دستگیر نایل
نامه به ریس جمهور اوبا ما
جلا لتماب بارک اوبا ما، رییس جمهور ایالات متحده ء امریکا!
سلام های گرم مرا بپذ یرید .زما نیکه شما در نتیجهء مبارزات قهرما نهء مردم امریکا، مدافعان حقوق بشر و تلاش های پیگیرانه ء خود تان در انتخابات ریاست جمهوری سال 2008 ایالات متحده امریکا به پیروزی رسیدید،شور وشعف وصف ناپذیری در قلب های مردم دنیا که هرگز انتظار چنین چرخشی در تاریخ را نداشتند، از جمله، ملت های تحت ستم رژیم های خود کامه و دولت های فاسد ، مانند افغا نستان، موج زد.و چشم امید ها،بسوی شما که اکنون به یک اسطورهء تاریخ مبدل شده بودید، دوخته شد.هزا ران نامه، پیام، مقا له و تحلیل در نیات و اوصاف شمایل تان در رسا نه های صوتی و تصویری دنیا به نشر رسیدند و تصورات چنین بود که شما،بعنوان نمایندهء نسل جوان یک ملت نقش قدم های( داکتر لوتر کینگ)،( نیلسون ماندیلا ) ودیگر پیش کسوتان مبارزان آزادیخواه وضد اپار تاید را دنبال میکنید.
طی سالیکه گذشت،تلاشهای شما در عرصهء بین المللی در زمینه های برچیدن سلاحهای هسته ای،تفاهم غرب و شرق آشتی تمدنها،وایجاد روحیهء تفاهم میان اعراب واسراییل ،امر بیرون کردن سربازان امریکایی طی یک جدول زمانی از عراق، قدمهای بزرگ ومثبتی بود که جایزهء صلح ( نوبل) را نصیب شدید.مگر افغانستان ومردم آن جزء همین دهکدهء جهانی شمرده نمیشد و یکی از الویت های کاری حکومت شما نبود که در امر بهبود بخشیدن زنده گی مردم و تا مین صلح در این کشور،با یک استراتژی جدید، وارد معرکه میشدید تا این جایزه،بر افتخار بخشیدن بیشتر آبروی شما کمک میکرد؟!
با تحولات ورویداد هاییکه پیش از انتخابات ریاست جمهوری افغانستان وپس از ان در سال روان پیش آمد،مردم ما،شکر گزار همان ( جورج بوش) شدند.زیرا در ان زمان چنان حالت و ناگزیری ای پیش آمد که آدم گمنامی مانند کرزی، به تخت و بخت، رسانیده شد.اکنون پس از گذشت هشت سال و گذشتن از آز مون های بزرگ ، تجارب فراوان و ایجاد یک حکومت به تمام معنا فاسد،بی کفایت،مافیایی،با ترکیبی ازمهره های سرشناس جنگ سالاران و قاتلان مردم افغا نستان باز هم همان رییس جمهور خود کامه، بی کفایت و قا نون شکن،به ریاست جمهوری منصوب میگردد.
با تجربهِ سی سال جنگ در افغانستان وایجاد سیستم های متعدد دولتی، چنین نتیجه بدست آمد که روسها،،در انتخاب رهبران حکومت های دست نشانده ی شان نسبت به غربیها،عاقل تر وبا تدبیر تر بوده اند.درسال 1979 که آنها افغا نستان را اشغال کردند،ببرک کارمل را که یکی ازچهره های درخشان جنبش چپ دموکراتیک بود،بحیث رهبر حزب ودولت انتخاب کرده بودند. و زما نیکه خواستند کارمل را کنار بزنند، باز هم بد یل آن یکی از چهره های سرشناس کشور ( دوکتور نجیب الله ) بود.که پس از خروج نیرو های شوروی، پنجسال دیگر نیز در این کشور،حکومت کرد این بدان معنا نیست که در حا کمیت ببرک کارمل ودوکتور نجیب الله،ناقضان حقوق بشر،جنایتکا ران جنگی وملیشه های قومی چپاولگر ورهزن، شریک نبودند.وخون هزاران نفر افراد ملکی بیگناه،و مخا لفان سیاسی بوسیلهء آن ها،ریختا نده نشده باشد.مگر تشکیل یک نظام حکومتی مقتدر و اردوی ملی قوی با قابلیت و مورال رزمی فوق العاده در آن دوره را نمیتوان چشم پوشی کرد که پس از خروج نیروهای شوروی،پنجسال دیگر ازحاکمیت دولتی ونظام دفاع کردند.اما اگر سربازان شما امروز از افغانستان بیرون شوند،فردای آن،دولت حامد کرزی را مخالفان سقوط خواهند داد.
