مهرالدین مشید

 

استعفای مخملین داکترعبدالله و ادامۀ  فساد در بستر باید ها و آیا ها

 

صد ها در یغ و درد بر  زمامدارانی که فرصت های خوبی را برای خدمت به مردم خود از دست میدهند و در سایۀ سیاست های فریب آلود چنان از خود بیگانه می شوند که از اشخاص مصلح و دانشمندان نیک سرشت محروم گردیده و از مردم فاصله میگیرند . این زمامداران چنان در چنبرۀ افکار واهی و حیل شماری چاپلوسان گیر میمانند که فاتحۀ انسان های وطن دوست و با تقوا را در زنده گی خوانده و تنها برسم تزویر سال وفات  دانسمندان و نخبگان جامعه را به تجلیل گرفته و بر کارنامه های آن ها می بالند . این رویکرد  این سخن سید جمال الدین افغان در ذهن تداعی می شئود که گفته بود : "دانشمندان و کارنامه های آنها زمانی در شرق قدر و منزلت می یابند که از این جهان رخت سفر برمی بندند" و سیاستمداران شرقی هم زمانی از خواب غفلب بیدار می گردند که یک بار در سیاست های ناکام خود مرگ کارنامه ها و آرزوهای ناکام خود را با چشمان خود می بینند  ودر هوای نفرتبار آن مرگ تدریجی خود را مشاهده می نمایند . در نتیجه از نظر ها افتند واز اثر سیاست های غلط از دل های مردم بیرون شوند و حقیر گردند  . دلیل این همه ناکامی ها ،   رسوایی ها و رذیلت ها  این است که زعمای شرقی در حرف بایزیدی هستند و سر از یخن حسینیان زمان بیرون می کشند که از شدت شتاب در گفتار دست و پای داد را هم می شکنند ؛ اما در عمل یزیدی عمل میکنند و با ماکیاول ها هم صدا شده و از اندیشه های آنها الهام میگیرند . چنانکه  

بزرگوار نیکولا ماکیاولی چه نیک فرمودند که : تزویر و ریا کاری تنها خدمتی است که رذیلت در حق فضیلت انجام می دهد . ونیز آن مرحوم فرموده است که : هرکه بخواهد درهمه حال پرهیزگار باشد ، در میان این همه ناپرهیزگاری سرنوشتی جز ناکامی نخواهد داشت ، از این رو شهریاری که بخواهد شهریاری را از کف ندهد ، می باید شیوه های ناپرهیزگاری را بیاموزد و هر جا که نیاز باشد به کار  بندد .

دریغا که در غرب این حرف ها بازار گرمی نداشت و برعکس این پند های این بزرگوار در برابر مردم خو رفتار اخلاق مدارانه و انسانی نمودند و اگر در آنجا بازتابی هم داشت ، تنها در سیاست های خارجی آنها پررنگتر جلوه نمود ؛ اما این حرف ها در جهان دیگری خریدارانی یافت و گویا سرمشق کارنامه های نخبگان سیاسی  درشرق  قرار گرفت .

سرنوشت ملتهای شرقی از قرن ها بدینسو در چنگال چنین سیاست های ماکیاولی به بازی گرفته شده و در هر برهه یی از زمان آرزو های مردم به بازی گرفته شده و داد قربانی بیداد گردیده است . این بازی ها در زیر سیطرۀ نیرو های مهاجم غرب در افغانستان هر روز فاجعه بار تر از گذشته رنگ دیگری به خود گرفته است و سیاستمداران آن با کلاه گذاری های ناجوانمردانه یی بر سر مردم محروم این کشور بر حیات ننگین  خود در قدرت ادامه میدهند و با بازی های خیمه شب بازانه زنده گی مردم خود را به بازی میگیرند . تنها برای مشروع بخشیدن حاکمیت فاسد و استبدادی خود دست به سناریو های گوناگون انتخاباتی و غیر انتخاباتی زده و گویا خرسوار رفتن در زیر درفش دموکراسی استبداد را در زیر سایۀ نظام فاسد خود توجیه مینمایند .

مردم ما بعد از سقوط نجیب و به قدرت رسیدن مجاهدین و بعد تر طالبان و امروز نظامی متشکل از همۀ اینها زیر نام دموکراسی درد های طاقت فرسا را بر سر و دوش می کشند و شاهد بازی های رنگارنگ سیاسی بوده می بینند که چه تراژیدی های دردبار به سراغ  آنها می آیند .

از بد روزگار در این روز ها مردم ما شاهد یک بازی دیگری زیر نام دموکراسی هستند و بازی ها را چنان مبهم وپیچیده می بینند که در فضای آن گیچ و حیران شده اند .

