمی توان مرفوع سازند .
سیاست های غیر متجانس و نا همگون پاکستان در قبال اوضاع افغانستان تحلیل گران و آگاهان سیاسی را به این واقعیت معتقد می سازند که پاکستان در گفتار خویش صادق نبوده و همواره در تلاش آن اند تا اوضاع سیاسی و امنیتی در افغانستان در تشنج قرار داشته و هیچ فرصت لازم جهت رشد اقتصادی و اجتماعی را بدست نیاورده تا در وضع ناهنجار قرار داشته و صلح و ثبات که اساس تعالی و پیشرفت پنداشتـه می شود به آن فایق نیانید.
لهذا با یقین کامل باید گفت که پاکستان هیچگاه تحمل آن را ندارند تا در کنار خویش یک افغانستان آزاد ، مستقل و سر بلند توأم با رشد اقتصادی و اجتماعی را مشاهده نمایند. پس در چنین یک حالت ایجاب می نمایند تا مقامات ارشد جمهوری اسلامی افغانستان و بخصوص طراحان سیاست خارجی در خصوص مسئله از تعمق بیشتر کار گرفته و با نظر داشت اهداف شوم پاکستان در قبال افغانستان به تدابیر عملی فوری و طویل المدت پرداخته و هر لحظه مواظب طرح های شوم و پلانهای فریبنده آن باشند در غیر آن با پیامد های ناگوار و غیر قابل پیشبینی شده مواجه خواهیم گردید.
بالا
بازگشت