در پایان انتخابات 29 اسد،هنوز نتایج معلوم نبود که حکومت ایالات متحده و متحدین آن خوشبینی به پیروزی کرزی را نشان دادند.وبر روند انتخابات،مهر تایید زدند،تلاشهای نمایندهء سازمان ملل را قهرما نانه خواندند و از مردم افغانستان سپاسگذاری کردند که به پای صندوق های رای امده بودند.اما زمانی که طشت رسوایی و تقلب های گسترده، قلدری و زور گویی برخی از کاندیدان، منجمله کرزی وعبدالله و دستکاری های نما ینده گان ساز مان ملل متحد وبر خی از مقامات محلی از بام کمیسیون شکا یات افتاد، همه نگران شدند که حالا این رو سیاهی را بکجا ببرند.مردم دنیا، خوب به خاطر دارند که همین رسا نه های خبری و اطلاعاتی غرب بودند که طی یکسا ل آخر،حکو مت کرزی را، یک حکو مت فا سد،بی کفایت ،و حامی قا چا قبران مواد مخدر معرفی میکردند.وحتا نماینده گان خاص شما از وزیر امور خارجه گرفته تا معاونین ونظامیان ارشد،این حکومت را ضعیف در مدیریت و فاسد خواندند.مگر چگونه شد که یکباره، و بطور اضطراری، دبیر کل ساز مان ملل اقای( بان کی مون)به کابل آمد و خلاف همه انتظار ات، کمیسیون انتخابات را وا داشت تا کرزی را بحیث برنده ءانتخا بات اعلام نمایند.؟
جناب رییس چمهور! شما دارید انتقام کدام جفا ها در حق ملت خود از مردم ما را میگیرید، حق آزادی وراء ی دادن با بهای ریختاندن خون وقطع شدن انگشتان شانرا نادیده می انگارید وسرنوشت آنها رابدست آدمهای این چنینی میسپارید؟
از نتیجه ء عملکرد های نماینده گان ساز مان ملل وکشور های قدرتمند ذیدخل در افغانستان چنین بر می آید هرکس که در این کشور جنایت کرده باشد،ناقض حقوق بشر باشد،آدم بسیار را کشته باشد،دستانش آلوده به فساد وقاچاق مواد مخدر باشد،مورد حمایت این کشور ها قرار میگیرد.رییس جمهور میشود،وزیر و والی ودیگر مقامات بلند حکومتی را بدست می آورد ما،واژء دموکراسی را در کتاب ها به معنا های دیگری خوانده بودیم.شما بگویید که معنی دموکراسی ایکه به مردم ما اورده اید، چیست؟ خانم (هیلیری کلینتون )، پیش از بر گزاری دور دوم انتخابات افغا نستان به خبر نگا ران گفت که رییس جمهور کرزی، در دور دوم هم، برنده است» این از کدام نوع دموکراسی است؟ نظامیان شما امده اند که با تروریزم بجنگند وافغانستان را کمک کنند یا اینکه به آتش تنش های قومی و ملی مردم ماهیزم پیش کنند؟ اسامه بن لادن ملا عمر، حکمتیار وجلال الدین حقانی اگر تحت نظر واداره استخبارات شما نیستند پس کجا هستند که دیده نمیشنود؟ مردم ما بیم دارند که یک روزی نامهای آنها تحت نام « طالبان میانه رو» از لست سیاه خارج وبه حیث صدراعظم وزیر یا والی ها مقرر شوند و باز همان روز های سیاه و نظام طالبی حاکم گردد.وریشه های همین دموکراسی وارداتی شما را نیز از بیخ، خشک نمایند.