با کناره گیری داکتر عبدالله از شرکت در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری افغانستان که قرار بود در 16 عقرب برگزار شود ، میدان برای حامد کرزی و حامیان او خالی گردید . در این شکی نیست که با اشتراک داکتر عبدالله در روند انتخابات هم نمی توان چندان به دورنمای بهتر اوضاع افغانستان امید وار بود  و شاید اشتراک او در انتخابات به زعم غرب پروسۀ دموکراسی در این کشور موفقانه تر ادامه پیدا میکرد و  نظام مردم سالاری  در این کشور به تعبیر غرب بیشتر تقویه میشد که نشد . او بالاخره بعد از نپذیرفتن خواست هایش از سوی حامد کرزی مبنی بر برکناری رییس کمیسیون انتخابات و به تعلیق در آمدن وظایف وزرای داخله ، سرحدات ، معارف و رییس ادارۀ ارگان های محل بالاخره تصمیم گرفت تا بعد از مشوره های زیاد با حامیانش استعفای خود را اعلام و انصرافش را بجای "تجریم"از اشتراک در انتخابات ابراز نماید . وی (1)گفت که مردم علیرغم تهدید طالبان با شور وشوق زیاد به پای صندوق های رای رفتند تا سرنوشت خویش را تعیین نمایند که انتخابات در دور اول بنا بر استفاده از امکانات حکومتی و وابسته بودن کمیسیون انتخابات به دولت بی نتیجه ماند و به ثمر ننشست . وی افزود که انتخابات یگانه راه برای تمثیل ارادۀ مردم است . که ما به منظور شفاف بودن و عادلانه بودن انتخابات شرایطی را پیشنهاد کردیم و در این رابطه با آقای کرزی ملاقاتی داشتیم ؛ ولی آقای کرزی پیشنهاد ما را نپذیرفت . وی افزود که او تعهد خود را یک بار دیگر برای تقویۀ پروسۀ دموکراسی و انتخابات تکرار می کنم و به خاطر مصالح علیای کشور و منافع مردم و به منظور جلوگیری از دست زدن در رای مردم و احترام به خون شهدای مردم و بالاتر از همه به خاطر رضای خدا وند (ج) در انتخبابات 16 عقرب روی عملکرد نادرست کمیسیون انتخابات و حکومت شرکت نمی کنم ؛ اما تعهد میدارم که برای آوردن شرایط و فردا های بهتر کار و تلاش نمایم . وی بالاخره بعد از شکایت ها از تقلب گسترده در انتخابات  به عنوان اعتراض به خاطر عملکرد های نادرست کمیسیون انتخابات و حکومت ، عدم اشتراک خود را در انتخابات اعلام نمود ؛ اما وی از حامیان خود خواست که دست به تظاهرات نزنند و از اشتراک یا عدم اشتراک دیگران در انتخابات سخنی نگفت که این موضع او یک نوع "انصراف" نه "حریم" تلقی گردید . 

یک روز بعد از استعفای او ویسا (2)خبری را به نشر سپرد که حاکی از امتیاز خواهی های داکتر عبدالله از حامد کرزی بوسیلۀ استاد ربانی بود و در آن آمده بود : کرزی امتیازاتی را که عبدالله خواسته بود رد کرد . در این خواست داکترعبدالله بحیث رییس اجرائیه ، هشت وزارتخانه ، ده ولایت و اضافه تر از بیست مقام های کلیدی دیگر شامل بوده و به غیر از هشت وزارت معین های دیگر وزارت ها ، ده سفارت و ده قنسلگری نیز در آن شامل بود 

این امتیاز خواهی ها را در سکوت نسبی کرزی و انصراف نرم عبدالله نمی توان بی ارتباط از یکدیگرخواند و این گمانه زنیها را تقویه مینماید که سازشی در کاربوده است 

در همین روز کرزی (3)گفت و گوی اختصاصی با رادیو آزادی به ادامۀ صجبنش گفت : داکتر صاحب بسیار مهربان است و من با او شبی صحبت شیرینی کردم  و خواهشاتی داشت که من به او گفتم ،  این خواهش ها باید در روشنی قانون اساسی برآورده شوند . وی در پاسخ به سوالی دیگر که حاکی از محو فساد گسترده در حکومت که او با این تیم کاری فاسد چه کاری خواهد نمود ؟ گفت : در حکومت اصلاحاتی خواهم آورد . وی در پاسخ سوالی دیگر پیرامون حکومت ایتلافی و حکومت مشارکت ملی چنین گفت : – حکومت ایتلافی حکومت مصلحتی است که توسط چند گروه یا فرد بوجود می آید که این حکومت به دموکراسی  صدمه میزند و تشکیل حکومت بوسیلۀ چند گروه و چند فرد خلاف مصالح ملی است . وی افزود که حکومت مشارکت ملی از ارادۀ مردم افغانستان بدون در نظرداشت قوم ، منطقه منشا میگیرد . حکومت من باید آیینۀ تمام مردم افغانستان باشد و مردم افغانستان خود را در این آیینه ببینند . وی در پاسخ سوالی دیگر استرتیژی درست  را هماهنگی آن با جامعۀ جهانی تعریف کرد. وی  افزود که او در این مورد بویژه با امریکا بحث های مفصلی داشته است . وی افزود که شماری مسایل بین او و امریکا حل شده است و روی شماری مذاکرات ادامه دارد و علاوه کرد که  دوستی با امریکا به نفع مردم افغانستان است.

بصورت عموم در عقب این صحبت های نرم کرزی می توان به چیز های دست یافت که سر جنبانی های عقب پرده را در قبال داشته باشد . سیامک هروی (*)در گفت وگو با رادیوآزادی : در برابر  این سوال که کرزی با عبدالله در مورد تشکیل حکومت صحبت هایی کرده است که گویا عطامحمد نور در جای خود باقی بماند و فرزند استاد ربانی وزیر شود . وی پاسخ داد : کرزی حکومت ایتلافی را رد کرده  است و بصورت صریح از حکومت مشارکت ملی سخن گفته است . گرچه او در مورد بالا  پاسخ روشن نداد ؛ ولی از اشارات او پیدا بود که زیر کاسه نیم کاسه است .

گفتنی است که پاسخ نرم کرزی در گفت وگو با رادیو آزادی برای محو فساد و ایجاد اصلاحات گواۀ ارادۀ ضعیف و نه ارادۀ آهنین او بود که دورنمای آیندۀ امید وارکننده  را نمی توان در آن متصور شد ؛ زیرا بحران در کشور عمیق تر شده  و فاجعه بیشتر دامن می گسترد که صحنه مبهمتر و بازی ها پیچیده تر  و اما د راین میان مردم بیچاره تر و نگرانتر شده اند .   

قبل از این رسانه ها از تلاش هایی خبر دادند که  حاکی از تاسیس حکومت ایتلافی به اشتراک کرزی و عبدالله بود . چنانکه روزنامه ها گزارش دادکه کای آیده (4)از کرزی خواسته است تا حکومت ایتلافی را با داکتر عبدالله تاسیس نماید . این روزنامه از ارایۀ فهرستی از نام های دوازده نفر بوسیلۀ او برای کرزی خبر داد که یکی از آنها را بحیث رییس اجرایی بپذیرد . در این لست نام های اتمر ، اشرف غنی احمد زی و داکتر عبدالله شامل اشت . او(5) هم چنان در گفت وگو با بی بی سی  در مورد شایعات ایتلاف کرزی و عبدالله سخن گفته و افزود که اگرچه شرایط رایدهی در افغانستان دشوار است ؛ اما اقدامات مناسب برای برگزاری انتخابات به اجرا گذاشته میشود .

پیش از استعفای او رسانه ها گزارش دادند که عبدالله چند بار سفر هایی به هند داشته و روی تشکیل حکومت ایتلافی صحبت هایی کرده است . چنانکه روزنامۀ ویسا (6)نوشت : عبدالله در این چند روز چهار بار به هند سفر کرده و پیرامون تشکیل حکومت ایتلافی مذاکراتی انجام داده است . این روزنامه از ادامۀ مخالفت کرزی با امریکا نیز سخن گفته است .

ساید تاند (7) به نقل از یک منبع نزدیک به فهیم  گفت که شاید در  حکومت آینده عبدالله بحیث رییس یک کمیسیون و عطا محمد نور در مقام بالایی نصب گردند و شاید امرالله صالح که خانم ایرانی و تابعیت ایرانی دارد ، مقام خود را از دست بدهد . در گرما گرمی این تلاش های سیاسی داکتر عبدالله ناگزیر شد تا قرار وعدۀ قبلی در نهم عقرب سال جاری عدم اشتراک خود را در انتخابات اعلام نماید  .

استعفای به ظاهر نرم و مخملین داکتر عبدالله (8) در میان این سخن او :  مطمین هستم که هواداران  من دست به کاری نخواهند زد که منجر به بحران در کشور شود  . واکنش های متفاوتی را در سقف داخل و خارج کشور به همراه  داشت رییسان جمهور ، نخست وزیر ها و وزرای خارجۀ کشور های غربی از استعفای داکتر عبدالله استقبال کرده و آنرا نشانۀ تقویۀ روند دموکراسی در افغانستان خواندند و در آیینۀ انتظاراتی از حکومت آینده پشتیبانی خود را اعلام کردند . چنانکه

گوردون براون نخست وزیر بریتانیا (9)و وزارت خارجۀ کانادا ستعفای او را حمایت از پروسۀ دموکراسی خواند . سفارت امریکا در کابل (10)هم ازستعفای او ستقبال به عمل آورد و آماده گی کشورش را ابراز نمود . بانکی مون منشی سازمان ملل تصمیم کمیسیون انتخابات را بر مبنای قانون اساسی افغانستان مورد احترام قرار داد . کلنتن (11)که در گذشته دولت کرزی را دولت فساد و قاچاق مواد مخدر خوانده بود . بعد از گزینش او بوسیلۀ کمیسیون انتخابات چنین گفت (12)نوومبر گفت که کشورش  آمادۀ همکاری با رهبر جدید افغانستان هست . وافزود که داکتر عبدالله عبدالله به تلاش های خود در راستای امنیت و رفاۀ مردم افغانستان ادامه دهد .به همین گونه رابرت گیبس سخنگوی کاخ سفید ، وزیر امور خارجۀ آلمان (13) هر کدام از تصمیم کمیسیون انتخابات علام حمایت کردند . واشنگتن پست از زبان جان کیری رییس کمیتۀ سنای امریکا که در گفت و گو با واشنگتن پست (14) از تمایل کرزی برای محو فساد سخن گفته بود . بعد ازانتخاب او اعلام کرد : از تصمیم داکتر عبدالله برای عدم اشتراک در انتخابات ، تصمیم کمیسیون انتخابات افغانستان و انتخاب رییس جمهور کرزی بحیث رییس جمهور افغانستان استقبال مینمایم .