به بها نهء ترو ریزم نظا میان شما اهالی بیگناه،زنان وکودکان ما را بقتل می رسانند! ریس جمهور کرزی از کشتار افراد ملکی،اکت های ملی کرده ظاهرا اظهار تاسف میکند و مردم در سوک فرزندان از دست رفته ء شان ماتم می گیرند و باید از شما اظهار سپاس هم کنند که امنیت شا نرا گرفته اید.!!.اگر ما،ملت فقیر ودرد مندی هستیم اما با غرور وبا معرفتی هم هستیم لطفا ما را در آیینه ی شکستهء قلبهای جنگ سالاران،طالبان و رهبرانی چون کرزی و تیم ان نبینید.
ما خوب می دانیم که جامعه ی بین المللی و منجمله امریکایی ها، که ملیارد ها دالر در کشور ما به مصرف می رسانند وسر بازان شان،جانهای عزیز خود را از دست میدهند،هدف ها و استراتژی هایی دراینجا ومنطقه دارند غرب،برای رسیدن به اهداف خود و مردم افغا نستان برای دست یا فتن به استقلال، حا کمیت ملی، تا مین صلح و ایجاد جا معه ی مد نی ، باید استرا تژی مشترکی را با هم بسازند وآن تنها در وجود یک دولت ملی وهمکار با جامعه ی جهانی میتواند تحقق پذیر باشد. شما بجای اعزام نیروی کمکی چندین هزار نفری و مصارف گزاف نظامی،اردوی ملی وپلیس افغانستان را با ثلث آن پولها تقویت کنید تا در مبارزه با تروریزم،دفاع از حاکمیت دولتی و رسیدن به اهداف خود،کار مشترک را به پیش ببرند.این است آنچه که وجدان بیدار بشریت، به آن حکم میکند..
جناب رییس جمهور! افغانستان،به یک کشتزار سوخته وسرزمین آتش گرفته ای میماند که قرن هاست تجاوز واستبداد بیگانگان وارتجاع داخلی را تجربه میکند.هر دکتاتور وکشور قدرتمندی که توانسته ،سرزمین مارا یکبار پامال سم ستوران وحشت واستبداد نموده است.اما هیچگاه بی پاسخ نمانده است.اگر ملت امریکا خودرا پاسدار صلح،دموکراسی،مدافع حقوق بشر وامنیت بین المللی میداند،اگرنه بخاطر مظلومیت مردم ما،بلکه بخاطر حفظ آبرو وعزت شخص خود شما که نما یندهء نسلهای جنگ،محرومیت ها،واستبداد هستید،دیگر نگذارید نظامیان تان خون مردم بیگناه ومظلوم ما را بریزانند حق آزادی وارادهء ملت مارا سلب کنند که القاعده و طالب،از ما نیستند و از منابع و آبشخور دیگری،سیراب میشوند،نه از افغانستان.
من از احساسات با بیان واژه های شاعرانه سخن نمی گویم. من دارم درد و رنج مردم خود را بیان میکنم.من، از آزاد شدن مردمم از چنگال ظلم،اشغال،بیداد و رهایی از جنگ سا لاران و قدرت مندانی می زنم که زنده گی و هستی اجتماعی آنها را بر باد داده اند.وبنظر میرسد که برای پنجسال دیگر نیز رنج فقر، وبد بختی های بیشتر را تجربه خواهند کرد.و مسوول این همه بد بختی ،درد ورنج مردم افغانستان،ایالات متحده امریکا ،متحدین غربی آن وشخص خود شما خواهند بود.
با عرض ادب وسلام دوباره
___--( نوامبر 2009 _ لندن )
بالا
بازگشت