شماری ها  مانند کای آیده (15) موضع محتاطانه تر از دیگران گرفته و کرزی را وادشت ، در صورتیکه او  از سیاست های گذشتۀ خود روگردان نشود ،  جهان او را تنها خواهد گذاشت و در گفت وگو با نشریۀ پی پی کا گفت : در صورتیکه کرزی برای محو فساد گام های جدی نگذارد ، درغیر اینصورت  جهان از کرزی گریزان خواهد شد . 

روزنامۀ مهر به نقل از روزنامۀ لاس انجلس تایمز (16)نوشت : اعلام انصراف عبدالله از شرکت در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری ، افغانستان را در آستانۀ یک بحران سیاسی که انتهای آن مشخص نیست قرار داده است و در ضمن افزود که امریکا  ازکرزی خواسته است تا کابینۀ آتی خود را طوری انتخاب کند تا امکان بیشتری برای مبارزه با فساد و تحکیم دولت مرکزی وجود داشته   باشد . 

شگفت آور این است که واکنش سران غرب که در گذشته با کرزی کمی دچار تیره گی می نمود . بویژه زمانیکه رابطۀ کای آیده و کالبرایت معاون او بر سر انتخابات دچار تنش شد . این ها بعد از اعلام پیروزی کرزی  یک باره موضع خویش را تغییر داده  و همه یک  صدا کوس همکاری و دوستی را با بر سر راۀ کرزی  به صدا در آوردند .

شماری ها مانند بانکی مون و دیگران با پا در میانی هایی میان کرری و عبدالله خواستند اوضاع را به نفع زمامروایی کرزی سامان بهتر داده و با نصایح خویش داکتر عبدالله را از هرگونه واکنش  منفی در برابر کرزی برحذر بدارند . چنانکه  بانکی مون (17)در سفر خود به کابل با د اکتر عبدالله و کرزی ملاقات کرد . این دیدار بدنبال تصمیم عبدالله مبنی بر عدم اشتراک او در انتخابات ریاست جمهوری صورت گرفت .

با این همه استقبال های مشروط و غیرمشروط  سران غرب از ادامۀ فرمانروایی کرزی ، در آن سرزمین شماری اشخاص مستقل و نامستقل سر بلند کرده و صریح تر پرده از روی حکومت زیر سوال رفتۀ او برداشته و مشروعیت آنرا زیر سوال برده اند . چنانکه نیویارک تایمز به نقل از  خانم شیفر معاون سابق وزیرخارجۀ امریکا در بخش آسیا پسیفیک (18) نوشت : حکومت کرزی در نتیجۀ انتخابات کنونی این کشور فلم معمایی را ماند که ماجرا هایش پنهان و مخفی ماند . وی افزود ، حکومت کرزی که در فساد اداری غرق است ، در بدنۀ آن جنگ سالاران و قاچاقبران مواد مخدر چشپیده اند  و اکنون که از عدم مشروعیت کلی برخوردار نبوده و مشروعیت آن زیر سوال رفته است . نسبت  به آیندۀ چنین حکومتی نمی توان امیدوار بود .

به همین گونه گودسن کارشناس امریکایی  باز آمدن دوبارۀ کرزی   بر اریکۀ قدرت را شعله ور شدن جنگ کنونی  با مخالفانش تلقی نمود ؛ زیرا به باور او این حکومت از مشروعیت کامل بهره مند نیست . در حالیکه  که برای مبارزه با تروریزم هم یک حکومت مشروع لازم است .

فرانسس وندرل (19)هم طی سخنانی  حکومت کنونی کرزی را از بار مشروعیت تهی خوانده و این رانشانۀ ضعف مشروعیت آن دانست . روزنامۀ لندن تایمز (20)هم با این کارشناسان هم صدا شده و نوشت  : امتحان حامد کرزی اکنون آغاز می شود . ملیارد ها دالر به افغانستان سرازیر میشود ؛ اما از آنطرف هیچ چیزی به سوی ما نمی آید . بهتر است که روی 48 ملیارد دالر فکر شود که با آن وزیر داخله و یا والی هلمند مقرر می گردد . این روزنامه بعد تر نوشته است که آیا در کابینۀ کرزی به جز از وزیران دفاع ، داخله ویا والی هلمند آدم های قابل باوری وجود دارد یا نه . بالاخره کاخ سفید (21)هم احتیاط را از دست نداده و  گفت که نمی تواند ، با عین تدابیر علیۀ فساد اداری به کار خود با حکومت افغانستان ادامه بدهد  ؛ زیرا اوباما خواهان اصلاحات جدی در کابینۀ کرزی شده است . رابرت گیتس گفت که بارک اوباما تدابیر جدی تری را برای محو فساد اداری در افغانستان خواهان است .

اما استعفای او بازتاب دیگری هم در رسانه ها داشت که حاکی از سازش های داکتر عبدالله با کرزی بود . بعد از ااعلام عدم اشتراک  داکتر عبدالله  در انتخابات رادیو آزادی (22) در گزارشی استعفای او را نیرنگ خوانده و افزود : تصمیم عبدالله افغانستان را به شک و بلاتکلیفی می کشاند . این تصمیم پروسۀ انتخابات را زیر سوال قرار داده و به شک کشانده است . و افزود که در صورت مقاومت حامیان عبدالله بویژه عطا محمد نور دولت آینده  به چالش دچار خواهد شد ؛ زیرا حامیان عبدالله تصمیم ندارند که میدان حکومت را به کرزی ترک نمایند . این رادیو با نیرنگ خواندن تصمیم او علاوه کرد : این تصمیم او دولت کرزی را ضعیف میسازد و کرزی با طالبان تن به معامله و سازش خواهد زد  . افزود : حالا بر اوباما است که روابط با کرزی را از سر بگیرد و در خاتمه گفت : حالا بر افغان های عادی است که ببینند اوضاع چگونه به پیش خواهد رفت و کرزی چقدر برای محو فساد و تشکیل یک ادارۀ قوی موفق خواهد بود  .

تحلیل گران بدین باور اند که عبدالله به مشورۀ  امریکا از اشتراک در انتخابات صرف نظر کرد . امریکا تصمیم گرفت تا کرزی را بدون برگزاری انتخابات به اریکۀ قدرت برساند تا در آینده مرحون احسان بوده و به خواست های او تن بدهد.

شماری ها دست سازمان ملل را در پشت مصالحه میان کرزی و عبدالله می بینند ؛ زیرا کمیسیون بعد از ورود بانکی مون و ملاقات او با عبدالله بود که کمیسیون انتخابات کرزی را برنده اعلام کرد . بعد از اعلام این خبر بود که گوردون براون و بارک اوباما به کرزی تبریک های تهدید آمیز ارایه کردند . تحلیلگران در عقب واکنش نرم عبدالله دلیل قویتر سازش را حدث می زنند . چنانکه  رابرت گیبس سخنگوی کاخ سفید روز پیشتر در یک گفت وگوی خبری گفت : فکر می کنم و دراین شک نیست که داکتر عبدالله در آینده نقش مهمی را بازی خواهد کرد واین بصورت قطع آشکار  است . 

همچو دورنمایی را می توان در عقب آخرین سخنان داکتر عبدالله یافت که حاکی از نوعی مصالحه و اعتراض قانونی و آرام بود . وی نخواست تا حامیان خود را برانگیزد و تنها به مخالفت قانونی خود در برابر تصمیم کمیسیون انتخابات اشاره نمود . چنانکه او (23)

در کنفرانس خبری خود در واکنش به تصمیم کمیسیون انتخابات گفت : فیصلۀ کمیسیون انتخابات غیر قانونی است ومبنای قانونی ندارد . وی این کمیسیون را یک مرجع بی اعتبار خواند و اضافه کرد که به اساس فیصلۀ همچو مرجع نظامی که به وجو می آید نمی تواند در مقابل فساد اداری وتهدیدات تروریزم مبارزه کند . وی  افزود که بحیث یک فرد افغان در راس یک حرکت قرار دارد ، به منظور ایجاد نظام مردمی مبارزه خواهد کرد . وی ازمردم خواست تا در روند مبارزه از وسیلۀ غیر قانونی استفاده نکنند وآماده گی خود را برای قربانی برای منافع علیای کشور ابراز داشته ، پذیرفتن هر پستی را در کابینه رد کرد گفت که او علاقمندی به کابینۀ آینده ندارد .   

داکتر عبدالله که خود را بحیث نامزد مستقل اعلام کرده بود و بعد تر از  حمایت بخشی از جبهۀ متحدملی تحت ریاست استاد ربانی برخوردار شد . این جبهه  با رفتن فهیم به سوی کرزی  و از سویی  روبرویی آن به  یک نوع  قحط النامزدی و از سویی دیگر وجود اختلافات شدید در درون این جبهه برسر انتخاب یک نامزد مناسب و شایسته در یک حالت بلا تصمیمی قرار گرفت و ناگزیر شد تا در یک اجماع جبهه یی جهت به اصطلاح " بینی خمیری شدن ) و گویا برای  سر افرازی میان رقبا  از نامزدی عبدالله پشتیبانی نماید  . 

داکتر عبدالله که در گذشته هم سری به فروشگاۀ خاص امریکایی زده بود و نام خویش را در کتاب مشتریان آن ثبت کرده بود و با خریداری لباس هزاران دالری از این فروشگاه برگ افتخار را بحیث یکی از مشتریان مهم در میان سران دولت ها و شرکت های بزرگ بدست آورده بود . شاید در آنزمان یک سری از روابط را با امریکایی ها برقرار نموده بود و با استفاده از آن رابطه ها توانست تا سرگوشی هاییرا با امریکایی ها برقرار نماید و این مقامات او را از حمایت خویش امید وار گردانیده بودند. وی  امید وار بود که برگ برندۀ انتخابات را در دست داشته باشد . شاید امریکایی ها فکر میکردند که وجود گستردۀ فساد در حکومت کرزی مانع پیروزی او در انتخابات شود و برای پر کردن خلای کرزی ، داکتر عبدالله را بر گزیدند ؛ ولی انتخابات دور اول بر امید واری های آنها نسبت به عبدالله آب سرد پاشید و بازهم برای دلداری او کمیسیون شکایات را تاسیس و رای کرزی را به کمتر از 50 + 1 یعنی 49.67 درصد نشان دادند . در حالیکه  کمیتۀ نظارت اتحادیۀ اروپا در انتخابات آفغانستان با وجود مخالفت کمیسون انتخابات (24) اعلام کرد : دربین آرایی که از سوی این اداره مشکوک خوانده شده ، 1.1 ملیون رای از حامد کرزی و 300 هزار دیگر از عبدالله است . گفتنی است که بدنبال این خبر ها شایع شد که فلیپ موریون ، پیتر گالبریت و ریچارد هالبروگ می خواهند آنتخابات ریاست جمهوری افغانستان را به دور دوم  بکشانند . ممکن هم این تلاش ها برای نشان دادن سکۀ پرمهر امریکایی برای او بوده باشد. حالاکه بعد از انصراف داکتر عبدالله اوضاع به گونۀ دیگری پیش آمده  و این تصمیم او سران جبهه را بر سر دوراهه قرار داده است . دو احتمال را می توان پیش بین بود . یک احتمال می تواند سازش های پشت پرده یی باشد میان او و کرزی که در آنصورت شماری از سران این جبتهه در حکومت آینده  به مقاماتی دست یابند و در نتیجه غایلۀ انتخابات را خاتمه یافته حساب نمایند و شاید هم عرضۀ شماری کرسی ها از سوی کرزی برای این جبهه ، بصورت عجیبی این جبهه را دچار انتخاب پیشگیرانه یی نماید که سبب اختلافات بیشتر در درون جبهه شده و این جبهه دچار بحران انتخاب گردد و در نتیجه بار دیگر تجزیه شود . شاید داکتر عبدالله در این گیر و دار های سیاسی با اخذ مقام عالی یی بسنده کرده و از درگیری های داخل این جبهه که عضو آن نیست ، خود را کنار بکشد  . با کنار کشیدن و بی اعتنایی او از درگیری های درونی این جبهه بصورت آشکاری غطش وزارت خواهی ها  معینیت خواهی ها و... در میان سران این جبهه ناسیرابتر شده و بحران دیگری این جبهه را فرا بگیرد که تا زمان سپری شدن نقاهت آن دورۀ پنج سالۀ فساد آلود دیگر کرزی هم خواهد گذشت .

اینکه بعد از این برسر جبهه متحد چه حوادثی خواهد آمد . این بیشتر مربوط به خود این جبهه است ؛ ولی آنچه برای مردم ما اهمیت دارد ، همانا افتادن بار حکومت فاسد و تاتوانی است که از هشت  سال بددینسو بر شانه های مردم ما سنگینی دارد .  حکومتی که بر اسکان زمامروایی آن جناب کرزی تکیه خواهد داشت . حکومت فاسدی که در تاریخ زمامداری کشور حتا در زمان های بد ترین بحران ها و خانه جنگی ها نمی توان آنرا سراغ نمود . گرچه من با این جناب به بهانۀ نوشتن مقاله یی زیر عنوان " حامدکرزی خداحافظ و ناصرتان" خدا حافظی کرده  و امید وار بودم که هرکسی زمام امور این کشور را بگیرد ، شاید ادارۀ او بدتر از ادارۀ کرزی نباشد و حالاکه باز هم قرۀ فال را به نام او به صدا در آوردند و مشروعیت او را گویا دموکراسی غرب تضمین کرد و حتی تیغ یقین را بر ناف اوباما نیز نهاد .  داستان بد نامی ها و نا کارایی های حکومت او از سر آغاز شد . از این به بعد طشت رسوایی های حکومت او از این هم بیشتر از بام به زیر خواهد افتاد . شاید بعد از این مصلحت بینی های مفتضحانۀ این شاۀ شکاری که برای بافتن و در جال افگندن حریفان خود دست بالایی دارد ؛ چون گذشته کارایی و موثریت نداشته باشد .  بویژه حالاکه با بودن فهیم قسیم در بازوی راستش گویا مجاهدین به حق نهایی خود در دستگاۀ او رسیده اند . حضور او در حکومت جدید کرزی بر بسیاری بهانه ها خاتمه خواهد بخشید و آن پرده های رمز آلود که هنوز هم از سرا پردۀ نظام مکر آلود او به زیر نیفتاده بود ، از این به بعد ساده تر و خوبتر به زیر خواهد افتاد ؛ اما اینکه این پرده ها دیر یازود از سیمای حکومت فاسد او به زیر می افتد ، بالاخره یک امری حتمی است ، ولی آنچه مهم است ، اینکه تا چه زمانی مردم ما سایۀ شوم این نظام فاسد را به شانه های نحیف خود حمل نمایند و و روز ها و ماه ها و سال های دیگری شاهد تاراج دارایی های عامه بوسیلۀ وزرا و مقامات دیگر ارشد دولتی کرزی باشند و با باری از یاس و عبوسیت کسانی را به تماشا بگیرند که بی شرمانه تر از کسی بر شکم های مردم بیچاره یی زانو های خود را گذاشته و با شکم انداختن بر سینه های این مردم  به  حیات ننگین خود ادامه بدهند .

آیا کرزی خواهد توانست که بر بی باور مردم نسبت به حکومت خود پایان بدهد و با ترجیح ضابطه ها بر رابطه ها از حجم فساد در حکومت خود بکاهد . و از همه مهمتر این که هنوز آشکار نیست که غرب بدنبال حمایت های مشروط خود از کرزی تا چه زمانی او را زیر فشار حفظ خواهد کرد و سازمان ملل از به چه میزانی از کار کرد های نظارت و مواظبت خواهد کرد و سران غرب مانند اوباما (25)به این حرف که قصر سفید نمی تواند با عین تدابیر علیۀ فساد اداری به کار خود با حکومت افغانستان ادامه بدهد ؛ یا گوردون براون (26)براین حرفت خود که او تمایل ندارد تا  جان سربازانش را درحکومت فاسدی به خطر بیندازد و یا گوشنر (27)وزیرخارجۀ فرانسه بر این سخن خود  که کرزی مهرۀ فاسد است ، باید برای او مشروعیت داده شود پابند و استوار خواهند بود .  یا این سخن اندرس فوگ راسموسن (28)منشی ناتو که دولت کرزی اعتبار و مشروعیت خود را باید ثابت نماید ، یا این فیصله شورای ناتو در بروکسل که که کرزی باید فساد را محو، قاچاقبران مواد مخدر را محاکمه نماید ، یا این بیانیۀ کای آیده (29) که آنها نمی خواهند که جنگ سالاران و زورگویان در حکومت آیندۀ کرزی نقش داشته باشند و یا این تبصرۀ مجلۀ ایکونومیست (30)که کرزی باید اصلاحات جدی را در دستگاۀ حکومتی خود بوجود آورد ، چاپلوسان را از ارگ بیرون کند و برادر خود را که در قاچاق مواد مخدر دست دارد واز سی آی ای پول اخذ میدارد ، باید از وظیفه اش برکنار نماید ، در فضای حکومت فاسد کرزی طنین انداز خواهد بود و یا خیر

هنوز آشکار نیست که آیا دولت کرزی برای پنج سال آینده  خواهد توانست تا بر بی باوری مردم نسبت به دولت پایان داده  و با ترجیح دادن ضابطه ها از رابطه ها بر خویش خواری ها خاتمه خواهد داد یا اینکه باز هم این دولت کانونی برای تمرکز چپاولگران دارایی عامه و مافیای زمین ، قاچاقبران مواد مخدر ، جنگ سالاران ، ناقضین حقوق بشر و سایر جنایت کاران خواهد بود ؟  آیا اینها به دادگاه کشانده خواهند شد ویا خیر ؟ یا اینکه فساد از این هم بیشتر سر به آسمان خواهد برداشت و زمامداران فاسد با حمایت قاچاقبران مواد مخدر بر این پیروزی سریع و دردناک کرزی در عین زمان مبهم و پیچیده در موجی از هیاهوی کشندۀ انفلونزای سیاسی شتاب زده شده و چنان غرور فساد آلود آنها را بپیچاند که از این هم بیشتر در گسترش فساد شتابزده عمل نمایند . بعید نیست که مردم افغانستان چون گذشته شاهد تاراج ها  و اختلاص های دیگری از تیم کرزی خواهند بود ، با چشمان خود بی تفاوتی های کرزی را در برابر تیم نابکارش مشاهد خواهند نمود  که چگونه کمک های جهانی به نحوی  در تبانی با تیم او دراین کشور حیف  ومیل می شوند و تنها بهرۀ مردم  حمل بار گناهان کرزی و حکام فاسدش خواهد بود که با شانه های زخمی در زیر بار قرض های ملیارد ها دالری جامعۀ جهانی و منابع مالی بین المللی ناگزیرانه به پیش بکشند و بس .

این در حالی است که مردم افغانستان بعد از سقوط طالبان با خوشباوری های زیادی(کودکانه  و ناشیانه ) امید وار بودند که با ورود نیرو های ناتو و امریکا به میدان مبارزه با تروریزم ، امنیت و صلح و ثبات سراسری در کشور شان تامین خواهد شد و با تامین حاکمیت قانون و اعادۀ نظم و قانونیت در این کشور تحت  ادارۀ سالم دشواری های سیاسی  اقتصادی آنها حل گردیده و بالاخره کوله بار مصایب بیشتر از دو دهه  جنگ از شانه هایشان فرو خواهد افتاد و با غلبه بر مصایب فصل جدیدی از زنده گی امید وار کننده را به استقبال خواهند گرفت . بویژِه زمانی این خیال ها بیشتر اذهان مردم افغانستان را اشغال کرد که اخبار و گزارش های کمک ملیارد ها دالری گوش هایشان را نوازش داد ؛ ولی بزودی دریافتند که این آرزو ها رویایی بیش نبوده و امید های شان تحت  حاکمیت فاسد و ناتوان مانند گلی پیش از شگفتن  ناشگفته پر پر گردید  و پول های کمک شده به این کشور در تبانی با مقامات دولت فاسدی  به جیب  شماری موسسات و شرکت های بین المللی وملی  افتاد و بس .

در این سناریوی خطرناک و کشنده بازندۀ اصلی مردم افغانستان بودند و هستند که تحت ادارۀ فاسد ناکار آمدی شاهد بزنجیر کشیدن عدالت  در این کشور بوده و در نتیجۀ حاکمیت ناسالم فاصله های بیشتری میان فقرا و ثروتمندان ایجاد شد و زنده گی بیشتر مردم تحت خط فقر رفت که سبب شد تا داد در زیر ساطور بیداد  ضجه بکشد  و بیداد مانند کابوسی زنده گی مردم را در خود پیجانید .

 

منابع و رویکرد ها :

 

1 - آرمان ملی ، شمارۀ 1615، 2 نوومبر 

2 -  ویسا ، شمارۀ 1049 ، دوم نوومبر

3 - رادیو آزادی ، اخبار صبح ، 2 نوومبر

* - رادیو آزادی ، اخبار  صبح ، 6 نوومبر

4 - ویسا ، شمارۀ 1032 ، 13 اکتبر

5 - اراده ، شمارۀ 1688 ،  24   اکتبر

6 - ویسا ، شمارۀ 1047 ،  31  اکتبر

7 – ساید انترنیتی تاند ، اول نوومبر

8 - رادیو آزادی ، اخبار  صبح ، 6 نوومبر

9 - ویسا ، شمارۀ 1050 ، 3 نومبر؛ رادیو آزادی ، اخبار صبح ، 2 نوومبر؛  رادیو آزادی ، اخبار صبح ، 2 نوومبر

10 - ویسا ، شمارۀ 1050 ، 3 نومبر

11 - رادیو آزادی ، اخبار عصر ، 3 نوومبر

12 - ویسا ، شمارۀ 1050 ، 3 نوومبر

13 -  رادیو آزادی ، اخبارصبح ، 3 نوومبر ؛  ویسا ، شمارۀ 1050 ، 3 نومبر

14 - رادیو آزادی ، اخبارصبح ، 3 نوومبر

15 - رادیو آزادی ، اخبار صبح ، 4 نوومبر

16 - چراغ ، شمارۀ 1425 ، 3 نوومبر

17 - چراغ ، شمارۀ 1425 ، 3 نوومبر

18 - رادیو آشنا، اخبار صبح ، 4 نوومبر

19 - رادیو آشنا، اخبار صبح ، 4 نوومبر

20 -  ویسا ، شمارۀ 1051 ، 4 نوومبر

21 - رادیو آزادی ، اخبار صبح ، 4 نوومبر

22 - رادیو آزادی ، اخبار صبح ، 2 نوومبر

23 - اراده ، شمارۀ 1699 ، 5 نوومبر 

24 - ویسا ، شمارۀ 1013 ، 17 سپتمبر

25 - رادیو آزادی ، اخبار صبح ، 4 نوومبر

26 - ویسا ، شمارۀ 1053 ، 7 نوومبر ؛ رادیو آزادی ، اخبار  صبح ، 6 نوومبر

27 - ماندگار ، شمارۀ 172 ، 7 نوومبر

28 - ویسا ، شمارۀ 1053 ، 7 نوومبر

29 - ویسا ، شمارۀ 1053 ، 7 نوومبر ؛ رادیو آزادی ، اخبار  صبح ، 6 نوومبر؛ اراده ، شمارۀ 1700 ، 7نوومبر

30 - رادیو آزادی ، اخبار  صبح ، 6 نوومبر